Compramos energía a futuro
        

Mensajes enviados por Piño:

Gracias Barxes, por votarme unha mau ante o Sr. Romerales, a veces eu sólo non me atrevo, él sempre tan serio, tan posto no seu oficio, menos mal, que de esta vez reconoce que pudo confundirse, o pensar que as setas eran da solleira e non do avesedo, si lle custa dar o brazo a torcer ¡pobres soldados legionarios!.

Pablo. A volta coas setas, cuando estemos no pueblo, si te apetece comer unhos boletos, (exquisitez de alta Sanabría) inda podes, en casa hai, o haber tanta abundancia, non quedou máis ... (ver texto completo)
Quero decir de estos de color marrón, de outros temas, xa contaréi algunha cousa máis, aunque xa se me vai acabando o repertorio.
Unha aperta a tod@s.
Sí, Gel y Blás, se desconfía, pero siempre esta la duda cuando se escapa un pedo entre mucha gente, es muy difícil averiguar donde es el punto de origen, como mucho, se puede llegar a distinguir si es de hombre o mujer.
Si es mujer, sale como agudo, fino, parece que dice Valladoliiiiid, si es de hombre, cambia el sonido dice Pamplona.!

Dous compadres un de Castromil é outro da Moimenta, se apreciaban moito, por eso se invitaban as festas de ambos lados.
Chegan os reyes, en Castromil antes estas ... (ver texto completo)
Duli. No penséis que fui yo el que ha eliminado el mensaje y la foto de las setas, me han puesto un correo electrónico los de pueblos de España, que por tener otra foto parecida en el foro de Lubián, la eliminaban. ya lo siento, al menos, si has visto la cosecha.
Un abrazo.
En breve también le haré una visita al menhir do alto da Portela de Padornelo.
El petroglifo que vemos en esta foto, si que me gustaría verlo, observo que ya es un poco mas dificil, igual podía tratarse de la época del Neolítico.
Cucumelos recollidos en unha sola mañá, por Mary Tere y Piño, semejante abundancia de setas jamás nos atopáramos.
Aprezado Piño, buenos dias pra tí y tuda malta, que alegría más grande ver que istás béin, logo que participas por istes lares, donde eu traballei tanto de novo. Teño que decirte que me gustou o que dixeste da vaca roxa de Lubian, pois iso que tú contabas presencio eu de novo, tornando de Porto, como se pelexaban, dunha vez había dois touros que istiberin cuasi un cuarto de hora pelexando, que tempos aquiles que alegría había na xente.

Un abrazo Piño.
Moiias gracias 252525, eu a ti tamén te aprecio.
Unha aperta.
Ai, Piño, que case fúche-lo Pío da Gel! E logo tí non andabas cunha pucha na testa apañando as castañas?
Contaba un día no xogo dos bolos de Lubián o tío Manuel do Selmo, con aquela retranca, tanto da súa fala coma dos seus andares, que el fora de mozo somatén, destinado en San Ceprián de Hermisende.
E unha noite tiveran que levar para casa a un paisano de alí, con máis viño no seu bandullo co dun pelexo máis un pipote xuntos.
Ao chegaren á casa daquel borrachín, dixo que era mellor entrar pola ... (ver texto completo)
Xa me reí un bon rato co caso.
Non sabia que o Manuel do Selmo fora somatén, ¿levaría uniforme? pois tiña que sentarlle como a unha porc un chocallo.
Era mui pedorro, se tiraba unhos cuescanos de impresión, presumía de que non había ser humano que tuvera tanta potencia no tubo de escape, era gracioso, xa en por sí tiña cara de chiste, enterraba as boina bilbaína hasta as orellas, quedando estas como abanicos pros lados, a boca grande, se reía muto, deixando ver unhos robustos dentes que parecían os de un engazo desdentado, algo paticorto, unha perna algo máis corta ca outra, o que lle favorecía en ese subir e baixar o andar, cargaba a bomba pras súas "tracas" que nin as das fallas de Valencia estouraban tan forte.
Digo andar! máis ben casi sempre iba a cabalo de un burro de color pardo, lanudo, bueno, o lombo xa o tiña pelado, sería dos fogonazos que recibía, albarda tampouco usaba, o pobre burro casi sempre asustado, coas orellas hacía adiante como cuando abarruntan o lobo, os ollos remelois parecía que se lle iban a salir pra fora, tamén sería pra vigilar a caxata do amo.
Contaba o Manuel, que un tal Daniel máis él, andaban facendo pared no prado do Portoespiño, a pared inda era larga, coincidiu que un estaba no cimo é outro no fondo do prado, en esto que vai o Manuel e se tira un atronador pedo, tanto que o Daniel, a pesar de estar mui xordo levanta a cabeza e lle contesta mande! seguido ponse a camiñar hacía o Manuel pra ver o que lle quería, mentras o outro se escojonaba da risa. ... (ver texto completo)
Xa o sinto, Pero non me quedou outra alternativa que eliminar o mensaje anterior, non sólo o padre José controla os escritos, a miña paisana tamén o fai ben, eu xa tiña medo a contar algo, asi foi, me dice toda sería, ou quitas o que escribiche no foro do Pereiro, ou vas a dormir o felpudo da porta a partir de ahora.
Fai unhos poucos de días estuvemos unhos amig@s comendo en un restaurante do Pereiro, nos trataron estupendamente, como siempre o suelen facer, tiñan un cochinillo asado e corzo con ... (ver texto completo)
Piño, bienvenido al foro de Castrelos. Te echaba en falta. ¿As recogido muchas castañas? Yo recogí unas poquitas pues cuando fuimos ya las habían recogido y vendido. No pudimos ir antes. Este año por lo menos las han pagado un poquito más.
"O Conto da Moura", yo me lo creía a pies juntillas, siempre me imaginaba a moura sentada nunhas fragas a luz da luna, peinándose su cabellera, lo que no podía aguantar era la luz del sol, ¿no era así?. Antes de que el sol saliera se zambullia en el pozo... ¡qué ... (ver texto completo)
Gracias Duli. Es un placer visitaros. Al pueblo de Castrelos también lo visitamos mi mujer y yo, con el fin de recoger castañas, esos castaños nuestros mas bien son tardíos y este año como que cargaron muy poco, al ver que había pocas castañas, fuimos un día y ya no volvimos. Estaba un gran mañana, un Sol muy claro, daba gusto estar allí para las viñas, creo que así le llamáis, tenéis vosotros una finca grande, creo que en su tiempo producía un montón de uvas, los castaños nuestros están pegando, ... (ver texto completo)
Un matrimonio va al médico. Tras examinar la mujer, el médico le dice:
Usted está embarazada y además tiene lastimado un pulmón.
A lo que el marido responde:
No me alague, doctor, no me algue.
Duli. Miro el foro y vuelvo a mirar, por si habías contado el cuento que te contaba tú abuelo do Pozo da Moura, veo que no. De todos modos, tenéis cosas muy interesantes, ahora ya sois muchos en el foro.

uno cortito.
El médico le dice al paciente en tono muy enérgico:
en los próximos meses nada de fumar, nada de beber, nada de salir con mujeres ni ir a comer a esos restaurantes caros, y nada de viajes ni vacaciones...
- ¿Hasta que me recupere doctor?
No. Hasta que me pague todo lo que me debe!
Parecíame estraño que, ao longo dos séculos desde que o mundo é mundo, o asunto da propiedade non se houbera arranxado millor. Os que tiñan terras convertíanse en escravos delas, mentres os que non as tiñan convertíanse en escravos dos terratenentes.
Cando neno, xogaba con bullacas perto da leira mentres contemplaba cómo meu pai araba con dúas enormes vacas xunxidas coas cornais. Miña mai andaba de diante, conducindo aquela parella; meu pai seguía detrás, guiando a rabiza.
El, cos ollos cravados ... (ver texto completo)
Xa veis Inda, sigo pensando que non tes un pelo de tonto, ahora cuando observo as túas apreciacios de pequeno, mo confirmas unha vez máis.
Difícil pensar que a túa madre pudera pasar unha mañá casi sin falar, xa que era unha persona muy agradable é simpática, o que pasa, que querías que estuvera xogando contigo as bullacas, pero eso non podía ser!. Por outra parte, cuando un e pequeno, a xente mayor parece moito máis do que en realidad é.
Totalmente de acuerdo co das leiras máis os prados, todo o mundo atado como o burro a estaca, pero mira, si salias de ese ambiente, te encontrabas con algo muy parecido, sempre había alguén que tiña que machacar o siguiente.
O foro muy entretenido, a Bubela intentei aprenderlle o nido no veran pasado, non foi posible! ahora o caerlle a folla os castiñeiros será máis fácil. ... (ver texto completo)
Os he copiado esta reseña que encontre gracias al comentario, creo que Manolin, indicando que habia encontrado un comentario sobre la cruz. os copio lo que ahi dice de ese controvertido tema:

"El hito-estela prehistórico de las Portillas del Padronelo"

En la cumbre misma del conocido puerto del Padornelo, y al lado de la vieja carretera nacional 525 de Villacastín a Vigo existío todavía en la década de los años setenta de la pasada centuria un gran menhir granítico de más de tres metros de ... (ver texto completo)
Muchas gracias Anónimo por esta información tan valiosa. Yo también recuerdo esa cruz, pero siempre pensé que se trataba de un Cruceiro relacionado con el Camino de Santiago. Estoy de acuerdo con Candil, que nunca valoramos lo suficiente muchas cosas importantes que tenemos tan próximas y vamos en busca de aventuras por el Mundo mundial (como dice Gel.)
Este monumento si es que en su 1ª fase Prehistórica representaba un perfil fálico, me pregunto, que querrían demostrar aquellas gentes al poner ... (ver texto completo)
Aqui ando, no me olvido de ninguno, pero estos dias me estoy recuperando de una operacion de vesicula 12 dias en el Hospital te deja desorientada. ya os dije en fechas anteriores que el 2012 me vino retorcido, y retorcido de verdad, esperamos que el 2013 sea bueno para todos, os contare cosas, esperarme. un abrazo bien fuerte para todos repartiroslo. Sofia.
Sofia. También quiero sumarme a ese montón de amigos que tienes, con el fin de desearte esa total recuperación, tengo la impresión que ya estás fuerte y animada como si nada pasara, eso espero!.
Para el verano próximo, quiero verte tan guapa y juvenil como la tarde del verano pasado, cuando veniamos paseando por las ventas de Chanos unos amigos que tenemos en común y tú estabas recogiendo flores en el campo, a parte de muy bonitas nos decias que algunas también eran medicinales.
Todas aquellas ... (ver texto completo)
Bonitos relatos de la vecindad.
Patrones de recuerdos de la niñez. El lobo, el protagonista antes que esta telaraña conectara el mundo, a veces reales, aveces surrealistas.
La primera vez que yo vi el lobo, jugaba cerca de mi abuela que estaba con las vacas en los Cabeceiros. Un prado que está en una montaña en forma de V. Desde un lado ves lo que pasa en el otro. Y oí voces que decían, el lobo, el lobo... Corrí para donde mi abuela que dando la espalda al rebaño de ovejas y cabras, me dice, no ... (ver texto completo)
Muy bien Pablo. Se ve que tú abuela dijo el responso al pie de la letra y con fe, antes decían que el responso no se podía decir mirando para las ovejas, de lo contrario no surtía efecto.
Ese detalle no lo tuvo en cuenta o ti Parrico, él estaba con las ovejas nas Muradellas, cuando mas tranquilo estaba aparecen dos lobos dispuestos a darse el banquete, al verlos se puso a decir el responso a San Antonio para que le guardara el rebaño, lo hacia, pero mirando para los lobos que no paraban de matar ... (ver texto completo)
Esa vaca que aparece en la foto era de mi suegro de CHANOS, la mejor vaca para el trabajo que yo conocí, en una ocasión rompió el yugo al intentar sacar el carro cargado de heno de una presa, en su historia negativa figura la muerte de su compañera de trabajo Roxa porque no le aguantó el tremendo esfuerzo del trabajo, saludos a los amantes de estos animalitos.
Esta vaca rubia tan valiente como dices, es posible que cuando estaba en la sierra de Chanos, ganara algún cántaro de vino a los vaqueros que la guardaban y al mismo tiempo se lo hicieran perder a los vaqueros de Lubián, sacaban de la vacada las vacas que mejor peleaban, un día se ponian de acuerdo y en las praderas da Cabeza Grande, allí transcurría el evento, como espectadores los demás vaqueros de los pueblos limítrofes, a la mejor vaca, el gran premio.
Por entonces la vacada de Lubián llegaba ... (ver texto completo)
Piño, alégrome de leerte por este foro, xa que non quixeche/pudeche vir a xuntanza, porque invitar inviteite;-). A ver se cuando alguen organice a de foreir@s de todo o contorno, te animas…:-)
Saludiños a todos.
Eu tamén de estar con vos. O de conocernos todos os foreir@s da Zona, ten que chegar, seguro! igual o domingo nos vemos na Tuiza alguhos, tú Tere non faltarás, o sábado a noite estará mui animada a verbena en Lubián, a orquesta Panorama ten moitos seguidores.
Apertas.
Muchísimas gracias por tu información, hace un montón de años que no estoy y los recuerdos que tengo son increibles, yo creo que siempre en Septiembre. ¡Que bonito eso de ir de romería, con nuestras fiambreras buscando sitio debajo de algún árbol para comer; había que ir pronto de lo contrario era difícil, pues se juntaba gente de todos los pueblos de alrededor. Nos comprábamos un montón de chucherías: martillos de caramelo, chupa-chus, gafas de colores, pañuelos de nariz con un bonito estampado... ... (ver texto completo)
Duli. Aun eres joven y te queda mucho por disfrutar, aprvéchalo! después de la vida laboral llega la jubilación, si Dios lo permite, hay mucho tiempo de hacer cosas que no has podido hacer, viajar, volver a las romerías y fiestas de los pueblos que uno tanto recuerdos tiene, vivir la vida mas tranquila y disfrutar de los tuyos, cierto, que de algunos seres queridos ya no podemos, asi es la vida, a veces algo injusta, pero no queda otra alternativa que tener que soportarlo.
Hablas de esas meriendas ... (ver texto completo)
Prezada Pepita: Non sabes o que te perdiches, disfrutar da musica dun home orquesta, da gastronomia que ali tiñan (inmellorable) e o mais importante
a compañia deses grandes amig@s que veis na foto, e a noite que acompañou
que foi unha maravilla, votaron de menos a ti teu irman e o inconfundible
25. Por o asunto do Barxes con "V" non te perocupes, entendese perfectamente.
Haber si pro ano temos a sorte de facer unha xuntanza de tod@s os foreiros de ben.
Unha grande aperta pra tod@s.
Observando esta foto, non temos moita cara de susto, tendo en conta que a poucos metros estaba o lobo tratando de devorar a ovella, gracias a pastoriña que hábil como ela sola, (ainda sendo mui nova) dando garrotazos no lombo do lobo salvou a vida da cordeira.
Sin embargo, si que deben de ter medo os lobos tanto Ballesteros como 2525, prueba evidente, que non asoman por aiquí. Si nos damos de conta que vivos están, polo cual o celebramos.
Barxes, o da xuntanza temos que pensar que tamén chegará, ... (ver texto completo)
Si Pepita, efectivamente son eu xunto co Barxes o da camisa de cuadros, o lado Juan o meu primo que tamén concoces, atrás o Rafa e o da camisa azaul o Toño "Pita".
Un abrazo
Amig@s foreir@s do Pereiro. Unha satisfacción o veros tan animados, é que ben sabéis combatir o calor que por esas fechas nos estaba agobiando. tendes todos unha cara de felicidad, que nin auga de Lourdes pode facer mayor milagro.
Os miro é me da a impresión que os conozco de toda a vida, será de leer os vosos relatos, en realidad solamente conozco a Barxes, os demáis, pode que nos víramos algunha vez na feira da Mezquita, ou nas festas das Frieiras.
Gel. Cómo pudo ser posible que te deixaras pillar ... (ver texto completo)
En letras grandes, ben visibles, o Correo de Zamora (La Opinión) dice así, Lubián desconvoca la manifestación contra el paso de maquinaría de las obras del AVE.
El alcalde suprime la protesta porque Adif ha "retomado la negociación" y hay una buena disposición a la construcción de la escombrera.
Sr. Alcalde. Esa alternativa solicitada pra que a maquinaría pesada vaya por fora do pueblo, está super acertada, o ter que soportar a 400 ou 500 camiois de día e noite circulando por mitad do pueblo, é ... (ver texto completo)
Pasan unhos días sin entrar no foro, cuando volves atopas un montón de relatos, fotos, xente a cual aprecias, esto é unha maravilla! Gracias a todos que participáis, por estos ratos tan bonitos que se pasa o leeros. Un abrazo.

Me fixo gracia, quero contalo.
Monchiño e un neno de cuatro anos, bastante espabilado, (a Lubián ven con moita frecuencia) un día dicelle a súa abuela, estou pensando que casi deberíamos ir a pasear, a abuela mui contenta lle contesta, sí cariño, vamos donde queiras, baixando ... (ver texto completo)
Certo, bubela: todo correcto e ben contado. Eu, se me permites, agregaríalle un pequeno detalle: se se levantan as cinco da mañá pra xunxir, quere decir que non "acomodaron" as vacas antes. Indo o carro cargado e levando encima o arado, a semente e mais a palla pra embelgar, non viña mal levar tamén un feixe de millos, ou un par de mañuzos de herba, pra que, cuando o gañán faga un alto na sua xornada (entre 9 e 10) pra mandarlle unhas magras de xamón e unhos chourizos, todo ben regado con viño de ... (ver texto completo)
¡Ay! Mociñas e mozos de aqueles tempos. Que ben o pasábamos nas festas... Millor que arando, pro outro día da festa, os nosos oidos en lugar de oir as esquilas é os chocallos das vacas, ou o cantar do carro, sendo esto o que tiñamos máis próximo, sólo se oia a orquesta Monterrey acompañadas do demais bullicio do baile.
Aqueles tempos da laboura, foron maravillosos, certo, que había juventud é moita gana de juerga (as pesetas algo escasas) a pesar de ésto, tamén que a sementeira era mui porca, na ... (ver texto completo)
Hola, Piño, acertache: estas horas vou no tren camiño do traballo. As vacaciois pasaron voando pero volveremos pra festa a buscar a pequena. Mira por onde, coincide o fin de semana co Carro Enfeitado e podremos asistir por primeira vez a cena do pobo, si Dios quere. ¿Vos estaréis? E pra Tuiza e Panorama tamén, se non chove.
Confírmote que o Barxes está xa en Vigo, non teis mais que darte unha volta polo foro do Pereiro. ¿Qué pasou ca Pepita e co Mingo Ballesteros, foron o final a verte a Lubián ... (ver texto completo)
Tere. Si, ayer pola tarde nos fixeron unha visita en Lubián, Pepita, a súa filla, é súa irmá gemela, muy majas as tres! pasamos un rato mui agradable, quedei mui contento por conocelas, Ballesteros será pra próxima vez, supoño, Pepita, si preguntou por ti, xa lle dixen que estabáis pra Madrid, querían verte. Lle enseñéi a vosa casa.
Me alegro que volváis pras festas de septiembre, nos si estaremos en Lubián, seguramente, que hasta que vexamos a neve non nos iremos.
Un abrazo.
Gracias, Chicho, por a información. Pero non corría presa, podía esperar a que o propio Ballesteros me o aclarase.:-)
Saludos a todos os forer@s.
Tere. Este mensaxe teu tan madrugador, me da impresión, que xa está posto camiño do traballo como outras veces, que pronto se pasa lo bueno! parece que non vay nada que nos saludamos a porta da casa, te decía, inda son moitos días de vacaciós os que traéis é que pronto pasaron. Pra Tuiza de septiembre hai que volver, teño entendido que vai a estar mui animada, coa orquesta Panorama se fará unha boa verbena a víspera, a parte de outros cuantos eventos, que axudarán a que se celebre unha boa festa.
Hoxe ... (ver texto completo)
Duli. Cuando puedo leo tus mensajes, me sigue gustando como escribes, no debes de preocuparte por ser espontánea, cuando es el corazón el que dicta las normas, hay que dejarle, es cuando mas gusta.
Un abrazo.
Con este artlluxo dos rapaces non me aclaro moito, pero bueno, intento comunicarme.
Barxes, cuando escribí o meu mensaxe inda non localizara o teu anterior, me alegro que o pasarais ben, certo que o asado estaba de luxo, o da bota do vino seguramente que foi de gran valía pra baixar millor o camiño.
Xa viches donde o Sr lobo se daba unhos bos banquetes, o facer a digestión xa se daba de conta que a cousa non andaba ben, intuía o que lle viña encima o caer no cortello, era digno de ver os homes e mulleres armados de espalladeiras e paus, despois se lle puña un bozal con unha corda e se baixaba vivo o pueblo, día de juerga o final, unha das veces, o lobo no seu intento de escapar pro monte, se lle meteu por entre as pernas a unha muller dando esta unha boa viravolta, pra colmo, coa presa de acudir o lobo no cortello olvidouse de poñer as bragas. ... (ver texto completo)
Que Alegre es el mes de agosto. Da gusto ver los pueblos con tanta gente y tan animada, esas reuniones tan agradables, fiestas, paseos por campo, ir al rio y solver a ver gente que igual haCe tiempo que no ves, le pediria a este mes que se quede un tiempo mas con nosotros, do de vas? Que prisa tines?.
Estos Dias he conocido a dos amigos de estos foros Barxes y Pablo, sinceramente, me hizo. much a ilusion, me Los imaginaba tal Como son, que Como son? Solo una palabra, (Caralludos). espero volvernos ... (ver texto completo)
Resulta que unha veciña do pueblo, tiña unha gata mui mimosa debido o moito cariñño que lle daban os seus dueños.
Un bon día, a gata tuvo un parto múltiple, cinco gatiños preciosos, cruce de siamés, tan cariñosos como a súa mai, vivarachos, mui de xogar, (algunhos de dous colores) dignos de ver!.
Estaban na cociña en unha caxa de cartón, era donde dormian, xa empezaban a comer, a súa dueña lle daba de todo lo bueno ¡como eran tan bonitos!. A mañá a Señora, o darlle o desayuno é acariciar os gatiños, ... (ver texto completo)
Vexo que seguís con moito cachondeo, como sempre!
Eu hoxe estou en Verin, perdime, fun a parar a unha calle peatonal con moitas terrazas de bares, mesas, sillas, mui cómodas a sombra, a xente se vei mui feliz xa que se esta mui fresco é fai un calor de moito carallo.
Pido un albariño, que bueno! pido outro, este casi estaba millor, como non hai dous sin tres, total, que ahora teño que esperar un bon rato por Verín a non ser que en vez de coller o coche pra Lubián marchemos pras Rias Baixas.
Ahora ... (ver texto completo)
Sr. Alcalde de Lubián. ¡Tú si que vales! Mi mayor enhorabuena. También felicitar a los responsables y a todos los trabajadores de los parques eólicos de Lubián, que han hecho que esto sea una realidad.
Me alegro de ver en el foro, a gente que saben de sobra, que siempre son bien recibid@s por estos lares, non nos olvidéis.

Candil, que sigas alumbrando a si de bien, tú siempre tan servicial, ya veo que tratas de ayudar a ese Sr. de Argentina.
Un abrazo.
Ricardo. Muchas gracias, sí deberíamos entrar un poco mas en el foro.
Hoy Lubián andará de fiesta por los eólicos, igual vemos algo por la tele. con eso nos conformamos.

Por poneros algo mas.
Un jóven llama a la puerta de una casa, sale una señora.
Buenos días, buenos días, Srª estamos haciendo una encuesta sobre como distribuyen el tiempo las amas de casa, ¿podía entrevistarle?.
Sí hijo, pasa, pasa, ¿usted lo primero que hace a la mañana qué es? pues mira, me levanto les doy de desayunar ... (ver texto completo)
Brota la primavera ¡quien diría!
en los barrancos profundos,
la lava corrio en su día,
trazando inmensos surcos.

Vegetación muy frondosa
es una alfombra de flores,
resulta maravillosa,
su colorido y olores.
... (ver texto completo)
Hola a tod@s. Ahora como que visito pouco os foros, xa vendrán tempos millores!
Me alegro moito o leer os vosos mensaxes, vexo que estáis ben, o celebro.
Pepita. Hay que animarse, a primavera é mui bonita, todo e na vida do color que un o quere ver, tú fai caso de Candil é disfruta de estos días tan largos, donde a naturaleza casi non pode dar máis de si.
Gel. Me fixo gracia o teu mensaxe, ten unha trama fenomenal, con pouca cousa máis que añadir, saldría unha comedia das boas. Te animaría que ... (ver texto completo)
Veña home! contau xa, ¿que pasou na piscina? lle viche o conexo a Raquel, tiña as orellas muy grandes? el cuerpazo ya sabemos que era espectacular, por le que veíamos en las películas.
Angelita. Me dio mucha alegría al ver que escribes en el foro de Santigoso y sigues bien.
Hoy al estar en Valladolid, me dio por visitar los foros de pueblos limítrofes a Lubián, no a todos, sí a unos cuantos, cuando estoy en el pueblo, al no tener Internet se pasan temporadas que no entro.
Por supuesto, que estás invitada a tomar una sidra acompañada de algo mas para que no caiga de tan alto en el estómago, incluso puedes llevar unas botellas para Santigoso, quedó muy buena. Cuando quieras ir ... (ver texto completo)
perdonar q entre en esta conversacion sobre los bueyes sanabreses o de las frieiras gallegas q tampoco son mancas (las chuletas)
todo ello a cuenta de Jabier zabaleta (padre, me cuento entre sus amigos) y conoci tanto a iker y a xabier como a su madre arrate cortazar y sobre todo a su tia eli y como no hoy en un dia tan señalado se me llena los ojos de lagrimas al recordar a (AITOR ZABALETA) su hermano e hijo q fue asesinado tras un partido entre la Real sociedad y el atletico de madrid y hoy en ... (ver texto completo)
De acuerdo amigos, el Mundo es un pañuelo.

Mikel. por supuesto que las chuletas das Frieiras también son de 1ª. pienso que la raza de vacas si no es igual, es parecida, y sabes el motivo? los toros sementales que están en las vacadas de por esos pueblos, al estar en la sierra libres, se van a ligar vacas y novillas a las vacadas limítrofes, les gusta cambiar! también disfrutan los sementales peleándose para conseguir el mayor número de novias, el mas valiente las tiene a montones.
Recuerdo perfectamente ... (ver texto completo)
Non sólo as montañas de Sanabría destacan por o bon aire que generan, tamén os pastos, máis a auga dan o seu toque de atención.
De todos e sabido que das feiras de Porto (Sanabria) salían é salen camións cargados de touriños de (dous anos máis ou menos) pro Pais vasco, despois de cuidalos a base de ben, unhos os destinan a pruebas de arrastre de pedra (de porte) outros pra chuletas como é o caso. Fai moita ilusión cando vas polo mundo adiante é lees cousiñas favorables da túa terra.
Hoy en el Diario ... (ver texto completo)
Totalmente istou de acordo cos que nombraste, non tanto assín co que dice ô portugués, que pra meu corto ender sempre istá de broma, que se foza y sinahún que sexa más claro en sus apreciaciones, además si tí nahún ô poñes a andar xa ô farei eu que se cree íste cabeza de corzo, que tudo ê brincadeira ou qué.
Unha aperta Piño.
Que nos teus mensaxes sempre aplicas unha boa dosis de humor salta a vista, que o sigas conservando moitos anos. Contas por ahí o caso de un bebe vasco, máis o consello de a muller pra que se case co veciño cando morra, mui buenos..! Eso é apreciar a un veciño.
Sin embargo, non podo estar de acordo contigo que le chames o portugués cabeza de corzo, e máis ahora que están os ciervos cruzados cos venados é tein unha conamenta de medo, parecen as gallas de un carballo cuando van andando por entre as xestas.

Aiqui tamén pasan cousas.
Esta e a historía de unha vaca e un touro que estaban mui enamorados, pero vivian en terrenos separados por un cerca de almbres de púas. Un día o touro se armou de valor é tomando unha carreira foi correndo é saltou hacia o campo donde estaba a vaca, unha vez alí a vaca se acercou y él le dixo:
Querida vaquiña, ¿cómo te chamas?
Me chamo Rosa Corazón- le respondeu- pero me podes chamar Rosa, xa que o meu corazón ahora te pertenece... ¿É tú como te chamas querido touriño.?
Me chamo Juan Bolas, pero me podes chamar Juan, porque as bolas mas acabo de arrancar co alambre das púas. ... (ver texto completo)
Totalmente de acuerdo coas explicacios claras e precisas por parte de Inda, Xinxelo,é Bubela da casa Mª, sobre os eólicos, pouco máis podo añadir a esto, únicamente, que pra mín están algo raros, igual o poñelos tantiño máis xuntos podían generar algunhos puestos de traballo a mayores.
Eu sentin moito que un muiño que está casi pegando o noso prado do Canizo, en vez de ahí, tiña que estar no mismo medio do prado o lado da fonte que alí nace, ¡non iba a disfrutar eu pouco! a renta anual que me darían ... (ver texto completo)
hola Piño acabo de chegar de Vilavella e me dixo meu irman onte pola tarde que e cando chegou o que acabo de ler nos teus mensaxes e non te podes imaxinar o disgusto que me levein. eu marchein pra Vilavella o Mercoles e non puden ler os teus mensaxes porque tampouco teño internet na casa por iso non me levo o ordenador ahoa me sinto culpable por non estar mais atenta, o pasado domingo falei con meu irman e nese mismo momento te mandei o mensaxe e mirei Luns e Martes haber si me contestabas e o ver ... (ver texto completo)
Non debéis de preocuparos. Si o sentimos por non conocernos é pasar un rato xuntos, entre os que estábamos alí ficemos o que pudemos pra facer o voso traballo, non o demos feito, esperemos, pra outra vez contar coa vosa axuda, esto solamente foi falta de cordinación.

Tamén me quedo con ganas de facer un comentario sobre os eólicos, vexo por ahí mensaxes relacionados con ese tema, xa o faréi con máis calma pra outra vez.
Hasta a próxima. Un saludo para todos.
Pepita. Supoño que estáis de acuerdo de vir a comer con nos o sabado, do que dices que vein otros dous mais, me parece muy ben, o teu primo que veñan tamen, da igual seis personas que doce, xa preparamos comida en casa abundante. Hasta osabado.
Xa perdonareis por non contestaros antes. Como sabéis cuando estou en Lubián non entro en Internet, teño ordenador, pero non internet.
Gracias a Inda Cho Sei, que me informou da noticia, do que me alegro moito que veñais a Lubián. Hoxe entro no foro desde Verin, é como non podo contactar con vos cuando quero, vamos a quedar en unha cousa fixa, en principio o Sábado preparamos a comida pra mediodía, non falteis.
Tere. Tú intenta haber si podes acudir as dúas citas. En caso de algunha novedad me ... (ver texto completo)
Gracias, Pepita, é bastante normal que o día do santo de un, se olvide de felicitar os demáis (éste é o teu caso, máis o meu) o importante que si o pasamos ben, é que podamos celebralo moitos anos.
Mañá si Dios quere, iremos pra Lubián unha temporada, xa pasaremos alí a Semana Santa, si pensáis ir en esos días alí estaremos, cuando os apetezca nos faceís unha visita, de non ser ahora, queda pendiente pro verán.
Un abrazo.
Feliz día para tódolos papás, Pepes e Pepas, en especial para Pepita, Xosé, Zé e Piño.
Por a parte que me toca. Moitas gracias a tod@s que os acordasteis das Josefas é Josés, Un abrazo.

A ti que estás fora de España, fixate o que pasa aiquí.

Un guardia sorprende a un pescador furtivo, lógicamente se dispone a multarle.
- Son cincuenta € de multa.
- Pero oiga, si no estoy pescando; sólo estoy enseñando a nadar a mis gusanos.
- Puedo ver esos gusanos?
- Aquí los tiene.
- Pues cincuenta euros de multa, porque esto no es una zona nudista y los tiene usted sin bañador.
Durante un verano en España, un turista inglés lleva a su hijo de quince años a un bar para enseñarle cómo un británico digno de este nombre debe portarse siempre.
Tras beber unas copas de manzanilla, le dice:
- Hijo mio un buen ingles debe de beber, pero nunca debe de pasar de cierto límite. ¿Y cómo podré saber cuándo debo dejar de beber? inquiere el joven.
- Es muy sencillo, ¿ves aquellos dos hombres allá lejos...? Pues cuando veas cuatro, no bebas más.
- ¡Pero papá, si allí no hay mas que ... (ver texto completo)
Duli. He eliminado el mensaje anterior mio, había algo que no me explicaba bien, quiero decir, que os animéis y vayáis a la Tuiza ya que hace tiempo que no vas, suele estar muy bien. Estáis invitados a ir a comer con nosotros a casa.
La romería es el cinco de Agosto, y el último domingo de septiembre.
Ellos hicieron un camino
pensando que iban al futuro,
pero el futuro se quedó escondido
entre los terrones de los surcos.
Nosotros miramos adelante,
cegados por la voz de la esperanza,
pero no podemos evitar
que desde atras nos llamen voces
o ecos de añoranzas.
Muy bien Duli. Me gustan mucho éstos poemas que plasmáis aquí, igual el tuyo que el de argos, tampoco se quien es, si leemos el seudónimo al revés dice sogra ¿te da alguna pista? los dos fenomenal, lo hacéis muy bien.
O verdadeiramente característico do cuco é a súa incapacidade para choca-los seus ovos e mante-las súas crías, se cadra porque a súa posta é tan abundante -de oito a doce ovos- e o apetito da prole tan voraz que unha parella por si soa non abondaría para abicadala.
Por iso o cuco non se toma o traballo nin de face-lo niño. Chegado o intre da posta, espreita ao redor aos paxariños que se afanan na construcción dos seus niños e, unha vez rematada a obra e cos oviños dentro, o cuco empeza a esparexe-los ... (ver texto completo)
De que o cuco era mui cuco, xa o sabía, pero non sabía que a "cuca" tiña unha impresora tan sofisticada no cu pra poder cambiar o color dos huevos, éstos ainda son máis astutos co lobo con moita diferencia.