Respuestas para Piño:

Me gusta ésta parexa de vacas, parecen xemelgas ¡é que cornos tan finos! inda son da raza de vacas que había cuando eu iba por Santigoso. Son elegantes hasta arando.
O señor que vai arando por máis que lle miro, non o reconozco, pode que sea familia do Eliseo q. e. p. d.
Un saludo a toda a xente de Santigoso, en especial pro Quín.
Hola Piño, soy Angelita, la viuda de Eliseo. La persona de la fotografía, que no va arando sino agradando, no es familia de mi difunto marido, es José Antonio Rodríguez Castaño, uno de los promotores de la feria que se celebra en "A Devesa" de Santigoso. También he leído otra de tus anécdotas cuando acompañabas a los seitureiros a segar en Santigoso y veías a los contrabandistas en la estación de Villavieja. ¿Sería desde la "leira" de "A Revendeita"?.
Cuando vaya por Lubián espero que me invites ... (ver texto completo)
Que nos teus mensaxes sempre aplicas unha boa dosis de humor salta a vista, que o sigas conservando moitos anos. Contas por ahí o caso de un bebe vasco, máis o consello de a muller pra que se case co veciño cando morra, mui buenos..! Eso é apreciar a un veciño.
Sin embargo, non podo estar de acordo contigo que le chames o portugués cabeza de corzo, e máis ahora que están os ciervos cruzados cos venados é tein unha conamenta de medo, parecen as gallas de un carballo cuando van andando por entre as ... (ver texto completo)
Munto bon Piño, assín me gostán a min que sexan buenos, de tudas maneiras tú sempre os contas buenos.

Éste un borracho que entra nun bar, de pronto ô camareiro le dice al señor que le poño,-al señor ponle duas velas y amin un viño.
Unha aperta amigo Piño
Totalmente de acuerdo coas explicacios claras e precisas por parte de Inda, Xinxelo,é Bubela da casa Mª, sobre os eólicos, pouco máis podo añadir a esto, únicamente, que pra mín están algo raros, igual o poñelos tantiño máis xuntos podían generar algunhos puestos de traballo a mayores.
Eu sentin moito que un muiño que está casi pegando o noso prado do Canizo, en vez de ahí, tiña que estar no mismo medio do prado o lado da fonte que alí nace, ¡non iba a disfrutar eu pouco! a renta anual que me darían ... (ver texto completo)
Totalmente istou de acordo cos que nombraste, non tanto assín co que dice ô portugués, que pra meu corto ender sempre istá de broma, que se foza y sinahún que sexa más claro en sus apreciaciones, además si tí nahún ô poñes a andar xa ô farei eu que se cree íste cabeza de corzo, que tudo ê brincadeira ou qué.
Unha aperta Piño.
Gracias, Pepita, é bastante normal que o día do santo de un, se olvide de felicitar os demáis (éste é o teu caso, máis o meu) o importante que si o pasamos ben, é que podamos celebralo moitos anos.
Mañá si Dios quere, iremos pra Lubián unha temporada, xa pasaremos alí a Semana Santa, si pensáis ir en esos días alí estaremos, cuando os apetezca nos faceís unha visita, de non ser ahora, queda pendiente pro verán.
Un abrazo.
Felicidades os dous. Nos tamén iremos 4 ou 5 días pra Semana Santa, alí nos veremos, se o tempo nos deixa sair de casa, porque ahora que non teño tempo de pasear fai un tempo expléndido e cuando vaiamos a Lubián, estropearase e fará un frío de mil demonios, co que me gustaría que fora o revés. Se polo menos chovera, ca faltiña que fai, que dice miña nai que ten a terriña do horto seca...
Por a parte que me toca. Moitas gracias a tod@s que os acordasteis das Josefas é Josés, Un abrazo.

A ti que estás fora de España, fixate o que pasa aiquí.

Un guardia sorprende a un pescador furtivo, lógicamente se dispone a multarle.
- Son cincuenta € de multa.
- Pero oiga, si no estoy pescando; sólo estoy enseñando a nadar a mis gusanos.
- Puedo ver esos gusanos?
- Aquí los tiene.
- Pues cincuenta euros de multa, porque esto no es una zona nudista y los tiene usted sin bañador.
E esto pasa aiquí.
Estaba unha señorita lendo tranquilamente sentada nunha barquiña no medio dun lago.
Noutra barca acércase un policía e dille:
- Voulle por unha multa. Neste lago está prohibido pescar.
- Eu estou lendo, non estou pescando –responde ela.
- Pois multareia igual, porque está vostede en posesión dos medios maila ocasión.
- Vostede verá, porque eu vouno denunciar por violación.
- ¿Cómo? Se eu nin a toquei..
- ¿Non me negará que ten vostede os medios maila ocasión?
Durante un verano en España, un turista inglés lleva a su hijo de quince años a un bar para enseñarle cómo un británico digno de este nombre debe portarse siempre.
Tras beber unas copas de manzanilla, le dice:
- Hijo mio un buen ingles debe de beber, pero nunca debe de pasar de cierto límite. ¿Y cómo podré saber cuándo debo dejar de beber? inquiere el joven.
- Es muy sencillo, ¿ves aquellos dos hombres allá lejos...? Pues cuando veas cuatro, no bebas más.
- ¡Pero papá, si allí no hay mas que ... (ver texto completo)
Aprezado Piño, munto bon ô chiste do ingles, non creas que cando me tocaba reciclar ô viño no restaurante, a veces xa via dous xefes, por iso entendo ô chiste.
Unha aperta.
Duli. He eliminado el mensaje anterior mio, había algo que no me explicaba bien, quiero decir, que os animéis y vayáis a la Tuiza ya que hace tiempo que no vas, suele estar muy bien. Estáis invitados a ir a comer con nosotros a casa.
La romería es el cinco de Agosto, y el último domingo de septiembre.
Gracias piño, por tu invitación. La verdad es que creo que hace más de 20 años que no estoy en la Tuiza, pero eso si, cada vez que paso por allí siempre le rezo una Salve a la Virgen. Piño, vosotros siempre fuisteis una familia muy acogedora. Yo solía ir con mí abuela y más tarde con mí tia a Lubian y siempre que nos encontrabamos con tu padre o con tu madre nos hacian subir. Alguna vez iré. Gracias, Piño.
De que o cuco era mui cuco, xa o sabía, pero non sabía que a "cuca" tiña unha impresora tan sofisticada no cu pra poder cambiar o color dos huevos, éstos ainda son máis astutos co lobo con moita diferencia.
Teis razón Piño, o cuco e mui cuco, son mais astutos co lobo, pero a cuca coa impresora tan sofisticada, na epoca de poñer os ovos non vai gañar pra cartuchos de tinta pra impresora.
Eu despois de ver o cuco e escoitalo, e saber que puña os ovos nos outros niños, me deixou pasmado o amigo Inda o contarnos que cambia o color dos ovos.
Un saudo pra ambolos dous.
252525. Te vou a contar algo sobre a pregunta que me fáis sobre Zamora, así xa se entera o teu xefe do dito en cuestión, él igual xa o sabía, porque os xefes saben de todo.

Zamora tras muchos años de construcción y destrucción, de diferentes conquistas y de haber tenido replegado el poder musulmán al otro lado del Duero sin permitir el avance a la ciudad, por fin en el 1061 con desintegración del califato cordobés, Fernando I de León repobló definitivamente la ciudad, dotándola de fueros y poderosas ... (ver texto completo)
Aprezado Piño, munto obrigado por ô béin que contaste tudo, claro de ísto xa pasau munto tempo, de tudas maneiras ô que vexo que a Urraca nahún era boa mira mandar matar al xermano Sancho, manda carallo, con razón le quedou la Porta de la Traición. O Rodrigo Díaz de Vivar, nahún sería parente do Ciz dos Campos, que dicen que gañara algunha batalla depois de morto, según ô meu xefe dis que ô ataban en cima do cabalo y os outros co medo que le tiñan que se rendian.
Unha aperta.
Con tanto Sol la primavera se adelanta, con cierta timidez debido a la sequía los almendros comienzan a florecer, los días son mas largos y ya invita a salir al campo a dar una caminata de vez en cuando.
Aunque por la ciudad también es agradable pasear, hace unos días estuvimos mi mujer y yo en Zamora, teníamos que arreglar unas cosillas de papeleo, terminamos pronto, total, que aprovechamos para dar un paseo por Santa Clara, y terminamos la mañana para la zona de la catedral, viendo el museo, el ... (ver texto completo)
Aprezado Piño, que razón teñes, a que pasear y algún canda por ahí me refiero a un foro ca perto de íste, tiña que refrescar a cabeza, pois debea ter munto espesa.
Me gustaría que me aclararas ô de Zamora, pois ô meu xefe cando nahún ten prisa me suele decer que Zamora non se conquistou nunha hora. Me imaxino que se refire alguna conquista, más a min deixame fora de pista.
Unha aperta.
Que paz y tranquilidad reina en el foro, ¡estupendo..!
Digo que un día de alegría, porque xa chove en Valladolid, ahora mismo vou a salir a calle sin paraguas, quero coller unha boa molladura.
¡Buenísimas tardes, Piño! Digo esto polo contento que estarás por estar chovendo.
Se non levache paraguas estarás coma unha sopa; pois mui mal feito, xa sabes o que es dice cuando hai tanta sequía e empeza a chover:"solo se perde a que nos cai encima". Negocia ahí algo, a ver se podes mandar unha pouca presta zona; inda que eu ben me afago sin ela, pero bueno, sei que fai falta. Cuídate, e non te molles.
Un abrazo.
Duli. No dejes que esos bajones de ánimo se apoderen de ti, la vida no es muy larga y pega a veces zarpazos muy dolorosos, es difícil olvidar, pero tenemos que hacer todos los medios por sobrellevar estos reveses.
Todos tenemos momentos buenos y malos, hay que pensar en los buenos, y en lo que nos rodea, los hijos, la familia, amig@s, y esos detalles que en nuestro quehacer cotidiano encuentras positivos.
Sal a la calle y pasea, el leer también entretiene mucho, ésto son dos de las cosas que me ... (ver texto completo)
Gracias Piño, por tus consejos. Los tendré en cuenta.
Gracias amigo. Estou de acuerdo contigo, que sempre de debe fomentar a Paz é non discordia entre as personas, somos humanos, a veces nos custa reaccionar como se debe, non son partidario de follois, nunca anduve nin quero andar en adiante.
Este Sr. Xa eliminou o mensaxe, ¡pra que recordar! eu igual tamén o elimino.
Nunca usei un seudónimo en estes foros, utilizo o nombre que todos me conocen, tanto familiar como a demáis xente, é simplemente o diminutivo de Pepe. Non teño nada que ocultar, nin ... (ver texto completo)
Amigo Piño, nahún teño ningua duda ô respeito, do que dices na tua mensaxe, como podes comprobar nahún son ningún letrado nin nada que se parezca, más ssín levo munto mundo recorrido y istou seguro de que eres unha boa persoha y munto sintimintale, más que nahún te pisen ô rabo,ísto último en sentido figurado.
Unha aperta.
Me gusta el mensaje y la foto, el rio no es el Tuela? parece mas pequeño, el agua también va de prisa, con el fin de llegar pronto al mar.
Un abrazo.
Jorge Manrique nos dejó unas coplas eatupendas, a la muerte de su padre, aunque un poco tristes... yo tambien estoy un poco triste, era una persona joven. Cuando una persona de tu entorno se va parece que te arrebatan un trocito de ti misma o de tu pueblo. No vivia en Castrelos pero allí nació y allí se crio. Aveces el rio de la vida va demsiado de prisa... que te voy a decir a ti... Este no es el Tuela, es el rebexolo, un regato que baja de la sierra, pegando al pueblo, pero que en epocas de lluvias ... (ver texto completo)
De cuando se abre a veda pra pescar, eu non te podo contestar porque non o séi.
Como en algunhos foros das Frieiras, sale o tema da seitura é do trelo do café, quero comentar algo sobre ese tema, ésto algunhos de lubián xa o saben, debido a que o teño comentado.
Por entonces eu era un chaval, meu padre me dice que teño que ir a Santigoso, é con unhos segadores portugueses facer a seitura, (eso da seitura pagarlle os segadores é darlle de comer é beber, tiñamos que ser nos.) Os portugueses o motivo ... (ver texto completo)
Amigo Piño, assín foi, más que nahún tornen aquiles tempos eu fun testimuña de íso un día ia eu co fardo y un guarda na porta dun vagón decindo como para aquí ô tren total que nos por a outra porta metendo, ata è pra pensar mal, más detodo nahún paraba, ¿tú nahún anduveste no trelo?
Unha aperta.
Hemos estado visitando a los hijos y nietos, por tal motivo, (descanso en el foro por mi parte) ahora veo que habláis del jesuita Roque Lubián, nacido en Lubián y que se fue a las misiones muy jóven.
Mirando en Google, poco mas he podido encontrar de lo que ya comentáis, es cierto que agrada al saber que un destacado misionero ha nacido en nuestro pueblo, también me llamó la atención que aparte de escribir en la lengua sáliva del Orinoco, hace mención de algún escrito que éste Sr. escribió en euskera, ... (ver texto completo)
Si: a herdanza xa a sei eu: ORINO CO aparello de eses menesteres.
Totalmente de acuerdo contigo. cómo los restaurantes y bares de las Frieiras, calidad precio, no los encuentras que le igualen por toda España, dan de comer superbarato y muy abundante.
Estos días de atrás estuvimos en San Sebastián viendo los hijos y nietos, no puedo negar que me encanta esa ciudad, pero tocante a hoteles, restaurantes y bares, se suben por las nubes con los precios, si tienen calidad, pero quizá pasan un poco cobrando, un simple vino Rioja o un verdejo con un pincho, te cobran ... (ver texto completo)
Estou de acordo contigo, viaxei muito por todo o Estado Español e a cidade que mais cara encontrei foi San Sebastian, referente o exemplo do viño, un Ribera de Duero, Alvariño, Rioja de categoria mediana, costa 2€ na barra na mesa 2'20€ e con tapa quente ou fria a escoller, esto en Vigo en Ourense e parecido. En Madri que e un sitio onde eu viaxo con frecuencia o mismo viño son de 3€ pra riba e con patatillas ou aceitunas.
Un saudo.
Totalmente de acuerdo contigo. cómo los restaurantes y bares de las Frieiras, calidad precio, no los encuentras que le igualen por toda España, dan de comer superbarato y muy abundante.
Estos días de atrás estuvimos en San Sebastián viendo los hijos y nietos, no puedo negar que me encanta esa ciudad, pero tocante a hoteles, restaurantes y bares, se suben por las nubes con los precios, si tienen calidad, pero quizá pasan un poco cobrando, un simple vino Rioja o un verdejo con un pincho, te cobran ... (ver texto completo)
bueno piño de acuerdo pero si andas por el pais vasco como en todas partes hay baretos q cobran un pincho de tortilla como si fuese langosta pero me reconocera q tb hay bares q poer el mismo precio sacan verdaderos miniplatos elaborados,, una vuelta alrededor del mercado de la brecha en donosti o en la plaza de guipuzcoa o en bilbao en el casco viejo (plaza nueva -- victor montes....) un abrazo a los forer@s
Totalmente o meu apoyo os funcionarios públicos, non me afecta directamente, pero si mui cercano, miña muller, miñas irmás, outros familiares, é varios amigos que teño desempeñando esa profesión, todos eles mui profesionales e cumplidores do seu deber, non ten naide que generalizar esas críticas destructivas, si algún caso se da de mal comportamento, se pode tomar unha decisión sobre esa persona, xa a administración se encargará de darlle o seu merecido.
Tocante o de pagar impuestos, o haber nómina, ... (ver texto completo)
Gracias, Piño, suscribo todo o que dices neste mensaxe. En cuanto o outro, direite que na miña oficina teño colgados diplomas de recoñecemento a miña labor profesional durante estos 20 anos; tamén fotos con grandes amigos e compañeiros destes anos; é tamén... ¡un premio como fotógrafa! (aficcionada, eso sí).:-) Un abrazo.
Ballesteros. Gracias, debes de estar tranquilo, xa que o de que eliminaran ese mensaxe non ten importancia, está olvidado, me preocuparía si sería por criticar ou falar mal de algunha persona, pero non foi o caso.
Como saliu en un mensaxe algo de Ermua, fice o comentario de que a última vez que estuve eu en ese pueblo, foi de cuando o secuestro de Miguel A. Blanco un concejal de Ermua, do que muto se falou é hubo unhas manifestaciós mui grandes no Pais Vasco por ese motivo. A esa "organización" ... (ver texto completo)
Hay una opción que es marcar un mensaje como ofensivo; tal vez alguien lo marcó así, la organización lo estudió (o no) y decidieron eliminarlo. Como ahora está el proceso de paz en marcha, no querrán entorpecerlo. Yo leí ese mensaje tuyo, Piño, y no ponía nada que no pensemos cualquier ciudadano de bien sobre esa banda. Me preocuparía más que haya sido una censura de los poderes del gobierno. ¿Nos espían? Esto lo digo porque el otro día me entrevistaron por la calle los de la TV "Intereconomía" sobre ... (ver texto completo)
Nunca o penséi que esto terminaría así, este home non merecía ésto, confiemos que con tanta presión na calle, ainda se poda suavizar a condena.
Hola Piño; do tema que estàis tratando xa nin quero falar porque se me moven as entrañas vendo o que está facendo,é fará, esta nova Inquisición.
Quero preguntarte por un comentario teu no foro de Barxa, o día dous, referente a que te borraron un mensaxe no foro da Vilavella, debido a "censura".
Eu non domino esta cuestiòn, pero teño entendido que os mensaxes solo os pode borrar o autor do mismo, ou Pueblos de España; a non ser que ese mensaxe sea sobre unha foto posta pola persona que, supuestamente, ... (ver texto completo)
Barxes. Aquí estou de novo, poe esa fecha que falas de San Sebastián xa eu estaba por alí, por ano 70 dei os primeiros paseos por a Concha. ¡Xa choveu desde entonces! quen se pillara ahora de aqueles anos.
Si vas ahora o encontrarías mui cambiado (pra millor) sempre foi unha ciudad mui bonita, se edifocou muto, se fixeron barrios grandes de novo, que dan máis belleza a ciudad si cabe.
Mencionas o estadio de fútbol en Gros, ese era Atotxa, o novo estadio de Anoeta está no barrio de Amara, todo ... (ver texto completo)
Quendera que foreiros coma ti, Gel, Inda, Ballesteros, e algunhos mais participarades todos os dias, ainda que eu non estou xubilado, non teria
tempo a contestar a tantos.
Corria o ano 76 facendo o curso de telecumunicacións en San Sebastian
despois de facer seis meses na Gudiña ano 74 o de electricista SAF-PPO (Servicio De Accion Formativa) (Promoción Profesional Obrera) de su excelencia....
Eu durante ese tempo vivín e Lezo cun veciño carpinteiro, viaxaba de Gros a Renteria no autobus ou no ... (ver texto completo)
Fai unhas horas metí un mensaxe en este foro, me sinto feliz de que esté eliminado, seguro que foi leído por algunhos, no me metía con naide da contorna, (non é o meu estilo) pero si mencionaba algo que esperemos sea do pasado.
De estas cousas moito millor non mencionar. Pido disculpas.
Saludos a tod@s.
Amigo Piño: Qero dende este foro darche as gracias por a mensaxe que se mantivo no foro de Barxa durante penso que mais de duas horas, na que nos desexabas a min e amiña familia todo ben do mundo, penso que non fuches ti quen a borraches que dende logo a nos non nos molestaba, nin a min nin os meos primos.
Un saudo.
Fai unhas horas metí un mensaxe en este foro, me sinto feliz de que esté eliminado, seguro que foi leído por algunhos, no me metía con naide da contorna, (non é o meu estilo) pero si mencionaba algo que esperemos sea do pasado.
De estas cousas moito millor non mencionar. Pido disculpas.
Saludos a tod@s.
Piño, eu non leí tal mensaxe, pero pola miña parte estás desculpado igual, xa sabemos que non eres de insultos nin trangalladas. Por eso podes estar tranquilo.
Saudos.
Isabel. As dúas frases impactan mui ben, son acertadas.
Podes añadir. Si ben queres quedar, os de Lubián tes que invitar.
Saludos pra os de Hedroso.
En Hedroso, todo el mundo es bienvenido, los de Lubian siempre nos acompañan por la noche en la fiesta y se lo agradecemos.
Gracias profesor. Temos que estar mui agradecidos os de este foro, por a cantidad de excelente clases de galego que nos estás dando cada día, encima gratis.
Ahora queda claro o da i ¿pero que facemos coa h? unhas veces si, outras non, vexo que cuando está no medio da palabra si se usa.
Si te das conta ahora xa vou pondo irmáus sin h, o principio me daba a impresión que de non poñer a h, que era como si lle cortara as orella ou os mutilara, o do orto parecido, como que falaba do mismo pero que non ... (ver texto completo)
O da H xa é outro cantar.
Eu teño lido moitos libros galegos, e ao ler, un vaise fixando. Iso tamén pasa co castelán. Tampouco hai reglas para toda a ortografía.

Tampouco ten tanta importancia cometer faltas de ortografía, que nesta lingua deixáronnos analfabetos a todos nós, que non estudiamos galego.
Gel, Efectivamente cibaco, así lle decimos en Lubián o alimento que levan os paxáros no pico as crias cuando están no nido.
Eu xa ando con cuidado de non meterme no interior de Galicia, teño medo que si me pillan os da Real Academia Da Lengua Galega por ourense, me metan na cadea, asi o salir seguro que me expresaría millor en esta lengua. ¡Por As Portelas mal será!
Piño, se os da Real Academia te encerran a tí, terían que encerrarmos a inmensa maioría dos galego-falantes e non creo fora moi rentable. Por outra banda, non me pareces dos que se amilanan por tan pouca cousa e deixes de ir a Galicia a disfrutar dunha boa mariscada. Eu pola miña parte aprendín unha palabra galega nova: civaco. Graciñas.
Si señor, os pobres cadávos que están casi sin cabeza, ¡teñen que mui intelixentes.!
Sendo nenos pequenos, estaba eu a porta de casa cuando pasan Daniel pai ó Daniel neno, máis unha parexa de vacas, iban arar, me dice o Daniel pequeno queres vir con nos, eu o ser meu amigo, feliz me vou con eles.
Vamos o Cayo Carro mui cerca do pueblo, mentras seu padre araba nos baixamos a unha poza que habia no prado do Pepe, nos liamos a xogar cos cádavos que mencionáis, de pronto atopamos un par de salamandras ... (ver texto completo)
Tamén recordo as salamandras, éstas no Pereiro, o meter o bote no pozo entre os lumiacos as veces tamén se "pescaba" algunha das negras. Miña nai xa me tiña ben avisada de non tocalas. Camiño do xogo dos bolos había unha fonte e alí recordo velas con pintas amarillas. Desde logo son preciosas, pero metelas na boca, Piño,... menos mal que todo quedou nun susto.
Esa palabra que usas, "civaco" ¿é o que levan os paxaros no pico para as crias, que nos lle chamanos "ceballo"? Saúdos.
Me gusta ésta parexa de vacas, parecen xemelgas ¡é que cornos tan finos! inda son da raza de vacas que había cuando eu iba por Santigoso. Son elegantes hasta arando.
O señor que vai arando por máis que lle miro, non o reconozco, pode que sea familia do Eliseo q. e. p. d.
Un saludo a toda a xente de Santigoso, en especial pro Quín.
Hola Piño, esta foto das vacas arando e da feira gastronómica que facemos en santigoso o 2º fin de semana do mes de agosto, estás invitado. Xa lle darei un saudo ó Quin de tua parte xa que é meu tio. Saudos.
Castrelos é o seu nombre,
de orixen romano, se entende
bello pueblo nas montañas,
entre Lubián y Hermisende.

As casas están mui xuntas
en busca de calor e amparo,
a xente vive mui feliz
tendo veciños o lado.
... (ver texto completo)
Perdón por mi demora. Esa poesía tan bonita que le has hecho a Castrelos, no se lo merece. ¡Gracias! Estás hecho un autentico poeta. Vamos que Rosalía de Castro a tu lado no era nada... ja, ja, ja. En serio además no tienes pereza ni te conformas con poco, eres generoso. Otra vez, ¡gracias!. Yo cuando me sienta inspirada te contaré mis cuentos. Supongo que serán un batiburrillo de cosas pero que contados por una persona a la que quieres y admiras y más siendo una niña, te parece el no va mas. Ojalá ... (ver texto completo)
Ballesteros. ¡Carallo pro convenio! Vamos de mal en peor, non lle des moita publicidad, pronto habrá algunha empresa que o aplica o seus empleados o pé da letra, sin omitir puntos nin comas.
Saudos.
Sñr. Ballesteros: Opino o mesmo que o Piño, non lle dea moita publicidade o convenio que por suposto non todos, pero habera algun que o colla o pe da letra. E pidolle se sabe mais, que nos conte mais refrans como o do burro e o do demo. Gracias antecipadas.
Un saudo.
Ballesteros. ¡Carallo pro convenio! Vamos de mal en peor, non lle des moita publicidad, pronto habrá algunha empresa que o aplica o seus empleados o pé da letra, sin omitir puntos nin comas.
Saudos.
Un pouco de ironía non está mal. Pero tamén é certo que ó paso que imos, todo é posible.-"Deixa andar o can coa roca, que él fará a mazaroca"-.
Un abrazo, amigo.
Duli. En el foro de Lubián nos dio por hurgar en palabras de las que se venían diciendo por estos pueblos.
Sorpresa, me da por meter en Gogle la palabra canicheiro para ver el significado con mas detalle, y sale un archivo en donde habla mucho de los pueblos de la zona.
Entre otras cosas, que hasta 1640 los pueblos de Hermisende, Tejera, San Ciprian, Manzalvos eran portugueses, durante el reinado de Joan IV rey portugues, ahi como que estos pueblos se negaron a ser portugueses y pasaron a ser de ... (ver texto completo)
Ya estoy aquí. Lenta, pero segura. No se que tiene este rincón que de todas, todas vuelvo a el. Gracias Piño, por hacerme partícipe de tus descubrimientos y de tus conocimientos. Tenéis un foro en Lubián muy interesante. ¡Me encanta! y lo que siento es envidia, sana, pero envidia. Te habrá hecho mucha ilusión ver que tu tía ha colaborado en algo y que allí está su nombre. El de Santiago Rodriguez no creo que sea mi abuelo. En Hermisende y San Ciprián hay muchos "Rodríguez". En el buen sentido de ... (ver texto completo)
¡Pero que dices tú mutil de comer angulas.! Si están prohibitivas, creo que este año par el día de San Sebastián muy pocas angulas se habrán comido, debe andar el kg sobre los 1000 €. Si sólo por mencionarlas ya hay que pagar.
Antes aun podías de vez en cuando dar una vuelta por la Parte Vieja de San Sebastián y en el Urola, o La Cepa, pedir una cazuelita de angulas que sabían a gloria, ahora ya ni olerlas se puede.
Eskerrikasko por recordarme este manjar, quiero pensar los buenos años que pasé ... (ver texto completo)
Amigos Piño e Mikel: Dende logo notase que somos de zonas de bo comer. Falando de angulas, pouquiñas pero na tempada na desembocadura do Miño algunhas pescan, soio as comin tres veces na vida a ultima ai mais de dez anos en Arbo (Pontevedra) e a primeira en euskadi corria o ano 1977, tal foi que de primeiro angulas a repetir, e de segundo chuleton de boi de 1Kgr, do chuleton quedara a metade. Invitados por un consignatario de buques das Arenas, e a comida fora no restaurante Ikusgarri e Deusto, todo ... (ver texto completo)
Me da por meter en Google a palabra CANICHEIRO por ver o significado, (aunque xa o sabíamos) dice que un lugar entre duas paredes vellas, donde se iba o campo... En portugues dice donde se iba coas calças na mao.

Pra entrar, insertar a palabra CANICHEIRO, despois DIALECTO: xa veréis que fala moito de estos pueblos da zona, entre outras cousas que son moitas, comenta que hasta o 1640 as poblacións de Manzalvos, Hermisende, San Ciprian, Teixeira, eran portuguesas. Esto era no reinado do Rey Portugués ... (ver texto completo)
Piño a tua era portuguesa, más amiña era ispañola, xa me costara 2 pts, viña de noute co trelo, quedou na silveira.
Unha aperta.
O de falar ven o galego con unha pronunciación perfecta, sería o ideal en todas as zonas, hay un problema bastante difícil de erradicar, en principio non sabemos, ¿pero acaso queremos cambiar? eu diría que non, por moito que nos expliquen que a nosa fala non é correcta vamos a ter que seguir así, non hai outra alternativa, a lengua de un pueblo e imposible cambiar, penso que inda a punta de metralleta iba a costar. A Prueba está ahí, personas que nos tocou por circunstancias da vida estar moitos ... (ver texto completo)
A min tamen me pasou o mismo ca ti Piño, coa palabra pocillo e con mutas outras. Pero os castellano falantes que les parecia rara esta palabra non dominaban o idioma tan ben coma eles pensaban.
.

REAL ACADEMIA DE LA LENGUA ESPAÑOLA

pocillo.
(Del lat. pocillum).
1. m. Tinaja o vasija empotrada en la tierra para recoger un líquido, como el aceite y vino en los molinos y lagares.
2. m. Vasija pequeña de loza, como la del chocolate
E en galego: ... (ver texto completo)
¡pero home! Cómo rompías os bolsos dos pantalón, non veis que a rapaciña o meter a mau no bolso te podía cortar a "meringalla" con moita razón a túa mai te daba zapatilla.
Piño cando un ê garoto nahún vey según que peligro, eu conto as coisas como forín,ísto do escondite normalmente xogabamos as noutes, pois por ô día eu ia coas cabras, que por certo canto mamei nelas, ahora dicen que a que ferber a leite, si nahún podes coller uhma enfermedade. Cuando ô outro día ô amigo Inda contou ô do zupaldrón, cuantas veces eu practiquey iso directamenta pra gola.
Unha aperta.
Tere. (O Candil) Termino de enterarme en el foro del Pereiro que le ardió la casa a un hermano tuyo y sobrinos, siento mucho lo sucedido, pero al no haber desgracias personales es gratificante, lo material siempre tiene solución, todo se arreglará lo antes posible.
Veo que se ha abierto una cuenta de emergencias sociales na Nova Caixa de Galicia por si alguien quiere dar una ayuda, los daños son considerables.
Nª de cuenta. 20800440073040002414.
Para mas informacion podeis entrar en el foro ... (ver texto completo)
Graciñas, Piño, por esto e polo que dices máis arriba. A casa é sólo dos meus sobriños (podes leer o que acabo de publicar no foro do Pereiro, pra non repetirme). Gracias a todos polo voso apoyo.
Gel Graciñas. Me gusta moito como te expresas nos teus mensaxes, sempre que podo os leo, referente a tua opinión sobre os mensaxes dos demáis foreir@s, que che vou decir, das moitos ánimos ¡eres un cielo de muller.! O do corruncho do mundo mundial, tamén me fai gracia.
Que pasedes todos un feliz día, e non vos olvidéis de tomar un cafetiño a media mañá, que eso levanta os ánimos, a seguir luchando, non queda outra.
Uff! Gracias a ti máis a Inda pola vosa amabilidade. Gloria, ceo.... seguro que é polo tema da miña descripción das vistas do colexio, digo eu, pola relación coa gloria eterna, o paso á morada celestial...
Imperdonable mencionar as chairas de Lubián é non facelo coa chaira da Veiga Forcado, si era a despensa do noso pueblo, mira que viñan carros de patatas e de millos de esa chaira, abundancia de auga, bon terreno, (cuatro fames quitou.)
Por outra parte famosa por a leyenda que comentan, parece ser, que en tempos bastante remotos, había unha moza no pueblo muy hermosa, chamaba a atención por toda a contorna por a sua belleza, tiña novio, ¡como non! bastante celoso por certo, hasta se celaba que cuando ... (ver texto completo)
Boas verdades cuntas no asuntos dos regos da auga, nos en Barxa na miña acordanza, a auga xa estaba partida pro rego de prados millos e patatas, segun varas ou metros cuadrados, pero sabados e domingos era libre para regar o plantel de pementos tamates cebolas puerros calabacins, fabas etc. E tamen menudas disputas habia por culpa da auga.
Imperdonable mencionar as chairas de Lubián é non facelo coa chaira da Veiga Forcado, si era a despensa do noso pueblo, mira que viñan carros de patatas e de millos de esa chaira, abundancia de auga, bon terreno, (cuatro fames quitou.)
Por outra parte famosa por a leyenda que comentan, parece ser, que en tempos bastante remotos, había unha moza no pueblo muy hermosa, chamaba a atención por toda a contorna por a sua belleza, tiña novio, ¡como non! bastante celoso por certo, hasta se celaba que cuando ... (ver texto completo)
Falando de regar, istaba eu a eu de criado dun galego no Pobo de Castrelos de Abaixo na República Galega, mandoume ô meu amo de noute a regar, pero dixome se anda fulano con ela nahún la quites, na más xegar ô prado que vexo ô burro do fulano él istaba a dormir perto do animal. Eu depois de levar a quela camiñata tan grande me sabía mal tornar sin regar, total que como ô gaxo roncaba so fago abrir ô caldeiron enfrente donde istaba él. Total que ô verse mollado marchou a cambiarse, foi cuando eu aporbeitey ... (ver texto completo)
Imperdonable mencionar as chairas de Lubián é non facelo coa chaira da Veiga Forcado, si era a despensa do noso pueblo, mira que viñan carros de patatas e de millos de esa chaira, abundancia de auga, bon terreno, (cuatro fames quitou.)
Por outra parte famosa por a leyenda que comentan, parece ser, que en tempos bastante remotos, había unha moza no pueblo muy hermosa, chamaba a atención por toda a contorna por a sua belleza, tiña novio, ¡como non! bastante celoso por certo, hasta se celaba que cuando ... (ver texto completo)
Xenial Piño. Esta mensaxe faime lembrar con nostalxia aquel encanto peculiar que atopei neste foro que a min personalmente me cautivou e incitou fai tempo a participar nel.
Esta é unha opinión moi persoal, claro está. Quizais sexan as secuelas da miña pertenza á diáspora neste curruncho do mundo mundial.
Duli. Gracias, aun me doy por aludido entre las personas que felicitas en primer lugar, sabes, que aun somos familia, tú abuelo y mi padre eran primos carnales, los dos Santiagos q. e. p. d.
También te deseo a ti y a toda la familia un Feliz año 2012. A los demás forer@s de Castrelos, lo mismo, Feliz y Próspero Año Nuevo.
Un abrazo.
Gracias Piño, por darte por aludido y considerar que aún somos familia. Mi abuelo quería y apreciaba mucho a los primos de Lubian y ésto nos lo ha trasmitido y yo así lo siento. Feliz año, Piño.
O Candil. E unha pena que os días de vacacións sean tan cortos, non dan nada de si, pero mira, tú si tes ganas de volver pros Reyes avísame, eu si vou, me encargaría de que volvas rapidamente, digoche, mira que desde a miña casa sinto na tua unhos ruidos mui raros, ven pode ser que dixache un grifo aberto, ou que unha mazaira do xardín caeu sobre o tellado, ou que se mete unha bruxa po la chimenea con unha escoba e prepara unhas orgías de medo unha vez dentro.
Onte estuve vendo unhas fotos que metiche ... (ver texto completo)
Ja, ja, Piño, pola nosa casa non sufras, alí quedou quen a cuida ben, xa sabes. O Jose de boa gana iría os Reis pero tócanos celebralos eiquí, teño 12 invitados, aparte dos que entren pola chimenea (ou polo balcón, je, je). Alégrome de que che gusten as miñas fotos. Estou preparando álbumnes pra página de Lubián, o malo é que non teño tempo de nada. Ahora estoute contestando co móvil desde o tren, pero, para subir os álbumnes teño que usar ó ordenador é eso requiere o seu tempo. Pero algún día será... ... (ver texto completo)
Totalmente de acuerdo con José e Isabel y me uno a su llamada para que Pablo escriba algo, aunque sea poquito, en Lubián también te echamos en falta.
Hay que levantar esos ánimos, son fechas muy señaladas y se acuerda uno con mas intensidad si cabe, de los seres queridos, a todos nos pasa, comprendemos que lo tuyo está muy reciente y cuesta más hacerse a la idea.
La vida sigue, mientras nos permitan el batallar por aquí, no queda otra, echarle valor y adelante.
Os deseo a todos los forer@s un ... (ver texto completo)
piño... deseo a ti, y a tu familia muchos exitos para el año que ya empieza! sobretodo mucha salud, y prosperidad... chapo! por animar a pablo, a que vuelva a dar vidilla al foro, no es justo que se ausente, porque pàra eso estamos los amigos, la pena es estar tan lejos en estos momentoss, donde le vendria muy bien, compartir con su familia y amigos del pueblo un buen vinillo o un cafè... hasta que vuelva a conectarme... ya os leere.,.. feliz año nuevo 2012..
Barxes. Moitas gracias por esas poesias, xa as lein unhas cuantas veces, me gustan, o Himno de Galicia está fenomenal, non tiña nin idea de cómo era.
O personal estos días como está cansado de tantas festas, entra pouco no foro, ahora tamén saliu a competencia con Facebook. Eu penso que con un pouco de gana se pode atender as duas cousas.
Decía que si os foreir@s están cansados, de pronto se me encendeu unha bombilla, da cual pode ser motivo, hai que pensar que os Reyes xa están ahí, é como non, ... (ver texto completo)
Amigo Piño. Xa vexo que describes tal cual o que facer nestas datas, coa gastronomia co lume dos torgos, etc. Eu os reis pasareinos por Barxa, comendo alguns niscalos e cabrito da terra do Zé Pequeno (As Carvalhas) que el está camiño de Madrid, o que non sei e se pararia en Valladolid a visitar a Pita Moñuda que segun entendin, nalgun mensaxe teo, os controlaches nagunha ocasión polo paseo de Zorrilla.
Cando carallo teredes un par de horas para vir comer as frevas e deitar uns copos de viño, ti ... (ver texto completo)




Llama al 654 409 325, ofertas especiales para Pueblos de España