Compramos energía a futuro
        

Mensajes enviados por Piño:

Aprezado Piño, que razón teñes, a que pasear y algún canda por ahí me refiero a un foro ca perto de íste, tiña que refrescar a cabeza, pois debea ter munto espesa.
Me gustaría que me aclararas ô de Zamora, pois ô meu xefe cando nahún ten prisa me suele decer que Zamora non se conquistou nunha hora. Me imaxino que se refire alguna conquista, más a min deixame fora de pista.
Unha aperta.
252525. Te vou a contar algo sobre a pregunta que me fáis sobre Zamora, así xa se entera o teu xefe do dito en cuestión, él igual xa o sabía, porque os xefes saben de todo.

Zamora tras muchos años de construcción y destrucción, de diferentes conquistas y de haber tenido replegado el poder musulmán al otro lado del Duero sin permitir el avance a la ciudad, por fin en el 1061 con desintegración del califato cordobés, Fernando I de León repobló definitivamente la ciudad, dotándola de fueros y poderosas ... (ver texto completo)
Con tanto Sol la primavera se adelanta, con cierta timidez debido a la sequía los almendros comienzan a florecer, los días son mas largos y ya invita a salir al campo a dar una caminata de vez en cuando.
Aunque por la ciudad también es agradable pasear, hace unos días estuvimos mi mujer y yo en Zamora, teníamos que arreglar unas cosillas de papeleo, terminamos pronto, total, que aprovechamos para dar un paseo por Santa Clara, y terminamos la mañana para la zona de la catedral, viendo el museo, el ... (ver texto completo)
¡Bonito creixal! Ten que ser unha verdadeira tentación pros rapaces cuando están as creixas maduras, pra xente mayor, tampouco pasará desapercibido, cierto, que en Chanos hay mutos creixáis, pero este destaca por a boa calidad do fruto que nos presenta.
Saludos.
INDA CHO SEI. Nos unimos a vuestro dolor, por el fallecimiento de vuestra madre. Una persona muy agradable y querida por la gente del pueblo. Un fuerte abrazo.
¡Qué se pensan os madrileños! Os dos pueblos saben moito.

Ballesteros. Cierto que a de onte foi unha tarde mui agradable, daba gusto ver chover, o facer tanto tempo que non o fai, se agradece moito máis, o final non me mollei tanto cómo pensaba, hasta me daba un pouco de vergonza vir tan mollado é collin o autobús pra regresar a casa. O ser de tormenta hoxe regresará.
Na zona dos nosos pueblos, xa vexo que non chove nada, pra hoxe daba na TV. algo de auga, esperemos que veña, suelo mirar os que ... (ver texto completo)
Que paz y tranquilidad reina en el foro, ¡estupendo..!
Digo que un día de alegría, porque xa chove en Valladolid, ahora mismo vou a salir a calle sin paraguas, quero coller unha boa molladura.
Queridos forer@s, hoy tengo que comunicaros que tengo una hija "superwoman". Mi hija Yolanda, ciega en un 85 por cien de ceguera, y vendedora del cupón de la ONCE, fué asaltada por un hijo de la gran.... el pasado viernes a las nueve y media de la noche dentro del portal de su casa. Despues de encerrar a su perro guia en el ascensor sacó un "cutex" cortándole la correa del bolso donde llevaba
toda la recaudación del día. La muchacha se tiró al suelo cubriendo la bolsa y el individuo se echo sobre ... (ver texto completo)
José. Me uno al sentir general de los demás forer@s, esperemos que pronto localicen a ese delincuente y pague por todo el mal que ha hecho a tu hija, tanto físico, como psíquico que aun es peor. Supongo que ya lo haréis, en estos casos, es muy conveniente una ayuda de psicólogo.
Quiero expresar mi total rechazo, a estos desalmados que tanto daño generan en la humanidad. Que la policía y la justicia no sea benévolos con ellos, es una lacra que hay que erradicar, (aunque en su totalidad, no es tarea fácil.)
Un saludo. ... (ver texto completo)
Duli. No dejes que esos bajones de ánimo se apoderen de ti, la vida no es muy larga y pega a veces zarpazos muy dolorosos, es difícil olvidar, pero tenemos que hacer todos los medios por sobrellevar estos reveses.
Todos tenemos momentos buenos y malos, hay que pensar en los buenos, y en lo que nos rodea, los hijos, la familia, amig@s, y esos detalles que en nuestro quehacer cotidiano encuentras positivos.
Sal a la calle y pasea, el leer también entretiene mucho, ésto son dos de las cosas que me ... (ver texto completo)
Amigo Piño, tú que me pareces un home taún demócrata como eu, nahún te infades co sinor Varela que nahún me parece mal gaxo, un bocadito amigo da broma, más axo que ê bon home.
Unha aperta.
Gracias amigo. Estou de acuerdo contigo, que sempre de debe fomentar a Paz é non discordia entre as personas, somos humanos, a veces nos custa reaccionar como se debe, non son partidario de follois, nunca anduve nin quero andar en adiante.
Este Sr. Xa eliminou o mensaxe, ¡pra que recordar! eu igual tamén o elimino.
Nunca usei un seudónimo en estes foros, utilizo o nombre que todos me conocen, tanto familiar como a demáis xente, é simplemente o diminutivo de Pepe. Non teño nada que ocultar, nin ... (ver texto completo)
Nuestras vidas son los rios que van a dar a la mar...
Me gusta el mensaje y la foto, el rio no es el Tuela? parece mas pequeño, el agua también va de prisa, con el fin de llegar pronto al mar.
Un abrazo.
Amigo Piño, assín foi, más que nahún tornen aquiles tempos eu fun testimuña de íso un día ia eu co fardo y un guarda na porta dun vagón decindo como para aquí ô tren total que nos por a outra porta metendo, ata è pra pensar mal, más detodo nahún paraba, ¿tú nahún anduveste no trelo?
Unha aperta.
Non. de andar o trelo non me tocou, aunque por entonces era bastante corriente.
Os poucos anos de ver esa anécdota do tren desde as leiras de Santigoso. Cerca de cinco anos, si metocou de facer o caso contrario, que sería o de vigilar os contrabandistas, non foi o caso, xa que ese servicio a min non me afectaba (despóis por decisión propia) cambiei de empresa, entonces xa nin unha cousa nin a outra, a partir de ahí, a miña vida laboral transcurriu por outros camiños.
Eu tamén me alegro de que os que estaban convalecientes, xa estén recuperados.

Gel. Mui ben por ese poema de Rosalia de Castro, ésa muller me encanta como se expresa. Tamén hai un conto escrito por ti en algún outro foro, que está fenomenal, enhorabuena. Sabes darlle un toque especial.
Apreciados foreiros/as, según ô xefe meu acaba de darme unha boa noticia, nahún sey se será verdade, dixome que íste ano ahí pra finale de Marzo primeiro de Abril que le gostaría ir a pescar a íses rios de Zamora, me gostaría saber cuando se abre a veda.
Unha aperta.
De cuando se abre a veda pra pescar, eu non te podo contestar porque non o séi.
Como en algunhos foros das Frieiras, sale o tema da seitura é do trelo do café, quero comentar algo sobre ese tema, ésto algunhos de lubián xa o saben, debido a que o teño comentado.
Por entonces eu era un chaval, meu padre me dice que teño que ir a Santigoso, é con unhos segadores portugueses facer a seitura, (eso da seitura pagarlle os segadores é darlle de comer é beber, tiñamos que ser nos.) Os portugueses o motivo ... (ver texto completo)
Pobre home.! Encima de levar a muller o lombo, ter que ouvir eso, "de carallo ofendeu o crego" xa pra rematar tiña que añadir, te xuro, que por o burro que me trouxo é me ten que volver a levar, tú si que mas vas a pagar.
Gracias Daniel. También te enviamos desde Lubián un saludo a ti y a los demás vecinos de Santa María Ribarredonda (Burgos.)
Hace unos días que pasé por ese pueblo, he visto muy bonito el paisaje, estaba cubierto por la nieve.
UN SALUDO.
Ballesteros, tu sigue escribindo poesía que he meyor que leer tantas sandeces e mentiras como o fan alguns. que fácil e escribir cando a realidad e outra casi todos levandes posto un antifaz pois que víva o "Carnaval" haber si me chamas algún día. Un bico
Ballesteros. Igualmente te animo a que sigas escribindo o que a ti te apetezca, claro está, dentro de un orden como todos, todos, debemos de respetar. Pra controlar o que escribimos ou deixamos de escribir, son máis que suficientes na administración de pueblos de España, aunque a veces, me pregunto ¿cómo permiten que ciertas personas, insulten, humillen a diestro y siniestro as demáis personas.?
Os foros non son patrimonio particular, algunhos así o pensan, e que solamente hai que expresarse da ... (ver texto completo)
bueno me tocasteis la moral... en restaurantes tanto gallegos como vascos dan de hosti... entonces no se pero quien se atreve hoy en euzkadi pedir un alvariño y un pulpo.. eso en el maruxa donosti se pone en 40 euros sin pan, ni postre,, ni cafe ni copa... por cierto en galicia tb em ha tocado pagar bonitas facturas... aunque la verdad en calidad precio no hay nada mejor q cualquier bar de las frieiras,, en especial pues los considero como de casa donde ambrosio.. un beso forer@s
Totalmente de acuerdo contigo. cómo los restaurantes y bares de las Frieiras, calidad precio, no los encuentras que le igualen por toda España, dan de comer superbarato y muy abundante.
Estos días de atrás estuvimos en San Sebastián viendo los hijos y nietos, no puedo negar que me encanta esa ciudad, pero tocante a hoteles, restaurantes y bares, se suben por las nubes con los precios, si tienen calidad, pero quizá pasan un poco cobrando, un simple vino Rioja o un verdejo con un pincho, te cobran ... (ver texto completo)
O arquitecto de Lubián, Antonio Prieto, é un apaixonado estudioso do Padre Lubián. Seguramente el pode decirnos moito máis do que damos atopado en google.
Eu, sabedor de tér un crego na familia dos meus devanceiros, quero tamén saber máis.
Os indios Sálivas era o pobo máis importante do Alto Orinoco. Con eles conviviu Roque Lubián trinta anos desde a Compañía de Jesús, na que ingresou en 1.732.
Chegou a ser Superior da Misión de San Juan Nepomuceno, cargo desde o que se viu mergullado nos asuntos ... (ver texto completo)
Hemos estado visitando a los hijos y nietos, por tal motivo, (descanso en el foro por mi parte) ahora veo que habláis del jesuita Roque Lubián, nacido en Lubián y que se fue a las misiones muy jóven.
Mirando en Google, poco mas he podido encontrar de lo que ya comentáis, es cierto que agrada al saber que un destacado misionero ha nacido en nuestro pueblo, también me llamó la atención que aparte de escribir en la lengua sáliva del Orinoco, hace mención de algún escrito que éste Sr. escribió en euskera, ... (ver texto completo)
Totalmente o meu apoyo os funcionarios públicos, non me afecta directamente, pero si mui cercano, miña muller, miñas irmás, outros familiares, é varios amigos que teño desempeñando esa profesión, todos eles mui profesionales e cumplidores do seu deber, non ten naide que generalizar esas críticas destructivas, si algún caso se da de mal comportamento, se pode tomar unha decisión sobre esa persona, xa a administración se encargará de darlle o seu merecido.
Tocante o de pagar impuestos, o haber nómina, ... (ver texto completo)
No foro da Vilavella temos, entre outras, unha bonita conversación sobre cómo se cargaba o carro. A mín deume por aportar tamén a miña vivencia, pero, dado que o carro cargábao no Pereiro, parecéme que dito mensaxe debe estar tamén aiquí, no foro do Pereiro, como homenaxe a quen me enseñou: meu pai que no ceo esté. Por tanto, transcribo eiquí o mensaxe posto por mín no foro da Vilavella en Fecha: 03/02/2012, Hora: 22:41
------------------------------ ----------
Respuesta al mensaje, enviado el ... (ver texto completo)
Foi pena non conservar unha foto de esas de cuando cargache o tractor ou os carros de herba, a tiñas que poñer alí na oficina do ministerio donde traballas en Madrid, pra que se deran conta do que valen as mulleres da nosa Terra.
Xa o decia Ana kiro na canción, as mulleres de Galicia, son as máis traballadoras, fan o caldo, van a feira é tamén son labradoras....
Hola Piño; do tema que estàis tratando xa nin quero falar porque se me moven as entrañas vendo o que está facendo,é fará, esta nova Inquisición.
Quero preguntarte por un comentario teu no foro de Barxa, o día dous, referente a que te borraron un mensaxe no foro da Vilavella, debido a "censura".
Eu non domino esta cuestiòn, pero teño entendido que os mensaxes solo os pode borrar o autor do mismo, ou Pueblos de España; a non ser que ese mensaxe sea sobre unha foto posta pola persona que, supuestamente, ... (ver texto completo)
Ballesteros. Gracias, debes de estar tranquilo, xa que o de que eliminaran ese mensaxe non ten importancia, está olvidado, me preocuparía si sería por criticar ou falar mal de algunha persona, pero non foi o caso.
Como saliu en un mensaxe algo de Ermua, fice o comentario de que a última vez que estuve eu en ese pueblo, foi de cuando o secuestro de Miguel A. Blanco un concejal de Ermua, do que muto se falou é hubo unhas manifestaciós mui grandes no Pais Vasco por ese motivo. A esa "organización" ... (ver texto completo)
Espero que non sea esto o que nos aguarda, inda co panorama esta moi oscuro. Os ciudadanos de este noso pais somos seres cheos de dignidad, traballadores e luchadores inda que as veces alguns dos nosos dirixentes non nos merzcan e estean ben carneirudos en facernos sentir o contrario.
Nunca o penséi que esto terminaría así, este home non merecía ésto, confiemos que con tanta presión na calle, ainda se poda suavizar a condena.
Vivía un home nun dos pobos da nosa contorna que tiña moitos cartos, pero seguía a ceplina-lo penico de mexos, con algún que outro "tropezón", coma eses que se botan nas sopas e consomés, por unha ventana á mesma rúa.
Os veciños, que xa tiñan todos retrete desde que se puxera a auga máis o saneamento, andaban moi fartos de aturalo, e puxeron o negocio en conocimento da autoridade competente.
O Alcalde chegouse alá, viu como estaba a blanquexar toda a parede co salitre dos mexos que se arramaban, ... (ver texto completo)
O do Mingo e certo, non penséis que é conto.

Tamén a ese mismo Sr. iba unha muller co fin de axudarlle a facer as cousas de casa é algo no monte.
O pouco tempo dou en crecerlle a barriga, pero non era de gorda.
As mulleres do pueblo o vela así, lle preguntaban ¿M. C.... Tú estás preñada? hay arrenegado sea o demo do inferno, ¡pero eu como vou a estar! si nunca fun con ningun home pra esas cousas, as veciñas insistían estás, estás, o que pasa que non queres decir quen te armou a barriga.
Pois ... (ver texto completo)
Llega un lepero al infierno y pregunta a un demonio:
- Qué ¿dónde están las mujeres?
- Aquí no hay mujeres.
- Sí, hombre a mi me las vais a dar, ¿es que los cuernos os tocaron en una tómbola.?

Una fiera en la cama.

Con ochenta años mi marido es una fiera en la cama.
- ¿Te hace el amor como un salvaje?
- No, no, pero se mea en la cama para marcar su territorio.
De novo farto de andar con carros, sin embargo, estou asombrado da cantidad de pezas que ten, eu nin a mitad conocía, é tendo en conta que algunhas se duplicaban cuando os carros cargados de herba, palla, leña daban volta cuas rodas pra arriba.
Recordo perfectamente, cuando baixaba aquela cantidad de carros de herba por o camiño do Canizo é o Casar, o ser tantos, rara vez se libraba algún veciño de pinchar o carro con rodas o aire, o camiño era malo, algun despiste do que chamaba a parexa, algunha ... (ver texto completo)
Amigo Piño: Quero darche as gracias por os bos desexos teus pra conmigo e a miña familia respeito a casa.
Sei por a mensaxe que foi eliminada na Vilavella, que estuveches en Donosti (San Sebastian), pois nos anos 76 tamen eu estuben facendo un curso de telecomunicacións o lado do mercado de frutas en Gros co estadio de Anoeta o lado tamen, aunque unha vez rematado me mandaron a traballar pra Bilbao, o curso durára 6 meses empecei a traballar en xuño do 76 y pedin traslado a Galicia, no 78 y por ... (ver texto completo)
Barxes. Aquí estou de novo, poe esa fecha que falas de San Sebastián xa eu estaba por alí, por ano 70 dei os primeiros paseos por a Concha. ¡Xa choveu desde entonces! quen se pillara ahora de aqueles anos.
Si vas ahora o encontrarías mui cambiado (pra millor) sempre foi unha ciudad mui bonita, se edifocou muto, se fixeron barrios grandes de novo, que dan máis belleza a ciudad si cabe.
Mencionas o estadio de fútbol en Gros, ese era Atotxa, o novo estadio de Anoeta está no barrio de Amara, todo ... (ver texto completo)
Piño, eu non leí tal mensaxe, pero pola miña parte estás desculpado igual, xa sabemos que non eres de insultos nin trangalladas. Por eso podes estar tranquilo.
Saudos.
Ballesteros. Muchísimas gracias, nunca o dudéi de que eres unha persona comprensiva é razonable.
O do outro día das fotos, así o pensaba que se trataba de dúas fotos, dices que non e asi, xa queda a cousa aclarada, mui ben.
un abrazo.
Amigo Piño: Qero dende este foro darche as gracias por a mensaxe que se mantivo no foro de Barxa durante penso que mais de duas horas, na que nos desexabas a min e amiña familia todo ben do mundo, penso que non fuches ti quen a borraches que dende logo a nos non nos molestaba, nin a min nin os meos primos.
Un saudo.
Amigo Barxes. Eu fun o autor de eliminar o mensaxe que me dirixia a ti, no foro de Barxa.
Motivo, intuía, pero tiña as miñas dudas, si a familia que vivía na casa que mencionaba era a tua en realidad, pensando que igual lles parecía mal os dueños que sacara eu a foto no mensaxe.
Resuelta a incógnita, sigo pensando o mismo de antes, que tes unha hermosa casa é con unhas excelentes vistas o campo,é meu sincero deseo, que tú rodeado dos teus seres queridos a disfrutéis moitos moitos anos.
Un abrazo.
Fai unhas horas metí un mensaxe en este foro, me sinto feliz de que esté eliminado, seguro que foi leído por algunhos, no me metía con naide da contorna, (non é o meu estilo) pero si mencionaba algo que esperemos sea do pasado.
De estas cousas moito millor non mencionar. Pido disculpas.
Saludos a tod@s.
Vendo que Gel se nos vai a pasear po lo xardin de Barxa, eu sin pensalo máis tamén fún a dar unha volta, mui bonitas as flores, outro detalle a ter en conta tamén e a casa, ahi ten que dar gusto vivir.
O que parece que non está de moito usar, o carro é os arados, dicen que é mui sano facer ejercicio con esas ferramentas, eu tamén estou de acordo, que están millor de adorno no xardín.
Saudos.
Prat. Muy bien esa poesía, me gusta.
Cómo se aprovecha los días fríos para que la mente trabaje, nosotros aquí, llevamos unos días que casi vives en un letargo debido a las bajas temperaturas.
Saludos.
Hoxe en Valladolid, encaxa ben o dito de que "fai un friu do carallo" eu asomei o morro pola ventana é rápido o metín pra dentro, se quedaba axadado.
Barxes, o do carro, non sei si xa está incluida a cabezoalla ou aixeda que se facia de negrillo, esto é a base do carro, os abrazós que é a parte que sobresai por detrás da aixeda, servían pra rematar a treixa sobrante, non vexo que menciones as terraxas, tamén pode ser, que en Barxa" pra que o carro cante, lle molláis o eixe no río como na canción," ... (ver texto completo)
Abecerrarse, dícese del pan que sale pegajoso.
Poda que o Piño nunca se le abecerrara o pan nin os roscois pois tiña moi boa mou. É outra dás palabras que me gusta, e a máis creo que é moi exclusiva da nosa zona. ¿Ou non?
Algunha vez tamén me quedou o pan máis os roscois enbecerrados, a penas crecen, están faltos de levadura, nas panadería a parte de a levadura natural, formento, tamén se acompaña de levadura de fábrica.
Antes cuando se cocia o centeno nos fornos do pueblo, había que deixar un trozo de masa de formento, se cedia as veciñas, é despois o volver a necesitar recurría a outra persona que llo prestara, como cocian cada dez ou quince días non valía pra próxima vez.
Da miña edad máis ou menos, unha muller ... (ver texto completo)
Despois de moito pensar conseguí sacar duas frases, e que as neuronas xa non son o que eran, os 40 anos notanse, sinon que yo digan o Salva que acaba de inaguralos.

"Si entre boa xente queres vivir a HEDROSO terás que vir"

" Si entre boa xente queres estar en HEDROSO has de quedar"
Isabel. As dúas frases impactan mui ben, son acertadas.
Podes añadir. Si ben queres quedar, os de Lubián tes que invitar.
Saludos pra os de Hedroso.
Vale Candil. Tomaremos ese café é o que faga falta, pra un asado é unha boa empanada de bacalao con boletos, non temos que ir mui lonxe, o forno está ben cerca. de eso podo encargarme eu.
Como estamos recopilando cousiñas dos nosos antepasados, por qué non estos refranes tan acertados. Alagunhos usados con bastante frecuencia por unha familiar miña.

Entre primos y hemanos, nunca metas las manos.

Si en la vida quieres triunfar, tienes que oir ver y callar.

La memoria es como el mal amigo, cuando mas lo necesitas te falla.

Quero que veña pronto a neve (fai falta) a parte de eso, teño como necesidad de ir a Lubián é pisar o zarapallo.
Igual de sorprendido me quedé yo. También lo he leído hasta el final.
Pablo dónde cobramos el bingo.

Cierto dia de verano dos chicas brincando en la arena, estaban trabajando mucho construyendo un castillo de arena con torres pasadizos ocultos y puentes.... Que siga otro.
Vidu. Gracias por a invitación, mui amable por tua parte. Sí teño oído falar de esa feira gastronómica que facéis ahora en Santigoso, en cuanto poida, teño intención de dar unha volta é probar de esa carne asada como a que se vei nas fotos.
Encantado en conocerte, o do o inicio do apellido da algo de pista da familia que eres.
Un saludo pra toda a familia.
Tamén recordo as salamandras, éstas no Pereiro, o meter o bote no pozo entre os lumiacos as veces tamén se "pescaba" algunha das negras. Miña nai xa me tiña ben avisada de non tocalas. Camiño do xogo dos bolos había unha fonte e alí recordo velas con pintas amarillas. Desde logo son preciosas, pero metelas na boca, Piño,... menos mal que todo quedou nun susto.
Esa palabra que usas, "civaco" ¿é o que levan os paxaros no pico para as crias, que nos lle chamanos "ceballo"? Saúdos.
Gel, Efectivamente cibaco, así lle decimos en Lubián o alimento que levan os paxáros no pico as crias cuando están no nido.
Eu xa ando con cuidado de non meterme no interior de Galicia, teño medo que si me pillan os da Real Academia Da Lengua Galega por ourense, me metan na cadea, asi o salir seguro que me expresaría millor en esta lengua. ¡Por As Portelas mal será!
Gracias profesor. Temos que estar mui agradecidos os de este foro, por a cantidad de excelente clases de galego que nos estás dando cada día, encima gratis.
Ahora queda claro o da i ¿pero que facemos coa h? unhas veces si, outras non, vexo que cuando está no medio da palabra si se usa.
Si te das conta ahora xa vou pondo irmáus sin h, o principio me daba a impresión que de non poñer a h, que era como si lle cortara as orella ou os mutilara, o do orto parecido, como que falaba do mismo pero que non ... (ver texto completo)
Este lobo, Piño, está nos cangos. Non fai barriga ningunha. Ten a gorromela do monte, e non se da afeito.
Pero é certo. Sempre espiando. E logo cóntamo todo, cando me sento ao seu carón de cando en vez. Hoxe preguntoume pola nogueira que falta. E tamén por ti. Xa lle dei recordos.
Gracias os dous por acordarse de mín. A nogueira daba algo de pena ter que tirala, dado o grande que era é cantidad de noces que daba, pero xa empezaba a ser un problema a sombra que facía, a parte de atrás da casa non se veía o Sol, hay un trozo de jardín é con tanta sombra casi non tiraban as plantas.
Si señor, os pobres cadávos que están casi sin cabeza, ¡teñen que mui intelixentes.!
Sendo nenos pequenos, estaba eu a porta de casa cuando pasan Daniel pai ó Daniel neno, máis unha parexa de vacas, iban arar, me dice o Daniel pequeno queres vir con nos, eu o ser meu amigo, feliz me vou con eles.
Vamos o Cayo Carro mui cerca do pueblo, mentras seu padre araba nos baixamos a unha poza que habia no prado do Pepe, nos liamos a xogar cos cádavos que mencionáis, de pronto atopamos un par de salamandras ... (ver texto completo)
Gracias amiga, por suposto que non te interpreto mal xa se nota que en tí non hay maldad. Entrairei mais amenudo no Pereiro. Este veran pasareime por Lubian yo prometí o Piño e como sei qie sondes veciños espero verte por ala xa me contarás donde paras mais en Libian ou no Pereiro. UN ABRAZO
Pepita. Me alegro moito o leer no teu mansaxe cuando falas do prometido de ir a Lubían, Vamos a ver si de esta vez é de verdad.
Tes que levar tamén a teu irmau, en eso quedamos, así como os cónyuges si é que os tedes, ou a quen vos apetezca, vamos, quero decir con ésto, que a Lubián e conveniente ir acompañado debido a que casi sempre hai moito lobo. Ahora pra colmo o facer unha plaza nova, a la que encaramaron un lobo no alto de un muro co fin de presidir a plaza que ahora non se lle perde detalle, ... (ver texto completo)
Perdón por mi demora. Esa poesía tan bonita que le has hecho a Castrelos, no se lo merece. ¡Gracias! Estás hecho un autentico poeta. Vamos que Rosalía de Castro a tu lado no era nada... ja, ja, ja. En serio además no tienes pereza ni te conformas con poco, eres generoso. Otra vez, ¡gracias!. Yo cuando me sienta inspirada te contaré mis cuentos. Supongo que serán un batiburrillo de cosas pero que contados por una persona a la que quieres y admiras y más siendo una niña, te parece el no va mas. Ojalá ... (ver texto completo)
Muchas gracias Duli. Tu sigue diciendo esos calificativos tan agradables ¡después voy y me lo creo y que pasa..! Bueno, bueno, esto fue simplemente expresar el concepto sobre el pueblo, de las veces que fui por allí últimamente. Castrelos me merece mucho más, tanto, que de no ser por nuestros antepasados nosotros no existiríamos, y algunos eran de ahí, mi bisabuela era de Castrelos se llamaba Mariana, y la bisabuela de Mary Tere (mi mujer) tambien lo era, se llamaba Mª Rosa, por lo cual estamos emparentados ... (ver texto completo)
Castrelos é o seu nombre,
de orixen romano, se entende
bello pueblo nas montañas,
entre Lubián y Hermisende.

As casas están mui xuntas
en busca de calor e amparo,
a xente vive mui feliz
tendo veciños o lado.
... (ver texto completo)
Ballesteros. ¡Carallo pro convenio! Vamos de mal en peor, non lle des moita publicidad, pronto habrá algunha empresa que o aplica o seus empleados o pé da letra, sin omitir puntos nin comas.
Saudos.
Isabel, el oído y estas tecnologías del progreso, que estas aquí y te permiten ver tu pueblo las 24 horas al día si quieres. No es el caso mio que no llego a tanto porque solo uso el 10% del cerebro, claro que si usara el 100 por 100 tendría la vista del Águila, el oído del murciélago y el olfato la oruga y hasta podría vivir 200 años, pero esto se lo dejamos a las nuevas generaciones que vienen pisando fuerte.
Tu hijo seguro que sabrá comprender la hermosura de Padornelo y encontrar la felicidad ... (ver texto completo)
Pablo. ¡Que ben te explicas! Seguro que Isabel totalmente convencida co teu relato, a min tamén.
Hoxe precisamente no correo Norte de Castilla falan largo e tendido sobre os problemas que están causando unha plaga de conejos no trigo, o parecer, por a zona de Tordesillas cantidad de hectáreas de terreno sembrado de trigo está arrasada por os conejos, dicen que inda é peor que outra plaga que hubo vai unhos anos de topillos, os agricultores están desesperados.
Non son cazador ni me gusta que se ... (ver texto completo)
Barxes. Mentras contesta o amigo Inda, o leer o teu mensaxe que comentas sobre o Tameirón, me veu a mente algo sobre unha novela narrativa que estou leendo, de Dn, Camilo José Cela, se titula MADERA DE BOJ. Menciona, cousas de esa zona entre outras AS CHORONAS. E DA GUDIÑA, O TAMEIRÓN.
Madera de Boj, nos situa cuando os romanos na Edad Media por Finis Terra, Costa da Morte, en mitad de todo esto mete unha cuña das Frieiras, os vou a escribir un trociño tal como Don Camilo o narra.
En el entierro ... (ver texto completo)
A mín tamén me encantan certas palabriñas ou expresións en galego e que, se as traduzco, xa me parece que non estou decindo o mismo: "MORRIÑA", "ORBALLO", "MENIÑA"," ¡Ó LEVARA O DEMO...!", "ENVOLIGÁCHETE NO BULLEIRO"... Teño moitas máis, pero ahora non podo pararme a pensar, teño a cabeza noutras COUSIÑAS.

¿Cómo vai ser o mismo ORBALLO que ROCÍO? Rocío é demasiado fino pro que un quere decir cuando dice que "CAEU UN ORBALLO DE C...". Incluso C... non queda igual en Castellano (claro que eu non ... (ver texto completo)
Mui ben Candil, asi se fala. Carmina, Gel, eu que pensaba que sólo a min me pasaban estas cousas, o do pocillo xa quedou ben claro que se pode decir, ahora ben, penso que este verán esperemos que poidamos coñecernos a mayoría de foreir@s, e tomando un cafetiño, decidiremos si en adiante lle vamos a chamar taza, pocillo, ou jícara.
Temos que reconocer que en este foro entre todos, estamos sacando do saco como dice Inda Cho Sei cousas curiosas é importantes, algunha tamén habrá que non sea tanto, ... (ver texto completo)
BARXES el q anda por estos lares soy yo Mikel.. a Lito no le va el "forerismo"?
O fillo da Carmen seguro q ha sido mas marino de despacho jeeeeee pero seguro q de mares conoce mucho mas q yo... y las fanecas estaran riquisimas pero yo soy mas de niscalos y boletus,, aunque tampoco diria q no para mezclar el alvariño con unos percebes o unas angulas como las q se comieron ayer en Donosti celebrando las fiestas de San sebastian
¡Pero que dices tú mutil de comer angulas.! Si están prohibitivas, creo que este año par el día de San Sebastián muy pocas angulas se habrán comido, debe andar el kg sobre los 1000 €. Si sólo por mencionarlas ya hay que pagar.
Antes aun podías de vez en cuando dar una vuelta por la Parte Vieja de San Sebastián y en el Urola, o La Cepa, pedir una cazuelita de angulas que sabían a gloria, ahora ya ni olerlas se puede.
Eskerrikasko por recordarme este manjar, quiero pensar los buenos años que pasé ... (ver texto completo)