Boas festas e próspero ano a todos os amigos barxeses

Outono no pueblo.

O Empezar a rayar o día,
xa se poñen en movimiento,
aparcan coches na rua
falan homes todo o tempo.

O vento foi amainando,
a mañá chuviosa está
cazadores esperando, ... (ver texto completo)

Bonito poema, Piño. Que tarden muto en chamarte, que hay que disfrutar dos aires da terriña. Boas festas para todos.

Amig@s do Pereiro, desexovos a todos unhas felices festas de nadal en un venturoso ani novo, en especial a Gel, Candil, Lito, Mikel e tamen o excelentisimo Sr. alcalde do concello da Mezquita, polo ben que o fai e sen cobrar un euro do concello.

Tamén para ti, Barxés, bo nadal e un venturoso ano novo

Non teño palabras para expresar a dor pola pérdida de tan querida persona. Descansa en paz, querido amigo e un grande abrazo para toda a familia. Acompáñovos no pensamento. Gel.

Gel. Non o demores máis, mira que a auga non rompe costelas.

Non, pero molla e estraga os camiños...
Se por min fora ahí estaía con auga, neve e o que caiga mentras aguante o pelexo, pero de momento hai que conformarse con unhas semaniñas

y cuando sera eso? HAY QUE VENIR A SUPERVISAR... Nosotros ya "casi" terminado... Estamos aqui desde hace 3 dias en los que no ha parado de llover... Besitos

Ya prontito, cuando pare de llover;)

¡Qué bonito é o pueblo de meu pai, o noso pueblo!:-)

Que colorido! Estou contando os días para velo en persona...

Prezado Zé: Espero y desejo que estejas beim de saude, como sei que voçe está de ferias polas Carbalhas espero que la no café Ribeirinha de Vinhais que teim Wifi, co seu telemovel voçe poida ler isto que eu sei que voçe vai jogar a zueca co padre lâ o dito café.
Como e´de costume o sabado de pascua facemos a cumida de amigos, este ano covidei o Pachi de Bilbao Jorje de Rebordelo, Paulo Freitas de Chaves, Zé da Caneca, Ruí Guedes, Arnaldo Pires, Humberto do Pinheiro, Antero de Santalla y como nâo ... (ver texto completo)

Gracias Barxés. Se non fora a distancia claro que vos faría compañía.
Estou un pouco preocupada polo noso amigo Ze. Mira que estar ahí tan pretiño e non ter tempo de ir a facerte unha visita! A min dame que este padre Xosé non é trigo limpio. O Ze que sempre foi tan razoable e familiar actúa como se lle ficeran un lavado de miolos. Esto cheirame a comportamento sectario. Ben seguro que xa lle confiscaron os cartiños que tiña e agora nin o deixan achegarse aos amigos. A ver se lle vemos o pelo para ... (ver texto completo)

como veo que nadie se ha animado a contarlo, quiero comentar a todos los foreros el exito de la cena para celebrar el magosto. Rafa se ocupo de hacer preparar unes judias con liebre que estaban mas que exquisitas!. Y se acompañaron con empanada y chorizo. De Postre, castañas asadas en el exterior del Teleclub, bica, cafès y copa. TODO UN EXITO.... Como es habitual.

Ay, Martina, que temos o foro abandonadiño! Eu xa me enterei por Lola que o pasastes de maravilla e que a cea foi un exitazo. Para reperir, vaia. Apertas.

Munto obrigado Gel, ollando iste foro me percato que te lembras de min, coisa que te agradezco de corazahún, como sabrás tú eres a miña ademirada Xel y sempre lo serás, claro istá con tudos los respeitos que me merece o teu marido, espero nahún sexa celoso,él comprenderá o que eu me refiero, que nahún fai falta aclarar.
Dices que no verán nahún me deixei ver, por ises lares andei, más claro unhs dias pra un sitio outros para outro, totale que cuando me quixe dar conta se pasarin las ferias.
Nahún ... (ver texto completo)

Xa sei que ti queres levarte ben con todos. Pero ten coidado co padre Xosé que non che é tan santo como ti o pintas. Según contan as malas linguas das Carvallas este verán disfrutou á perna solta do viño que vos levou o Barxes. Unha vez que outra levantou o codo máis da conta e perdeu o control da sin óso, contando cousas que non quedan moi ben saídas da boca dun home de Deus.
O parexcer no Brasil misar é unha tarefa esgotadora. Á hora da comunión a ringleira de devotos parece non ter fin. O corpo ... (ver texto completo)

Jordi Pujol; después de lo que ha hecho, puedes llamarle Jorge.

Que máis da? En España hai mutos Jordis e en Catalunya hai mutos Jorges...

Prezada Gel: Con un dia chuvioso en toda Galiza aunque con pouca intensidade, poñome a respostarche e darche "mil grazas" por todas as bonitas fotos que subiches o noso foro, tamen polas aloubanzas que fas de todos os veciños de Barxa. Todos encantados de que vos gustara o pobo, sempre serendes benvidos e a casa do Barxes tereila sempre aberta pra vos.
Alegreime muito do titulo de algunhas fotos... "os Sres. do Fiaderio" tamen encantados coa vosa visita.
Dende oxe mesmo quedades convidados a un ... (ver texto completo)

Mutas grazas Barxes.
Ya me contarás se viche o noso (outrora) gran amigo 25. No verán non se deixou ver. Ahora que aprendeu a escribir un chisquiño millor e xa o entenden o seus grandes amigos de élite non se lle vei o pelo por este foro. Parece que nos ten esquecidos ou atópase máis agusto nas frieiras altas. Como cambia a xente!

Oh, a Dama portuguesa quedouse soliña!

Bonito pobo de Barxa que tiven o pracer de coñecer este verán.
Grazas a todos os barxeses e barxesas, nativos e de adopción, pola vosa hospitalidade. Tamén aos señores Fiadeiro, foi un pracer coñecer xente tan de a nosa terra. Unha aperta.

bueno candil... hija de tu padre y gran fotografa gracias por las fotoa
no entiendo lo del face aunque por respeto a tu decision solo publicare en las que este solo
pero lo MAS BONITO DE LA XUNTANZA ES REUNIR A CASI TODO EL PUEBLO EN EL CUAL ESTAMOS MUCHAS SENSIBILIDADES DE VIDA, POLITICAS, FAMILIARES... y poder juntar a nacionalistas centrales, vascos, galegos, catalanes... familias tradicionales,, familias no tradicionales, fuerzas del orden en la reserva y en activo, acratas en una mesa con ... (ver texto completo)

Ea, moi ben dito, si señor

Anque pasada por auga, a xuntanza II foi outra vez un exitazo. Parabéns para a organización e voluntari@s que traballaron duro para que non faltata un detalle.
Ahora toca retomar a rutina. Feliz volta a tod@s.

Xosé, un feliz Nadal para ti máis a túa familia. Un abrazo para Yolanda e que esa recuperación siga para ben.
Felices festas tamén a tódolos demais forer@s con os que compartimos momentos agradables.

Felices festas navideñas e un bo ano novo para todos Padorneleiros e Padorneleiras.

Para tódolos forer@s de Castrelos, pero muy en especial para Duli e familia, que pasedes boas festas e un venturoso ano vindeiro.
Duli, ese bonito Padre Nuestro encerra mutas verdais que nos pasan desapercibidas no tren aloucado da vida. Que pouquiño nos fai falta si apreciamos todo o que temos!

Prezados forer@s de Lubián, deséxovos que pasedes boas festas e un venturoso 2014.

Para tod@s vos os meus millores desexos de paz e felicidade para estas festas e vindeiro ano.

Barxeses e barxesas, que pasedes boas festas en Barxa e fora de Barxa e un próspero ano novo. Un abrazo.

Para tódolos foreros de A gudiña, que pasedes boas festas e moita saúde e felicidade para o vindeiro ano.

A toda miña querida xente de O Pereiro, os meus millores desexos para estas festas e que o ano próximo nos traiga moita felicidade. Un abrazo.

Dende aquí o noso máis sentido pésame para toda a familia, en especial Saro, Lola, Ana, Delmira e Arsenio. Que descanse en paz e que teñades todos forza e ánimo para superar un momento tan difícil. Un abrazo.

Nunha hermosa vila da provincia da Coruña famosa polo seu queixo hai unha carnicería destas que se adiota chamar “de toda a vida”. A carne hai que encargala ou ir pola mañá antes das doce, senon tes que esperar ao día seguinte, porque como di o carniceiro, alí véndese ao día.
Moi creativo este señor! Os carteles que ten pegados no cristal da porta, no do mostrador ou en calquera parte, cada cal o máis orixinal.
O ano pasado o entrar non puden menos que pararme a ler o reclamo na porta que decía ... (ver texto completo)

Como cada semana, mandouno seu pai a buscar a garrafa de viño á taberna.
Sempre se quedaba un anaquiño mirando o grupo habitual xogando ás cartas, presidido polo seu avó, o ti Evaristo.
Máis que o xogo, o que lle chamaba a atención era a sabiduría sen límite do ti Evaristo. Quedaba pasmado escoitandoo.
-As parellas lévanse mellor cando ningún deles leva o pantalón –dicíalle aos compañeiros de partida.
O rapaz ansioso de aprender absorbía todo o que ouvía e so tiña un desexo: chegar a saber tanto como o seu avó e compartilo con todos os que quixeran escoitalo.
Ó chegar a casa acenoulle a seu irmán pequeno para que viñera a seu carón.
-A que tu non sabías que as parellas que mellor se levan viven en Escocia? ... (ver texto completo)

Gel. Non te imaginas o subidon de ánimo que me dou o leer o teu mensaxe, eu sin caer na conta! ahora que mencionas todas as virtudes que adquirimos cos anos, cierto, que chegamos a ser un diamante en bruto, así viña notando últimamente, que os fillos máis os netos me daban tanta atención.
Me alegro que pasaras a Portela para facernos unha visita, ainda que sea virtual, esperemos que algunha vez sea personalmente, este verán nos conocimos varios dos que entramos en estos foros da contorna, fai ilusión ... (ver texto completo)

Piño, esa visita personal está pendiente. Este ano fumos tarde de vacacions e entre pitos e flautas voou o tempo. Pero desde ahora cando pasedes por O Pereiro estades invitados a nosa casa onde sempre seredes benvidos.
Saúdos.

Concha, dende aquí o noso pésame para ti máis a túa familia. Ánimo.

Si, mejor silenciar los excelentes productos de ésta Tierra, (no lo papan todo) las ternerillas como quedan pocas, ya las compran sólo nacer para otras autonomías.
De chavales bien se pasaba en las ferias, rodeábamos a los señores los melones, sandias, brevas y demás chuches, esperando a poder meterle mano a algún manjar de aquellos, eran deliciosos, gustaban más que ahora, la cosa andaba más escasa, entre unos cuantos, escotábamos para comprar un melón o un sandía, era devorada en menos que canta ... (ver texto completo)

Boa pregunta, Piño. Dende a noite dos tempos andan os humanos tras da fonte milagreira da eterna xuventude, e se algún a atopou ainda non volveu para contarnos onde está agochada. Mentras tanto, este ben tan prezado abandónanos sin darnos conta, anque os máis optimistas entre nos dirán que a xuventude hai que levala dentro. Bueno, eu son da opinión que non tódolos días amañecen coa misma cor, nin o espello nos agasalla sempre comforme a educación que lle inculmanos ao largo dos anos.
Esto non quita que non sepamos apreciar os beneficios que os anos nos achegan: prata no pelo, ouro nas moas, metais nas xuntas, pedras no ril, azucre na sangue, gas natural… ... (ver texto completo)

Na taberna despois dunhas cantas cuncas de viño:
-Cobra aquí, que me vou a unha conferensia sobre a influensia do viño tinto na nosa sosiedá.
-E quen a dá?
-A jrasiosa da miña muller cando lle cheje a casa.

Se me olvidaba decirte que tu hija cumplió lo que le pedí, y me evitó tener que perder el tiempo en el Banco para cobrar el premio, compartirlo con Hacienda, familiares y amigos; Demasiado para el cuerpo.

Un abrazo

Pois non sei por que, pero facíate eu un chisco máis compartidor.
Non compartir con facenda xa é normal, nin duques nin ex-tesoreiros máis un largo etcétera dan o exemplo, pero home, cos amigos...
O peor é que facenda ten que encher o pote veña de donde veña, que o que non entra non pode saír.
Saúdos e que o disfrutes!

Ayer, por fin, nos hemos encontrado Camba y yo. Como testigo Yolanda y allá al fondo mi "nieto" Tank. Antonio y yo ya nos conocíamos por lo menos de vista, ya que en la Milicia siempre frecuentamos sitios comunes. Por otra parte, como es un experto bailón - competencia MTeresa - era y es uno de los "dueños" de la pista en las Cenas-Baile que organiza el Club Naval al que ambos pertenecemos. Yo por mi parte, hace mucho tiempo que estoy alejado de la danza - y de otros menesteres conyugales que no ... (ver texto completo)

Pois que Deus te conserve as cordas vocais, e que disfrutedes mutos anos do bingo

Prezad@s Gel, Inda Cho Sei, Zé e Camba, adicovos esta foto con cariño, non para darvos envexa, xa que os cogumelos son de tempada, pero o xamon e o viño son de todo o ano, que xunto con algunhas cousas mais estaran o voso dispor cando vos gusteis, ainda que o viño de momento ten que facerse pois está mazado segun os vellos, que saben desto muito.
Decirvos que os niscalos foro collidos nas Carvallas nuns piñeirais cerca da casa do Zé quen por certo ten uns viciños mui amables que me mandaron cumprimentos ... (ver texto completo)

Barxés, poslle a cousa complicada aos que están a dieta. Os manxares da foto non poden pintar millor.
Eu deime un paseo polos montes do Pereiro coa ilusión de atopar algún cocomelo, pero quedeime coas ganas, inda era moi cedo.
Ahora que estarei máis tempo pola contorna, para a próxima non deixaremos de visitarte.

Non sei. Nunca fun especialista nesta materia. Eu limítome a reproducir o que teño ouvido por aí: "A augardente é mellor, canto peor é o seu irmán viño."
Unha noite de verán, alá pola unha da madrugada, deulle por cantar ao meu teléfono. Do outro lado estaba unha irmá miña, que traballaba nunha Casa Rural do pobo, e quería saber como se prendía unha queimada.
--E porque me chamas a min para unha cousa coma esa? --díxenlle todo pasmado.
Pois chamárame, manda carallo, porque me vira de mestre de ... (ver texto completo)

Dei por descontado que sendo parentes se lle podía aplicar eso de “de tal palo tal astilla”, pero eu tampouco entendo moito destes asuntos. Meu pai, que sí era entendio, xa decía que darme a min un bo viño era como botarllo na amata a un burro. Que cousas tiña!
O día memos pensado darémos unha voltiña por Barxa.

O viño de Barxa é moi bon, así o atestigua a augardente de herbas que puidemos degustar por cortesía do Barxés (máis familia). Ten pinta de mansiña, con esa cor de licor dulzón que invita a relamber os beizos só con mirala. Pois eso mesmo lle pasou a un convidado. Abriu a gola a tope, encandilado polo aspecto inocente do brevaxe, e tomou un grolo demasiado grande. Ben pensei que lle iban a saír os ollos das furacas ata que acertou a balbucir: “ssstrassss que forte é!”.
Despois deste percance amosou ... (ver texto completo)

Tengo que reconocer que mi hija Yolanda es todo un cúmulo de humor. Como sabeis el día 21 se opera, pues bien me ha comunicado que está muy disgustada, porque han comunicado que ese mismo día se opera el Rey, y por ello, ella va a perder protagonismo...
La he consolado advirtiéndole que a ella la operan por la tarde, y al Rey por la noche... Esta hija mía es un caso.

Outra diferenza a ter en conta é que S. M. non fará uso dos servizos do INSS. E, dito sexa de paso, como será intervido por un cirurxán procedente do exterior, este acontecemento tampouco afectará para nada as listas de espera nacionais.
Ánimo para Yolanda que xa amosou ser toda unha campeona, ahora todo sairá ben. Apertiñas.

Prezada Gel: Grande alegria me acabo de lebar o saber que volves a ser do Pereiro aunque do Pereiro nunca deixache de ser... alegria por un lado pero por outro non tanta sabendo que andiveches por estes lares e non deches sinais de vida, sabendo que estariamos o teu dispor en todo momento.
Espero que toda a familia estea ben, e que disfrutaras destas vacacións despois do percance.
Eu mais a compañeira comenzamos o segundo periodo vacacional o dia 26 ata o dia 8 de novembro en zona calida.
Unha ... (ver texto completo)

Tes razón Barxés, non teño perdón. Anque pareza un tópico tiña toda a intención de pasar por Barxa (máis Lubián), e o fin fízosenos o tempo pouco. Manolo está moi recuperado, pero as veces aínda hai que levantar o pe do gas. A casa ahí está por fin, e non fai falla decir que a porta tédela aberta sempre que queirais.
Xa ficen aiquí dous magostos con castañas de Santiago, que no Pereiro abrín un ourizo e ainda estaban "albinas", pero o sabor xa prometía. Cocomelos non atopei nin un, qué pena coa ... (ver texto completo)

Soy de A Gudiña, y llevo 32 años en Cartagena, aparte de mi paso por el País Vasco y Madrid, y soy socio de ese club desde que se empezó a construir el edificio de la Atalaya.

Del Pereiro, conocí y escribí algo sobre el fotógrafo.

Había perdido este SMS, y gracias a que pedí ayuda, lo he encontrado.

Paso grandes períodos de tiempo sin asomarme a los foros. Solo cuando mi mujer no usa este trasto, y me muevo mas por a Gudiña, Barxa y Vilavella.

Aparte, ahora que ya soy pensionista, suelo ... (ver texto completo)

Camba, Camba.... Xa ves, a túa mensaxe non estaba perdida, so que onte pasache raudo e veloz por este foro que nin conta te deche onde te atopabas. Cando pases para a Vilavella, non deixes de facer unha paradiña nesta humilde casa, onde sempre serás benvido.
Que se realice ese encontro e axuda a Xosé a quitarlle o recelo a perruqueira.

Hoy me mirado al espejo - no se ha roto - comprobando que luzco unas greñas que ni Antonio Molina en sus mejores tiempos. Yo normalmente utilizo la peluqueria de caballeros del Club Naval al que pertenezco, pero mira por donde la actual directiva la ha cerrado, convirtiendo la de señoras en una "UNISEX" ¡Toma yá!.
Y claro yo que de por sí soy bastante desconfiado, pienso que entro con estas greñas y salgo con una "permanente" o unas mechas brasileñas que se llevan mucho ultimamente. Y claro está, ... (ver texto completo)

Eso sonche consecuencias da globalización. Xa mandarás un retrato, se é que chegas a atreverte. Digo, atreverte, a confiar na fantasía da perruqueira.

Querida Gel, papa no es que esté mal de salud, pero le afecto la muerte de su hermana, no sé si sabias que estando nosotros alli se murio mi madrina Esperanza pues era su querida hermana, la ultima que le quedaba entonces claro el pobre lo paso mal, pero ahora ya lo esta superando.
Si, ya le dije que para el año iremos y ya te tendremos a ti como vecina por eso estamos contentisimos y serà con mucha alegria que tomaremos un café y lo que sea.
Como està tu marido de salud? espero que todo vuelva ... (ver texto completo)

Sabía que falecera a tía Esperanza, pero entereime este ano que era vosa tía. O meu pésame para todos, en especial para o seu irmán.
Manolo vaise recuperando satisfactoriamente. Pasamos unhas vacacións estupendas que nos viñeron de maravilla para olvidar un pouco os malos momentos e os meses de tensión pasados. Ahora hai que intentar mirar para adiante.
Nos tamén muy contentos de ser "outra vez" de O Pereiro e oxalá sexan moitos os cafés mailo que sexa que poidamos tamar xuntos, e tamén c@s demais foreir@s. Apertiñas. ... (ver texto completo)

Felicidades a todas las Teresas, que paseis todas buen dia!
Si Tere "O Candil" ya le di a papa un fuerte abrazo de tu parte, te da las gracias por acordarte de él sabes que cuando los años te vienen encima siempre gusta que se acuerden de uno, él pobre lo paso un poco mal pero es asi la vida y mi pobre madrina estaba ya en su mundo desde hacia algun tiempo, mi madrina tuvo una feliz vejez fué atendida como nadie por mis primos Ana y Paco que son maravillosos todos, no se si ven el foro pero desde ... (ver texto completo)

Hola Belsiss,
Non sabía que o teu pai estivera mal. Entre os propios problemas mailo ajetreo que tiven nas vacacions creo que non lle preguntei a teu irmán como estaba. Dalle temén unha aperta de miña parte e que se poña pronto mozo que para o próximo verán temos que tomar un café xuntos. Un abrazo tamén para todos vos.

Hola a todas e todos. Despois de unhas tardías en ben merecidas vacacions xa estamos de volta. Qué morriña...........
Tere, non te saltas un santo. Felicidades para ti tamén e máis para Teresa. Alégrome un montón que esa recuperación vaia vento en popa, así é máis fácil olvidar os malos ratos pasados. Un biquiño.

No estás errado, Pepe, era hermano de mi suegro. Que descansen en paz y que Dios los tenga en su gloria, sus familiares y sus amigos los llevaremos siempre en el corazón.

Otro abrazo para tí y también para el señor Zé, espero que algún día pueda contarme esas anécdotas (la de traerle desde Puebla a Lubián ya la contó aquí:-). Saludos a todos los forer@s de bien.

Candil, o meu máis sentido pésame para ti maís a túa familia. Apertas

Destinguida Señora: Bastante cara es la que tiene usted, por el amor de Dios.

Cara? Bastante non é sinónimo de suficiente, senon cumpriríame tapala con un mantelo. Pero non é o caso.
Eu non critico as crencias de ninguén. Quen queira comulgar con rodas de muiño, adiante. Pero tampouco hai que meter a cabeza na terra. Ata polas veas da nosa admirada Rosalía corría sangue clerical.

Dous cregos moi amigos foron a merendar unha tarde de verán á sombra dos bidueiros que abundaban á beira do río. Antes de comer decidiron darse un baño para refrescarse, pois estaban moi sudorosos polas arduas tarefas que tiñan encomendadas. Eran tempos nos que os crentes mailos medio-crentes ainda pululaban dabondo.
Os rapaces daquela, mesmo se divertían con calquera cousa anque non tivera chips nin bits nin megas. Ó albiscar ós cregos na auga, o montón de roupa á sombra das árbores e a carón dela ... (ver texto completo)

Dende a distancia únome a dor de tódalas vítimas, familias e do pobo galego en xeral nesta terrible traxedia.
O día do patrón, que sempre de tan cerca vivín, xa nunca será o mesmo.

Aprezado sinor Telesforo: Me parece que usted con el deber cumplido, de haber acatado béin y fielmente las ordenes que le han incomendado, debe istar satisfeito, depois lo que vió en íse primer piso según el padre Xosé, nin caso, lo más seguro sería el tal de las polainas, pense que cuando lo xamen al xuicio finale él debe responder por sus fechorias, que desdeluego no serán pocas, además uno más no importa.

Mísero consolo, eso do xuízo final. Semexante mondongada ten que pagar ao contado, que ó pasar á vida eterna calquera pode ser santo. Que me disculpe el padre.

Despois dun naufraxio atopánse tres superviventes nunha illa deserta, unha parella de recién casados máis un mariñeiro. Xa é o terceiro día que se repite a mesma escena: o mariñeiro sube á frondosa palmeira que lle da sombra para ver se albisca algún barco no horizonte. Dende a cima da árbore di pasmado:
-Eeeh, os dous de abaixo, un pouquiño de respecto, non vos poñades aí a facerlo amor! –E por terceira vez consecutiva lle responde o home lixeiramente mosqueado:
-Ti deliras! aquí naide está a ... (ver texto completo)

Qué ben vos sentan as camisetas, guap@s............
Teresa, para outra vez xa sabes, hai que encargala a tempo.