BARXA: Prezado Zé: Espero y desejo que estejas beim de saude,...

Prezado Zé: Espero y desejo que estejas beim de saude, como sei que voçe está de ferias polas Carbalhas espero que la no café Ribeirinha de Vinhais que teim Wifi, co seu telemovel voçe poida ler isto que eu sei que voçe vai jogar a zueca co padre lâ o dito café.
Como e´de costume o sabado de pascua facemos a cumida de amigos, este ano covidei o Pachi de Bilbao Jorje de Rebordelo, Paulo Freitas de Chaves, Zé da Caneca, Ruí Guedes, Arnaldo Pires, Humberto do Pinheiro, Antero de Santalla y como nâo podia faltar o Pandigo do Diamantino de Montalegre o Sr. Armindo escusouse pois esta doente, intahum Zé ja contamos consigo, teño gana de darte uma aperta pois desde fai un ano non nos vimos. O almoço vai ser camaraum, centolo i zapateira de primeiro i de segundo o gosto de cada quen, lampreia, cabrito i galo caseiro, do Minho vai o camarau o centolo i zapateira i lampreia dos amigos de Trashosmontes o resto.
Esperemos que o Diamantino y o Pachi nâo ralhen cos contos da igreja, este ano o Diamantino na mesa nâo tera cerca a garrafa do Cardu que beim sô y depois na pode conducire.
Se quijeren vir os amigos de Lubian Piño i o militare D. Telesforo Romerales ficaum cunvidados pois a nosa
amiga Gel fica munto lonje, taumbein seria benbinda.

Caro amigo Zé un grande abraço pra ti i pro padre........ Te ja.

Gracias Barxés. Se non fora a distancia claro que vos faría compañía.
Estou un pouco preocupada polo noso amigo Ze. Mira que estar ahí tan pretiño e non ter tempo de ir a facerte unha visita! A min dame que este padre Xosé non é trigo limpio. O Ze que sempre foi tan razoable e familiar actúa como se lle ficeran un lavado de miolos. Esto cheirame a comportamento sectario. Ben seguro que xa lle confiscaron os cartiños que tiña e agora nin o deixan achegarse aos amigos. A ver se lle vemos o pelo para ... (ver texto completo)

Será desgracia a miña! non dou unha no clavo, cómo non me daría a mín por dar unha volta polo foro de Barxa por Samana Santa (millor por Barxa) para enterarme de ese evento a celebrar. Ese día doume por ir a serra de Lubián donde nada hai que rascar no sitio, xa nin grilos é saltois quedan, solamente corzos, xabalis mui mal encarados por certo, enseñan eses colmillos que parecen navallas, te acojonan! lobos tamén dicen que hai, pero eu nos os vi.
Ahora non estou no pueblo, cara o verán xa iremos ... (ver texto completo)