3 meses GRATIS
        

Mensajes enviados por Piño:

Amigo Barxes. Mui agradecido po la invitación, xa falaremos é trataremos de resolver o problema das fechas, como ben dice Inda Cho Sei, en Verán temos a agenda das festas un pouco apretada en Lubian, en esa fecha do 15 de Agosto se celebran os carnavales, sempre co fin que participe máis xente que está de vacaciós no pueblo.
¡Ay Gerundina! Tú sempre tán preocupada por pisar a herba na palleira, tranquila, este ano vai a entrar ben, contamos con un verán mui seco é a cosecha será floxa, por eso, ... (ver texto completo)
Moito de verde, moita de carallada... Da xuntanza, de pasar un rato en boa armonía é de vernos as caras ¿qué me decís? eu estou deseando de reunirnos a mayor parte de foreir@s posible, comprendo que todos será imposible, dado que habrá personas que están traballando é outras de vacacions en lugares fora da zona, que ben pode ser no Caribe y está un tanto lexos.
Cuando sepáis o día fijo así como donde se celebrará o evento, por favor avisar, estaré en Lubián e no pueblo non teño Internet, si podo ... (ver texto completo)
Cousas que lle pasaron a Mucha da TVG.

O parecer a Mucha tiña un veciño que lle gustaba, unha tarde que ela estaba na escaleira, dice o tal, ahora que está descuidada e como un pouquiño tola, vou a ver si lle podo ver as bragas, a Mucha co sinte, morta de risa, dice ja ja él si que e tolo xa que bragas non levo.

Esta era de outro pueblo. Mamá... Mamá estou embarazada, pero que me dices filla, esto non pode ser, en estos tempos... ¿Pero tú non tomache medidas? si que as tomei por eso que collin ... (ver texto completo)
Pablo. Regresamos de nuevo al pueblo, seguiré escuchando el cuco esperando que se alargue la vida, como dices tú.
Supongo que en el verano, nos veremos tod@s los foreros de la zona por nuestra tierra ¡ya queda poco.!
Un saludo para tod@s.
Referente a los niños que mencionamos anteriormente, efectivamente, son hijos de personal que se está incorporando a trabajar en los parques eólicos. También hay algún niño mas recién nacido y otros que vienen en camino, la "cigüeña está trabajando" estos años de atrás, como que visitaba poco la zona de entre As Portelas, ¡ánimo cigüeña.!
Ayer nos ha pillado una gran tormenta por la zona de Peñafiel, hemos tenido que parar el coche cerca de una hora y esperar a que parara de llover, era imposible ... (ver texto completo)
Me alegro moito o ver que foreiros os que aprecio seguís entrando no foro de Lubián.
¿Que queréis que os conte do pueblo? en principio están os montes que é unha pura alfobra de flores, e un colorido que chama a atención o que forman as carqueixas, urces, xestas, piornos, as dos árboles frutales xa lle caeron, van collendo tamaño os frutos, algunhos, os levou unha H. p. de xeada, no obstante, hay cireixos que xa empezaron a invitarnos oon unhas exquisitas cireixas.
Lubián vai aumentando o censo ... (ver texto completo)
O mes de Mayo, parece ser, que é o máis solicitado para que os nen@s fagan a súa primeira comunión, tamén esta familia colleu Mayo pra facer a 1ª comunión dos seus fillos mellizos, seu padre dentro da iglesia, andaba todo atareado en sacar as millores fotos dos fillos en día tan señalado, quietos, sonríe, vale, mui ben, ¡quedáis perfectos.!
Pero mira por cuanto, un dos rapaces xa levaba un rato pondo mala cara, retorcéndose na silla, non paraba de darlle a tabarra o pai, papá que tengo que ir al ... (ver texto completo)
Candil. Eu tamén vin as fotos en Facebook. desde un punto máis distante de esta vez, están mui ben, ¡que guapo é o noso pueblo.!
Un abrazo.
Inda Cho Sei. Moitas gracias, mui booooon, cuando me acordo se me solta a risa, a cousa ten gracia de carallo.
Lobo, algunha vez si nos tocou de mirar pras estrellas de tamañas alturas, casi que si as tocabamos coas maos.
Un saudo pra todos os foreiros, dentro de unhos días volverei a estar con vos.
Na choza de Lagarellos no se como es ni donde queda, pero solo pase una noche en la choza de Mallaoscuras que esta a 1700 m. altura, hasta medianoche inda la pase bien con lume y rodeado de estrume, después me quede dormido y cuando me despertei no me podía mover, tuve que arrastrarme hasta el sol para poder encajar los huesos, al ponerme de pie salio un ratón debajo mio lo cogí y lo torture, lo enterré vivo.
Pablo. estás abanzando moito escribindo galego, ¡ánimo que xa o fas moi ben!
O "hotel de Lagarellos" está na serra de Lubián, próximo a serra de Porto, debe estar a unha altura similar a do hotel de "Malloscuras de Padornelo, a categoría si e misma, cuatro estrellas, o dormir ali unha verdadera delicia, non hay ruidos, nin contaminación, ahora hasta nin chocallos se sinten, o colchón algo duro, pero bueno, se aguanta, tamén contamos con unha fonte buenísima se bebe agua o natural é muy fresca.
Os ... (ver texto completo)
Dirixido á persoa que desexa vivir nun lugar ermo por perfeizón:

Na choza de Lagarellos pode vostede acomodarse, restaurándoa ao seu antollo. Alí pode xogar a ser anacoreta ou asceta. Non haberá teta de vaca, nin talladas de touciño; pero pode alimentarse coas raíces das abriotas, estofado de grilos, ensaladas de acedas con saltois, asado de serpe con crema de borea de charrela e outros manxares tamén naturáis.
Ao cansarse de tal eremitaxe, baixe á miña casa, como amigos que somos, e papámonos ... (ver texto completo)
Despóis de unha vida tan austera en Lagarellos, o darlle esa tan boa benvida o amigo na túa casa, fácil que terías que botarlle o can (casi se me escapa o nombre, o ser tan famoso...) pra botalo de casa, non creo que intentara outra aventura na serra.
Xa vai tempo que colgache no foro de un lugar da zona, non o encontro, se trataba de un tema de un cura, podía ser o Avelino, falaban da caspa que tiña nas zapatillas negras él, a pregunta de un monaguillo, me fizo moita gracia, o podías contar de ... (ver texto completo)
José. No es raro que te llame la atención el gallego que escribo, es todo lo contrario, soy consciente de que lo hago bastante mal, hasta hace muy poco era incapaz de poner ni una sola palabra en gallego, lo intento, me gusta, por un motivo fundamental, es la lengua que nos enseñaron nuestros mayores, eso sí, sólo hablar y tampoco muy correcto.
La suerte nuestra, es que contamos con gente en los foros de estos pueblos que se defiende superbién con el gallego y de esas fuentes algo nos va quedando.
Un ... (ver texto completo)
Ayer non xunxin as vacas nin collín o carro pra non despertar o persoal, de oxe non pode pasar sin facelo, (estou sin leña pro lume) o ir o monte terein cuidado de non facer moito ruido, pero a volta co carro cargado de torgos vou a apretar as terraxas do carro a tope, as esquilas tocando ben acompasadas, eu silvando ben forte a canción esa de ay si queres co carro cante, mollar o eixe no río, é despois co eixe mollado..... O can ladrando asustado con tanto atalarido.
Os prometo que van a despertar ... (ver texto completo)
A mín tamén me gusta a soledad de Lagarellos, a Xarda e lugares inóspitos que en Lubián a Dios Gracias, inda podemos disfrutar, non son partidario de transitar por carreteras con morrillos como nos tempos dos carromatos, tampouco son partidario de andar por cabaletes é carreirós cheus de maleza, en donde podes caer fastidiarte un brazo ou unha perna no millor dos casos, ou que aparezca un jabalí enseñando seus poderosos colmillos é te poña as tripas o sol en un plís plás.
Dentro do posible, teremos ... (ver texto completo)
Os tres sodes unhos carallos ¡de moito carallooo! Sólo contades os bos contos cando eu non os vexo, mira por canto oxe, coincide en poder asomar o morro.
Barxes, o home que viche en Lubián o outro día non era eu, en eso si lle gano, son moito máis feu. Cando volvas a pasar por Lubián, pregunta por min, vivo muy cerca de ese bar que comentas, si me gustaría coñeceros.

Os vou a contar un caso de cuando estaba en San Sebastian traballando. por entonces, había algunhos homes sobretodo franceses que ... (ver texto completo)
Estoy de acuerdo con vosotros, que la xanza es muy amarga, la gente mayor de antes la tenía como que curaba todos los males, una herida, lavar con janciana, que gripe, o algún dolor, el remedio siempre el mismo.
A los chicos, cuando decias que tenias anginas y no mucha gana de ir a la escuela, al ver que ya estaba el puchero preparado con el agua de janciana, salias disparado para la escuela como un cohete, ni volvia a doler la garganta en una gran temporada, la tos también se curaba, y no me extraña, ... (ver texto completo)
O domingo vindeiro temos unha pequena viaxe: imos acompañar a nosa Banda das Portelas deica Melón (Ourense), a unha xuntanza de bandas.
A nosa banda xa vai sendo banda: 12 gaitas, un tambor, 2 timbáis, un bombo e 6 panderetas. O repertório xa anda polas 20 pezas.
Xantaremos na Caniza, xa na provincia de Pontevedra, e viremos a pasar o luscofusco na vila de Allariz.

E falando do pago do viño en Padornelo, paréceme que Pablo está ben informado de como foi ese conto. Beberao o outro rapaz, ou será ... (ver texto completo)
Banda As Portelas. Esto xa é unha señora banda, ¡como aumentou o personal! seguro que estáis ensayando moito, tampouco tedes que machacaros demasiado, tamén será conveniente ir tranquilos e descansados, todo vai a salir moi ben.
Tedes un repertorio alto, pero si hai un lapso de memoria en algunha peza, sempre habrá un recurrente. Tal como este -Sonche gaiteiro- sonche moi chulo - teño a gaita - pegando o culo....
Que paséis un día moi feliz, e disfrutar a tope tocando, esto é mui importante.
Para ... (ver texto completo)
Me sorprendeu bastante, que os de Padornelo sepáis como se chama esta pedra, varias veces a vexo desde a ventana da miña habitación, ¡fixaivos si me resulta famiar.!
Vamos a facer como na radio, unha pregunta e unha resposta, en este caso duas.
¿Cómo se chama a flor medicinal, que se cría o rededor de esa pedra? ¿cual e nombre da siguiente pedra a esa que mencionamos, que está nos Poulos de Lubián.?
Respuesta. Non lle des máis voltas, eu penso, que o Luis por lógica, vai a ser o fillo de Balbina, ... (ver texto completo)
Aquí mas cerca, ahora somos como Jolivud, solo que con el letrero tumbao.
¡Que chulada! ¿esto veíse desde a autovía?
Que ben se esta no pueblo. O Miercoles pasado estuve no cortello e estaba muy limpio e ben cuidado. a porta estaba aberta e o lobo xa fuxira. Ou igual se o lebou a Irene.
Seguro que lle gustaría atoparse co lobo, os tres pequeñajos disfrutarían de lo lindo, ¡cómo os lobos en Lubián falan é contan contos! ainda lle desperta máis interés.
Hace un par de días, estuvimos Mary-Tere y yo en León, al salir de la ciudad por autovía, nos dimos cuenta que Astorga estaba a muy pocos km. sin pensarlo más, allá que nos fuimos, un poco animados, debido a que hice allí la mili y tenía ganas de volver a darme un paseo por de la Ciudad Maragata, en donde he caminado varias veces vestido de soldado.
Ciudad preciosa, toda ella es un monumento, está la muralla romana, muy bien conservada, la catedral, el palacio de Gaudí, las termas Romanas en el ... (ver texto completo)
Un hombre, con cara de amargado, entra en una zapatería y le dice al dependiente:
--Quiero unos zapatos.
--De que número caballero?
--del 39...
---Pero si usted tiene el pie muy grande, ¡por lo menos necesita un 42!
--Deme unos del 39, haga el favor.
El dependiente algo mosqueado, le prepara el par de zapatos de la talla 39 y cuando el cliente está a punto de irse le pregunta:
--Perdone caballero, una curiosidad, los zapatos no son para usted ¿Noo?
--Si los zapatos son para mí.
--No es posible, pero si no le van a entrar ni de broma...
--Mire le explico: mi mujer me ha dejado por otro hombre, mi hijo está metido en la droga, mi hija es prostituta, me han echado del trabajo y no tengo ni un duro... La única satisfacción que me queda ahora es llegar a mi casa y quitarme los zapatos. ... (ver texto completo)
Aquel Holofernes de vai 2600 anos, estaría mui enchufado o Rey de Babilonia, tería moitos cartos, e tamén de vivir unha vida alegre y desenfreno, así lle fixeron a emboscada.
Do personaje que falamos na actualidad, a mayoría sabemos de quen se trata, dudo que Holofernes lle chegara en simpatía, ocurrente y esa facilidad tan natural pra facerche reír cuando conta as súas vivencias, sería un dos actores valorados pras películas de Santiago Segura.
Mi mayor enhorabuena a Isabel y Pablo. Vaya poder de convocatoria que tenéis, pedíais que participara mas gente en el foro de Padornelo y os ha venido un aluvión ¡que gusto da cuando es así! hasta de Argentina os han oído la llamada. Aquí cuando veo que solamente entramos dos o tres en el foro de Lubián, pido ayuda, pero de nada me vale, está claro que tengo la parabólica jo... no tiene cobertura, cierto, que yo quizá estoy entrando demasiado (ya perdonaréis) quiero aprovechar los días que me quedan ... (ver texto completo)
Dándolle un vistazo os mensaxes do foro de Lubián. Me chamou a atención cuando relatas as aventuras que a túa abuela pasou, no camiño entre o Pereiro e a Canda, encima de ter que ir cargada cos alimentos que ela podía conseguir no economato, (por entonces todo estaba racionado o máximo) ter que soportar os lobos de compañia... Coitada muller, que ganas tería de chegar a súa casa, a xentiña na aquela, foron unhos héroes, eles, elas pra poder sobrevivir, mui poucas personas se librarían de pasar fames ... (ver texto completo)
Xa está presidindo a plaza,
o lobo temos a espreita,
a mociña que se durma
atacarlle na verbena.
Ai que chove, que chove,
chove, que xa está chovendo
non temos medo a mollarnos,
nos cubren as estrelas do Ceo.
Cada dous con un paragüiñas
que ben se baila arrimado, ... (ver texto completo)
Dinme que me ei de perdere
por non calarlle a ninguenhe
o estar calado acabouse
xa tempo era tamenhe.

Arrimar arrimeime
funme arrimando
a criada do cura
cominlle o caldo
cominlle o caldo nena
cominlle o caldo
arrimar arrimeime, funme arrimando.

Non quero berzas con unto,
nin navizas con aceite
nin quero muxir a vaca
e que outros beban o leite.

Un gato cun empresario
cairon xuntos a un pozo
E como os dous tiñan uñas
rebuñaronse o pescozo.

Ai para cuñas pau de toxo,
Ai para o eixe de carballo,
Ai para contentalas nenas
Ai a cabezalla do carro.

Que cho teño ben gardado
heiche de dar o que teño
que cho teño ben gardado
nena cando foras miña
o caraveliño colorado. ... (ver texto completo)
Pablo. Siete años esperando que esos árboles de kiwis que has plantado y no dan fruto, habrá que hacer un cambio cómo el de las gallinas... (Muy bueno el de la coincidencia) o tomar el ejemplo que nos dice Cristo en esa parábola de la higuera, árbol que no da fruto, mejor tirarle a la hoguera.
En Lubián, dos o tres vecinos ya hace unos años que plantaron kiwis y suelen dar fruto, no hay que esperar tanto tiempo, a los dos años ya dan, a mi también me regaló Pepe un par de arbolitos, los planté un ... (ver texto completo)
Aun pensé en un momento, que lo del alto al fuego de Libia iba a surtir efecto, somos conscientes que Gadafi no es de los que se deja doblegar fácilmente, ante la intervención de los aliados, cabía la posibilidad (ese dicho, que el miedo guarda la viña) no fue así, lo del dialogo, y lo de entenderse las personas con acuerdos nacionales e internacionales, se fue al traste..
Seguiremos viendo, muertes, sufrimientos, como consecuencia de todas la guerras, NO me gustan las guerras, es evidente, que ... (ver texto completo)
Pepita. Moitas gracias pola parte que me toca, Tamén a ti te deseo pases un feliz dia, no día do teu Santo e a todas as Josefas e Joses, cómo non, os padres de familia por ser o día del Padre, igualmente Felicidades.
Un cordial saludo.
Estamos hablando de un alto al fuego, ahora mismo, oficialmente es lo que hay en Libia. Cada cual, puede entender como el quiera entender.
Satisfacción al oír que en principio, no va haber mas muertes inocentes en Libia (al menos una masacre)
De otra parte, cómo que profetizan un drama nuclear de la central de Fukushima, por si fuera poco, los 15000 muertos y desaparecidos que se llevó por delante el terremoto y la ola gigante en Japón.
Te entristece bastante, cuando ves éstas desgracias que están pasando en el Mundo. Esperemos, que ésto no vaya a mas y se encuentre una solución a la fuga radioactiva.
Ahora tenemos transportes mas seguros y sofisticados..

Es de noche, un camión de gran tonelaje corre por la carretera.
Va ocupado por dos conductores: uno que va al volante y el otro que duerme tendido en la colchoneta, de pronto el que va durmiendo se despierta, se estira y pregunta a su compañero:
¿Todo marcha bien?
--Sí.
-- ¿Donde estamos?
--No sé- dice el que conduce- pero debemos de estar muy cerca de una gran población.
- ¿En que te basas?
En que cada vez atropello a más gente.
Pablo. Como nos cuentas relatos y chistes tan buenos, al ser tan impactantes, nos has dejado a los forer@s sin palabras. No por eso, dejes de contar mas cuando tengas ganas, son realmente muy buenos.
El otro día, he puesto un mensaje dando contestación al tuyo, (seguro que lo has leído y me alegro) soy algo impulsivo, y a veces escribo, en ese momento me parece bien, después lo vuelvo a leer y no me gusta, por tal motivo lo he eliminado, me pareció algo fuerte lo que decía de la Iglesia, San Pedro.... ... (ver texto completo)
Día nove de Marzo,
xa non poño máis demora,
vou felicitar no seu día
a muller traballadora.

A muller da nosa Terra,
sempre, sempre, traballadoras
atenden o seu empleo, a casa,
xamais escatiman horas.
... (ver texto completo)
Mui buenos tanto o soneto, romance, como a poesía, non teñen desperdicio ningún de eles.
A Quevedo se lle nota que estaba pero que mui inspirado en ese momento.
¿Qué tal os carnavales? aiquí bastante animados, creo que dos anos que máis, a crisis parece que non lle afectou a mayoría dos carnavaleiros, nin tampouco o que reduciran a velocidad a 110 como máximo, a xente quere juerga e pasalo ben, as comparsas representaban desde Blanca Nieves, a Duquesa de Alba, hasta Gadafi cos seus problemas en ... (ver texto completo)
Quero darlle os meus paravens a Gel, por o ben que describe as tarefas que de pequenos facíamos todos os que nacemos no rural, quen non tivo vacas magotes de cabras e ovellas e todo tipo de animais. Lembro cando tiña 14 anos cando no pobo tiñamos entre todos os veciños 350 entre ovellas cabras, se coidaban cada dia do mes segun o numero de rexelos que cada un tivera, lembro que cada dia se tocaba a bocina para unha parte do pobo para onde poidera sair o magote a bocina ou corna, era en realidade ... (ver texto completo)
Barxes. Fai bastante tempo que non tiñamos noticias túas, tamén me gustan as historias que nos contas.
Teis que asomarte máis a mehudo a esta ventana de Internet, como non somos moitos os que escribimos en estos foros, se nota rápido cuando algún colle as "vacaciós algo largas."
Un saúdo.
Ainda ben valente foi home da Canda, eso e para morrer de infarto...
Pepita. tú te imaxinas cuatro lobos de acompañantes durante un camiño solitario, de noite, cruzándose por diante, por atrás, tocando a "castañola" (gruñidos de fame) si son eu, penso que casi prefería, tirarme de esa ponte que dices para abaixo e afogarme no río.
E digo eu, que este suceso sería pola Brea Vella (camiño de Santiago) esperemos que non lean esto os peregrinos, por que igual lle da por non asomar por ahí nunca máis. ... (ver texto completo)
El que cuenta Piño, supongo que es real aunque no lo había oído. Esta comprobado que las ovejas no pueden quedar sueltas y hasta en el corral corren peligro de ser atacadas por el lobo, que entonces solo había dos soluciones; coger la escopeta, el final ya lo sabemos,ó dejarlo en el corral y ponerle hierba y la hierba también iba escasa.
Ahora que andan con traer 2000 ovejas y cabras para esas serras, ¿Cuántos lobos hacen falta para mantener el equilibrio? esta pregunta la habrán hecho los economistas ... (ver texto completo)
Referente a que si es verdad, que los lobos entraron en la cuadra, es cierto y bien cierto, lo más sorprendente, es que la casa de Josefa donde sucedió tal evento, está en el centro de Lubián, en la Fontarbela.
Hay mucha gente que aún lo recuerda, yo debería de ser pequeño y no me doy cuenta, pero de oírlo cantidad de veces, a mi padre sobretodo.
Un saludo a todos los foreros de Padornelo.
A derradeira nevarada, amigo Piño, degallouche o acebeiro da porta. Foi a neve do louxado ó caer en plancha enriba del. Pero quedou moi mal olivado. Vas precisar de cinco minutos para amañalo un pouco, cando volvas.
A neve do meu louxado, fronte a porta do garaxe, non me degallou as orellas, porque inda ando ben de reflexos, e froxei a tempo. Se non, alá van pra o carallo tamén! Ían ter peor arranxo co acebo.
Por certo: teñó debaixo do balcón, ó abrigo do norte e de Padornelo, dúas camelias: una ... (ver texto completo)
Este ano parece ser, que a neve visita a Lubián con bastante frecuencia, dicen que é boa para ter boas cosechas, esperemos que sea así, aunque ahora no pueblo a parte da fruta, pouco máis se cosecha, si algún huerto por entretenimento.
Como ben dices, gracias os reflexos pudeches salvar as orellas (que Dios chos conserve moitos anos) primeiro salvar a cabeza, pero as orellas a parte do dolor o perdelas, tamén teín outra función mui importante, si se perden ¿cómo amarramos as gafas.?
Referente o ... (ver texto completo)
Con toda a súa inocencia e mansedumbre das ovellas, a veces tamén dan sorpresas é sacan o xenio.
Non se me olvida a robada que me dou un carneiro, pilloume descuidado, ven correndo por detrás, e doume un golpe tan fuerte que me tirou o suelo ¡e con que forza! deixoume como un Nazareno, coa cara e maus todas ensangrentadas, máis un fuerte dolor nas nalgas do golpe, (ainda era un rapaz)
O carneiro era enorme, tiña unhos cornos de impresión, parece que o estou vendo... Esto era en Castromil, con deciros ... (ver texto completo)
Esta poesía de Rosalia de Castro, a mín e unha das que máis me gusta, será de que coincidimos coa autora, o ter que vivir moitos anos fora do lugar donde nacimos.

Adiós ríos, adiós fontes:
adiós, regatos pequenos:
adiós, vista dos meus ollos,
non sei cando nos veremos.

Miña terra, miña terra,
terra donde me eu criéi,
hortiña que quero tanto ... (ver texto completo)
Antes de facer a autovía, era bastante corriente, desde a Penagueira que ese monte que temos enfrente de Lubián, algunhas noites de inverno se puñan os lobos a aullar "con todo ó descaro" de chavales nos xuntábamos unhos cuantos (un solo tiña medo)é pasábamos ratos a escoitalos, era digno de oir, parecía a orquesta sinfónica, unhos facian os graves outros os agudos, despois igual eran tres e parecian dez, cambiaban de tono con frecuencia, tratábamos de imitalos desde os prados do Rebouzo, coincide ... (ver texto completo)
Piño! los lobos nacen programados para matar, pero date cuenta que también están cambiando, solo mataron a la burra, en nuestros tiempos saltaban a los corrales mataban al rebaño entero, y después con las que no comían las amontonaban en una montaña para saltar la pared para fuera, pero hoy ya solo comen petróleo como nosotros.
La historia que conté es un caso único y seguro que no aullaba para meter miedo, que en este caso lo consiguieron, aun parece que vea aquella boca enseñando los dientes.
Pero ... (ver texto completo)
Pablo. Bien venido al foro de Lubián, sinceramente me he alegrado.
Veo tú extrañeza ante la actitud de Leon Y Mora de seguir a la loba teniendo el lobo tan fácil, yo también lo pensé, después al tener en cuenta lo astutos que son los lobos, es posible, que la loba al sentir vuestra presencia, salió al encuentro con el fin de llamar la atención a los perros, para que la seguirían a ella y salvar al lobo.
A un pastor con mucha experiencia, le oí comentar que los lobos nunca atacaban a los rebaños ... (ver texto completo)
No solo en Sanabría hay lobos, hace un par de días, en Cabezón un pueblo cercano a Valladolid y en una finca pegando a las casas, donde pastaban y dormían varios animales, vacas, caballos y una burra, pues nada, que entraron los lobos y se cenaron a la pobre burra, y eso que era famosa, salia en el periódico varias veces, por ser la que tenían para hacer el belén viviente en ese pueblo ¡no tienen consideración las fieras.!
Cualquier día vendrán a pasear por Valladolid y se jamarán a los pavos reales ... (ver texto completo)
Einstein. E un poema interesante, está mui ben, igual a chuvía da Coruña máis as olas do Mar che despertou a inspiración da poesía, non é o primeiro caso.
Gracias por acordarte de todos os foreiros da zona, non é fácil nombrar a tanta xente e facer rimar ese montón de nombres.
Eres un artista. SAUDOS.
Pablo. Cuando sucedió esto, ¿eras muy joven? buen argumento el relato. Pero sigue ¡carallo...! Acudieron mas lobos a la llamada del otro.
Muy bonitas fotos. Da bastante tristeza al ver a Balbina tan llena de vida ahí (Y ya no está con nosotros.)
Varios días visito vuestro foro esperando la historia del lobo, yo como también he tenido algún encuentro con ellos, me traen recuerdos, ahora hasta los encuentro agradables, en aquel momento, no mucho.
Sigo esperando, ¿Cuando va a ser.? SALUDOS.
A xente antes actuaba mui a la buena.
Eufrasia tiña que ir os médicos a Ourense, colle o tren na estación de Lubián, nada máis subir, xa no pasillo vei moita xente e dice, rediola donde me sento eu ahora, busca busca, ala vei un asiento, se coloca comodamente, frente a ela ven sentado un madrileño todo finchado, co pelo engomado (igual era Mario Conde) é con un chicle na boca sin parar de mascar.
O chegar pola Gudiña mirámbase un o outro, él nin a veía, dicelle a Eufrasia con toda a educación, ... (ver texto completo)
Llega el tipo borracho a su casa de madrugada. Al entrar arma gran escándalo, rompe dos jarrones, pisa la cola del gato, y por último enciende la luz del dormitorio. Acto seguido, quitándose la ropa, le dice con voz estropajosa a su mujer.
--María... ¡Hip! ¡voy a amarte!
- Como si quieres irte a Júpiter, imbecil, ¡pero a mi déjame dormir.!