PEREIRO O SAN PEDRO: Con toda a súa inocencia e mansedumbre das ovellas,...

Con toda a súa inocencia e mansedumbre das ovellas, a veces tamén dan sorpresas é sacan o xenio.
Non se me olvida a robada que me dou un carneiro, pilloume descuidado, ven correndo por detrás, e doume un golpe tan fuerte que me tirou o suelo ¡e con que forza! deixoume como un Nazareno, coa cara e maus todas ensangrentadas, máis un fuerte dolor nas nalgas do golpe, (ainda era un rapaz)
O carneiro era enorme, tiña unhos cornos de impresión, parece que o estou vendo... Esto era en Castromil, con deciros que ali en casa dos abuelos, hasta o boi e as vacas lle tiñan medo, si estaba "o señor" no medio do camiño ou no corral, trataban de esquivalo para non ter problemas.
Tiveron que vendelo "o xefe dos carneiros" por a sús agresividad, como positivo, que lle millorou a raza das ovellas, pois con ese fin veu de Portugal de cordeiro.
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Claro, no mundo ovino pasa como en todalas especies, eles mais elas son da mesma raza, pero ben diferentes: elas doces e tranquilas e eles e bravos e ásperos, jajaja, bueno, sin ánimo de xeneraralizar, que tamén hay excepcións. A min único recordo semitraumático que me quedou das ovellas foi a pena que me daban os cordeiriños cando eran moi pequenos para ir pro monte co rabaño e quedaban soiños todo o día no curral berrando pola nai. ¡Qué angustiada me puñan! E para colmo en casa ríanse de min. Menos ... (ver texto completo)