Compramos energía a futuro
        

Mensajes de LUBIAN (Zamora) enviados por Piño:

Llega a un pueblo un sacerdote joven. El primer domingo de su llegada predica su primer sermón y dice a sus feligreses:
He pensado que para que resulten mas atractivos los sermones de los domingos, por lo menos una vez al mes sería conveniente que uno de vosotros saliese a explicar las lecturas que toquen.
Después de salvar una serie de inconvenientes y negaciones, se ofrece el tío Ambrosio, al que le toca explicar la resurrección de Lázaro.
El cura dice que no se preocupe por nada, que el le ... (ver texto completo)
Vaya nevazo! estas fueron las palabras que me salieron al abrir la ventana de mi habitación.
Aquí en el Santuario de la Tuiza, aun no había llegado la nieve al estar mas bajo que Lubián, pero ya empezaba anevar.
Estos días estaba Lubián precioso, era una buena cosecha de nieve, hace años que yo no lo había visto.
Hoy dieron por tv la autovía cortada cerca de Sanabría por un accidente por la nieve de acero en la carretera.
Osea que si hay neve en xaneiro de aceiro, y aquí están los almendros en flor con un fresco viento que, hasta se agradece para la época del año que estamos.
Lo de los almendros en flor, te has fijado bien? tú has visto blanco, pero también podía tratarse de una borrasca de nieve.
Pablo. Esperemos que algunha persona caritativa, nos faga chegar a esta ventana, fotos de esas grandes nevadas que están caendo por a Alta Sanabría, se observa, que en Facebook chegan con máis facilidad.
Non teño estado no pueblo, si teño pensado en breve ir a dar unha volta por alí, como xa se dice, que a neve de xaneiro, dura como o aceiro! espero que ainda quedará algo para cuando vaya, te prometo, que sacaréi é subiréi fotos con neve aunque teña que ir a Cabeza de Manzaneda a buscala. No foro ... (ver texto completo)
Aiqui xa estamos de regreso do Castro das Muradellas, recuperando fuerzas, charlando un rato,é a punto de seguir camiño hacia casa.
Por si algún non o sabe, este é chiringuito no Couto que mencionaba no mensaxe anterior, hoxe non tuvemos suerte estaba cerrado, menos mal, que fuimos previsores é non pasamos sed nin fame.
En Lubián hay varias zonas estupendas para hacer senderismo, pero esta que hicimos ese día, es de las mejores, muy cómoda, y disfrutando de bellos paisajes y de la naturaleza a tope.
Partimos del pueblo camino del Couto, merendero en la playa fluvial, Santuario de la Tuiza, Puente nuevo, molino del Juán, ahora restaurado de nuevo, seguimos por toda la orilla del rio Tuela, prados de Vila Rayal, Pozo Verde, es curioso el color del agua, en otros puntos del rio no es el verde tan intenso, también ... (ver texto completo)
ES NAVIDAD. Nuestra alegria y ánimos están al alza, esa ilusión de reunirnos la familia, amigos, (aún siendo en parte) siempre es gratificante.
El Belén, las casitas del Nacimiento, el árbol, se volverán a desmontar y seguiremos nuestra rutina diaria, eso sí, La Paz, nuestra amistad, tiene que seguir firme ahí, como esa roca que las olas del Mar golpean pero no se mueve.
Os deseo a tod@s una Feliz Navidad y próspero Año nuevo.
Un abrazo.
Tranquilo "Mar de Castilla"
Vergel y agreste montaña,
Ansías noche y día
Ese turismo de España.
La desnudez de los árboles
Privan de sombra y aroma,
Entre sus ramas con líquenes,
El Monasterio se asoma.
Son sus aguas cristalinas,
¡Como no! Tienen su historia, ... (ver texto completo)
Aprezado Piño: Istás feito un fenómeno, menudo recitale, béin eu oxe tambéin istou munto contento, pois o xefe invitounos a xampan, parece ser que por las noticias que veñen da Ispaña, eu nahún entendo nada, pero o padre me o explicou, parece ser que debido a los manda maís que forin obligados a dimitir no ministerio da Facenda, claro según el xefe éstos eran os que persiguian a él y a muntos más incluida la corona, béin eu o da coroa nahún me quedou munto claro, pois penso que foi unha moneda do ... (ver texto completo)
Que exagerado! Gracias por esos ánimos.
un abrazo.
Estaando o león doente, foi o lobo a velo, y despois dixole o león:
¿Cómo tardaste tanto en virme a ver, estando eu tan doente?
Pois mira, mira, sabes por qué non vin? porque andaba facendo xixa pra traerte, y a raposa como é tan lista, andaba detrás é todo me roubaba.
En esto que a raposa estaba ouvindo todo po lo buraco da chave, sin pensalo máis, a raposa entrou é díxole o leon:
Gracias a Dios que me veís a ver. Pois mira, é porque non pude vir máis pronto, que estuve estudiando unha meciña ... (ver texto completo)
Piño, esa visita personal está pendiente. Este ano fumos tarde de vacacions e entre pitos e flautas voou o tempo. Pero desde ahora cando pasedes por O Pereiro estades invitados a nosa casa onde sempre seredes benvidos.
Saúdos.
Moitas gracias po la invitación, tamén che digo, que sempre que os apetezca visitarnos será un placer recibiros, no verán sí temos que facer por vernos, nos ahora, no inverno non estamos sempre no pueblo, si vimos a dar unha Volta de vez en cuando.
Cierto que esos días de vacacions pasan rápidamente, son tan cortos! Algo parecido o de aqueles enamorados cuando se cruzan no Camiño, ela coa ola de auga na cabeza, él con un arado de aqueles romanos sobre un hombro, era o mes de Mayo, pasaron o día ... (ver texto completo)
Gel. Non te imaginas o subidon de ánimo que me dou o leer o teu mensaxe, eu sin caer na conta! ahora que mencionas todas as virtudes que adquirimos cos anos, cierto, que chegamos a ser un diamante en bruto, así viña notando últimamente, que os fillos máis os netos me daban tanta atención.
Me alegro que pasaras a Portela para facernos unha visita, ainda que sea virtual, esperemos que algunha vez sea personalmente, este verán nos conocimos varios dos que entramos en estos foros da contorna, fai ilusión ... (ver texto completo)
Me refiero a los señor@s que vendían los melones.
Piño, esta foto forma parte de la estampa para la historia. Yo creo recordar que estuve dos veces en esas ferias de ganado de pequeño, y me recuerda tal como eran. Hoy no comeremos un bistes de esos ni beberemos mejor agua que la que bebían esos animales. Pero no vamos a fomentar aquí la alimentación sana de Alta Sanabría, porque iríamos en contra de los intereses de la industria farmacéutica.
Un saludo.
Si, mejor silenciar los excelentes productos de ésta Tierra, (no lo papan todo) las ternerillas como quedan pocas, ya las compran sólo nacer para otras autonomías.
De chavales bien se pasaba en las ferias, rodeábamos a los señores los melones, sandias, brevas y demás chuches, esperando a poder meterle mano a algún manjar de aquellos, eran deliciosos, gustaban más que ahora, la cosa andaba más escasa, entre unos cuantos, escotábamos para comprar un melón o un sandía, era devorada en menos que canta ... (ver texto completo)
Bonita foto de Pingadelo, nos fai recordar aquelas estupendas feiras que se facian a víspera da Tuiza, mes de septiembre, en Lubián, mui bon ambiente, normalmente unhos días antes baixaban as vacas da Serra, como estaban gordas se vendían ben pra carne, outras iban pra vida, había mui bon ganado, normalmente as pagaban ben. Xa co diñeiro das ventas, esos días os labradores o celebraban un pouco, sin pasarse, había que guardar as pesetas pra ir gastando durante o inverno é parte do verán.
El que la sigue la consigue, sea persistente y tendra un buen premio. De todas maneras vivir y ver el sol ya es un premio ¿o no? yo tambien soy quinielero y siempre me quedo a medias. Los que ganan son las peñas. Me hago cargo del cabreo.
Un saludo. (Yo este año me toco la Euromillonaria, me operarón de un cancer y logre vencerlo, esto si es un gran premio, y disculpe la intromisión.
Recuperar la salud, produce gran alegría, y sin lugar a dudas es la mejor lotería. Mi mayor enhorabuena.
Piño, a ésta si que me gustaría ir, en realidad a la de Septiembre era a la que íbamos siempre. El año pasado salude al cocinero que estuvo ahí asando la ternera. Estuvo en Octubre en las fiestas de Basauri asando la txala y me hice una foto con el. Me dijo que los de Lubian erais buena gente.
Duli. Todo es cuestión de intentarlo, desde San Sebastián hemos venido alguna vez y merece la pena, esta romería es mucho mejor que la de Agosto, la gente acude mucho más y eso que la feria de la víspera no se hace, animaba mucho todo aquel ambiente, hoy al no haber ganado para comprar y vender, como que no es necesaria.
Con el cocinero que has hablado en Basuri, te ha informado muy bien sobre la gente de Lubián, aquí no hay nadie malo, ya de pequeños, cuando desconfiaban de su bondad los tiraban ... (ver texto completo)
Sólo faltan cinco días para que chegue a millor romería da contorna, amenazaba auga para ese día, hoxe nos sentimos optimistas o decirnos que Xa non chove, moita faltiña nos fai esa auga, pero que veña outro día!
Todo a punto esperando a festa, hasta a explanada do Santuario estaba vestida de verde pra ocasión, cuidada con esmero por Dn. Jorge (o párroco) todos os días a cambiarle as mangueras da auga, achairala, cortar o césped, carallo! Unha noite de estas, se presentan unha manada de xabalis ... (ver texto completo)
O Sr. 252525 seguramente tamén se darà algunha escapada é disfrutar por estos canales da Venecia Portuguesa, o lugar e mui bonito, a visita é recomendable, teño unhos amig@s que o visitarán en breve, que suerte teñen estos carallos!.
Gracias Piño e Candil, pra proxima xa vos aviso. ese dia tamen estaba o Peteretiño outro forero mais qe casi conoces, eu tamen conocin algun qe outro jajaja. bicos
Pepita. Genial idea. Referente a conocer algunhos forer@s resulta bastante difícil, de todos modos, moitos xa nos conocemos.
Abuelito, ¿cuanto pesa mi colita?
- pues no sé, unos ochenta gramos.
- Abuelito ¿y cuanto pesa la de papá?
- Pues, unos doscientos gramos.
- Abuelito, abuelito, ¿y cuanto pesa la tuya?
- Huy pue no sé pero entre tu abuela y yo no podemos levantarla...
¡Jo, Pepita! ¡Non me digas que estuveche na miña porta e non chamache!... Teño cerrado pra que non se escape a gatiña, pero estábamos comendo en casa unhas quince personas, imagínate qué alegría si nos tocas a porta e houberas tomado café con nos. É o postre, porque miña cuñada Concha foi a que se encargou de facelos e estaban a cada cual máis rico... ¡Cachis...! Tú sempre que vaias chama, por si acaso. E teis o meu teléfono. Non penses si vas a "molestar", por Dios, pensa na alegría que nos dará ... (ver texto completo)
Estou observando que inda fun dos afortunados este verán, tuve a suerte de falar con varios foreir@s da zona é que non están siempre por aiquí, Duli, Pepita, Candil, Sofía, Barxés, Ricardo, 252525, Pingadelo, a Bubela si a vi, volaba un pouco alto é non pude falar con ela, tamen quedaron unhos cuantos que non hubo suerte, outra vez será.
Pepita. Pensaba que o día da Tuiza nos veríamos pola tarde en Lubián, non foi así, como te dixen fumos unhos cuantos amigos a comer o Pereiro, tú a casa Xa a sabias ... (ver texto completo)
Hoy coincidimos a la hora de comer con dos buenos amigos en un restaurante de la zona, grata sorpresa Barxés, pasamos un rato muy agradable, más pronto que tarde, haremos coincidir otro almuerzo y seguiremos hablando largo y tendido.
Unha aperta a tod@s os foreiros de esta zona.
¡Aúpa Junta vecinales y aúpa a ti por esta poesía tan bonita! Un abrazo, Piño.
Duli. Muchas gracias, cada cosa tiene el valor a través del cristal conque se mira, y tú lo ves por el bueno, se agradece.
Leo que estás animada en venir a la Tuiza este año, vamos a ver si es verdad! ese día si podemos vernos varios de los que entramos en estos foros, la fiesta suele estar animada, hay mucha gente de vacaciones y con ganas de pasárselo bien, la romería no llega al nivel de la de septiembre, acude más gente y la feria que se hacía la víspera le daba más solera, esta de Agosto tiene ... (ver texto completo)
¿Es San Mamed el que vemos
En su atalaya en el Templo?
A la mente llegan dudas,
Es que todo es tan perfecto.

La Iglesia parece nueva,
El entorno transformado
Hasta la aplaza mejora
Al tenerla allí a su lado.
... (ver texto completo)
¡QUÉ SUSTO, PIÑO! Pero ya veo lo que ocurre: han creado una nueva sección al principio de los foros de "Mensaje más reciente de la zona", te indica el foro y el forero que lo escribió. Así te evita recorrértelos todos, je, je.
¿Han cortado chopos en el Couto? Pronto podré comprobarlo, si Dios quiere. Y estoy deseando ver la "nueva" Iglesia de Lubián, a juzgar por fotos de Facebook, ha quedado preciosa.
Saludos a todos.
O Candil. Eso está fenomenal que en breve podáis ir a festa, ver a Iglesia, tamén comprobar personalmente o dos chopos do Couto, efectivamente a unhos cuantos deronlle polo pe, estaban demasiado xuntos.
En cuestión de bañaros no río, non sei como andará a cousa, xa fai unhos días que non estou no pueblo, por entonces, estaba a auga ben fría, ahora supoño que o Sol se habrá encargado de poñela a punto, ten feito bon tempo.
Que o paséis mui ben. Apertas.
Ayer al entrar en este foro, me encuentro que el mensaje de arriba era uno mío que había subido en Castrelos, en principio, he vuelto a marcar pensando que me había confundido, he visto que no, al observar, otro mensaje de Gel en el Pereiro estaba en herradas, hoy veo que hay uno de Pau de Padrnelo en Lubián y Castrelos, y uno de Pepita de Pereiro en Hedradas.
Ahora sin necesidad de recorrer los demás foros, nos enteramos de las últimas noticias de los pueblos limítrofes, normalmente no lo solemos ... (ver texto completo)
Qué cambio! Ahora temos os mensaxes enmarcados para que non se escapen, últimamente se fugan cómo auga en unha cesta. Outra ventaxa, o de marcar como ofensivo, e responder, están máis separados que antes, había que andar con moito cuidado, sobretodo, cuando usa un o móvil non pulsar un por outro.
Coidadiño coas canelas, non te nos aleixoes, que na toñada tés que face-la sidra!
Si Dios quere, hay que chegar en plena forma pra temporada da sidra, este ano si non cambia o panorama (unha xeada) materia prima habrá abundante, as mazairas están mui cargadas de flor, o día que embotellemos, teremos que acompañar a sidra con algo máis é facer unha merendola na bodega.
Hoy lo voy a hacer en castellano, así esta tableta no sacará fórmulas raras cuando a ella le parece, se debe creer que es Pitágoras, lista ella!.
Siempre se cuenta lo bonito, los viajes, las fiestas, ferias y demás, ayer he tenido una pequeña contrariedad, fuimos arecoger leña en una finca que està plantada de castaños, con el fin de limpiarla y adecentarla, un palo enfadado por no querer venir para casa sabiendo el lo que le esperaba, me salto a una pierna, la avería no fue grande, todo quedó en ... (ver texto completo)
Que enveixa me das Piño, bon porbeito, más como me gosta a min o polgo da feira.
Con relazahún al burro que descanse en paz, xa o merece hasta pra ser burro a que ter sorte.
O pulpo estaba buenísimo, non pretendo darche envidia, si animarte a que pases por unha pulpería o antes posible, dicen que o pulpo pra estar bon ten que consumirse nos meses que teñan r, non ė así, Mayo non a ten, sin embargo está caralludo.
O ser os días tan largos, ainda fumos a rematar a tarde desde Verin os Cañois do Sil, Ribeira Sacra, a carretera ten trozos bastante mala a partir da 125, compensa o viaxe no catamaran é si se compra algunha botella de viño que é mui bueno, non conocía ... (ver texto completo)
Mirande este blog. IBIAS. EL LEJANO OESTE el-lejano-oeste. blogspot. com. Utilizan un galego parecido o noso. As fotos, leyendas, arquitectura, fontes etc. merece a pena velo.
Intentei entrar en ese blog. EL lejano Oeste é no me sale, algún punto ou coma non coinciden, si sale algo, non se parece en nada o que tú dices.
El Padre José pudiera ser un resentido por los celos que tenía del Espíritu Santo.
Si le dice que Caín mató a Abel con la quijada de un burro, usted pregúntele a ver quién coño había matado a ese burro, y por qué su quijada ya estaba descarnada.
Y si Abel capaba a las crías de los cerdos, ¿con qué intención lo hacía? A ver.
Caín, que era ganadero, tenía que defender la integridad de sus animales. ¿A que el Padre José no le cuenta todo esto, eh?
Claro. Luego pasa lo que pasa, cuando cada cual ... (ver texto completo)
Como dice o 2525, vou meter as miñas fucias antes de ir a comer o pulpo a feira de Verin.
Quixera comentaros, que ese burro cuya queixada utilizou Caín pra matar a Abel, morreu el solo, o pobre estaba agotado, o parecer, era o que tiñan os celtas no poblado das Muradellas de Lubián como medio de transporte, con el iban a buscar agua a Fonte de fraguas, é tamen cuando se casaban iba a novia montada no burro hasta unha Fraga que hay no pozo da Moura, ali tiñan unha pequena capilla, ainda quedan unhas ... (ver texto completo)
Siempre fuí muy precavido; pero la mejor prevención, dejar las capaduras y alistarse en La Legión.
Genial idea, hombre precavido vale por dos, si pasaría calor sobre aquella arena del desierto cuando iban de maniobras y luchar con los soldados, algunos algo rebeldes, por aquello de que les cuesta ser dominados por un superior, con eso que en la legión son muy valientes y que son amigos de la muerte...
La gran ventaja, que lo del riesgo anterior erradicado, alí non había nin porcas paridas nin laregos que capar.
Lo de capador, a quien se le daba muy bien era a Lito cuando era chaval, creo que ... (ver texto completo)
Cuando hube de abandonar la comarca por haber clavado a un vecino por las orejas al tronco de un roble, antes de alistarme en la Legión, me gané la vida durante un tiempo como capador en Capadocia, utilizando mis conocidos conocimientos en cirugía auditiva y genital.
Buenos cuartos me gané entonces castrando lechones. Iba por las granjas ofreciendo mis servicios. Encerraban a la cerda madre, y yo podía ejercer la profesión sin ningún obstáculo, con aquellos cerditos tan desamparados en el corral.
Pero ... (ver texto completo)
Cómo usted non foi un pouco precavido? tiña que ter en conta que unha porca parida, cos laregos chillando co dolor, é sumamente peligrosa, eu prefiero verme rodeado de lobos que de semejante animal.
Que bonito! A mín tamén me parece Rosa Linda esa muller, tiña que nacer outra.

Quero aclarar que non me pareceu mal o de aquel día en Valladolid, o fin non nos conocíamos, surgiu o de ter que coller o taxi tan rápido, me chamou moito atención aquela parexa tan ben finchada, sí o sentí, ela unha Señora imponente, quixera vela de frente, tiña boas curvas, por algo falaban da Pita Moñuda! faciáis boa parexa.
Cerca de donde nos vimos, está a pérgola dos jardines do Campo Grande, pra proxima vez que ... (ver texto completo)
Tenéis inteligencia, imaginación, sentido del humor... ¡me siento tan pequeñita a vuestro lado! Un saludo.
Duli. Txiki Ez, Handi Bai.

Estos chicos que te refieres, no es que sean malos, pero cuando les conozcas, cambia la cosa, algunos son algo voceras, dicen tacos, cuentan cosas verdes, y lo peor del caso, que a veces pasan junto de uno, te miran de reojo y no te hablan, eso es lo que me hacen a mi, no hay derecho!

Cierto que hay cosas peores.

Aun paisano nuestro le gustaba tocar la gaita en casa, su suegra cansada de tanto tiro... Liro... Va y le mete la gaita en una oreja, decide ir al médico ... (ver texto completo)
Candil, a segunda tanda de maestros (a si me gusta nombralos) estaban cuando eu gun a escuela da Mezqita D. Angel foi meu Maestro de Lengua e Frances por certo parente do Piño.
Si, miña hirma é meu cuñado, estuveron no grupo da Mezquita varios anos de maestros, debian estar contentos xa que de alí non se moveron hasta que viñeron pra Valladolid, aiquí se jubilaron é aiquí siguen, nos verans se van pra Cádabos.
Tanto Tere como Pepita, me da que erais duas meniñas majas é traballadoras, non habría problema, ou inda hubo algún tironciño da orella, ahora creo que eso xa non se leva, está mal visto, cuando eu era rapaz debía estar hasta de moda, o salir o recreo sempre se veía ... (ver texto completo)
Máis de un accidente se vai a originar o querer vigilar o helicóptero de tráfico, non chega mirar pra carretera, ahora tamén pro aire, estou vendo, que temos que volver a viaxar en burro é cabalo pra ir máis seguros. Encima o combustible que necesitan, sempre moito máis barato é menos contaminante.
A todos os Joses e Josefas de este foro moitisimas felicidades qe paseis un feliz dia.
Pepita. Moitas gracias por a parte que me toca. Felicidades tamén a ti, que pases un bonito día, os demáis Josés é Josefas que que lle sea do mismo estilo. FELICIDADES.
Jajaja! Gracias o candil *qe naide pense mal* jajaja....
Nada de pensar mal! hay que ser sempre positivos, é máis ahora en estas fechas, que chega a primavera, ven os días de descanso da Semana Santa, Xa salen os cacaragalos, é na nosa Terra, fai un calor de moito carrallo!.
Non deixeis de meter na maleta un polar é calcetines de lana virgen por si acaso.
Unha aperta.
Tienes razón, Piño. Lo siento mucho; primero por los que se van, que son los que llevan la peor parte, después por sus familiares que son los que sufren su ausencia y también por el pueblo. Son pueblos pequeños y cada vez se nos van reduciendo más. No quiero nombrar a la innombrables. Como tu dices: ¡que se vaya de vacaciones, o de fiesta o como dice 252525 de ferias (que ya de por si son una fiesta), a mi me encantan.... Un abrazo.
Las ferias están bastante en decadencia, antes, cuando se iba a la feria de Mezquita o al mercado del Puente, era todo un acontecimiento, ya casi no dormíamos la noche anterior pensando lo bien que lo íbamos a pasar, que tiempos!.
También se hacían unas ferias muy importantes en el País Vasco, Duli lo recordarás, siempre recuerdo la mayor feria que se hacía en Guipúzcoa, Zumarraga, que cantidad de personas y animales se concentraban allí, maquinaria agrícola, vehículos de todas marcas, y muchos, ... (ver texto completo)
Amigo Piño: Mi más sentido pésame a la familia de los difuntos, más teño que felecitarle de la manera que usted le dice a la muerte que coja uns dias de ferias. Bon humor, assín, assín me gosta a xente que nahún se diga.
Sempre e doloroso a separación das personas a quen aprecias, en general da pena de todas cuando chega este momento final, sabemos que e lei de vida, que ese Camiño o temos que recorrer todos (ahí non hai distinción) non cabe duda, que si cuesta acéptalo.
Faltando de outro tema, vexo que te preocupa por o paradero de Varela, a min me da que esta con verdadeiras ganas de contactar, fiase de rogar, no obstante, si te decides en poñerle unhas letras en castellano, aunque te custe bastante po lo cambio de idioma, o ser causa que el insistía, fácil que acelerarías o regreso o Seúl foro. ... (ver texto completo)
Hoy. Despedimos a otro amigo y vecino de Lubián, Gabriel DEP. En pocos días han fallecido tres excelentes personas del pueblo. Muerte... vete una temporada de vacaciones, no castigues tanto a esta pequeña población, no lo ves que somos pocos!.
Piño: Paréceme lembrar que un día me dixeste que non sabías cual era a SACAPRADA. Vela eiquí. As vacas pacen ao redor desta herba, pero non a tocan co fociño. De comela, produciríalle cirrosis hepática.
Na nosa cultura tradicional hai unha lenda sobre esta herba. Nunha pelexa entre un vibirón e unha donicela, ela envorquillábase de cando en vez na sacaprada. Dicen que cando o vibirón a mordeu, morreu el, e non ela. Algúns vellos cóntano como se eles mesmos fosen testemuñas. Pero iso é un mito. Desde ... (ver texto completo)
O ver esta planta na foto, si me dou conta de atopala varias veces nos prados máis nas cortiñas, pero non sabía cual era o nombre, e' curioso as vacas o precavidas que son, a donicela tan astuta como sempre. Total, que coa planta hai que guardar distancia, a non ser que leve un o Camiño do vibiron. Carallo pra saca parada!.
Gracias por a información.
Por se iso fose pouco, ás dúas da mañá, un grupo de componentes da banda foi atracado a punta de pistola por un encapuchado na cafetería do hotel de Mérida, onde pernoctamos.
Pero mira tí por onde resultou que o do bombo, aplicando técnicas de defensa como profesional dun corpo militar, desarmou ao atracador --axudado de inmediato polos compañeiros da banda--, e retuvérono, inmovilizado, ata que chegaron varias patrullas da garda civil para levalo detido.
Menos mal que todo tuvo un final feliz. Hoxe salís como unhos verdadeiros héroes no periódico a Opinión de Zamora e en algunhos máis, muy valientes todos, pero o do bombo actuóu cos cinco sentidos y ese outro que temos de repuesto. Enhorabuena.
Estes días tivemos traballo dabondo, xa que fomos tocar a Olivenza (Badajoz), e entre ensaios, preparativos, viaxes... non houbo tempo para entretenimentos doutro calibre.
O Guti non apareceu. Como andaba moi doente, que nin quería comer, pensamos que morrería no monte. Preto da casa, non, porque temos todo ben buscado.
Muy valientes los componentes da Banda as Portelas, no les da miedo hacer Km. Por otra parte, tiene mucho mérito el ir a conquistar a tierra de conquistadores (Extremadura.)
Vale Pepita! non lamentes cousas que non tein importancia, eso xa pasou, dice o refrán, que agua pasada no muele el molino. ahora cuida mui ben ese ordenador, ah! tamén non te olvides de protexelo contra os virus, sempre hai algún gracios@ que envian algunha fineza de vez en cuando.
Ahora temos os pueblos, millor dito, as terras máis as carreteras revoltas coas obras do AVE, pero estarás contenta, podes vir a casa, fáis o que teñas que facer, é nun plis, plas, xa estás en Madrid de volta. Me quedéi ... (ver texto completo)