3 meses GRATIS
        

Mensajes enviados por Contreras:

Esta fotografía me llamó la atención pues en Cuenca de Campos es muy raro verla en los tiempos que corremos.
El verano (hablando de recolección) no dura nada. La mayoría de los agricultores llevan el cereal directamente a los almacenes, bien vendida en el acto o en depósito, con lo cual el mismo día que siegan termina el verano.
El ver diferentes montones en las eras es señal que hay agricultores que siguen labrando las tierras a gentes que no viven en el pueblo. Quizá alguno de estos montones ... (ver texto completo)
Hola Amparo. Hoy hace exactamente una semana que visité San Esteban.
Fue un viaje muy bonito pues era el típico día de julio con bastante calor y a media tarde, con lo cual, no veas el calor que pasé.
No conocía la zona y las indicaciones en muchos casos, brillan por su ausencia.
Fui por la A-6 hasta Ataquines y desde allí me desvié dirección Muriel, hasta llegar al cruce que vemos en la foto.
En este cruce, tuve que preguntar a un pastor, pues no había ninguna indicación más. Al llegar a Salvador, ... (ver texto completo)
Amiga Amparo. Ya te contaré con tiempo mi viaje a San Esteban.
No veas como disfrutamos la cigueña y yo viendo cosechar. Estoy contento de haberte alegrado el día. Sólo con eso, mereció la pena el viaje.
Espero que nos cuentes recuerdos del pueblo a través de las imagenes.
Saludos
Que queréis que os diga, amigos Vicente y Teresa. He roto mi silencio para desearos otros cincuenta años juntos. La ocasión lo merece y como empieza el verano, destaparos y disfrutar de ese pedazo de viaje (Como diría el Chiquito de la calzada) que os vais a meter entre pecho y espalda.
Un abrazo muy fuerte y disfrutar lo maximo posible, que es de lo que se trata.
La verdad es que esta noche no se por donde empezar, me lo estais poniendo muy difícil. No tengo ningún interés en ser protagonista de nada, pero amigos mios, me estais involucrando en todo.
Ni ordeno, ni recibo órdenes. Quiero que sepáis que soy una persona libre por convicción, y libre me muevo, sin ataduras de ningún tipo.
Raúl, yo he colaborado lo que he podido, sin parar a pensar mi influencia en el foro. Si mi presencia en el foro no os gusta, no tengo ningún inconveniente en abandonar.
No ... (ver texto completo)
Rubí. Si algún día organizáis una merienda y me admitís, el vino lo pongo yo.
Carta en Ladino

Trigo para matsa shemura en Yerushalayim, 3 jenerasiones atras*

Antes kuatro anyos pudi adkerir un paketo kon 24 letras, eskritas en ladino kon soletreo, ke fueron embiadas a Yosef Barazani, en Yerushalayim, entre los anyos 1913-1936.

Yosef Barazani (Yerushalayim, 1875-1963) era una de las figuras mas konosidas en la komunidad sefaradi de Yerushalayim en el siglo 20. El nasio en esta sivdad en el ultimo kuarto del siglo 19 i resivio ayi una edukasion relijioza i jenerala, al prinsipio en el Talmud Tora sefaradi i despues en la eskola de la Alliance. El estudio tambien, kon profesores privados, el turko i el arabo. En 1896 empeso a lavorar en la munisipalidad de Yerushalayim komo enkargado del kovramiento de taksas. Desde 1900 i asta 1940 el kumplio las funksiones de trezorero de la munisipalidad de Yerushalayim, durante el rejim otomano i despues, el mandato inglez tambien. Tuvo estrechas relasiones kon todos los sektores de la povlasion: djudios, muzulmanos i kristianos.

Paralelalmente a su lavoro en la munisipalidad el fue tambien aktivo, komo volontario, en kestiones publikas. El fue entre otras, de los fondadores del Moshav Zekenim (Azilo de Viejos) Sefaradi de Yerushalayim (1906), i durante largos anyos fue el trezorero de esta institusion. Entre los anyos 1908-1921 fue miembro del Konsejo de la Komunidad Sefaradi de Yerushalayim. Yaakov Yeoshua lo entrevisto numerozas vezes sovre sus eksperiensas komo una de las figuras yave de las institusiones en Yerushalayim i publiko, en sus livros, algunos de sus rekuerdos.

De la koleksion de letras ke resivio de munchas partes del mundo, sovre kestiones familialas, publikas i komersialas, eskojimos para traer en este kantoniko, una kurta letra ke trata del merkamiento de trigo para azer matsa shemura en Pesah. La matsa shemura deve pasar por un proseso de kontrolo desde ke es segado el trigo i asta ke la matsa es aprontada para ser enfornada. En Yerushalayim se uzava merkar de un kultivador (en este kavzo, un falah arabo del kazal Bet Susin) un kampo de trigo, poko antes ke este pronto a ser segado, i kontrolar el trigo desde su segada i durante todas las fazas asta ke la matsa era metida al orno. ... (ver texto completo)
¿Has observado que...?

Cuando otro actúa de mal manera,
decimos que tiene mal genio;
pero cuando tú lo haces,
son los nervios.

Cuando otro se apega a sus métodos,
es obstinado; pero cuando tú lo haces,
es firmeza.

Cuando a otro no le gusta tu amigo,
tiene prejuicios;
pero cuando a ti no te gusta su amigo,
sencillamente muestras ser
un buen juez de la naturaleza humana.

Cuando otro hace las cosas con calma,
es una tortuga;
pero cuando tú lo haces despacio
es porque te gusta pensar bien las cosas.

Cuando otro gasta mucho,
es un despilfarro;
pero cuando tú lo haces, eres generoso.

Cuando otro encuentra defectos
en las cosas, es maniático;
pero cuando tú lo haces,
es porque sabes discernir.

Cuando otro tiene buenos modales,
es débil; cuando tú lo haces, eres cortés.

Cuando el otro rompe algo, es torpe;
cuando tú lo haces eres enérgico.

¿Por qué te fijas en la paja que tiene
tu hermano en el ojo y no te fijas
en la viga que tienes en el tuyo?

Veamos las virtudes de los demás,
y dejemos de juzgar, que conforme
a nuestro juicio seremos juzgados... ... (ver texto completo)
Sueña el rico en su riqueza

que más cuidados le ofrece;

sueña el pobre que padece

su miseria y su pobreza;

sueña el que a medrar empieza,

sueña el que afana y pretende,

sueña el que agravia y ofende;

y en el mundo, en conclusión,

todos sueñan lo que son,

aunque ninguno lo entiende.

Yo sueño que estoy aquí

destas prisiones cargado,

y soñé que en otro estado

más lisonjero me vi.

¿Qué es la vida? Un frenesí

¿Qué es la vida? Una ilusión,

una sombra, una ficción,

y el mayor bien es pequeño;

que toda la vida es sueño,

y los sueños, sueños son.

De Calderón de la Barca ... (ver texto completo)
Claro que en esta foto hay una chica familiar de Contreras.
Ten presente que desciendo de Adán y Eva y en el mundo mundial, tengo mucha familia, especialmente en Cuenca.
Con esto amigo Marwen, ya te estoy dando una pista, pues sin querer te estoy diciendo mi forma de pensar. Algunos de los que algún día has llegado a pensar que podría ser Contreras, son los que defienden la teoría de Charles Robert Darwin, es decir, descendemos del mono.
Mandas leer todo lo que se ha escrito del tema. ¿Crees que ... (ver texto completo)
Es motivo de alegría ver como gente nueva colabora en el foro. Me dirijo especialmente a Puri Nieto, Leo y Extramuros para animarles a seguir colaborando en este rincón de los nostálgicos (Así lo llamo acertadamente, nuestro amigo el Errante)
Tendremos días buenos, otros peores, pero lo cierto es que esto engancha.
Gracias Rubí por visitarnos. Yo también te sigo por la geografía Española y no te preocupes pues pienso seguir colaborando en todos los pueblos que necesiten una mano.
También quiero ... (ver texto completo)
Si yo adviertiera en mi triste vida
un leve asomo de tu pasión,
el pecho todo me partiría
para ofrecerte mi corazón.
Ante tu imagen mi luz se inclina
hoy cuando lejos tu dulce voz
con tu mirada todo se almibar;
todo entristece con mi dolor.
Cuando te miro,
cuando te nombro,
cuando recuerdo tu ingratitud;
siento que es cierto,
que fui a tu lado
más desdichado
que el lirio azul.
Si no me quieres
¿por qué suspiras?,
¿por que te turbas, si cerca estoy?
Si indica burla de mi alegía
perfume ingrato de mi dolor.
Es el follaje de mil quimeras,
verdes encajes de verde tul,
donde agonizan por vez postrera
las ilusiones del lirio azul.
Si con el tiempo refexionaras
y te apiadaras de mi dolor;
¡recuerda ingrata,
que en mi deliro
tengo un martirio
en el corazón!

FELICIDADES PASCUAL CÁNDIDO ... (ver texto completo)
EL HOMBRE IRASCIBLE
"Un hombre era muy irascible. Él mismo se percataba de que sus estados de irascibilidad y enfurecimiento eran terribles y, una vez trascurridos éstos, se daba cuenta de hasta qué punto se había obnubilado su consciencia. Preocupado por estos accesos de rabia, decidió ir a visitar a un sabio que vivía en la cima de una colina. Una vez allí, le explicó lo que sucedía y el sabio le dijo:
-Quiero verte cuando estés con la ira. Así que cuando vuelva a darte un acceso de ira, ven a verme.
Al día siguiente, el hombre tuvo un acceso de ira y se puso en marcha hacia la colina, pero cuando llegó ante el sabio ya se le había pasado. El sabio le dijo:
-Tengo que verte con la ira, para poder conocerte bajo ese estado. No has corrido lo suficiente y la ira se ha ido. Así que, cuando vuelva a dominarte, ven más deprisa.
Un par de días después, la ira atacó al hombre y éste corrió hacia la colina a toda prisa, pero cuando llegó junto al sabio ya no tenía ira.
-Esto no puede ser. Ven más deprisa cuando tengas ira.
Se repitió el acceso de ira y el hombre, corriendo cuanto podía, llegó hasta el sabio.
- ¿Y la ira? -preguntó el sabio.
- Se ha ido.
- ¿Lo ves? -dijo el sabio, la ira no eres tú; viene y se va. ¿Dónde está el problema? Es que te dejas atrapar por ella. Tienes que estar muy atento para que no te domine, cuando aparezca; después pasará y no habrá problemas. No te dejes dominar por la ira, ni te expreses con ira; vendrá y se irá. Tú trata de estar en ti mismo". ... (ver texto completo)
Gracias a la persona que ha tenido el detalle de poner esta fotografía. En ella vemos a Julio Vibot Tristán, alcalde de la cofradía de San Bernardino. ¡Que tiempos aquellos! Por desgracia esta foto nunca más se podrá repetir.
Día 30 de mayo, festividad de San Fernando. A todos nos han mandado alguna vez, coger el coche de San Fernando (un rato a pie y otro andando). A los de Cuenca con más motivo, pues fué un 30 de mayo, cuando definitívamente suprimieron el tren. Que coincidencia de aniversario, y van ya 39 años.

Sí señores, el 30 de mayo de 1969, sin ninguna queja por nuestra parte, nos quitaron el tren.

La pena es que tenemos muchos aniversarios de este tipo para celebrar.
Preguntas amigo Emigrante que como me deberíais llamar a mí, si yo te comparo con el Guadiana. Pues muy fácil, me puedes llamar Guadiana viejo, Guadiana Alto o Pinilla. Estos tres nombres en el fondo son lo mismo, son el nacimiento del rio Guadiana. Este afluente es el que hace desaparecer su corriente superficial por infiltración a traves del subsuelo y vuelve a aparecer en los ojos del Guadiana.

Después de la pequeña clase de geografía, tienes mi permiso para llamarme como creas conveniente.

Me ... (ver texto completo)
Aprovecho que Mancio ha sacado a relucir el tema de la presencia de judíos en Cuenca de Campos, para decir que por mi parte el tema no está zanjado, es más, mis investigaciones están empezando a dar resultados.
Quiero dar a conocer al foro, en especial al amigo Errante, (pues se que el tema le apasiona) que ya he localizado una familia de origen judío, natural de Cuenca de Campos.
Se trata en concreto de la familia Labrador Trigo, y formó parte de la repoblación de la Alpujarra Granadina (concretamente ... (ver texto completo)
Ayer se fué
cogió sus cosas y se puso a navegar
una camisa, un pantalón vaquero y una canción
dónde irá, dónde irá...
se despidió
y decidió batirse en duelo con el mar
y recorrer el mundo en su velero y navegar
naranai navegar

Y se marchó ... (ver texto completo)
Para protestar por el lamentable estado en el que se encuentra (nuestro convento) aunque tenga propietarios, os dejo la letra de una poesía de Rafael Múgica, que se hizo famosa en los años 70 como canción protesta.
Si con nuestras quejas en el foro, logramos que este edificio se mantenga en pie, ya habremos aportado nuestro granito de arena.
Un saludo para todos los colaboradores del foro, incluidos los mirones, y que cada cual actúe como crea conveniente
Saludos para Puri Nieto y aquí os dejo ... (ver texto completo)
Saludos a toda la gente de Deza, en especial al abuelo. Enhorabuena sorianos por el ascenso del Numancia. Para la próxima temporada, tendremos duelo regional. Sabeis que en Valladolid, sereis bien recibidos, y aunque nosotros queramos ganar, para el Numancia os deseamos la UEFA.
Un saludo de un amigo de Cuenca de Campos, y muchos éxitos en la división de Honor.
Gracias Amparo por acordarte de mi en el foro. Precisamente ayer al pasar cerca de San Esteban (carretera Madrid la Coruña) al ver el letrero de Honquilana, me acorde de tu pueblo y tengo pendiente, otra vez que pase con más tiempo, entrar y hacer unas fotografías para colgarlas en el foro.
El motivo por el cual ahora escribo menos, es que en el foro de Cuenca de Campos, mi pueblo, se pusieron un poco pesados queriendo descubrir mi identidad. Ni que eso fuera imprescindible.
Yo visito muchos foros ... (ver texto completo)
Hay veces que uno no está donde quisiera. Hoy es uno de esos días en los que el cuerpo está a cientos de kilometros de la mente. Seguro que a estas horas la ermita de San Bernardino es un hervidero de gente, unos dentro y otros fuera, pero todos con el mismo cariño que procesamos a nuestro patrón. Yo no podré tomar limonada ni comerme unas avellanas con vosotros, pero en el bolsillo llevo unas cuantas, y en cuanto termine de escribir este mensaje, iré a una cervecería cercana a mi casa a tomarme ... (ver texto completo)
Hoy puede ser un gran día.

Plantéatelo así,

aprovecharlo o que pase de largo,

depende en parte de ti.

Dale el día libre a la experiencia

para comenzar,

y recíbelo como si fuera

fiesta de guardar.

No consientas que se esfume,

asómate y consume

la vida a granel.

Hoy puede ser un gran día,

duro con él.

Hoy puede ser un gran día

donde todo está por descubrir,

si lo empleas como el último

que te toca vivir.

Saca de paseo a tus instintos

y ventílalos al sol

y no dosifiques los placeres;

si puedes, derróchalos.

Si la rutina te aplasta,

dile que ya basta

de mediocridad.

Hoy puede ser un gran día

date una oportunidad.

Hoy puede ser un gran día

imposible de recuperar,

un ejemplar único,

no lo dejes escapar.

Que todo cuanto te rodea

lo han puesto para ti.

No lo mires desde la ventana

y siéntate al festín.

Pelea por lo que quieres

y no desesperes

si algo no anda bien.

Hoy puede ser un gran día

y mañana también. ... (ver texto completo)
QUINTOS DEL 47

Adelaida Rivero Ortega
Agapito Alejo Alonso
Alberto de Prado Gutierrez
Benito Yerro Herrero
Bernabé Curero Serrano
Bibiana Rodríguez Martínez
Dionisio Bugidos Bugidos
Elías González González
Emilio Crespo Ortega
Jesús Toribio Cardeñosa
Julian Alvarez Fuentes
Julian de la Cuesta Pérez
Lucía Tejero Cabañas
María del Carmen Santamaría Bugidos
María del Pilar Barbero Bugidos
María del Rosario Rivero Díez
Raúl Martín Valerio
Teodosio Cesar García Burgos
Vicente Santamaría Guerra ... (ver texto completo)
“La libertad, Joaquín, es uno de los más preciosos dones que a los hombres dieron los cielos; con ella no pueden igualarse los tesoros que encierra la tierra ni el mar encubre: por la libertad, así como por la honra, se puede y se debe aventurar la vida”.
Mientras sólo sepáis de mí que soy CONTRERAS, seguiré siendo libre.
Raúl: Yo siempre me identifico como CONTRERAS. Otra cosa es que todos sepan realmente quien soy, cosa que puede importar o no.
A mí me gusta leer mensajes de otros pueblos, y lo único que valoro es lo que se dice en ellos, sin pararme a pensar si conozco al que lo escribe.
Un abrazo
Me estaba volviendo loco dando vueltas a la cabeza de cómo podían ser estas fotos de San Roque. Miraba el sembrado y no podía ser Agosto, hasta que en un mensaje anterior he visto que teneis esta fiesta en Mayo. En Cuenca de Campos, la fiesta grande es el 20 de Mayo, San Bernardino de Siena, a la cual estais todos invitados. La otra fiesta precisamente es San Roque, que al ser en verano están bastante animadas.
soypoeta. com. Bonitos cuentos y poesías en esta pagina amigo Joaquín, pero más me gustan si los firma Joaquín o El Emigrante. Saludos, y como sigas así, te vamos a llamar El Guadiana.
Raúl. El reto que puse era llegar a ser el pueblo con más visitas del foro. Llegar al segundo puesto, ha sido relativamente fácil y pienso que se puede lograr ser los primeros. Para ello necesitamos mucha ayuda, sobre todo mandando fotografías, con lo cual aprovecho para pedir a la gente que vaya a estar en Cuenca los días de San Bernardino, para que haga fotos de todo tipo y las ponga en el foro.
Un rato que tengas libre, cuentanos lo que sepas de tus quintos. Un abrazo
Ya que veo que os gusta la noche igual que a mí, quiero dedicar esta canción a todos los foreros noctámbulos. Puedo asegurar, que la he cantado y escuchado, miles de veces.

Sapo de la noche sapo cancionero
que vives soñando junto a la laguna
tenor de los charcos grotesco trovero
que estás embrujado de amor por la luna
Yo se de tu vida sin gloria ninguna
se de la tragedia de tu alma inquieta
se de tu locura de amor por la luna
que es locura eterna de todo poeta ... (ver texto completo)
Raúl. Perdoname que no conteste en el foro a las dos preguntas que me haces, pero es que me delataría públicamente. Las respuestas, tú ya las sabes, con lo cual por ahora dejemos las cosas como están.
Explicale a nuestro amigo El Errante, algo más de los quintos del 47.
No tienes por que darme las gracias de nada, amigo Errante. Ha sido un placer, y aparte, te lo debía. Ahora espero que nuestro amigo Joaquín, o tal vez POCE, nos puedan dar más información de realmente quienes son estas personas y lo que actualmente sepan de ellas. Un abrazo y gracias a tí, por acompañarnos en el foro.
Como ves amigo Joaquín, no me equivoqué cuando dí por hecho que habías sido tu, quien puso esta foto. Soy humano y como tal, me equivoco muchas veces. Pero tengo por norma, ante la duda, espada baja, y esta vez eché el oro sin temor a que me lo fallaran.
Me alegra de nuevo saber cuando escribes. Un abrazo
Me gusta la guerra que os traéis, amigos Marwen y Mancio. Yo como comprenderéis, tengo mi opinión, pero salvo que alguien me la pida, no la voy a dar hasta ver como termina todo esto. Lo que estáis haciendo, no es ninguna tontería, yo lo veo muy enriquezedor para el foro.
Un abrazo para ambos, y seguiré a la expectativa.
Hoy ha sido un buen día para el foro. Aunque sin muchos mensajes, la participación ha sido alta y poco a poco nos vamos poniendo cada uno en nuestro sitio.
Te he seguido la pista amigo POCE y creo haber dado con ella. Nacido en el 47 y en este foro con las iniciales al revés. Felicidades por tu historia vivida Padre Emilio.
Jose Ramón. No era por nada especial, el querer saber desde que pueblo escribías. Me gusta ser agradecido y responder a la gente que visita los foros, pues pienso que mutuamente nos ayudamos y engrandece nuestros pequeños pueblos.
Recuerdo la primera visita que hiciste al foro de Cuenca, pensé que eras familia de dos de nuestros colaboradores, pues se apellidan de la Cuesta. Cuando luego te ví brujuleando por diferentes foros, me dí cuenta que no tenías nada que ver. Muchas gracias por tu colaboración, ... (ver texto completo)
Animo al abuelo y a toda gente de Deza, pues habéis recuperado el tercer puesto. No es que tenga mayor importancia, pero hace ilusión. Para mí es más importante que la gente participe, que el lugar que podamos ocupar. Os cedería gustosamente el segundo lugar, con tal de ver que participáis y no dejáis solo al Abuelo.
Un abrazo para todos y seguir trabajando, por el pueblo tan maravilloso que tenéis.
Amiga Rosa María. Me temo que ya somos dos los que no estaremos el 20 de Mayo en Cuenca. Lo que te puedo asegurar es que ese día en mi casa no faltará limonada, hecha un par de días antes por supuesto, ni avellanas que ofreceré a todo conocido que me encuentre. Espero que tu hagas lo mismo.
No dejes de sacarte (si puedes) una fotografía en la catedral junto a nuestro Santo, y si te parece bien, nos la mandas.
Amigo Raúl. Sin querer y de una manera bien sencilla, nos has explicado de donde proviene el apodo de Los Loritos. Sabemos que muchos motes o apodos, eran puestos con maldad. Pero en vuestro caso, si fueron las monjas de nuestro convento, es para estar todavía más orgulloso. A ver si coincidimos un día y hacemos unos pocos adobes. Por supuesto tú cantando, para hacer honor a los Loritos.
Estoy totalmente de acuerdo con vosotros Marwen y -----´- en que este calvario necesita una restauración. Pero ¿donde están las perras? No se a quien corresponde llevar a cabo esta gran obra. Pienso que al Arzobispado, pero me temo que tienen otras prioridades con lo cual nos tocará seguir viendo el calvario de esta manera, esperando que no vaya a peor.
Bueno Amparo. Veo que el foro va funcionando, con lo cual debes de estar contenta. Me gustaría si lo sabes, creo que sí, que me comentaras de que localidad son "Charo. castellon de la Plana"
"Jose Ramón Cuesta González" y "Rubí"pues los veo por varios foros, pero no los ubico en ninguno en particular.
Lo que si veo que os falta en el foro es alguna foto más. Si en alguno de mis viajes que paso cerca de San Esteban, ando bien de tiempo, entraré en el pueblo y aparte de sacar unas fotos, conoceré ... (ver texto completo)
¿Como se dice, Octavio u Oivatco? Amigo veo que eres incansable. Ya te he visto varias veces por el foro de Cuenca de Campos, cosa que me parece muy bien, pero además veo que lees los mensajes, tienes una capacidad de trabajo envidiable.
Un saludo y sigue así.
Rectifico mi mensaje enviado el 04/05/2008 a las 4:45 donde afirmaba que Joaquín había enviado esta fotografía.

Empiezo de nuevo.

Gracias Emigrante por la foto tan buena que nos has mandado, fijate que al principio yo pensaba que la había enviado el mismísimo Joaquín.
Saludos al internáuta cualquiera.
Amigo Raúl. En esta foto nos fijamos en la torre de San Mamés medio caída, también vemos la huerta con sus giganteas (recuerdas que después de comer las pipas, las utilizábamos de peine) pero lo que no nos habéis aclarado, es quien es la mujer que está en medio de la huerta.
Rosa María. La proxima vez que hables con Tasio Tristán, acuerdate de decirle que no se conforme solo con visitar el foro, sino que tiene que participar pues necesitamos ayuda y comentarios de todo tipo. También si ves o hablas con Manolo o Manolín dile lo mismo. Un abrazo muy fuerte y si te animas a visitar Cuenca por San Bernardino, haznoslo saber.
Reyes. Si esta foto es reciente, hay que ver las buenas manos que tienes para la jardinería, pues yo presumo de tener un jardín muy bonito, pero todavía las rosas brillan por su ausencia. Gracias por la flor, pues por desgracia los hombres no estamos acostumbrados a que nos regalen flores, cosa que no entiendo. Un abrazo para Raúl, y dile que me gustan mucho sus mensajes.
No se de donde sacas todas estas fotos amigo Joaquín, pero he de reconocer que son muy buenas. Como posada, no se si la llegue a conocer, pero si recuerdo que en ella se hospedaban los últimos años de vida de la señora Petra, los primeros segadores que venían a Cuenca con sus cosechadoras desde Albacete.
Un abrazo
Amigo Emigrante. Nos has explicado muy bien como se hacían los adobes. Yo alguno que otro hice también, pero lo que más me tocó hacer fué simplemente barro, para revocar los tapiales. Recuerdo que de muy crio, lo que más me gustaba era tirar la tierra a través de la criba. Ahora que por suerte todavía vive gente a la cual tocó hacer muchos adobes, no estaría mal que nos dieran unas clases practicas para que no quede en el olvido.
Cuando vi la foto anoche, me vino a la mente Graciano de la Cuesta, lo que pasa es que no estaba muy seguro, por lo cual no hice ningún comentario.
Lo que no sabía es que la puerta pequeña a la que te refieres, perteneciera al sacristán. Yo siempre la conocí del señor Teodoro y más tarde de Gerardo Martínez.
Hoy 4 de Mayo invito a todos los visitantes del foro de Deza a visitar lo siguiente en el Google. Escribir simplemente (Madrecita María del Carmen) y en la primera pagina encontraréis una canción. Es mi pequeño homenaje a todas las madres.