Luz ahora 0,02101 €/kWh
        

Mensajes de LUBIAN (Zamora) enviados por Piño:

Piño, la de la izquierda parece la Pita Moñuda. La de la derecha, aunque no lo hayas adivinado y debieras adivinarlo, es el Inda Cho Sei.
Buenos tiempos aquéllos.
Ahora ya lo creo, aunque aun... Os miro y os veo con algo de cambio a las dos, se que por esa época, habéis hecho y representado varias obras de teatro, yo en realidad he visto pocas, dado que ya estaba para San Sebastián. Algunos de vosotr@s, de seguir, a estas fechas igual estaríais haciendo cine, puede que con algún Goya y Óscar de recuerdo en la estantería del salón.
Muy bien. Como se aproxima a primavera vamos regresando o lar como as anduriñas. Pepita, é fenomenal que te incorpores de novo a estos foros, me alegro. Tamén a señora Pita non nos tiña visitado, esperemos que entre tod@s poidamos animar esto un pouco, como nos vayamos deixando, é como si o foro o pillara unha xeada, se muere. Encima coa competencia que saliu ahora...
Si que le miro a esas actrices da foto, pero no, non sei quen poden ser, o que si se pode apreciar, que téin moito estilo é podian ... (ver texto completo)
Ayer estuvimos visitando la iglesia de Lubián mi mujer y yo, están rematando las obras de exterior, lo de interior aun falta lo del suelo y algo de la pared, queda preciosa, es un verdadera joya, ahora limpia la piedra de la torre, muros, tejado nuevo, no parece la misma iglesia, dicen algunos peregrinos que es como una catedral.
Esta obra era muy necesaria, fue un acierto, y mi mayor enhorabuena a todos los que tomaron esta decisión.
Esta foto no es de ahora, si me quedé con ganas de sacarle alguna ... (ver texto completo)
Justifcadas quería decir, non justiciadas. Este carallo de tableta, se me adíanta en varias palabras a poñer o que lle da a gana, despois teño que borrar, non me gusta nada escribir con ela.
Máis que nada, quero enviaros un forte abrazo a todos, me da alegría a observar que seguís ben e que inda conserváis as ganas de escribir nos foros con bon humor, así debe de ser, pra triste Xa temos de sobra co ambiente que se vive hoxe en día. Estos días no pueblo, que tranquilidad! da gusto dar un paseo po las calles ou no campo, na ciudad non hai día que non te atopes con algunha manifestación por algún motivo, claro, que ben justiciadas son, desahucios, paro, a fame en moitas familias, o dos ... (ver texto completo)
E ben que os sacou adiante. Mira qué ben educado che deixou o maridiño nas túas mans. Eu xamáis lle ouvín palabra disonante algunha. Nen un só carallo, que xa é decir.
¡Ah! ¿Pero carallo é pecado? Entonces eu xa teño plaza no inferno de trafugueiro.
Baixou un día desde a Escola ao bazar que había no pobo, para mercar algunhas cousiñas que farían falta no centro.
Cando voltou, acercouse a min con cara de non saber se contarme ou non o seu segredo. Por fin decidiuse:
--Inda, mira unha cousa... A señora de bazar é viuva, non si?
--Ë viuva, si.
--E o carteiro?
--Manuel? Non. Manuel está casado coa María. É o pai do Niní.
--Pois... enténdense. A señora do bazar e o carteiro... enténdense.
--E logo por que dices tal cousa? --preguntei, escarallándome ... (ver texto completo)
O caso está ben gracioso, un se imagina o Manuel entrando no comercio, coa súa cara de bonachón, abrindo os ollos hacia a Amor pra saludala, o tal, diría esto está ben claro, aiqui hay un ligue en toda regla.
Así é a vida, a veces nos pensamos unha cousa, despois resulta ser totalmente distinto a realidad.
Hola, Piño, teño un mensaje pra tí da Pepita: "Holaaa! Estou moi ben, non me meto porque teño o ordenador estropeado e no móvil non podo enviar mensaxes, cuando arregle o problema estarei de novo ahi, de todos modos vos sigo lendo. Un abrazo".
Outro de miña parte pra ti e pra todos os foreir@s de ben.
Moitas gracias as dúas. Unha por o mensaje, a outra por facer de mensajera. Pepita, e mui importante que o problema sea solamente polo ordenador, eso ten arreglo, si se me facía un pouco raro que non entraras nos foros de estos pueblos. A Candil sei de ela con máis frecuencia, en facebook que acapara casi todo, alí nos encontramos moitos, aunque penso, que sin forzarse moito, se pode entrar nos dou sitios. A min este foro me gusta moito.
Un forte abrazo pras dúas, tamén pros demáis foreir@s que ... (ver texto completo)
Hola Piño, tu y yo tenemos que conocernos, seguro que nos encontrábamos en las mismas fiestas y quizas nos disputásemos alguna chica, yo tengo una ligera idea ¿tus padres no tenian una panaderia?, si és así, si que te recuerdo, eras y seguiras siendo un mozo muy apuesto y muy interesante para los ligues. Bueno si no es como yo pienso, ruego me perdones
Una pregunta ¿porque en Lubian los hombres al bailar cogian a las damas con la mano izquierda por la cintura?
Un Abrazo.-
Pepe.-
Pepe. Estoy seguro que si nos conocemos y de coincidimos varias veces en el baile en Puebla, Padornelo y Lubián, sin embargo, no me doy cuenta de quien eres, tengo una imagen de la juventud de Padornelo de aquella época, tú apellido me suena mucho, con los nombres me lío un poco.
Referente a mis padres, sí has acertado, si tenían una panadería, en lo demás nada de nada, mi físico no me ayudaba gran cosa a para seducir, las chicas que me gustaban, o bien se me iban, o no llegaban. Menos mal, (a una ... (ver texto completo)
Eso está muy bien, que los de Padornelo entréis en este foro, también es vuestro, nosotros de vez en cuando, si lo hacemos en el de Padornelo. Me hizo gracia el chiste que cuenta Pablo sobre los Sres que se prestan los dientes para comer, tambien es otra solución, se decía, ese da mas vueltas que un garbanzo en la boca de un viejo, y al fin, marearlo bien para tragarlo entero como los pavos.
No sabia que Don Federico tenía un progenitor tan famoso, ni que estuviera desterrado ahí, él estuvo en Lubián ... (ver texto completo)
Nunca había visto nada como aquello en sitio alguno, ni siquiera en las reuniones eclesiásticas de Astorga o Mondoñedo.
Los primeros platos con que comenzamos fueron: jamón de Jabugo, jureles de Cariño, queso manchego, asado de vaca, carnero asado, aves silvestres, lomo del oso de Santigoso y empanada de zamburiñas. Además, salsas variadas, hortalizas, frituras diversas, conservas, manteca, calabaza, latas de ostras y sardinas procedentes de los mares de Oriente.
Para beber, había en todas las ... (ver texto completo)
Romerales. Al leer este relato, no puede uno por menos que se te llene la boca de agua, vaya pedazo de reyes! que exquisitez de manjares, perdone la expresión, pero eso es un reinado de carallo revirado.
Le agradecería mucho, si se puede poner en contacto con el responsable de estos eventos, nos reservara mesa para el próximo año. como siempre suele acudir bastante gente, y ahora que la economía parece que le salió un brote, acudirán mas.
Muchas gracias. Saludos.
Ballesteros. Me alegro un montón o volver a verte en este foro, eu pensaba, que xa pasabas olímpicamente de todos nos, facia moito que non dabas señales de vida, tú cuando teñas algún rato libre, non deixes de visitarnos, sabéis de sobra, que siempre seréis ben recibidos.
Pepita tamén se fizo algo perezosa en escribir, de vez en cuando, que nos cunte algunha cousiña de como te vai por Madrid, fai unhos días te vi en unha foto, algún familiar, intentou animar aquel foro coa tua presencia, estabas ... (ver texto completo)
Dice Jesús. El Reino de los cielos, es semejante a un hombre que siembra buena semilla en un campo, pero mientras dormían los hombres, vino su enemigo y sembró cizaña en medio del trigo y se fue.
Al nacer tanto el trigo como la cizaña, tarea difícil para erradicar la última, ¿qué hacer.? Pensaron si separarla y quemarla sería lo más adecuado.
Entre los hombres que hacían esta labor, al parecer, había un padre franciscano gallego que para que no resultara tan monótono y aliviar el esfuerzo, se puso ... (ver texto completo)
Piño; buena la hiciste, eu ya estaba a ver o mapa, pa facerme una idea da obra.

Perdonado y Felicidades.
Blas
Muchas gracias Blas. A ti también te deseo que estas fiestas que aun faltan por venir, seas muy feliz acompañado de todos lo tuyos y que el próximo año os venga venturoso a toda la familia.
Nos agrada al saber que desde tan lejos, nos leáis y estés en contacto con estos pueblos de la zona, si leo tús mensajes en otros foros de pueblos limítrofes y siempre es grato su contenido.
Un saludo para tí, un recuerdo para Chile.
Veo que estáis muy puestos en las noticias reales. Hoy es día 28 de Diciembre, está permitido meter alguna "trola" yo lo hice en el mensaje anterior, simplemente fue una broma, pido disculpas. Un abrazo.
Nos meus tempos mozos, coma tantos outros e outras, fun actor de teatro. Nunca esquecerei aqueles tempos, aqueles ensaios na Casa do Pobo, aquelas funcións no noso pobo e noutros pobos da bisbarra...
Unha das comedias das que hoxe me lembro é "O Pauto", de Xesús Pisón. Había un bispo doente, deitado no leito, con tres menciñeros danzando ao redor, na procura dun diagnóstico.
O bispo era este servidor. Vestía un camisón longo, xa que estaba no leito, e un gorro de dormir, e non paraba de queixarme ... (ver texto completo)
Lógico que el doctor revisara los bajos, son zonas que siempre están expuestas a bastantes riesgos, los bispos tendrán menos, pero no hay que fiarse, lo mejor prevenir.

Cambiando de tema. Ahora otra obra faraónica, en breve el Duero será navegable desde Oporto hasta Tordesillas, a partir de ahí, será el pisuerga navegable hasta cantabria, al parecer, va a ser una via fluvial muy turística y comercial, en Valladolid ya comenzaron las obras del puerto, todo apunta que va a ser grandioso. Zamora ... (ver texto completo)
El cliente de una pensión familiar, ruega antes de subir a la habitación, que sea despertado la mañana siguiente a las seis.
Es un servicio que normalmente no hacemos, le explica el propietario de la pensión- Pero si usted lo desea puedo prestarle un reloj despertador.
- ¿La alarma está en orden?
- Creo que si. De todas maneras, si se atasca, para que funcione basta con darle un golpecito sobre la esfera.
Duli. Bienvenida al foro de Lubián, me alegré al verte aquí. Sois muy optimistas sobre mi persona, igual tú que Barxes, y Pablo, no obstante, se agradece que lo miréis con buenos ojos y por la parte positiva.
A los tres. Un abrazo.
Felices fiestas os deseo,
un venturoso año venidero,
Salud, Amor verdadero,
¡y que no nos falte el dinero!

Ya llegan las Navidades,
días alegres esperamos,
reunirnos con familiares,
es lo que todos deseamos.
... (ver texto completo)
O mensaxe anterior cuando lle pareceu marchou pro carallo. No me deixou revisar, nin rematar a cousa. Saludos a tod@s foreiir@s.
Amigo Piño deixa a canción da terra no foro, nonha poñas solo de proba.
Eres grande en estatura, bondade e memoria.
Tamen hay outro grande, ese xubilado da legión que agora se dedica a montar postos de observación no concello da Mezquita, que parece que deron resultados certos. Que non e outro que o coronel Romerales.
Un abrazo pra ti Piño, y a la orden de ussia mi coronel Telesforo Romerales.
Arrrrrmás sobre el hooonnnbró ar.
Barxes. Moitas gracias por mirar con esas gafas de tanto aumento, descartando a sua vez todo o negativo, que tamen hay abundancia.
Si estou contento con este movil novo, xa podo desde a casa no pueblo entrar no foro e dispor de outras prestaciois que no outro non tiña, algunhas inda hay, tal como o non localizar os acentos
Non quero o caldo con unto/ nin navizas con aceite/ non quero muxir a vaca e que outros beban o leite.....
Cancion popular da nosa Terra.
Gracias Barxes, por votarme unha mau ante o Sr. Romerales, a veces eu sólo non me atrevo, él sempre tan serio, tan posto no seu oficio, menos mal, que de esta vez reconoce que pudo confundirse, o pensar que as setas eran da solleira e non do avesedo, si lle custa dar o brazo a torcer ¡pobres soldados legionarios!.

Pablo. A volta coas setas, cuando estemos no pueblo, si te apetece comer unhos boletos, (exquisitez de alta Sanabría) inda podes, en casa hai, o haber tanta abundancia, non quedou máis ... (ver texto completo)
Un matrimonio va al médico. Tras examinar la mujer, el médico le dice:
Usted está embarazada y además tiene lastimado un pulmón.
A lo que el marido responde:
No me alague, doctor, no me algue.
Parecíame estraño que, ao longo dos séculos desde que o mundo é mundo, o asunto da propiedade non se houbera arranxado millor. Os que tiñan terras convertíanse en escravos delas, mentres os que non as tiñan convertíanse en escravos dos terratenentes.
Cando neno, xogaba con bullacas perto da leira mentres contemplaba cómo meu pai araba con dúas enormes vacas xunxidas coas cornais. Miña mai andaba de diante, conducindo aquela parella; meu pai seguía detrás, guiando a rabiza.
El, cos ollos cravados ... (ver texto completo)
Xa veis Inda, sigo pensando que non tes un pelo de tonto, ahora cuando observo as túas apreciacios de pequeno, mo confirmas unha vez máis.
Difícil pensar que a túa madre pudera pasar unha mañá casi sin falar, xa que era unha persona muy agradable é simpática, o que pasa, que querías que estuvera xogando contigo as bullacas, pero eso non podía ser!. Por outra parte, cuando un e pequeno, a xente mayor parece moito máis do que en realidad é.
Totalmente de acuerdo co das leiras máis os prados, todo o mundo atado como o burro a estaca, pero mira, si salias de ese ambiente, te encontrabas con algo muy parecido, sempre había alguén que tiña que machacar o siguiente.
O foro muy entretenido, a Bubela intentei aprenderlle o nido no veran pasado, non foi posible! ahora o caerlle a folla os castiñeiros será máis fácil. ... (ver texto completo)
Esa vaca que aparece en la foto era de mi suegro de CHANOS, la mejor vaca para el trabajo que yo conocí, en una ocasión rompió el yugo al intentar sacar el carro cargado de heno de una presa, en su historia negativa figura la muerte de su compañera de trabajo Roxa porque no le aguantó el tremendo esfuerzo del trabajo, saludos a los amantes de estos animalitos.
Esta vaca rubia tan valiente como dices, es posible que cuando estaba en la sierra de Chanos, ganara algún cántaro de vino a los vaqueros que la guardaban y al mismo tiempo se lo hicieran perder a los vaqueros de Lubián, sacaban de la vacada las vacas que mejor peleaban, un día se ponian de acuerdo y en las praderas da Cabeza Grande, allí transcurría el evento, como espectadores los demás vaqueros de los pueblos limítrofes, a la mejor vaca, el gran premio.
Por entonces la vacada de Lubián llegaba ... (ver texto completo)
Prezada Pepita: Non sabes o que te perdiches, disfrutar da musica dun home orquesta, da gastronomia que ali tiñan (inmellorable) e o mais importante
a compañia deses grandes amig@s que veis na foto, e a noite que acompañou
que foi unha maravilla, votaron de menos a ti teu irman e o inconfundible
25. Por o asunto do Barxes con "V" non te perocupes, entendese perfectamente.
Haber si pro ano temos a sorte de facer unha xuntanza de tod@s os foreiros de ben.
Unha grande aperta pra tod@s.
Observando esta foto, non temos moita cara de susto, tendo en conta que a poucos metros estaba o lobo tratando de devorar a ovella, gracias a pastoriña que hábil como ela sola, (ainda sendo mui nova) dando garrotazos no lombo do lobo salvou a vida da cordeira.
Sin embargo, si que deben de ter medo os lobos tanto Ballesteros como 2525, prueba evidente, que non asoman por aiquí. Si nos damos de conta que vivos están, polo cual o celebramos.
Barxes, o da xuntanza temos que pensar que tamén chegará, ... (ver texto completo)
En letras grandes, ben visibles, o Correo de Zamora (La Opinión) dice así, Lubián desconvoca la manifestación contra el paso de maquinaría de las obras del AVE.
El alcalde suprime la protesta porque Adif ha "retomado la negociación" y hay una buena disposición a la construcción de la escombrera.
Sr. Alcalde. Esa alternativa solicitada pra que a maquinaría pesada vaya por fora do pueblo, está super acertada, o ter que soportar a 400 ou 500 camiois de día e noite circulando por mitad do pueblo, é ... (ver texto completo)
Pasan unhos días sin entrar no foro, cuando volves atopas un montón de relatos, fotos, xente a cual aprecias, esto é unha maravilla! Gracias a todos que participáis, por estos ratos tan bonitos que se pasa o leeros. Un abrazo.

Me fixo gracia, quero contalo.
Monchiño e un neno de cuatro anos, bastante espabilado, (a Lubián ven con moita frecuencia) un día dicelle a súa abuela, estou pensando que casi deberíamos ir a pasear, a abuela mui contenta lle contesta, sí cariño, vamos donde queiras, baixando ... (ver texto completo)
Certo, bubela: todo correcto e ben contado. Eu, se me permites, agregaríalle un pequeno detalle: se se levantan as cinco da mañá pra xunxir, quere decir que non "acomodaron" as vacas antes. Indo o carro cargado e levando encima o arado, a semente e mais a palla pra embelgar, non viña mal levar tamén un feixe de millos, ou un par de mañuzos de herba, pra que, cuando o gañán faga un alto na sua xornada (entre 9 e 10) pra mandarlle unhas magras de xamón e unhos chourizos, todo ben regado con viño de ... (ver texto completo)
¡Ay! Mociñas e mozos de aqueles tempos. Que ben o pasábamos nas festas... Millor que arando, pro outro día da festa, os nosos oidos en lugar de oir as esquilas é os chocallos das vacas, ou o cantar do carro, sendo esto o que tiñamos máis próximo, sólo se oia a orquesta Monterrey acompañadas do demais bullicio do baile.
Aqueles tempos da laboura, foron maravillosos, certo, que había juventud é moita gana de juerga (as pesetas algo escasas) a pesar de ésto, tamén que a sementeira era mui porca, na ... (ver texto completo)
Hola, Piño, acertache: estas horas vou no tren camiño do traballo. As vacaciois pasaron voando pero volveremos pra festa a buscar a pequena. Mira por onde, coincide o fin de semana co Carro Enfeitado e podremos asistir por primeira vez a cena do pobo, si Dios quere. ¿Vos estaréis? E pra Tuiza e Panorama tamén, se non chove.
Confírmote que o Barxes está xa en Vigo, non teis mais que darte unha volta polo foro do Pereiro. ¿Qué pasou ca Pepita e co Mingo Ballesteros, foron o final a verte a Lubián ... (ver texto completo)
Tere. Si, ayer pola tarde nos fixeron unha visita en Lubián, Pepita, a súa filla, é súa irmá gemela, muy majas as tres! pasamos un rato mui agradable, quedei mui contento por conocelas, Ballesteros será pra próxima vez, supoño, Pepita, si preguntou por ti, xa lle dixen que estabáis pra Madrid, querían verte. Lle enseñéi a vosa casa.
Me alegro que volváis pras festas de septiembre, nos si estaremos en Lubián, seguramente, que hasta que vexamos a neve non nos iremos.
Un abrazo.
Gracias, Chicho, por a información. Pero non corría presa, podía esperar a que o propio Ballesteros me o aclarase.:-)
Saludos a todos os forer@s.
Tere. Este mensaxe teu tan madrugador, me da impresión, que xa está posto camiño do traballo como outras veces, que pronto se pasa lo bueno! parece que non vay nada que nos saludamos a porta da casa, te decía, inda son moitos días de vacaciós os que traéis é que pronto pasaron. Pra Tuiza de septiembre hai que volver, teño entendido que vai a estar mui animada, coa orquesta Panorama se fará unha boa verbena a víspera, a parte de outros cuantos eventos, que axudarán a que se celebre unha boa festa.
Hoxe ... (ver texto completo)
Con este artlluxo dos rapaces non me aclaro moito, pero bueno, intento comunicarme.
Barxes, cuando escribí o meu mensaxe inda non localizara o teu anterior, me alegro que o pasarais ben, certo que o asado estaba de luxo, o da bota do vino seguramente que foi de gran valía pra baixar millor o camiño.
Xa viches donde o Sr lobo se daba unhos bos banquetes, o facer a digestión xa se daba de conta que a cousa non andaba ben, intuía o que lle viña encima o caer no cortello, era digno de ver os homes e mulleres armados de espalladeiras e paus, despois se lle puña un bozal con unha corda e se baixaba vivo o pueblo, día de juerga o final, unha das veces, o lobo no seu intento de escapar pro monte, se lle meteu por entre as pernas a unha muller dando esta unha boa viravolta, pra colmo, coa presa de acudir o lobo no cortello olvidouse de poñer as bragas. ... (ver texto completo)
Que Alegre es el mes de agosto. Da gusto ver los pueblos con tanta gente y tan animada, esas reuniones tan agradables, fiestas, paseos por campo, ir al rio y solver a ver gente que igual haCe tiempo que no ves, le pediria a este mes que se quede un tiempo mas con nosotros, do de vas? Que prisa tines?.
Estos Dias he conocido a dos amigos de estos foros Barxes y Pablo, sinceramente, me hizo. much a ilusion, me Los imaginaba tal Como son, que Como son? Solo una palabra, (Caralludos). espero volvernos ... (ver texto completo)
Resulta que unha veciña do pueblo, tiña unha gata mui mimosa debido o moito cariñño que lle daban os seus dueños.
Un bon día, a gata tuvo un parto múltiple, cinco gatiños preciosos, cruce de siamés, tan cariñosos como a súa mai, vivarachos, mui de xogar, (algunhos de dous colores) dignos de ver!.
Estaban na cociña en unha caxa de cartón, era donde dormian, xa empezaban a comer, a súa dueña lle daba de todo lo bueno ¡como eran tan bonitos!. A mañá a Señora, o darlle o desayuno é acariciar os gatiños, ... (ver texto completo)
Vexo que seguís con moito cachondeo, como sempre!
Eu hoxe estou en Verin, perdime, fun a parar a unha calle peatonal con moitas terrazas de bares, mesas, sillas, mui cómodas a sombra, a xente se vei mui feliz xa que se esta mui fresco é fai un calor de moito carallo.
Pido un albariño, que bueno! pido outro, este casi estaba millor, como non hai dous sin tres, total, que ahora teño que esperar un bon rato por Verín a non ser que en vez de coller o coche pra Lubián marchemos pras Rias Baixas.
Ahora ... (ver texto completo)
Sr. Alcalde de Lubián. ¡Tú si que vales! Mi mayor enhorabuena. También felicitar a los responsables y a todos los trabajadores de los parques eólicos de Lubián, que han hecho que esto sea una realidad.
Me alegro de ver en el foro, a gente que saben de sobra, que siempre son bien recibid@s por estos lares, non nos olvidéis.

Candil, que sigas alumbrando a si de bien, tú siempre tan servicial, ya veo que tratas de ayudar a ese Sr. de Argentina.
Un abrazo.
Ricardo. Muchas gracias, sí deberíamos entrar un poco mas en el foro.
Hoy Lubián andará de fiesta por los eólicos, igual vemos algo por la tele. con eso nos conformamos.

Por poneros algo mas.
Un jóven llama a la puerta de una casa, sale una señora.
Buenos días, buenos días, Srª estamos haciendo una encuesta sobre como distribuyen el tiempo las amas de casa, ¿podía entrevistarle?.
Sí hijo, pasa, pasa, ¿usted lo primero que hace a la mañana qué es? pues mira, me levanto les doy de desayunar ... (ver texto completo)
Brota la primavera ¡quien diría!
en los barrancos profundos,
la lava corrio en su día,
trazando inmensos surcos.

Vegetación muy frondosa
es una alfombra de flores,
resulta maravillosa,
su colorido y olores.
... (ver texto completo)
Veña home! contau xa, ¿que pasou na piscina? lle viche o conexo a Raquel, tiña as orellas muy grandes? el cuerpazo ya sabemos que era espectacular, por le que veíamos en las películas.
perdonar q entre en esta conversacion sobre los bueyes sanabreses o de las frieiras gallegas q tampoco son mancas (las chuletas)
todo ello a cuenta de Jabier zabaleta (padre, me cuento entre sus amigos) y conoci tanto a iker y a xabier como a su madre arrate cortazar y sobre todo a su tia eli y como no hoy en un dia tan señalado se me llena los ojos de lagrimas al recordar a (AITOR ZABALETA) su hermano e hijo q fue asesinado tras un partido entre la Real sociedad y el atletico de madrid y hoy en ... (ver texto completo)
De acuerdo amigos, el Mundo es un pañuelo.

Mikel. por supuesto que las chuletas das Frieiras también son de 1ª. pienso que la raza de vacas si no es igual, es parecida, y sabes el motivo? los toros sementales que están en las vacadas de por esos pueblos, al estar en la sierra libres, se van a ligar vacas y novillas a las vacadas limítrofes, les gusta cambiar! también disfrutan los sementales peleándose para conseguir el mayor número de novias, el mas valiente las tiene a montones.
Recuerdo perfectamente ... (ver texto completo)
Non sólo as montañas de Sanabría destacan por o bon aire que generan, tamén os pastos, máis a auga dan o seu toque de atención.
De todos e sabido que das feiras de Porto (Sanabria) salían é salen camións cargados de touriños de (dous anos máis ou menos) pro Pais vasco, despois de cuidalos a base de ben, unhos os destinan a pruebas de arrastre de pedra (de porte) outros pra chuletas como é o caso. Fai moita ilusión cando vas polo mundo adiante é lees cousiñas favorables da túa terra.
Hoy en el Diario ... (ver texto completo)
Totalmente istou de acordo cos que nombraste, non tanto assín co que dice ô portugués, que pra meu corto ender sempre istá de broma, que se foza y sinahún que sexa más claro en sus apreciaciones, además si tí nahún ô poñes a andar xa ô farei eu que se cree íste cabeza de corzo, que tudo ê brincadeira ou qué.
Unha aperta Piño.
Que nos teus mensaxes sempre aplicas unha boa dosis de humor salta a vista, que o sigas conservando moitos anos. Contas por ahí o caso de un bebe vasco, máis o consello de a muller pra que se case co veciño cando morra, mui buenos..! Eso é apreciar a un veciño.
Sin embargo, non podo estar de acordo contigo que le chames o portugués cabeza de corzo, e máis ahora que están os ciervos cruzados cos venados é tein unha conamenta de medo, parecen as gallas de un carballo cuando van andando por entre as xestas.

Aiqui tamén pasan cousas.
Esta e a historía de unha vaca e un touro que estaban mui enamorados, pero vivian en terrenos separados por un cerca de almbres de púas. Un día o touro se armou de valor é tomando unha carreira foi correndo é saltou hacia o campo donde estaba a vaca, unha vez alí a vaca se acercou y él le dixo:
Querida vaquiña, ¿cómo te chamas?
Me chamo Rosa Corazón- le respondeu- pero me podes chamar Rosa, xa que o meu corazón ahora te pertenece... ¿É tú como te chamas querido touriño.?
Me chamo Juan Bolas, pero me podes chamar Juan, porque as bolas mas acabo de arrancar co alambre das púas. ... (ver texto completo)
Totalmente de acuerdo coas explicacios claras e precisas por parte de Inda, Xinxelo,é Bubela da casa Mª, sobre os eólicos, pouco máis podo añadir a esto, únicamente, que pra mín están algo raros, igual o poñelos tantiño máis xuntos podían generar algunhos puestos de traballo a mayores.
Eu sentin moito que un muiño que está casi pegando o noso prado do Canizo, en vez de ahí, tiña que estar no mismo medio do prado o lado da fonte que alí nace, ¡non iba a disfrutar eu pouco! a renta anual que me darían ... (ver texto completo)
hola Piño acabo de chegar de Vilavella e me dixo meu irman onte pola tarde que e cando chegou o que acabo de ler nos teus mensaxes e non te podes imaxinar o disgusto que me levein. eu marchein pra Vilavella o Mercoles e non puden ler os teus mensaxes porque tampouco teño internet na casa por iso non me levo o ordenador ahoa me sinto culpable por non estar mais atenta, o pasado domingo falei con meu irman e nese mismo momento te mandei o mensaxe e mirei Luns e Martes haber si me contestabas e o ver ... (ver texto completo)
Non debéis de preocuparos. Si o sentimos por non conocernos é pasar un rato xuntos, entre os que estábamos alí ficemos o que pudemos pra facer o voso traballo, non o demos feito, esperemos, pra outra vez contar coa vosa axuda, esto solamente foi falta de cordinación.

Tamén me quedo con ganas de facer un comentario sobre os eólicos, vexo por ahí mensaxes relacionados con ese tema, xa o faréi con máis calma pra outra vez.
Hasta a próxima. Un saludo para todos.
Pepita. Supoño que estáis de acuerdo de vir a comer con nos o sabado, do que dices que vein otros dous mais, me parece muy ben, o teu primo que veñan tamen, da igual seis personas que doce, xa preparamos comida en casa abundante. Hasta osabado.
Xa perdonareis por non contestaros antes. Como sabéis cuando estou en Lubián non entro en Internet, teño ordenador, pero non internet.
Gracias a Inda Cho Sei, que me informou da noticia, do que me alegro moito que veñais a Lubián. Hoxe entro no foro desde Verin, é como non podo contactar con vos cuando quero, vamos a quedar en unha cousa fixa, en principio o Sábado preparamos a comida pra mediodía, non falteis.
Tere. Tú intenta haber si podes acudir as dúas citas. En caso de algunha novedad me ... (ver texto completo)
Gracias, Pepita, é bastante normal que o día do santo de un, se olvide de felicitar os demáis (éste é o teu caso, máis o meu) o importante que si o pasamos ben, é que podamos celebralo moitos anos.
Mañá si Dios quere, iremos pra Lubián unha temporada, xa pasaremos alí a Semana Santa, si pensáis ir en esos días alí estaremos, cuando os apetezca nos faceís unha visita, de non ser ahora, queda pendiente pro verán.
Un abrazo.
Durante un verano en España, un turista inglés lleva a su hijo de quince años a un bar para enseñarle cómo un británico digno de este nombre debe portarse siempre.
Tras beber unas copas de manzanilla, le dice:
- Hijo mio un buen ingles debe de beber, pero nunca debe de pasar de cierto límite. ¿Y cómo podré saber cuándo debo dejar de beber? inquiere el joven.
- Es muy sencillo, ¿ves aquellos dos hombres allá lejos...? Pues cuando veas cuatro, no bebas más.
- ¡Pero papá, si allí no hay mas que ... (ver texto completo)
O verdadeiramente característico do cuco é a súa incapacidade para choca-los seus ovos e mante-las súas crías, se cadra porque a súa posta é tan abundante -de oito a doce ovos- e o apetito da prole tan voraz que unha parella por si soa non abondaría para abicadala.
Por iso o cuco non se toma o traballo nin de face-lo niño. Chegado o intre da posta, espreita ao redor aos paxariños que se afanan na construcción dos seus niños e, unha vez rematada a obra e cos oviños dentro, o cuco empeza a esparexe-los ... (ver texto completo)
De que o cuco era mui cuco, xa o sabía, pero non sabía que a "cuca" tiña unha impresora tan sofisticada no cu pra poder cambiar o color dos huevos, éstos ainda son máis astutos co lobo con moita diferencia.