É unha pena que os panadeiros teñan que madrugar tanto pra facer pan pra certos personaxes.
Os panadeiros madrugan pra facer o pan, teis razón amigo Ballesteros, pero hay certos personaxes, que lle gusta roelo duro por que son como aqueles, que ainda
que pertencen o reino animal, son irracionais e comen non, roen o pan duro.
Un saudo
Mi querido Zé: Traes a Doña Jimena Varela muy entusiasmada. Pero Doña Jimena ya no está para muchos trotes con el Cid 252525. El otro día la vi en el bar ése de Villavieja que está cerca de la gasolinera, y me pareció muy despistada. Se la ve demasiado "penetrada" en los foros, pero muy alejada de la realidad.
Si puedes, bien amado Zé, vete a la fiesta ésa que hacen mañana los de Lubián en el Cortello, que yo pienso ir, y podremos darnos un abrazo, aunque no sea como aquéllos de antaño...
Sra. Dña. Pita Moñuda, me dirijo a usted, por si le ha pasado algo, pues en la inmejorable fiesta y lugar como el "Cortello"he podido ver a grandes amigos como Inda Cho Sei, Piño, Candil, Pingadelo etc. reconozco que habia muchisima gente pero pregunté por usted y su familia, y me han dicho que no estaba. Tampoco estaba Gerundina esta última parece ser que por motivos familiares no pudo asistir.
Mis amigos de Vigo y yo lo hemos pasado muy bien disfrutando de todo lo que se compuso la fiesta, en ... (ver texto completo)
Señor Barxes: Me tienes anonadado, muy sorprendido, que hayas aprendido el idioma castellano, en un mes y que sepas que Italia está en el sur este de Europa, siendo un seitureiro y trabajador del campo, me alegro por ti, te doy mi enhorabuena, sigue por ese camino y llegarás muy lejos.
Un saludo
Sra. Dña. Jimena: Le agradezco sus elogios, pero si usted revisa todos mis escritos
encontrará muchos escritos en castellano, y por supuesto mas escritos en gallego
pues a la mayor parte de la gente que los dirijo entiende y habla el gallego, a
usted por su nombre me parece de fuera de Galicia, por eso me dirijo en castella-
no, aunque la palabra seitureiro es galaico-portuguesa.
Usted acertó en que fuí seitureiro y hasta los 17 años hice todo tipo de tareas
en el campo, de lo cual me honro ... (ver texto completo)
Puede que sea así y tengamos dos 252525, ya que uno está de vaciones en La Gudiña y estará unos dias mas, hasta primeros de septiembre, luego regresa para donde vive, en el sur-este de Europa.
Saludos
Seguramente sea como dice usted que tengamos dos 252525, pues no coinciden en nada, el amigo mio, el que de joven anduvo a las siegas y al contrabando y
ahora está a punto de jubilarse y trabaja de metre en un famoso restaurante del Paseo de la Castellana en Madrid. Y segun usted el conocido suyo debe trabajar por algún pais del este, Italia etc. pues España a mi modo de interpretar la geografia es sur-oeste de europa.
Un afectuoso saludo.
Si te acercas a La Gudiña, seguro que te encuentras con el 252525, está allí de vaciones, con su familia, ya que nació y se crió allí
Muchisimas gracias Dña. Jimena por participar en nuestro foro, me da que pueda haber dos 25 pues el que yo conozco personalmente, y dispongo de su nº de teléfono el cual sin su permiso no dare a nadie se encuentra en Porto con un familiar que tiene ingresado en el hospital, y está entre Porto y Guimaraês donde reside parte de su familia, que por cierto estaba invitado al evento que vamos a celebrar los foreros en Pereiro el dia 16, y por culpa de ese percance no puede asistir, sino allí estaría. ... (ver texto completo)
Aprezado Barxés, da xuntanza do Pereiro poñas de acordo, logo eu intentaré acudir si posso, a verdade que ssin me gostaría, pois claro que anduve as segas como nahún podia ser de outra maneira. Nahún intendo béin a sua mensaxe parece que di que nos espera no Porto y que nos asa un carneiro, eu gosto más do cabrito asado no espeto.
Lembranzas do xefe, do padre Xosé y un forte abrazo meu.
Prezado Zé: Parezme que non estâs a tomar beim a nota das clases do padre José, y do teo jefe, pois eu comenteite sô que a viagem, a fagais de Pernambuco té o Porto, pois so ê pra que poupeis uns testaums. I aeroporto do Porto xamase Sá Carneiro, y vireis munto melhore no aviaum da TAP. Que naum ten que vere con assare un Carneiro. Que o Carneiro sin que o vas assare tu na tua casiña das Carvalhas. Pra o Paulo, Diamantino, Jorje, Zé Da Caneca, y o Sñ. Armindo se istivera ben de saude, que o ira buscare o Rui no seo carro y queim non vai faltare si deus quizer e o Barxes... tá certo Ze.
Lembranzas o Jefe y un forte abrazo pra ti y o padre José. ... (ver texto completo)
Aprezado Barxés, le comunico que o meu xefe istá a facerse de ouro co tema das tixeiras, leva vendido muntas, a causa del tema de recortes, eu le levarei unha de regalo pra que pode o xardin, vexo que téin unhas camelias munto bonitas.
Un grande abrazo Caro Amigo Barxés.
Prezado Zé: Agradeçeria que voçe me troujera uma tisoura, pois faime munta falta
pois a que teño ja estâ gastada.
Lembrarlle que taumbeim fomos cunvidados a xuntança do Pereiro, penso que voçe taumbein andivo as segas nese pobo, mas eu non lembro pra queim, voçe dirâ.
Olla Ze no xardin as rosas primeiras ja caerim mas ja estaum a saire as segundas
que beim con mai força, estaum a saire te novembro, so que cada vez a que tirarlhe as vellas pra que nazcaum as novas, mas é lindo facelo pa.
So recordarte que no aviaum tu i o padre José, desde o Brazil te cá, veñais o Porto o Aeroporto Sá Carneiro, pois as viagems saleim munto mas baratas que te Madride.
Lembranzas o teu Jefe y un forte abrazo pra ti i pro padre José ... (ver texto completo)
Amigo Barxés, como le dixe por teléfono le desexo pase un boas festas de San Xuan encompañía dos seus seres queridos, amigos, amigas, xa me gostaría istar ahí aunque so fose pra axudar a comer o cabrito asado, pois eu sei que voçe aso o espeto, como a min me gosta. Vexo que téin ahí unha camela munto bonita.
Unha aperta.
Prezado Zé: Munto obrigado polos desejos de voçe, a festa foi porreira pois fomos 24 entre amigos y familia, mais sobrou marisco, pescada, entrecosto de porco i vitela, y taumbeim sobrou cabrito, pois como voçe sabe o Barxes gosta que a cumida naho falte, se naho ficaria male.
A voçe botamolo munto de menos, pois o Diamantino i o Jorje so faciaun preguntar
por o Zé, ja sabe que o Diamantino por nahun perdere a costume bubeo meia garrafa de "cardhu" i como sempre logo tivo a mulher que levar o carro... (ver texto completo)
Alguien sabe como estan las obras de esta estrada? Muito obrigado.
Hola Seco: Boute informar do que sei, as obras na estrada non comenzarón nin parece ser que hai data para o seo comenzo. O que si parece ser certo que orzamento (presupuesto) está aprobado, e o unico certo, porque cando saltou a noticia o xornal provincial, falaban de comenzalas en xuño, pero está caseque rematando e non deron comenzo. Total lebamos 11 anos esperando, por esperar uns meses mais non pasa nada. Seguiremos informando.
Un saudo virtual.
Barxés, gracias pola invitación, a ver si no verán hai máis tempo.
Moi bonitas as fotos. Esta camelia fala por sí soa. Os tres irmáns encantadores. Para min que ó pequeniño parece que lle rondaba algunha urxencia fisiolóxica... non sei. Apertas.
O mesmo digo gracias, pola participación nas opinións das fotos, opinión da cal acertaches no tema do pequeneniño, pois a mai dixo que namais acabar de quitar a foto tivo que poñelo a verter augas, e o fotografo do teu pobo dixo que quedaba ben así, que pra min si que quedou ben, porque lle da o toque alegre a foto, referente as camelias i o demais espero que algun dia podais compartilo.
Eu polo traballo que tiven polo concello de touro e compostela foi moito, sempre comin nos" madeiros" aunque ... (ver texto completo)
Creo coñecer aos tres irmáns.
Pero o saúdo que nos dá o pequerrecho ten o seu aquel. Valía para saúdo militar a un mal sarxento que tiven eu en seu día.
Que non cunda o pánico.
Amigo Inda Cho Sei: Vexo que sigues conectado os foros da contorna, e unha alegria que entres neste pois fai falta. Referente a tua mensaxe, e a fotografia que fas alusión, acertache creo con seguridade que conoces os tres, o pequeno que hoxe e o mais grande ese dia debialle picar algo, por eso se rascaba.
Nonsei se ese saudo que interpretamos, ¡fose adicado o sarxento Romerales, ou Telesforo Romerales xa non lembro! porque dende logo ese sarxento non merecia ese saudo, sinon cuadrarse a orde de"firmes... ... (ver texto completo)
Prezado Zé: Como podes ver na fota que puxen onte haí podes ver os nosos comuns amigos Zé da Caneca i Diamantino coas garrafas do whisky, como se apreça na fota, ja veis que o Diamantino non ha queim le tire a garrafa do "cardhu"el naum ê parvo, fodase o gaijo so gosta das coisas boas.
Estamos a tua espera pro vraum habemos de facere festa eim Barxa y na tua casa
das Carbalhas taumbeim.
Te ja Caro amigo Zé.
Bien sabes tú, como buen sacristán --y si no, se lo preguntas al Padre José-- que cuando Inda Cho habla del francés y del gallego, se está refiriendo a un tema de lenguas, y no de estados de gravidez.
Ahora bien: cuando la lengua goza de libertad, puede hablar libremente, valga la redundancia, en centenares de idiomas, y hasta expresarse divinamente sin pronunciar palabra.
Pero de lo divino, querido monaguillo, sabe mucho más Don José. Que te lo explique él.
Apreciada Pita Moñuda: Muchas gracias por la alusion que has hecho en otro mensage anterior con respecto a mi persona.
Me dirijo ati con el fin de invitarte a mi casa, pues el jamon curado está esperando por ti y tu marido, porcierto que segun tu a el le gusta mucho la pesca, se que los poquitos pescadores que hay en el pueblo estos dias de lluvia han conseguido con la lombriz muy buenas pescatas, pues nunca mejor dicho "a rio revuelto ganáncia de pescadores.
Este fin de semana lo voy a pasar alli, ... (ver texto completo)
Amigo Barxés, vexo que istá munto calado ¿Qué le pasa? Perdón istou dispistado ê verdade que non a munto que se dirixio a unha tal Isabel, parece ser que fixo, ou istá a facer un curso de galego, como cambían as tornas eu istou a facer castellano, aunque so sexa para poder hablar con los de la casa de Pedro, pois ístes so falan cos da Castela, menuda grela. Amigo Barxés, según ô meu xefe iremos para ahí en Agosto.
Unha aperta.
Prezado Zé desteme unha grande alegria, sabere que no mes de agosto tornas a vire. Eu sei que tu estas aprendere o castellano pois pareceme ben, pero olla que taumbeim pra lá dos pirineos non te vale pra nada.
Se tornas pra Madride, o que teis de aprendere e a bailar o chotis mais teis de por gorra con dianteira i traxe coa sulapa grande.
Unha grande aperta Caro amigo Zé.
Eu a Isabel estoule munto agradecido pois cuando foi de ferias pra Italia trouzome, pra min i pra miña mullere munto bos regalos, ... (ver texto completo)
Pois a única cousa que non se pode facer en galego é un francés.
O tempo como tu ben sabes unhas veces perdese e outras non.
Reaparece por estes lares o que se lle arrepía a pel co Galego, supoño que debe de ser o mesmo que no foro de Lubian lle dixo o Ilmo. Sñr alcalde, que como escribia en Gallego si no era de la comunidad autonoma, i o que montou tantos guirigais co Galego xa fai tempo.
Unha grande aperta amigo Inda.
soy, así lo quiero, una persona muy respetuosa con credos e ideas.
gracias a esta forma de ser, nunca daño intencionadamente a nadie.
cuando me siento maltratada, simplemente.... a otra cosa mariposa.
paz para todos!
p. d. no es necesario que se me conteste en castellano, cada cual como lo crea conveniente.
Hola Isabel: Como se que has estado haciendo el curso de Gallego... la proxima vez te contestaré en Gallego para practicarlo, que ultimamente por Pontevedra capital se habla mucho. Como decia un amigo mio que se llamaba Sñr. Hilario, éra jefe de teléfonica en Pontevedra, el Gallego era cuestión de practicarlo.
Un muy fuerte abrazo para ti y Antonio.
Aprezado Camba, dices que me gosta ô xefe, ahí te equibocas, quéin me gostaba era xefa, más mandou foder a él a min. Con relazahún ô padre Xosé, dices que téin paciencia, creo que istás na certa,ê munto bonciño por iso ô inganaron, aquí nahún a mala fé, axo que ata a min me istá a facer cambiaré.
Un abrazo.
Prezado ZÉ: Estou a ler nalguns foros da contorna, que estas a contare as anecdotas da tua vida que amin xa me contaras, mesmamente contaste e que tepasou nas segadas na Gudiña cuando despois de rematar as segas ficestes a festa na fonda Española, i o male que o pasastes cuando o gaijo se ferio na cabeza o tropezare na iscada o saire, mas non contas que o doutore lhe dera unhas puntadas pra que curase melhore.
Te Ja Caro amigo Zé.
Vexo noutro foro da contorna que andan a falar de Pontevedra. Eu vivín alí no curso académico 1.972-73. Traballaba de educador no Colexio Atlático, na rúa Padre Fernando Olmedo.
Unha tarde festiva tropecei na plaza da Estrela cun conocido que xa non lembro de que pobo era. Mais casi me atrevo a decir que ben poidera ser deste pobo de Barxa.
El andaba en Figueiredo de recluta e conseguira daquela un pase pernocta.
Fomos celebra-lo encontro aos bares e tabernas da rúa San Sebastián e alrededores. ... (ver texto completo)
Amigo Inda Cho Sei: Graciñas polo relato das tuas vivéncias sendo mestre en Pontevedra. Creo que efectivamente o que colleo a tranca tan descomunal era de eiqui de Barxa que nese ano estivo na mili por Figueirido, eu nesa data tiña 15 anos pero xa lembro perfectamente quen podia ser, o que pasa e que marchou pra Australia,é non tornou nunca mais. O mellor toca nalgunha orquesta"o saxofón"
Unha grande aperta amigo Inda Cho Sei.
Amig@s Isabel, Toñito, Sarita, Miguel, Iago, hijos de Choli, emigrantes en Holanda, Francia, Barcelona, Madrid, Pais Basco etc. Deseo que participeis en el foro para hacerlo mas ameno y moverlo mas, me refiero a escribir, que leer y mirar las fotos se que lo haceis. Estaremos dispuestos a contestaros en el idioma que nos escribais, claro está Gallego, Castellano o Portugues.
Isabel la parejita nos visita asiduamente no asi sus papás que ultimamente no se le ve el pelo. Y tu Sarita que tal tus padres, ... (ver texto completo)
Amigo Barxes: Buceando nos correos atrasados, vexo que che gusta incluir algún conto antiguo. Bueno, está muy ben que alguen poda recordar e seguir os pasos de conteiros antiguos, tales como:
De Pentes: Angelita Prieto
Cándida "
Agustín "
Teresa Pousa
Ceferino Cerviño
Esperanza Fernandez
María Carrera
Domingo Grande ... (ver texto completo)
Graciñas amigo Camba: Primeiro por participar no noso foro, e despois por traernos o recordo os contos do Sñr Aniceto.
Entrando no foro de A Gudiña, leo unha das tuas mensaxes na que comentas que vives en Madrí por Santa Maria da Cabeza, pois me trae bonitos recordos de cando estiven facendo cursos do traballo en General Perón, e me hospedei no Hotel Aramo, e no Hotel Praga en Antonio López, lembro que despois da chamada de rigor polas noites a parenta, saliamos a tomar unhas copiñas por Arganzuela.
Hai ... (ver texto completo)
Cucu, cucu, cucu, cucu, cucú, cucú...
Prezado Zé: Desteme munta alegria que truzeras o canto do cuco pra Barxa, pois cuando eu era garoto, y agora taunbeim gosto munto de ouvilo cantare, na sexta feira da somana pasada, ouvio cantar y ate repenicaba. Quero lembrarte que cuaseque eres oito anos mais vello do que eu, mas lembrome de cuando viñas as segadas, eu com oito i tu con dezaseis como segabas já, mas cuando tocaba bubere, so te mandabaum a ti polo cabazo pra bubere o da agua i o do viño.
I cuando viña o tempo das segas deciaum ... (ver texto completo)
Amigo Barxes: Buceando nos correos atrasados, vexo que che gusta incluir algún conto antiguo. Bueno, está muy ben que alguen poda recordar e seguir os pasos de conteiros antiguos, tales como:
De Pentes: Angelita Prieto
Cándida "
Agustín "
Teresa Pousa
Ceferino Cerviño
Esperanza Fernandez
María Carrera
Domingo Grande ... (ver texto completo)
Amigo Camba: Os contos que teño neste foro e noutros, foron contados polo Sñr. Aniceto, aunque algunhos tamen foron copiados do libro, contos populares de Maruxa Barrio e Henrique Arguindey da Editorial Galaxia S. A. 1983.
Tamen as persoas que fas referéncia no teu mensaxe tanto de Pentes como de Herosa segun os veciños eran vos contacontos.
Leendo uns mensaxes no foro da Gudiña, por ti ou Picarel, me entero que o Lito fillo do Sñr Anta non anda ben pois cuando vaia a Barxa dareille unha visita ... (ver texto completo)
barxes y donde esta esa cruz?
Mikel esa cruz está baixando do Meson de Erosa pola pista antigua, aproximadamente a dous Km do meson,é unha cruz de ferro incrustada
nuha pedra de granito, e pesome que tiña algunha gravación pero como hai
mais de 20 anos que non paso por ali non recordo.
Un saudo pra ti e pra Lito.
A min me decía meu pai que se matara alí un o cairse do cabalo.
Bueno, parece que PICAREL anda perdido. Eu voume unha semana a descansar a Mallorca, de modo que a volta xa seguimos en contacto si a miña muller me deixa, e me entero como lle foi na operación a hirmá do da Casa de Perú.
Hasta a volta, un abrazo
Consultando cunha señora que vive en Barxa e ten 90 anos me comentou que ela lle oia a sua aboa, que efectivamente un home do Canizo que lle chamaban o Largo caiu do cabalo o espantarse dunhos mastins dun magote de Pentes, e que se matou e por eso a familia ergueo a cruz no lugar onde se matou. Será certo ou non, pero esa e a historia da cruz.
Esperemos que o esteas pasando ben por Maiorca, e tamen lle desexamos unha pronta
recuperación a irmá Da Casa Do Perú.
Un abrazo pra ti tamen.
Ois claro que non pode decaer a amistade con os nosos veciños. Sempre dixen que a o final, o que importa é a relación coas personas.
Mira: Eu cheguéi a ir solo, cando tiña 15 anos, nun burro hasta a Veiga do Seixo a comprar unhas doceas de ovos a unha tenda que si mal nos recordo era de un home coxo, que tiña familia na Gudiña. Quero recodar que o tendeiro Severino tamen era de por ahí.
Como verás, piséi bastante o camiño hasta Barxa. Rocordo, aparte da cruz de ferro que había a mitade do camiño, ... (ver texto completo)
Fas unha descripción tal cual era, o que si eu non sei e por que a cruz de ferro lle chamaban a "Cruz do Largo".
Un abrazo.
Amigo: Veo que habéis pasado unas Pascuas pasadas por buena mesa. Me alegro, porque como dice el refrán, la vida hay que pasarla a tragos.
Un abrazo
Gracias amigo Camba, por participar no noso foro e por alegrarte das cousas boas que ten a vida, supoño que sabes ti mui ben que nos pobos raianos, sempre nos uniu moita amistade cos nosos veciños, a cal xa tiñan os nosos ancestros, e nos non temos que deixala decaer.
Un abrazo amigo.
Prezado Zé: Mundo obrigado polo desejo de beim pra nos, foi tudo beim a cumida da pascoa ficemola este ano o dia 5 as 15h nosa 14h bosa no restaurante Poças de Bragança, botamoste de menos pois sô faltaste tu i o Sñr. Armindo pois ele está doente i naho pudo vire, mais mandoute muntos cumprimentos pra ti i pra tua familia. Ora a cumida munto beim cumemos de primeiro picaña y de segundo posta a mirandesa na grelha. O Diamantino desde Chaves veo no carro do Paulo
mais de volta ja tivo que durmir eim ... (ver texto completo)
¿Por que el amor tiene infinidad de definiciones?
Pues porque, como es tan grande, no hay ninguna que pueda definirlo en toda su extensión.
Un saludo, y un deseo: Felíz Semana Santa, que incluye el Jueves Santo, dia del Amor Fraterno.
Gracias Camba, por colaborar a animarnos o foro, que boa falta lle fai, pois nonsendo tu e algun das frieiras e mais o portugues, practicamente non hai quen
escriba aunque si muitos que nos leen.
Que pases unha mui felizsemana santa.
Un efectuoso saudo.
Miraches Barxes, o noso amigo seica esta aprender o catecismo e iso por andar a facerlle caso o xefe. Tamen digo que este home ten cada cousa, mira que meter os billetes de 500 euros no xargón ¡manda carrallo!
Que alegria amigo de Ribadelouro, despois de tanto tempo apareciches espero que todo ande ben, ainda que xa sei que as lampreas este ano seica non as hái, por culpa de que os rios van casi sen caudal e non ouvo choivas. Queremos todos que nos aclares por favor este tema pois botamos de menos as clases maxistrais que nos impartiches vai facer un ano sobre a caza das lampreas,"ollo xa non dixen pesca". Amigo Manuel como poideches comprobar eiqui seguimos os mesmos, bueno eiqui e un decir pois o amigo ... (ver texto completo)
Prezado Zé: Pouca escrita só pra lembrarte unhas coisas, quein rallou co Patxi foi o Diamantino, i o Armindo, i voçe naquela comida taunbeim decia que a igrexa facia cousas mal feitas, como eraum os casos de pederástia por parte dos cregos na maior parte dos paises do mundo. Se pra pascua vier o Patxi i beim cumer ca voçes todos, i se o Patxi se poin a presiñar antes de comere, o primeiro eim reirse vai fora da casa, como e o caso do Diamantino de Montealegre.
A que respeitar as persoas coas suas ... (ver texto completo)
Aprezado amigo, me alegro por a buena noticia, que desdelogo xa era hora más dito isto, sento por ô gaxo que eu encontrei que ia co gado fai anos cando viaxaba pra portugale, era de Pentes quero recordar, non se me olvidará nunca, gaxo tan feo na miña vida ô vira, cando eu le preguntei como non facian a dichosa carreteira pra Barxa por cima que era munto más corta,-dixo os seus ollos nahún ô verán pois teño plantado un castiñeiro no meu do camiño y nahún quero que mo tiren, además por aquí vai munto ... (ver texto completo)
Prezado Zé: Olla que o gaijo que ia co gado pensome aunque non le sabemos o nome que vive ainda, mas desejamos a tudos que vivaum, mas se for o que eu pensar e meo maluco, pois pratou o castiñeiro a beirinha do camiño pra que naho pasara a estrada, por a beira da sua terra. Con iso ja se vei o persoeiro que ele pode sere, mesmamente burro pois a terra pasara a tere mais valore.
Tudos os viciños de Barxa estamos contentos coa noticia, faremos unha grande festa o dia que a nova estrada estubere romatada. ... (ver texto completo)
A Gudiña mejora su conexión por carretera con Vinhais
Compartir en: redacción.. a gudiña - 04-03-2012 El Concello de A Gudiña acometerá este año la mejora de la carretera de Mesón de Erosa hasta la frontera portuguesa de Vinhais. Son dos kilómetros de sinuoso trazado, cuya mejora ha sido reclamada históricamente por los presidentes de las juntas de freguesía de Alto da Lomba (Portugal), que el pasado viernes se reunieron con los alcaldes de A Gudiña, Guillermo Lago, y el portugués de Vinhais, Américo ... (ver texto completo)
Yo tambien tengo, o al menos tenía familia en BARXA.
Hace mas de 50 años que no voy por allí. Iba desde a Gudiña en burro a recoger las castañas en el souto que teníamos al cruzar el rio por la parte Sur del pueblo. Solía merendar en el Bar que había a mano izquiera, atendido por un matrimonio y un joven.
Mi familia, una se llamaba josefa, y había un gaiteiro que tocaba el saxo en la orquesta de Paulino.
Eu nesa data tiña tres anos e non lembro, pero contactei por telefono cun Sñr de 79 anos e me dice que efectivamente viñan a coller castañas dede A Gudiña e tamen de O Canizo. Cuando estea con el personalmente me informará polo miudo, enton lle darei información cumplida.
Respeito o bar si o tiña un matrimonio que xa falleceo, que teñen un fillo pero que o bar xa o cerraran os pais. O gaiteiro tamen morreu, tocaba a gaita o saxo e o clarinete.
No pueblo soio quedan 23 persoas vivindo permanentemente, ... (ver texto completo)
O tío Horacio era un home de peso, de moitas terras e moi traballador. As terras foron de sempre a súa mor paixón. Eran ó que máis quería. Ahora xa de vello, cada vez que se paseaba agarrado ó caxato polo que ainda era seu, puña a man a modo de visera para mirar ao derredor e caíalle a alma ós pes o velas de monte e sin ter a ninguén que botara man delas.
Cando un fururo empresario lle comentou que andaba á procura dunha terra non dubidou en ofrecerlle unha das del. Prefería vendela que vela abandonada; ... (ver texto completo)
Graciñas Gel polo conto, dende logo as Becerriñas tiñan boa sede, pra trabucarse de mangueira, o mellor era que o tio Horacio as tiña acostumadas.
Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras
ao pe dos meos cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida
no mesmo sol te me amostras,
¡eres aestrela que brilla,
¡eres o vento que zóa. ... (ver texto completo)
Caro amigo, xa istou un bocadito farto do que voçe dí, nahún me ô tome a male, más ô sinor sabe que ô conto ê munto vello, además aconteceo na Ispaña, pra que di co Diamantino, que levaba ô coche se casí sempre ven na mota. Logo ô sinor vei a mensaxe do Pachí y fáltale tempo pra poñer a mensaxe do sinor cura, vai perder un bon amigo como ê ô Pachi y boa persoa, eu ven sei entre ô Diamantino y ô sinor le gosta ô whisky.
Unha aperta.
Prezado Zé: Eu estou ca a mediar sempre entre voçe i o Pachi, i voçe e un desagradecido beim falare ca que eu i o Diamantino bubemos o whisky, pois eu naho o nego, pero comparare un chupito un dia de festa cos copos que toma o Diamantino, a munta diferença ¿ou voçe viume algun dia bebedo? naho quero jatearme con voçe mais mereciao.
I o asunto do conto queim mente e voçe ou o Diamantino mas ele dizme que o domingo Robella era de Boticas que fica a beira de Montealegre, intahum voçe teim de ollare os planos da Europa actuale, i verâ que boticas pertenze a Republica Potuguesa. Pedole que naho se jatee conmigo mais e assin. ... (ver texto completo)
Gracias Piño, por completar o conto, estubeches mui agudo pois o conto segun o Diamantino remataba tal como ti o contaches. O Diamantino como mui ben sabe tamen o amigo 25, despois das comidas e un gran aficionado a beber whisky "cardhu",é o dia 19 xa tiña unhos cuantos encima, cuando contou o conto despois da comida. De feito camiño de Montealegre tivo que conducir o coche a sua muller.
Aprezado amigo, tanto tempo sin saber de voçe, por ô que vexo istá bein. Veña ter aquí onde nos que ô istamos a pasar munto bein, olle onte ô padre Xosé disfrazamolo de embarazada, tubo munto exito pois como téin sa barriga tan grande foi fácil de facer, eu ia de monguillo, tuda unha pasada. O sinor que tanto le gosta a misa, nahún ten problema ô padre Xosé faio ô are libre, según él di que ate ê más sana, pois corre más ô are.
Unha aperta.
Amigo Zé: Este conto que me contou o Diamantino, vai dedicado a ti y os demais foreir@s, escepto o amigo Pachi, sei que nos sabrá disculpare.
Nas guerras de Angola y Mozambique, no teu Portugal habia munta miseria, i os homes novos foran a gerra cuaseque todos, intaum as mulheres entre outras cousas adicabanse a facere cestos, so que os minbios o redor do cu que eran os mais dificiles sempre llos puñan os cregos.
Intaum un dia un crego na igrexa estaba a decer o evanxeo, y diz saum anos de munta ... (ver texto completo)
Totalmente de acuerdo contigo. cómo los restaurantes y bares de las Frieiras, calidad precio, no los encuentras que le igualen por toda España, dan de comer superbarato y muy abundante.
Estos días de atrás estuvimos en San Sebastián viendo los hijos y nietos, no puedo negar que me encanta esa ciudad, pero tocante a hoteles, restaurantes y bares, se suben por las nubes con los precios, si tienen calidad, pero quizá pasan un poco cobrando, un simple vino Rioja o un verdejo con un pincho, te cobran ... (ver texto completo)
Estou de acordo contigo, viaxei muito por todo o Estado Español e a cidade que mais cara encontrei foi San Sebastian, referente o exemplo do viño, un Ribera de Duero, Alvariño, Rioja de categoria mediana, costa 2€ na barra na mesa 2'20€ e con tapa quente ou fria a escoller, esto en Vigo en Ourense e parecido. En Madri que e un sitio onde eu viaxo con frecuencia o mismo viño son de 3€ pra riba e con patatillas ou aceitunas.
Un saudo.
bueno me tocasteis la moral... en restaurantes tanto gallegos como vascos dan de hosti... entonces no se pero quien se atreve hoy en euzkadi pedir un alvariño y un pulpo.. eso en el maruxa donosti se pone en 40 euros sin pan, ni postre,, ni cafe ni copa... por cierto en galicia tb em ha tocado pagar bonitas facturas... aunque la verdad en calidad precio no hay nada mejor q cualquier bar de las frieiras,, en especial pues los considero como de casa donde ambrosio.. un beso forer@s
Mikel, contigo e mais con Piño non se pode dicutir de gastronomia tanto basca, galega, ou mismamente das adegas restaurantes que estan debaixo da terra en Cigales (Valladolid) porque por o que vexo sondes vos conocedores deste tema, pero si de precios, en Galicia e mais concretamente en Vigo se come a mesma comida e a mesma calidade, mais barato que en Euskadi. Na zona do mercadillo da pedra na parte vella de Vigo comes unha ducea de ostras das grandes e tomas unha botellade viño albariño ou condado ... (ver texto completo)
Apreciados foreros/as: No es mi costumbre escribir en los foros, primero por falta de tiempo, segundo por no herir la sensiblidad de nadie, como en foros cercanos a éste veo todo tipo de discrepancias al respecto, caso juez Garzón, quiero exponer mi opinión. Realmente (me cuesta escribir exjuez) es un símbolo, cuya caída celebra el PP porque se consideró perseguido por él y ahora sólo le falta mostrarlo como un trofeo. Para gran parte de la izquierda, es una víctima que simboliza su propia derrota ... (ver texto completo)
Apreciado Pachi: Con lo recto que tu eres, has incumplido la promesa telefónica del otro dia, pues como supongo que recuerdas me dijiste que no comentarias nada en el foro referente al juez Garzon. Reconozco que no soi quien de darte una reprimenda. Pero recuerda que estamos a años luz en la forma de pensar politica y con respecto a la religion, me alegre un monton de la asmblea de cardenales del otro dia donde han podido escuchar de viva voz los casos de pederastia. Que por este mismo tema tuviste ... (ver texto completo)
ORIXE DA MALICIA FEMININA
Unha vez eran Xesucristo e San Pedro, que tiñan unha burra, e se lles desferrou.
Foron e leváronlla a un ferreiro que lla ferrase.
E cando ían polo camiño, acharon unha fonte, e nela había moitas mulleres lavando. E todas estaban rifando, unhas coas outras, e non podía haber paz entre elas.
E díxolle Xesucristo a San Pedro:
--Vaite alá, a ver o que fan esas mulleres que non paran de rifar.
San Pedro foi alá, e cortoulle-la cabeza a todas.
E díxolle Xesucristo:
--Pero ... (ver texto completo)
O conto mui bon, San Pedro era o apostol que sempre estaba metido no medio de todo-los contos, facia como unha especie de secretario de Cristo. Pero se non foran as mulleres, voviamonos todos, xa seme esquenceo o que ia a decir...
Un Saudo
Barxes. Aquí estou de novo, poe esa fecha que falas de San Sebastián xa eu estaba por alí, por ano 70 dei os primeiros paseos por a Concha. ¡Xa choveu desde entonces! quen se pillara ahora de aqueles anos.
Si vas ahora o encontrarías mui cambiado (pra millor) sempre foi unha ciudad mui bonita, se edifocou muto, se fixeron barrios grandes de novo, que dan máis belleza a ciudad si cabe.
Mencionas o estadio de fútbol en Gros, ese era Atotxa, o novo estadio de Anoeta está no barrio de Amara, todo ... (ver texto completo)
Quendera que foreiros coma ti, Gel, Inda, Ballesteros, e algunhos mais participarades todos os dias, ainda que eu non estou xubilado, non teria
tempo a contestar a tantos.
Corria o ano 76 facendo o curso de telecumunicacións en San Sebastian
despois de facer seis meses na Gudiña ano 74 o de electricista SAF-PPO (Servicio De Accion Formativa) (Promoción Profesional Obrera) de su excelencia....
Eu durante ese tempo vivín e Lezo cun veciño carpinteiro, viaxaba de Gros a Renteria no autobus ou no ... (ver texto completo)
Se os machos non dan froitos, paciencia, non os cortes, que tamén temos dereito á vida.
Por suposto que non o bou cortar, porque din que poliniza, ou polvoniza... as femias, pra que boten as bolas de cor vermello.
O domingo pasado lembreime de ti, por que cando me levanto o primeiro que fago e visitar o rio e mirei unhas xarelas de cuaxe duas medidas.
Cando veñas pescar probas as frevas do xamón.
Un saudo amigo.
Amigo Piño: Quero darche as gracias por os bos desexos teus pra conmigo e a miña familia respeito a casa.
Sei por a mensaxe que foi eliminada na Vilavella, que estuveches en Donosti (San Sebastian), pois nos anos 76 tamen eu estuben facendo un curso de telecomunicacións o lado do mercado de frutas en Gros co estadio de Anoeta o lado tamen, aunque unha vez rematado me mandaron a traballar pra Bilbao, o curso durára 6 meses empecei a traballar en xuño do 76 y pedin traslado a Galicia, no 78 y por ... (ver texto completo)
Se esta foto fose do meu pobo, sería capaz de decir:
-- Eiquí vos presento ao alcalde, á secretaria e ao administrativo do concello. Pero tratándose doutro concello que non é o meu, a ver se vai traer rabo o conto!
Si estos cuadrupedos, non relincharane, rebuznaran e lebaran un espello colgado... Jajajajajajajajajajajajajaj. Amigo Inda que sinxelo, humilde, chairo eres. Cantos no mundo mundial tiña que haber coma ti carallo....
Unha grande aperta
Unha maravilla de flores, están preciosas estas camelias. E os rosales tamén, da gusto miralos. Saúdos
Graciñas e nome meu e das frores que lle fas as aloubanzas. A min gustanme todas as frores pero tamen me gustan os cinco acebos que temos non sendo un que din os entendidos que e o macho, por que bota frores pero nunca pasan a ser bolas, e os outros botan frores e se convirten en bolas que este ano tiñan mais bolas que follas. Ata estes dias dende primeiros de outubro estiveron roxas pero estes dias de friu, as merlas e as tordas cuaseque lle dan cabo delas.
Un saudo
Eiqui temos o Gran Cándido, o que mais traballa no pobo de Barxa, pra el e pros outros, colleita pementos, leitugas, tomates, calabacins, zanahorias, puerros, fabas de varias clases, sandias e melons etc. Amigo dos seos amigos, despois de ter os seos negocios na Arxentina, retirouse a sua terra para disfrutar dela.
Un saudo Candido pra ti e pra tua familia.
Aprezado amigo: Voçe pouco me coñece, si nahún non diría iso, olle nahún me queda más remedio, como le contaría as coisas sin que ninguen se entere,ô meu xefe ten munto dilleiro, muntos amigos, parece ser que a un gaxo que recibio unha mala xea de diñeiro en efectivo, duas letras do tesouro do Sinor Ruiz Matos,íste diñeiro a que blenquealo no Brasil-eu preguntei ô xefe se nahún habría maneira de blanquealo más cerca,-respondeu de inmediato decíndome que alen tein unha pintura expecial pra ístas coisas,-eu ... (ver texto completo)
Preçado Zé: So te insixto no mesmo pra un ano que te fica pra tua reforma, pra que vas ire o Brazil.
O Diamantino dizme que teim un primo eim Rio Janeiro, y outro eim Salvador de Baia mas ele quer saber pra que cidade e que voçe vai que seo primo teim munto retaurante la y alguns alugos.
Te Ja Caro amigo Zé.
Eiqui presentamos o Sñr Aniceto. Un dos mellores viciños de Barxa e o ultimo en ter vacas no pobo. Actualmente interno na residencia de A Mezquita, e cunha saude como un ferrote, e con 80 anos e cunha memoria inmellorable, sempre foi o que mais contos contou de todo tipo pero especialmente de curas. Ainda hoxe ten embelesadas as traballadoras da residencia cos seos contos.
Un saudo para el e para o persoal da residencia e para a sua familia cercana.