Prezado Zé: Mundo obrigado polo desejo de beim pra nos, foi tudo beim a cumida da pascoa ficemola este ano o dia 5 as 15h nosa 14h bosa no restaurante Poças de Bragança, botamoste de menos pois sô faltaste tu i o Sñr. Armindo pois ele está doente i naho pudo vire, mais mandoute muntos cumprimentos pra ti i pra tua familia. Ora a cumida munto beim cumemos de primeiro picaña y de segundo posta a mirandesa na grelha. O Diamantino desde Chaves veo no carro do Paulo
mais de volta ja tivo que durmir eim Chaves el i a mulhere, pois sô acabar de cumere pegou na garrafa do Cardhu i vacioula, o dono do restaurante ja o coñecia de faz tempo cuando estivera a traballar na Caixa Xeral de Depositos, antes de ficar reformado. A muller dizle que naho pega no carro mais cuando el se embobeda. Taumbeim rallou com ele o Zé Da Caneca y o Jorje, mais ele naho faz caso de ningueim.
Mas comenzou a contare contos de cregos algun a te xorou coa risa.
Uma forte aperta Caro amigo Zé
mais de volta ja tivo que durmir eim Chaves el i a mulhere, pois sô acabar de cumere pegou na garrafa do Cardhu i vacioula, o dono do restaurante ja o coñecia de faz tempo cuando estivera a traballar na Caixa Xeral de Depositos, antes de ficar reformado. A muller dizle que naho pega no carro mais cuando el se embobeda. Taumbeim rallou com ele o Zé Da Caneca y o Jorje, mais ele naho faz caso de ningueim.
Mas comenzou a contare contos de cregos algun a te xorou coa risa.
Uma forte aperta Caro amigo Zé
Amigo: Veo que habéis pasado unas Pascuas pasadas por buena mesa. Me alegro, porque como dice el refrán, la vida hay que pasarla a tragos.
Un abrazo
Un abrazo
Gracias amigo Camba, por participar no noso foro e por alegrarte das cousas boas que ten a vida, supoño que sabes ti mui ben que nos pobos raianos, sempre nos uniu moita amistade cos nosos veciños, a cal xa tiñan os nosos ancestros, e nos non temos que deixala decaer.
Un abrazo amigo.
Un abrazo amigo.
Ois claro que non pode decaer a amistade con os nosos veciños. Sempre dixen que a o final, o que importa é a relación coas personas.
Mira: Eu cheguéi a ir solo, cando tiña 15 anos, nun burro hasta a Veiga do Seixo a comprar unhas doceas de ovos a unha tenda que si mal nos recordo era de un home coxo, que tiña familia na Gudiña. Quero recodar que o tendeiro Severino tamen era de por ahí.
Como verás, piséi bastante o camiño hasta Barxa. Rocordo, aparte da cruz de ferro que había a mitade do camiño, entre o Mesón do Prieto e Barxa, na chaira que había antes de baixar, había unha zanxa perpendicular o camiño, cruzando o monte. Debía ser unha tala buscando o wolframio.
Un abrazo
Mira: Eu cheguéi a ir solo, cando tiña 15 anos, nun burro hasta a Veiga do Seixo a comprar unhas doceas de ovos a unha tenda que si mal nos recordo era de un home coxo, que tiña familia na Gudiña. Quero recodar que o tendeiro Severino tamen era de por ahí.
Como verás, piséi bastante o camiño hasta Barxa. Rocordo, aparte da cruz de ferro que había a mitade do camiño, entre o Mesón do Prieto e Barxa, na chaira que había antes de baixar, había unha zanxa perpendicular o camiño, cruzando o monte. Debía ser unha tala buscando o wolframio.
Un abrazo
