Compramos energía a futuro
        

Respuestas para jose antonio fuentes area:

Me alegro que la operación haya salido bien. Ahora a recuperarse campeón y ya sabes banquillo. Un abrazo. Xosé.
gracias fillo da carmen lo del banquillo va a ser dificil soy un culo inquieto ya he dejado una muleta... lo pero es la cama ademas cuando he llegado a cas me he encontrado con cocochas y un abacando ummmmm q rico estaba regadito con cava
Teresa, si es que los araneses no saben lo que es bueno. Hace falta que vayan muchos gallegos por ahí para ir enseñándoles. Las morcillas ya veo que son cosas "das Rias Baixas". No te me enfries con la nieve. Un beso. José.
Jose con la nieve no me enfrio pero si con el hielo llevo 23 años aqui y es el primier año k alcanzamos -16 aqui en aubert ya llevamos 2 semanas seguidas, un abrazo.
Barxes, ¿quien es ese Sñr. Aniceto?. Un saludo. José.
Apreciado Xosé: O Sñr. Aniceto e un home de 81 anos que está na residencia de ancianos de A Mezquita, dende hai 4 ou 5 anos, foi agricultor, un irman foi militar de terra en Pontevedra, chamabase Aser, en total creo eran 9 irmans, dos cuales viven tres, pero o ultimo en quedar en Barxa foi o Sñr Aniceto, el era o home que mais contos sabía de xitanos e curas, ainda oxe o persoal da residencia o pasa fenomenal cos seos contos, e os veciños que o visitamos asiduamente tamen.
Casi sempre as suas vacas ... (ver texto completo)
Y siguiendo con los "porquiños". Por la parte de Pontevedra las morcillas que se hacen con sangre llevan azúcar y piñones, o sea que son dulces y por tanto de consumo rápido. ¿También son así por Ourense?. Estando en el Valle de Arán allá por los años cincuenta, hicimos una matanza, y los araneses se quedaron estupefactos; chamuscamos el cerdo (ellos lo escaldan con agua hirviendo), salamos los perniles y los tocinos, (ellos no lo salaban) y de remate preparamos las morcillas al estilo de Pontevedra... ... (ver texto completo)
Jose aqui en el valle apenas se hacen matanzas pero no tiene nada k ver con las de galicia aqui no se hacen chorizos se hacen longanizas les ponen la carne como los chorizos sal y pimienta yo un año prove de hacerlos y se echaron a perder de todas formas en pereiro las morcillas se le ponia arroz y sangre a mi me daban un asco ver esa carne tan negra de la sangre, mikel k tengas una ligera recuperacion y animos, un abrazo a tod@s.
No, si al final no tengo mas remedio que quereros. Es que sois la releche. La rehabilitación como ya le dije a Mikel, no se para que me va a servir. Para ponerme cachas no, porque a mis años por mucha gimnasia que haga: ¡na de ná! que dicen los quillos (habitantes de Cádiz). En cuanto a mi santa, te aseguro Gel, que nunca le han gustado los musculosos; asi que por esa parte no me como un rosco. De estirar la mano... tampoco, porque me dejan solo y no se acercan a hacerme un masajillo ni nada. Asi ... (ver texto completo)
jose pues para el jubileo tenemos poca solucion,, para la neuropatia me imagino q aines y vitamina b,, pero...
lo de ambula no era ambulanci sino ambulatorio...
No, si al final no tengo mas remedio que quereros. Es que sois la releche. La rehabilitación como ya le dije a Mikel, no se para que me va a servir. Para ponerme cachas no, porque a mis años por mucha gimnasia que haga: ¡na de ná! que dicen los quillos (habitantes de Cádiz). En cuanto a mi santa, te aseguro Gel, que nunca le han gustado los musculosos; asi que por esa parte no me como un rosco. De estirar la mano... tampoco, porque me dejan solo y no se acercan a hacerme un masajillo ni nada. Asi ... (ver texto completo)
Amigo Xosé: Esperamos que cando remates as sesións de rehabilitación te encontres ben, dito esto e falando de neve por Marin poucas veces a mirarias sabes que por eiqui dicen mirar non dicen ver, eu solo a mirei duas veces en 34 anos que levo por eiqui, se acaso no pico dos montes que estan arredor das rias. Na serra da Armenteira, no Xaxan, Saramagoso, ou na serra do Galiñeiro, e preso aparecer a mañan e as duas horas derretida.
Amigo Mikel, en la última visita al neurólogo para comentar la "polineuropatía" que padezco desde hace años, y a la vista de que no me han recetado nunca ni una puñetera aspirina para aliviar (no digo curar, porque esto no tiene cura), los efectos de esta jo... ¡piiii! neuropatía, ha tenido a bien recetarme veinte sesiones de rehabilitación. ¡Toma yá!. Y aquí me tienes todas las mañanas. metiendo las manos tres veces en agua caliente con parafina (¿porqué me recuerda el pulpo "a feira"?); luego quince ... (ver texto completo)
jose menos mal k has dado señales de vida ya pensaba k estabas enfermo, te vas a quedar un chaval con tanta reabilitacion, un abrazo.
Amigo Mikel, en la última visita al neurólogo para comentar la "polineuropatía" que padezco desde hace años, y a la vista de que no me han recetado nunca ni una puñetera aspirina para aliviar (no digo curar, porque esto no tiene cura), los efectos de esta jo... ¡piiii! neuropatía, ha tenido a bien recetarme veinte sesiones de rehabilitación. ¡Toma yá!. Y aquí me tienes todas las mañanas. metiendo las manos tres veces en agua caliente con parafina (¿porqué me recuerda el pulpo "a feira"?); luego quince ... (ver texto completo)
Xosé, bonitos relatos, como sempre, graciñas.
En cuanto ás rehabilitadoras, non están para velas, non, de feito están para axudar a rehabilitar a quen necesite rehabilitación... jaja. E ó fin e ó cabo, ¿qué máis dá? Se a doenza provoca falta de sensibilidade, anque se vos "escape" unha man disimuladamente, a desilusión será máis pequena.
Mírao do lado positivo, uns bíceps ben (re) modelados, ahora que a primavera está á porta, á túa muller vanlle gustar. Saúdiños.
Amigo Mikel, en la última visita al neurólogo para comentar la "polineuropatía" que padezco desde hace años, y a la vista de que no me han recetado nunca ni una puñetera aspirina para aliviar (no digo curar, porque esto no tiene cura), los efectos de esta jo... ¡piiii! neuropatía, ha tenido a bien recetarme veinte sesiones de rehabilitación. ¡Toma yá!. Y aquí me tienes todas las mañanas. metiendo las manos tres veces en agua caliente con parafina (¿porqué me recuerda el pulpo "a feira"?); luego quince ... (ver texto completo)
Haver Jose que te queremos ver como un chabal ya veras cuando acabes esa veinte sesiones como quedas nuevo te deseo de todo corazon que te mejores un beso.
Jolin Barxes, non poñer esas fotos, que se caen os dentes... Xosé.
Xosé: Os niscalos estaban bos, pode certificarcho o enfermeiro Mikel, poucos foron pero probounos.
E unha alegria que andes por eiqui xa ves como todos te botabámos de menos.
Xa me rein un cacho co do camareiro, e mais co manporro que lle vas dar o Galeno. Desexo que te poñas ben.
Un saudo.
Boa lección Gel; Eu tamén aprendin a non presumir do que non somos. A propósito aunque o sospecho ¿que son os cádavos?. Saudos. Xosé.
Cádavos son o que en castellano se chaman renacuajos. Así é como lle chamamos no Pereiro, pero en cada pobo téñenlle distinto nome. Eu iba de pequena moito pola Vilavella e os meus primos chamábanlle doutra maneira, que neste intre non chego a lembrar. Saúdos.
De todas formas Gel, aunque dejé la pesca por esos y otros motivos, yo seguía llegando a casa los dias salientes de guardía con mi quiñón de pescado, con lo que me hice pescador famoso entre la familia, y famoso cliente entre las pescantinas de la lonja. Claro que puesto que a rizar el rizo un dia llegué a casa con un par de rodaballos "recien pescados" y no les quité la etiqueta de "made in Galicia" que llevaban colgando. No sirvieron las explicaciones de que habian cruzado el Estrecho, y llevaban ... (ver texto completo)
Non entendo moito de pesca, pero teño oído que é un recurso usado con frecuencia eso de pasar pola lonxa, pero... non quitarlle o DNI os rodaballos, Xosé, eso xa é un despiste que non se pode facer dúas veces...
Miña nai ía as veces a lavar o regueiro da Ponte do Charro. Eu adicábame a facer pozas na area e a "pescar" cádavos. Un día tive sorte e enchín a poza. Fumos a comer á casa ao mediodía e cando volvimos a auga da poza filtrárase pola area e os bichiños estaban todos panza arriba. ¡Coitadiños, ... (ver texto completo)
Gracias Barxes por el piropo, y en cuanto a Mikel, tengo que decirte chaval, que de mis 48 años de servicio en la Armada, 32 me los he pasado navegando ¿vale?. Así que de despacho mas bien poco, solo en el remate final, cuando ya no tenia edad legal para navegar. Y para general conocimiento, el Atlántico en cuanto a temporales es grandioso, pero cuando el Mediterráneo se cabrea hay que dejarlo aparte. Los peores temporales los he cogido navegando hacia y desde Baleares. Como en el Mediterraneo no ... (ver texto completo)
bueno abuelete yo tb hace años llevo canas... pero tu eres unb abueleta encantador con esos nietos tan preciosos y deseados... lo del temporal pues yo he embarcado 4 veces,, bcn -- baleares.. en el barquito de mi hermano (sirauna) q salimos de getaria y en media hora en puerto otra vez con nun mareo q el cemento del puerto lo veia por la cabeza.. y otra vez con un marinel jubilado de mutriku q fuimas a txipirones (yo no persaque ninguno) pero nos entro una galerna y menos mal q el era un veterano ... (ver texto completo)
Estoy por aquí, lo que pasa es que estais todos disparados, y no puedo meter baza. Un abrazo a tod@s. Xose.
Vaia, xa me andaba preguntando eu tamén qué sería do fillo da señora Carmen. Alegróme que estés ben, en que non te olvidaras de nos. Saúdos.
Te explico: Hace varios lustros el Pontevedra de mis pecados, ascendió a Primera división con todos los honores, convirtiéndose en el gallito de la división de honor y machacando a todos los equipos que pasaban por su feudo incluidos Madrid y Barsa. Por ese motivo se acuñó la frase de que era un hueso que "habia que roerlo". La alegria le duró dos o tres temporadas, pero el mote todavía lo conserva. Esa es la explicación. ¿vale?. Y otra cosa por el mismo precio: en Galicia existen gallegos y ferrolanos. ... (ver texto completo)
q sibilino jaaa iba mi toque de.... por Ferrol del caudillo jiii
Mira por donde jovenzuelo, yo no soy del Ferroliño Santo. Como soy "das Rias Baixas" soy de siempre del "hay que roelo" ¿vale?, aunque reconozco que este puñetero Pontevedra me trae por la calle de la amargura. Pero algun día volverá a darnos alegrias mil. Lo de las birras es punto y aparte. Y la cuenta de los sobrinos de Candil es otra cosa. Por supuesto que tienen mi modesta ayuda. Xose.
Amigo Xosé: Esplicalle ben o Mikel que o Pontevedra Club De Futbol, estubo en primeira división un monton de anos, e co tempo e paciencia o mellor a división de plata chega. Segun o meo amigo Lucho do Seixo cada vez que ganaba o Pontevedra decian os socios e toda sua inchada "HAI QUE ROELO"no estadio de Pasarón. Eu algun partido co Celtiña sique o fun ver, que do Celtiña fui socio doce anos, pero despois a caza, e a pesca tanto no mar como nos rios puiderón mais. Por certo o outro domingo estando ... (ver texto completo)
Mira por donde jovenzuelo, yo no soy del Ferroliño Santo. Como soy "das Rias Baixas" soy de siempre del "hay que roelo" ¿vale?, aunque reconozco que este puñetero Pontevedra me trae por la calle de la amargura. Pero algun día volverá a darnos alegrias mil. Lo de las birras es punto y aparte. Y la cuenta de los sobrinos de Candil es otra cosa. Por supuesto que tienen mi modesta ayuda. Xose.
FILLO da carmen creo q ademas de clases de "galego" tambien debo aprender geografia y costumbres,,, pues para mi lo de "hay q roelo" me suena a chino... y ya veo q no has entrado al trapo... jolin.... bueno y acabo de entrar al currelo solo hasta mañana a las 14 horas jeeee
Oye mangante, ¿te importa poner la traducción al lado?. La próxima te la voy a poner yo en "panocho" que es dialecto de esta tierra... y eso no lo traduce google. En fin campeón, felices fiestas para ti, Lito y todos los demás forer@s y que papá Noel o los Reyes la mar de "majos" os traigan toda suerte de venturas y algún que otro "euro", que buena falta nos harán con la que está cayendo. FELICES FIESTAS A TOD@S. Un besazo a las foreras, y abrazos a los foreros. Xose (un galego por terras mediterráneas)
boas noites fillo de carmen... vete al google y curra un poco imaginate q pongo
felicidades y prospero año nuevo y lo q no pone es q este 2012 sea un año menos cab.... q este acabo de llegar del hospital dos ingresos en 10 dias (lito) con distintos diagnosticoa.. y teniamos ya la maleta, las luces. el olentzero (google traductor) y no se si llegaremos al pereiro.. pero bueno--- adema squiero decir q deseo de todo corazon un año en el q la PAZ de este pueblo y a la vez de España sea una realidad ... (ver texto completo)
Aqui polo que vexo, todo dios se apunta o barril. Pois tendes que esperar a ver si nos suben o sueldo os retirados, que de momento mal o vexo. Por ahora... biquiños. Xose.
TENDRAS Q VENIR CON LA PASTA (euros) POR LAS ESTRELLAS Q llevas en el uniforme, ya ves q hay mucha gente q se engancha al barril de todas formas antes de bajar al rio haremos parada en la cas de xefa para tomar aliento... y a la abuela zorionak y q intente tener un nieto q admire y viva del recuerdo y de la vida do pereiro
Felicidades abuela Pili. ¿Quien habra inventado los nietos para hacer viejos a los abuelos?. Claro que hay abuelos caducos como yo, y abuelitas ye-ye, como tu. Que todo vaya bie ¡n. Un abrazo. Jose.
jose y mikel de parte de la abuela pili muchas gracias tiene el ordenador enfermo porque ahora tiene k ocuparse de la nieta jajaja, eso le pasa por ser tan adelantada y ser una abuela yeye, un abrazo.
Teresa, pues échame una mano, que este "joio" vasco me tira a matar. Como le debo "tropecientas" birras, el tio no perdona. Todo es broma, al vasco lo quiero mucho pero no se lo digas. Un abrazo reiniña. Jose.
jose pues con tantas birras el vasco como va a acabar no, saludos.
Hola tia-abuela Teresa. Ya veo que ultimamente no quieres saber nada conmigo. Me tienes totalmente abandonado. ¡Vale! Un abrazo de todas, todas.
jose no digas eso k no es verdad lo k pasa es k estais muy liados mikel y tu y no quiero molestar, un abrazo. bueno lo de liados en buen sentido.
Te informo (como tu no has hecho la mili, pues no estás en la ola). En la Armada existen: Portaviones (Príncipe de Asturias), Buques Multipropósito (Juan Carlos I), Buques de aprovisionamiento (Galicia, Castilla, Aragón, etc.), Destructores, FRAGATAS, Corbetas, Patrulleros, Dragaminas. etc., etc., y etc. ¿vale?. Efectivamente Capitanes (de Navio, de Fragata y de Corbeta) hay muchos, pero no tantos como se dice. En cuanto a marineros... pocos, porque la mili ya no existe y ahora todos son profesionales ... (ver texto completo)
nunca estuve en la ola de los militares ni de la mili... y tuve la suerte de ser un inutil para el ejercito,,, uffff (a q me tiran de las orejas) yo estoy dispuesto a q nos cuentes tus andanzas de marino por esos puertos aunque creo q me gustan mas tus anecdotas por galicia.. y perdona pero mas q llamarte marino jubilado te seguire llamando joxe o fillo da carmen... bueno voy dejando esto pues hoy toca otra vez preparar comilona
Te informo (como tu no has hecho la mili, pues no estás en la ola). En la Armada existen: Portaviones (Príncipe de Asturias), Buques Multipropósito (Juan Carlos I), Buques de aprovisionamiento (Galicia, Castilla, Aragón, etc.), Destructores, FRAGATAS, Corbetas, Patrulleros, Dragaminas. etc., etc., y etc. ¿vale?. Efectivamente Capitanes (de Navio, de Fragata y de Corbeta) hay muchos, pero no tantos como se dice. En cuanto a marineros... pocos, porque la mili ya no existe y ahora todos son profesionales ... (ver texto completo)
Mas información: Destructores (ya no queda ninguno); Corbetas (tampoco, ya que las cuatro que habia las han reconvertido en Patrulleros de altura). Cosas de la falta de presupuestos...
Oye Mikel, aclárame por favor lo de "la fragata". Como tu comprenderás es por pura deformación profesional (soy marino ¿lo sabias?) Un abrazo campeón. Xose.
hombre claro q lo se,, si lo has comentado varias veces... por eso mismo me ha salido lo de fragata (por cierto ni idea de distinguir) ha sido por chincharte un poco sobre todo porque segun la "vox populi" hay mucho capitan y poco marinero jeeee
Hombre Barxes, desconocia el epíteto de "A Peideira" que le aplicais a La Celulosa de mis pecados (yo trabajé en su construcción allá por los años 59 y 60 antes de ingresar en la Armada y coloqué la bandera en la primera chimenea). De todas formas ojo al parche que tengo entendido que quieren trasladarla al interior de Galicia, y aunque ya no es tan "peideira" como al principio, todavía "cheira un pouquiño". De todas formas a los que vivamos a su alrededor nos devaluó los terrenos, y la construcción ... (ver texto completo)
Amigo Xóse: Maña dia 3 quedei co meo amigo Luciano (Lucho) pros amigos, en ir a practicar algo de pesca deportiva pola ria de Pontevedra, enfrente Bueo e San Xenxo. Creo que si non cae algunha faneca, sargo, pinto, ou maragota, seguro que o lado dalgunha batea caerá algunha rincha (cabala ou caballa en Ourense). Estes peixes conoceos moi ben o boso veciño pescadeiro do Pereiro José Antonio aunque el non os comercializa, e logo pola noite iremos a comer unha merendiña boa a Combarro, so e pena que ... (ver texto completo)
Vamos a ver Barxes. Aqui como la policia: ¡identificación! ¿Como jolines conoces tantos lugares de mi terreno?. Explicate. Un abrazo. Xose.
Prezado Xóse: Eu son de Barxa nacido e criado en Barxa, vivin no pobo ata a idade de 18 anos logo estiven traballando e estudiando por muitos lugares de España, pero logo por proximidade a familia e por a sua beleza as rias baixas e alguen mais cautivaronme. Ainda que visito Barxa cada quince dias. A tua terra e das mais fermosas de Galicia ainda que "A Peideira" como se lle chama por estes lares a parte de contaminar afea o entorno, xa sabes me refiro a Elnosa, (celulosa).
Teño moi bos recordos ... (ver texto completo)
Vivia en mi pueblo, (Lourizán) un cura llamado D. José, que de sobrenombre o mas bien de apodo era conocido por "Sifó". Habitaba una casa-palacete, atendido por una sirvienta de nombre Guillerma. También de vez en cuando aterrizaban por la casa algún "sobrino", pues se daba por hecho (aunque con reservas), que hijos no tenia.
En cierta ocasión hubo de acudir a un entierro junto con otros curas, (el difunto debía de ser de categoría) a un pueblo de Ourense.
Como el acto fúnebre incluía "misa de ... (ver texto completo)
Este tal crego apodado Sifó, tamen decia a misa en Estrivela e mais nalgunha parróquia de Marin. En Marin como e de todos sabido vive moito xitano deses que se adican a venda ambulánte nas feiras, e alí vivia o rei dos xitanos e a familia que éran sete irmans. E un dia se puxo a nai enferma, e lle pedio o home e os fillos que se falecia que queria un enterro con toda a pompa e que queria seis curas, nesto que falleceo, enton foron falar co Sifó que éra o da parroquia para que chamara os outros cinco, ... (ver texto completo)
Mikel, yo tampoco sé hablarlo bien, pero de vez en cuando me gusta practicarlo, sobre todo cuando hablo de Sifó, mi cura "prefe". En cierta ocasión en un viaje de vuelta de un permiso al Ferrol, donde yo estaba embarcado (Destructor Oquendo), coincidí con el cura en el autobús (él iba a Santiago). Y como tenia un "sobrino" embarcado haciendo la mili en el mismo buque, me dió 20 duros para el chaval pero que "se los gastase en putas, pero nada de traerle ningún "bombo" a casa... Este Sifó no tenia ... (ver texto completo)
asi me gusta forer@s k seais asi de animados un año para la fiesta de vilavella venia el faxo de la fiesta y los vecinos estaban de fiadeiro en la calle donde mi casa y faxo comento k no portovello estaba alguien vestido con una sabana blanca y al rato lo ven pasar por detras de las casas y no se le ocurre a rosa la medre de edelmira y a dario el hermano de maruja del enrrique ir a ver si lo reconocian dario estaba delante y rosa detras al girarse el de la sabana echaron a correr rosa se cayo y dario ... (ver texto completo)
Vinga Mikel, contanos alguhna, aninda que sexa mentira. Xose.
fillo da carmen eu no falo galego, entender creo q entendolo... ya veis q en tres palabras abre metido 5 tacos...
pues mira le contaba a gel por mensaje en movistar q yo poco puedo contar del pereiro aunque mis recuerdos cuando me llevaron a fiestas de vilanova y me vi a tosdos los viejos (hace años) yo era un rapaz q se iban a una cuadra y pregunto a lito ¿a donde van? a jugar a las chapas... y alli veo un monton de vejestorios8YO RAPAZIÑO) CON UNAS MONEDAS EN EL SUELO q susto hasta q me lo explicaron... ... (ver texto completo)
Unha moza veciña miña, foi a traballar a Inglaterra, e xa de volta ao pobo, cando a nai lle decia: ¡Mariaaa... ¿botácheslle de comer os porcos...?!"!, contestaba: ¡Yes maman!...
Vinga Mikel, contanos alguhna, aninda que sexa mentira. Xose.
Vivia en mi pueblo, (Lourizán) un cura llamado D. José, que de sobrenombre o mas bien de apodo era conocido por "Sifó". Habitaba una casa-palacete, atendido por una sirvienta de nombre Guillerma. También de vez en cuando aterrizaban por la casa algún "sobrino", pues se daba por hecho (aunque con reservas), que hijos no tenia.
En cierta ocasión hubo de acudir a un entierro junto con otros curas, (el difunto debía de ser de categoría) a un pueblo de Ourense.
Como el acto fúnebre incluía "misa de ... (ver texto completo)
Munto bon, axo que nahún era a primeira vez que dormia cua tal Guillerma. Fixesteme reir co caso encuestión.
Unha aperta.
Existió, y digo existió porque ya falleció hace algún tiempo, un personaje en Marin llamado artísticamente "Jhon Balan" el "Hombre Orquesta". Este hombre tuvo mucha resonancia en Galicia donde tuvo programa propio en la Televisión Gallega, y ya se cuenta que de pequeño mostraba buenas cualidades. Siendo todavía un "cativo" un vecino lo contrató para acarrear una partida de leña que le habían traído para su horno. El contrato era de 5 pesetas que le abonó por anticipado por realizar el trabajo.
Cuando ... (ver texto completo)
Persoaxes deste calibre non morren nunca, porque nos deixan tantas anécdotas que siguen vivos na nosa memoria. A pena é que non houbera naquel intre alguén "rodando" xa tal ocurrencia... porque haber hainos, o caso é dar cueles.
Apertas.
Habia un personaje en Marin muy aficionado a empinar el codo. Asi que la gente acostumbrada a sus "trompas" procuraba no hacerle mucho caso. En cierta ocasíon a altas horas de la madugada le oyeron gritar a grandes voces: ¡Acudirme, tres que me atacan, tres que matan...!. Los vecinos apenados y pensando que no era ley, atacar asi a una persona, acudieron prestos a defenderlo. Cuando llegaron al lugar se encontraron al interfecto tendido en un banco de la Alameda con una botella en la mano. Preguntado ... (ver texto completo)
Moi bo, Xosé. Cóntanos máis historias, anda. Estas do viño non teñen desperdicio. ¡E viva o bó viño, que con moderacón alegra as festas! Apertas.
Habia un personaje en Marin muy aficionado a empinar el codo. Asi que la gente acostumbrada a sus "trompas" procuraba no hacerle mucho caso. En cierta ocasíon a altas horas de la madugada le oyeron gritar a grandes voces: ¡Acudirme, tres que me atacan, tres que matan...!. Los vecinos apenados y pensando que no era ley, atacar asi a una persona, acudieron prestos a defenderlo. Cuando llegaron al lugar se encontraron al interfecto tendido en un banco de la Alameda con una botella en la mano. Preguntado ... (ver texto completo)
creo q a mi me atacan mas..... el blanco, el tinto, el clarete y hasta el vino de consagrar
Habia un personaje en Marin muy aficionado a empinar el codo. Asi que la gente acostumbrada a sus "trompas" procuraba no hacerle mucho caso. En cierta ocasíon a altas horas de la madugada le oyeron gritar a grandes voces: ¡Acudirme, tres que me atacan, tres que matan...!. Los vecinos apenados y pensando que no era ley, atacar asi a una persona, acudieron prestos a defenderlo. Cuando llegaron al lugar se encontraron al interfecto tendido en un banco de la Alameda con una botella en la mano. Preguntado ... (ver texto completo)
lo que hace el vino....
Muy bueno Gel. Un abrazo. Jose.
hola a tod@s parece k estais dormidos ya es hora de despertarse animo y a escribir.
Hai que ver que mediño tiñan estas rapazas. Seguro que hoxe en dia, non teñen tanto ¿verdad miñas reinas?. Un biquiño para as duas. Xose. (De cando en vez ata escribo en galego).
hola claro k todos tiñamos medo co k se falaba nos fiadeiros eu se tiña k salir a calle de noite e pasaba por algun cruce de camiños eu sola corria como ua chispa porque decian k ali xuntabanse as bruxas yas animas e mais na nosa casa habia ua tranpilla pa baixar a cuadra eu esa abitacion non dormia sola co medo k tiña k entrara alguien xa te podes igmaginar k medo, un abrazo.
Por supuesto que soy el de que mas tiempo dispone para escribir en el foro (cuando mi nieta me deja el ordenador). Pero lo que traté de decirle a Mikel, es que la gente no se anima a contarnos algo. Reconozco que después de un día de trabajo, no está uno para historias, pero en fin siempre hay un minutillo, para contar alguna cosilla que sirva para demostrar que la parroquia está viva. Así que ánimo queridos foreros, y que no seamos los "forasteros", los que animemos el cotarro. Ah ¡y yo también ... (ver texto completo)
PELOTA.... q te conozco aunque sea de foto.. y deseando conocer a mas gente--conozco a candil a pura... a pili y a teresa aunque no les pongo cara les vi un momento en mezquita en un mal momento para ellas.. lo de escribir pues es un poco darle vida al pueblo aunque sea virtual... porque real en este momento debe estar bajo minimos.. Bueno despues del rollo acabamos de quedarnos solos en el caserio han estado manel, carmen (nela) y claro lito con hijos y nietos.. hemos --- he cocinado un cocido gallego ... (ver texto completo)
¿Te has fijado Mikel que tu y yo encabezamos la lista de los mas mensajistas? En la clasificación general vamos "sobraos" (que se dice ahora). Vamos, que parece que el foro es nuestro. En fin, a ver si esta "xente" se anima y escribe más. Un abrazo campeón. Xosé.
no es por nada pero Jose que tu eres el que mas tiempo te sobra para deleitarnos con vuestra escritura aunque Maykel no tenga tanto tiempo pero bueno tu de abuelo te llegara pero ojala sigais escribiendo muchas veces yo estoy encantada de leeros seguir asi. AMIGOS.
¿Te has fijado Mikel que tu y yo encabezamos la lista de los mas mensajistas? En la clasificación general vamos "sobraos" (que se dice ahora). Vamos, que parece que el foro es nuestro. En fin, a ver si esta "xente" se anima y escribe más. Un abrazo campeón. Xosé.
bueno fillo da carmen no me hace ninguna gracia estar sobrado en la pagina do pereiro pero lo q quiero colgar aqui es q hay mucha gente do pereiro q lee la pagina,, yo les invito... ¿exijo? q entren en la pagina para hacer pueblo aunque sea desde fuera... bueno y para terminar estoy muy orgulloso de conocer hace yaaaa 30 años a la gente del pereiro... y sobre todo a esta gentiña tan maravillosa xefa. mariquita, ne, ia,, corvina,, pilar.. todos ya en loreto y ahora a nino.. begoña... y a toda esa ... (ver texto completo)
Amigo Mikel, a mi siempre me ha encantado el "unto" en el caldo. Pero te puedo asegurar que nunca me lo he comido, porque mi santa abuela me decia que era malo para "el padregón" y se lo comia ella. Mi abueliña se murió con 93 años y se fué a la tumba con el secreto del "padregón". Por eso cada vez que hacemos cocido gallego en casa, le echamos "unto" pero solo para dar sustancia, no vaya a ser que "el padregón" nos la juegue. (Un recuerdo para la abueliña Estrella). Abrazos. Xose.
fillo da carme y encima como no tenia unto en el caserio lo he encontrado en eibar
Oye jovenzuelo, los níscalos los conocí y los he comido en el Valle de Aran, (allí donde vive Teresa). Tambien los compré en cierta ocasión en el mercado de Valencia donde había ingente cantidad de ellos. Nunca los probé en mi tierra, aunque tengo entendido que los hay. Y aquí en Cartagena, los encontré en cierta ocasíón en una fruteria como caso extraordinario. No niego pués que en Euzkadi haya níscalos, pero tendrás que reconocer que no es solo patrimonio vuestro. ¿Vale campeón?. Un abrazo grande. ... (ver texto completo)
hola a todos los robiñones aqui en cataluña hay muchos los niscalos tanbien los hay en galicia igual k aqui pili en cuanto al pereiro k hay poca gente como no canbien las cosas pronto se llenaran los pueblos k en las ciudades se lo veo xungo. un abrazo.
Oye jovenzuelo, los níscalos los conocí y los he comido en el Valle de Aran, (allí donde vive Teresa). Tambien los compré en cierta ocasión en el mercado de Valencia donde había ingente cantidad de ellos. Nunca los probé en mi tierra, aunque tengo entendido que los hay. Y aquí en Cartagena, los encontré en cierta ocasíón en una fruteria como caso extraordinario. No niego pués que en Euzkadi haya níscalos, pero tendrás que reconocer que no es solo patrimonio vuestro. ¿Vale campeón?. Un abrazo grande. ... (ver texto completo)
fillo da carmen los niscalos hace años en euzkadi ni se comian se enviaban todos a cataluña en camiones lo q queria decir es q los q comi eran de al lado del caseio donde vivimos
tampoco se comia e incluso molestaba el olor del pulpo y del unto
gracias a dios eso ha cambiado tanto q los niscalos estan a 13,50 euros kg y el opulpo y el unto vete a saber a cuanto
Por cierto Mikel, lo de "amatur" me ha gustado mucho. Eso de "tierra madre" es lo mas bonito que hay. Un abrazo. Xose.
AMALUR.. ama--- madre lur--- tierra
Oye jovenzuelo, los níscalos los conocí y los he comido en el Valle de Aran, (allí donde vive Teresa). Tambien los compré en cierta ocasión en el mercado de Valencia donde había ingente cantidad de ellos. Nunca los probé en mi tierra, aunque tengo entendido que los hay. Y aquí en Cartagena, los encontré en cierta ocasíón en una fruteria como caso extraordinario. No niego pués que en Euzkadi haya níscalos, pero tendrás que reconocer que no es solo patrimonio vuestro. ¿Vale campeón?. Un abrazo grande. ... (ver texto completo)
fillo da carmen... te equivocaste,,, si yo no digo q sean patrimonio de aqui... si no q los niscalos q comi fueron de al lado del caserio de donde vivimos..
respecto a los niscalos aqui rebollones, en Euzkadi hace cuarentaytantos años no se comian y solo se recogian para venderloa a Cataluña de donde mandaban camiones a recogerlos... hoy ya se cotizan a 13,50 eurazos en el mercado.. y va otra en la misma epoca hace quizas 50 años comenzo la inmigracion de los gallegos a esta tierra y recuerdo q ... (ver texto completo)
Aqui estoooooy. Con un tiempo de p... madre. Estos días estoy de comidas de empresa. Me apeteceria un montón comer unos níscalos al natural (robellons en Cataluña), porque los de lata no son lo mismo. Por esta zona no existen que yo sepa. Asi que tengo que contentarme con castañas importadas del norte, porque castaños, lo que se dice castaños, por esta bendita tierra "na de na". En fin forer@s disfrutad de las delicias culinarias de nuestra terriña, y pasarlo bien. Ua abrazo para tod@s. Xose o fillo ... (ver texto completo)
fillo da carmen los niscalos no son de tu terriña sino de mi amalur o sea de euzkadi en galicia no vimos ni malos... con la sequia y la helada ni se vieron.. la gente del pereiro estaba esperando q con las ultimas aguas saliese algu niscalo
Gracias Tere, ¡si es que tengo que quererte! Lo único que me ha recetado el médico es que deje de leer informaciones médicas en Internet, y que solo la emplee para dialogar con gente maravillosa como vosotros. De verdad ¡os quiero! Un biquiño. Jose.
bueno mañana por la mañana para pereiro... lo de las castañas me imagino q no tendremos problemas para recoger un puñado y los cocomelos pues tendremos q ir al carrefour o a eroski q seguro q los tienen al menos en conserva.. fillo de carmen lo de la prostata es cuestion de edad y para ahi vamos todos yo creo q ya estoy en 3 cm... pero bueno...
tere respecto a lo de eta ojala esta vez sea cierto y no nos engañen una vez mas y los politicos se animen a resolver los problemas y permitiendome un mensaje ... (ver texto completo)
Tere, te comento. Los informes que me hicieron, variaban a peor de los del pasado año. El medico de cabecera, que se los enseñé, me comento que seguramente me pondrian un tratamiento. Sin embargo, cuando los vé el urólogo me dice que estoy divinamente, y que los resultados no son preocupantes. Y me cita para el mes de Mayo nada menos, para hacer unos analisis de sangre y orina. O sea que por lo que se vé, todavia me quedan Telediarios. Muchas gracias a todos por preocuparos de mí, y tambien pediros ... (ver texto completo)
¡Graciñas, Virxen del Carmen! Graciñas, Jose, por contarnos enseguida tan boas noticias. A disfrutar do inverno e a seguir dando moito a "lata" por eiquí e coidando dos teus fermosos netos.:-)
¡Eh! os demáis convalecientes e seus respectivos enfermeir@s non vos poñades celosos, que tamén rezo por todos vos: Lito/Mikel, marido/Gel, etc.
Por cierto, tamén rezo porque ojalá que sea verdai o anuncio de fin-definitivo-de-ETA, por Dios, tantos inocentes mortiños que acaben xa. E, pouquiño a pouco, que vaian desaparecendo todas as guerras do planeta, toda a fame e todo o sufrimiento que uns seres humanos nos causamos a outros. Vale que non podemos desterrar todo o sufrimento que chegue de forma natural, pero sí que deberíamos ser capaces de acabar con o sufrimiento que uns nos causamos a outros, ése é o que non hai dereito a que siga existindo. Diréis que son una ilusa, pero é o meu máis grande deseo. ... (ver texto completo)
Tere, te comento. Los informes que me hicieron, variaban a peor de los del pasado año. El medico de cabecera, que se los enseñé, me comento que seguramente me pondrian un tratamiento. Sin embargo, cuando los vé el urólogo me dice que estoy divinamente, y que los resultados no son preocupantes. Y me cita para el mes de Mayo nada menos, para hacer unos analisis de sangre y orina. O sea que por lo que se vé, todavia me quedan Telediarios. Muchas gracias a todos por preocuparos de mí, y tambien pediros ... (ver texto completo)
fillo de carmen.. bueno.. pues tranki hasta mayo y en la biopsia de mayo se vera
si el urologo no se preocupa pues eso... un abrazote
salimos para pereiro mañana por la mañana