Hoy. Despedimos a otro amigo y vecino de Lubián, Gabriel DEP. En pocos días han fallecido tres excelentes personas del pueblo. Muerte... vete una temporada de vacaciones, no castigues tanto a esta pequeña población, no lo ves que somos pocos!.
Tienes razón, Piño. Lo siento mucho; primero por los que se van, que son los que llevan la peor parte, después por sus familiares que son los que sufren su ausencia y también por el pueblo. Son pueblos pequeños y cada vez se nos van reduciendo más. No quiero nombrar a la innombrables. Como tu dices: ¡que se vaya de vacaciones, o de fiesta o como dice 252525 de ferias (que ya de por si son una fiesta), a mi me encantan.... Un abrazo.
Sempre e doloroso a separación das personas a quen aprecias, en general da pena de todas cuando chega este momento final, sabemos que e lei de vida, que ese Camiño o temos que recorrer todos (ahí non hai distinción) non cabe duda, que si cuesta acéptalo.
Faltando de outro tema, vexo que te preocupa por o paradero de Varela, a min me da que esta con verdadeiras ganas de contactar, fiase de rogar, no obstante, si te decides en poñerle unhas letras en castellano, aunque te custe bastante po lo cambio ... (ver texto completo)
Aprezado Piño: Referente al amigo Manuele,é verdade lo encuentro en falta, pois es un hombre con sentido de humor, claro eu istaría disposto a facer un esfuerzo para ir más rápido con el castellano, más según el padre dice que estoy mellorando munto.
Amigo Piño: Mi más sentido pésame a la familia de los difuntos, más teño que felecitarle de la manera que usted le dice a la muerte que coja uns dias de ferias. Bon humor, assín, assín me gosta a xente que nahún se diga.
Sempre e doloroso a separación das personas a quen aprecias, en general da pena de todas cuando chega este momento final, sabemos que e lei de vida, que ese Camiño o temos que recorrer todos (ahí non hai distinción) non cabe duda, que si cuesta acéptalo.
Faltando de outro tema, vexo que te preocupa por o paradero de Varela, a min me da que esta con verdadeiras ganas de contactar, fiase de rogar, no obstante, si te decides en poñerle unhas letras en castellano, aunque te custe bastante po lo cambio de idioma, o ser causa que el insistía, fácil que acelerarías o regreso o Seúl foro. ... (ver texto completo)
Hoy. Despedimos a otro amigo y vecino de Lubián, Gabriel DEP. En pocos días han fallecido tres excelentes personas del pueblo. Muerte... vete una temporada de vacaciones, no castigues tanto a esta pequeña población, no lo ves que somos pocos!.
Amigo Piño: Mi más sentido pésame a la familia de los difuntos, más teño que felecitarle de la manera que usted le dice a la muerte que coja uns dias de ferias. Bon humor, assín, assín me gosta a xente que nahún se diga.
Hoy. Despedimos a otro amigo y vecino de Lubián, Gabriel DEP. En pocos días han fallecido tres excelentes personas del pueblo. Muerte... vete una temporada de vacaciones, no castigues tanto a esta pequeña población, no lo ves que somos pocos!.
_Non cantes, non chores, non rias, non fales, nin entres, nin sallas sin mo preguntare. ¡Valame San Pedro con tanto gardarme!

Rosalía de Castro.
Claro que Guti era ése, Barxés. Sempre gustou dos eventos. Ata dos enterros. Era fillo dunha cadela mastín e dun can de caza. Daba risa velo de mostra ata cos saltóis, a pesares do seu corpachón.
Vai sustituilo un cachorro mastín leonés. Este chamarase Karín ou Mou. Sonche cousas dun dos meus mozos, que é moi culé.
Si envías tu correo electrónico al Ayuntamiento de Lubián (aytolubian@telefonica. net), yo mismo te la mando.
La planta sí se llena de los insectos que dices, y florece en primavera/verano.
Preciosa la foto. La pondré en un cuadro. Muchísimas gracias.
Sirva esta foto coma homenaxe á desaparición de Guti, o meu querido can de palleiro, que dormía tempo atrás no palleiro que había á miña porta, e tamén na mesma porta da casa. Ladraba polas noites, e metía respecto aos visitantes, a pesares de ser amigo de tódolos humanos.
Estamos a extrañar os seus ladridos e a súa presencia en tódolos eventos. Onde quera que descanse, descanse en paz, como pacífico foi nos seus dez anos de vida.
Apreciado amigo Inda, sentin tamen eu a desaparición do te can, lembro na festa do Cortello o lado teu e meu ainda o acariciei era un can noble, o cual gustabanlle ben os osos do cabrito e se tiñan algo de carne mellor, supoño seria aquel can grande pinto. O que me chama atención tamen é esta foto muitisimo del na sua cama no palleiro, da palla non da herva.
Respeito o analise que fixestes da sacaprada, Piño, Duli, e mais ti estou completamente dacordo, pois as vacas pastaban orredor dela e sempre ... (ver texto completo)
Esta foto es única, merece ponerla en un cuadro; porque no se puede compartir, sino ya lo hubiera hecho. Un saludo.
Si envías tu correo electrónico al Ayuntamiento de Lubián (aytolubian@telefonica. net), yo mismo te la mando.
La planta sí se llena de los insectos que dices, y florece en primavera/verano.
Hola Mikel.-
Evidentemente mi mensaje denomindo "Paises", no le gustó, lo siento, lo que no voy es a pedirle disculpas ya que después de leer y reeler mi escrito no encuentro una sola frase en la que yo haga una valoración en ningún sentido de los habitantes de los mentados "Paises" ni le falte al repeto a nadie. Por supuesto que yo tengo el derecho a manifestar que tal frase me guste o no, igualmente que no cuestiono que Vd. prefira el nombre de "Nación". Es incuestionabie que despues de mi acción ... (ver texto completo)
jose creo q te confundes con lo de enfado.. yo tampoco soy de letras soy de ciencias.. y sin lugar a dudas q tb siento q hallas pensado q se ha creado un foro politico, desde luego no es mi intencion (y perdona por el tuteo) lo q pasa es q como te decia en mi contestacion de pais o nacion.. pues a dios gracias es un tema muy actual y espero q algun dia no sea problema.. un abrazo desde euzkadi.. mikel echaniz zabaleta enamorado de euzkadi y de galicia.. perdona q te halla importunado a ti y a muchos ... (ver texto completo)
O ver esta planta na foto, si me dou conta de atopala varias veces nos prados máis nas cortiñas, pero non sabía cual era o nombre, e' curioso as vacas o precavidas que son, a donicela tan astuta como sempre. Total, que coa planta hai que guardar distancia, a non ser que leve un o Camiño do vibiron. Carallo pra saca parada!.
Gracias por a información.
Yo me acuerdo de ver estas plantas llenas de una especie de orugas amarillas con pintas negras, a mi me gustaba darle con un palo para que cayeran... no se si sería en otoño o en primavera.
Piño: Paréceme lembrar que un día me dixeste que non sabías cual era a SACAPRADA. Vela eiquí. As vacas pacen ao redor desta herba, pero non a tocan co fociño. De comela, produciríalle cirrosis hepática.
Na nosa cultura tradicional hai unha lenda sobre esta herba. Nunha pelexa entre un vibirón e unha donicela, ela envorquillábase de cando en vez na sacaprada. Dicen que cando o vibirón a mordeu, morreu el, e non ela. Algúns vellos cóntano como se eles mesmos fosen testemuñas. Pero iso é un mito. Desde ... (ver texto completo)
O ver esta planta na foto, si me dou conta de atopala varias veces nos prados máis nas cortiñas, pero non sabía cual era o nombre, e' curioso as vacas o precavidas que son, a donicela tan astuta como sempre. Total, que coa planta hai que guardar distancia, a non ser que leve un o Camiño do vibiron. Carallo pra saca parada!.
Gracias por a información.
Sirva esta foto coma homenaxe á desaparición de Guti, o meu querido can de palleiro, que dormía tempo atrás no palleiro que había á miña porta, e tamén na mesma porta da casa. Ladraba polas noites, e metía respecto aos visitantes, a pesares de ser amigo de tódolos humanos.
Estamos a extrañar os seus ladridos e a súa presencia en tódolos eventos. Onde quera que descanse, descanse en paz, como pacífico foi nos seus dez anos de vida.
Esta foto es única, merece ponerla en un cuadro; porque no se puede compartir, sino ya lo hubiera hecho. Un saludo.
Hola Duli.-
Por tu mensaje anterior veo que vives en el Pais Vasco, Sofia en el Pais Catalan, yo en el Pais Gallego, que quieres que te diga a mí esto de los Paises no me suena nada bién, pero en los mismos realizamos nuestras vidas y por supuesto que le tenemos cariño y respeto aunque también nosotros le entregamos nuestro trabajo, seguro que ellos también nos quieren (No todos) yo nunca fuí tan feliz que cuando de pequeño corrina detras de las vacas por los montes de las Portelas y luego venían ... (ver texto completo)
Pepe. Que esta muy bien lo que nos cuentas en tus relatos y no te preocupes por sí algo no le sienta bien a los demás, si aquí estamos como en familia! Tu nunca ofendes hombre, al contrario, sigue así, que lo haces muy bien. Me hizo gracia lo del pájaro... Con lo de las féminas que te rodean, vaya suerte que tienes! Como te mimarán.
Intentaron atracar a los componentes de la banda As Potelas en Badajoz, pero le salió pegada al atracador, si podéis entrar en Facebook de Lubián o en el foro, ya os ... (ver texto completo)