Quero conservar ésta foto como oro en paño, unhos amigos muy apreciados, y ese lugar donde creceu ese centeno q segamos, vai a cambiar de producción en breve, será moito mais rentable, sobre todo, pra xente mayor da comarca unha tranquilidad o ter ahí a sua casiña.
Das Carvalhas, non sei. Pero o máis alto segador, que ten unha grañeira na man, eche da Francia. Apoleirou en Lubián e veu sendo esta seitura a primeira da súa vida con grande perigo para os seus longos dedos sin dedís: non doblaba a palla coa man esquerda, para tras da fouce, antes da segada, e aquela fouce subía pola palla arriba de tal xeito que ben crin que o seu maimiño ía aquel día para o carallo.
Que gran verdade contas Piño, respeito o das seituras e mais todo o que eran as tarefas do campo antigamente. Falando das minas de Rio Tinto meo abó falecido no ano 70 con 98 anos nos contaba as suas camiñatas de Galicia a Huelva a traballar as minas.
Referente a foto, a faceira temblou menudos seitureiros, non haberia entre vos algun das Carvalhas perto da Muimenta, concello de Vinhais, que seria o mellor
familiar do 25, que tanto segou por todas as terras da contorna fai moitos anos.
Unha grande...
E pensar que antiguamente obreiradas como estas ou parecidas, había que segar todo o trigo de Castilla máis o centeno de Galicia.
¡Qué esclavitud a de entonces! terminaban os vereán agotados de tanto traballo, e por si fora pouco, a mayoría dos homes tiñan que irse as minas de Rio Tinto incluso andando é donde podian pra ganar un duro.
Ahora as cosechadoras o fan todo, certo que nos tamén colaboramos, xa que pra non ter que segar non sembramos. Viva o progreso... Esperemos que non volvan anos...
Das Carvalhas, non sei. Pero o máis alto segador, que ten unha grañeira na man, eche da Francia. Apoleirou en Lubián e veu sendo esta seitura a primeira da súa vida con grande perigo para os seus longos dedos sin dedís: non doblaba a palla coa man esquerda, para tras da fouce, antes da segada, e aquela fouce subía pola palla arriba de tal xeito que ben crin que o seu maimiño ía aquel día para o carallo.
Que gran verdade contas Piño, respeito o das seituras e mais todo o que eran as tarefas do campo antigamente. Falando das minas de Rio Tinto meo abó falecido no ano 70 con 98 anos nos contaba as suas camiñatas de Galicia a Huelva a traballar as minas.
Referente a foto, a faceira temblou menudos seitureiros, non haberia entre vos algun das Carvalhas perto da Muimenta, concello de Vinhais, que seria o mellor
familiar do 25, que tanto segou por todas as terras da contorna fai moitos anos.
Unha grande...
E pensar que antiguamente obreiradas como estas ou parecidas, había que segar todo o trigo de Castilla máis o centeno de Galicia.
¡Qué esclavitud a de entonces! terminaban os vereán agotados de tanto traballo, e por si fora pouco, a mayoría dos homes tiñan que irse as minas de Rio Tinto incluso andando é donde podian pra ganar un duro.
Ahora as cosechadoras o fan todo, certo que nos tamén colaboramos, xa que pra non ter que segar non sembramos. Viva o progreso... Esperemos que non volvan anos...