Pero hai que ver o bo que es contando chistes! Un fenómeno!
Estrella, conocendo o bon humor do Inda, estou por apostar que non é un chiste, éste ben foi capaz de facer o que conta, ja, ja,...
Saludos pra todos.
Aqui ando, no me olvido de ninguno, pero estos dias me estoy recuperando de una operacion de vesicula 12 dias en el Hospital te deja desorientada. ya os dije en fechas anteriores que el 2012 me vino retorcido, y retorcido de verdad, esperamos que el 2013 sea bueno para todos, os contare cosas, esperarme. un abrazo bien fuerte para todos repartiroslo. Sofia.
Hola, Sofía, te deseo una pronta recuperación, lo peor ya pasó. Verás como el 2013 te resulta mejor, no hay mal que cien años dure:-). Tú eres fuerte, como te dice Estrella, a pesar de tu apariencia de flor delicada y bella, por lo que prontito saldrás de todos tus males, yo así lo deseo.
Estuvimos en los Santos por a terriña; al pasar por la autovía, miré hacia tu bonito pueblo, como siempre hago; me acordé mucho de tí y le saqué la foto que te dejé de regalito en este tu foro, no sé si la viste ... (ver texto completo)
Aprezados/as: Oxe pasei un dia malo, pois o xefe me enxeo a cabeza de cabeza de corzo, nahún foi si razahún, o primeiro me asustuo munto hasta que me dei conta, me dixo mandaste o cadáver coa b grande,-total que logo le dixen eu nahún matei a ninguéin,-xa o sei cabeza de corzo me refiero a ise mensaxe que te redactou o padre Xosé,-ssín más a culpa teila tú que me dices que cuando teña algunha duda que a poña grande que fonciona mellor, bueno nahún debía decir isto más o Zé assín de ignorante conta ... (ver texto completo)
Es de agradecer que te preocupes por la ortografía, todos somos responsables de cuidar nuestro idioma; no como otros que, por más que le expliques que la preposición "a" va sin "h", no hay manera:-). No es lo mismo un error tipográfico que una falta reiterada de ortografía. Aunque eso no le da derecho a nadie a insultarte; mucho menos a un jefe que, por el hecho de serlo, ya tiene la obligación de tratarte con el debido respeto; si no, está cayendo en un abuso de poder, entre otras cosas.
Saludos y paciencia. ... (ver texto completo)
hoy estube en pereiro visitando mis seres queridos, y a mi tia y primos pero de vecinos solo he visto a maruja no se veia a nadie por la calle hacia frio, un abrazo.
Teresa, yo estuve el viernes, hacía mucho frío, viento y llovía, así que sólo ví a los que estaban en Misa y a los pocos que me crucé por la calle, como el Pita y la Toña; por ejemplo, a Martina, que me encantó verla y me pasó fotos de la xuntanza, ya le pasaré yo las mías también; a Begoñita, que le pregunté por su sobrino, el nieto de Pura, pero dice que todavía no lo conoce, ahora le toca recoger las castañas, siempre tan trabajadora y encantadora; a Laura y a Simplicio, que todavía no los había ... (ver texto completo)
Qué más da que la nada fuera nada
si más nada será despues de todo,
después de tanto todo para nada.
(José Hierro)
Preguntas.
¿Y si después de todo,
todo esto fuera nada?
¿Si cada esfuerzo fuera en vano?
¿Si todos los caminos recorridos ... (ver texto completo)
¡Qué bonito! Yo también seguiré buscando porque sé el TODO está después, esto es NADA comparado con la eternidad que nos espera...
Duli, hoy soy yo la que tengo que decir que vaya informante que estoy hecha, pues me dice mi marido que en Lubián siempre le han llamado cucurriles, en Pereiro cocomelos y lo de choupín es por la zona de Viana, ja, ja.
Me encantan esas vivencias que relatas con tus pequeños, así lo vivimos con las nuestras también. Intentamos fabricar con ellas esos recuerdos que las acompañarán siempre, incluso cuando nosotros ya no estewmos.
Besos.
*estewmos = estemos
Pues si, Mª Teresa, también se llaman Choupin, En Castrelos solo se les conoce c/el nombre de Cucurriles y Cucumelos, que creo que este ultimo es en portugues. La verdad que es muy divertido y muy emocionante ir a setas.
Cuando mis hijos eran pequeños soliamos ir a marisquear, en su tiempo, estaba permitido. Soliamos coger quisquillas, calamarros (cangrejos de mar), caracoles, lapas, navajas.... Un día echábamos sal en los agujeros con forma de ocho y salian tantas que no dábamos abasto a cogerlas. ... (ver texto completo)
Duli, hoy soy yo la que tengo que decir que vaya informante que estoy hecha, pues me dice mi marido que en Lubián siempre le han llamado cucurriles, en Pereiro cocomelos y lo de choupín es por la zona de Viana, ja, ja.
Me encantan esas vivencias que relatas con tus pequeños, así lo vivimos con las nuestras también. Intentamos fabricar con ellas esos recuerdos que las acompañarán siempre, incluso cuando nosotros ya no estewmos.
Besos.
ORACION DE LOS ESPOSOS.
Señor, has de nuestro hogar un lugar de amor,
donde no haya injurias, porque Tú nos das comprension,
donde no haya amarguras, porque Tú nos das paciencia,
donde no haya rencor, porque Tú nos enseñas el perdon,
donde no haya abandono, porque Tú estas siempre con nosotros.
Has señor de nuestras vidas, una pagina llena de Ti;
que cada mañana amanezca un dia mas de entrega, ... (ver texto completo)
Muchas gracias por compartirla, Blas. Si todos los matrimonios fuésemos capaces de hacerla nuestra y recitarla juntos cada noche, estoy segura de que no habría tantas separaciones ni tanta infelicidad.
Recuerdo que en el cursillo de novios nos dijeron que procurásemos preguntarle cada noche a nuestro cónyuge: " ¿Hoy te he hecho feliz?", por todo lo que esa pregunta implica; y que se respondiese con toda sinceridad. Pero en el fragor del día a día, se nos olvida intercambiar esta importante pregunta...
Un ... (ver texto completo)
Pero Blas, vosotros denominais callampas a una serie de hongos, o setas, comestibles. ¿no es así?. Es facil que entre ellas esten los cucurriles. Creo que en galicia también se llaman zarrotas, chaupin, pan de lobos
seguro que aun le queda algun nombre más por ahi. Me alegro de que te haya llegado el olor. ¡Buen provecho!. Um saludo.
Duli, en Pereiro siempre le hemos llamado cucurriles pero en Lubián le dan otro nombre, creo que choupín; ya le preguntaré a mi marido. Asados en la chapa de la cocina de leña, vueltos boca arriba, con unas simples arenas de sal, estaban deliciosos. En mi casa también se preparaban troceados en una sartén con cebolla y pimientos, ¡riquíiiiisimos! Yo nunca he sido muy afortunada al salir a buscarlos, todo el mundo encontraba menos yo. Así que me daba un vuelco el corazón cuando descubría alguno... ... (ver texto completo)
¡TRIPI es un amor, Sofía! Si lo ve mi hija, se lo querría llevar a toda costa; menos mal que no fuimos...:-) Y sus padres también son muy bonitos. Que los disfrutéis mucho. Gracias por acordarte de compartir estas fotos. (Solté una carcajada en el tren con tus chistes, ja, ja, ja).
Un saludo a todos los forer@s de buena voluntad, hoy especialmente a Estrella, para darle la bienvenida; es una alegría que se incorpore alguien del propio pueblo, así podrá mantenernos al día; es un "enlace" real con ... (ver texto completo)
Muito peor cos sainchos...
Un saudo Inita
Pero no son las malas hierbas las que ahogan la buena semilla, sino la negligencia del campesino.
Saludos.
Por la boca muere el pez y, aunque el mono se vista de seda (o de personajes), si mono era, mono se queda; por sus hechos (o alardes), le reconoceréis.
Saludos a todos los forer@s de buena voluntad.
Hoy es un dia muy feliz para mi y para los mios, Maria (mi hija) y Jose han tenido a su hijo Daniel.
¡Enhorabuena, Pura, por el nacimiento de tu nieto! Enhorabuena también a tu marido, a tu hija y al papá de Daniel, qué contentos estaréis con este acontecimiento tan hermoso. Mucha salud a los papis para criarlo y a los abuelos para malcriarlo, je, je.
Un abrazo a todos y un achuchoncito a Daniel, espero dárselo pronto en persona.
Saludos a todos los forer@s de buena voluntad.
Hay quien se condena cada día a ser esclavo de sus palabras; yo, desde luego, prefiero ser dueña de mi silencio. Porque amar a los que te aman es muy sencillo; lo difícil es no odiar a los que te odian. Es tan fácil ver la paja en el ojo ajeno y no ver la viga en el propio...
Buen fin de semana. Un saludo a todos los forer@s de buena voluntad.
Hola a todos, ya se que os abandone mucho tiempo, pero no por eso os tenia olvidados, no. Tengo un año retorcido que se dice, a ver si se termina pronto y el 13 es mejor, siento que alguno de mis foreros esta enojado, voy a pensar que sea pasajero, si no ¡que voy hacer yo! desde que empezamos hablandonos desde estes nuetros Pueblos, formamos una pequeña familia y uno se acostumbra a esta comunicacion tan sincera que si de repente no la tienes la hechas de menos eso si, cuando disponemos de algun ... (ver texto completo)
¡Telepatía!
Ser buena no es sinónimo de ser idiota. Ser buena es una virtud que algunos idiotas no entienden. Si los que pierden el tiempo criticándome lo dedicaran a hacer el bien, el mundo sería un lugar infinitamente mejor. Yo no tengo tiempo para odiar a los que me odian, estoy demasiado ocupada amando a los que me aman; y rezando por los que no saben lo que es amar. No me hace daño quien quiere, sino quien puede; al que lo intenta, le sonrío y le digo: "gracias por darme la oportunidad de encontrar a otro mejor que tú y de poder rezar por tí".
Buenas noches y saludos a todos los forer@s de buena voluntad. ... (ver texto completo)
Tomo como tema, lo escrito por o Candil " Querer es poder "; esto para responder
a nuestra querida Duli:
Cuando hace 22 años atras, nos iniciamos -con mi Flaca- en la aventura de participar en el movimiento de familia; este no existia en Santiago y hoy ya cumple 20 años; no eramos mas de 100 matrimonios y hoy somos 1.900 (SOLO EN STGO.), no se conocia de Santiago al sur y hoy ya estamos en Rancagua (a 85 Km.), en San Fernando, Sta. Cruz (a 150 Km.); al Norte estamos en Serena (a 480 Km.); QUERER ... (ver texto completo)
Hola, Blas, ¡hay que ver la de cosas que nos unen, nada sucede por casualidad! Yo no pertenezco a ningún movimiento en especial; sin embargo, en nuestra Parroquia de Collado Villalba, este año, en mayo, se organizó por primera vez un curso para matrimonios católicos, en el que participé junto a mi marido y otra treintena de matrimonios. Me pareció una iniciativa bonita, especial, diferente, que nos aportó mucho tanto a nivel individual como colectivo, pues sólo sabíamos que existían los cursillos ... (ver texto completo)
O candil, o D. Pepe comese béin, más íste mes de Agosto pasado creo que era Domingo, totale que miña prima nahún entende béin o galego, na más xegar pois o camareiro le dice si era encargada, ela colleu unha raiba, so me decía que le debe importar a éste meque trece dónde traballo eu, si son encargada ou dona, totale me cubrin de pacencia pois miña prima nahún escuita sólo fala, hasta que le puden decer o dia siguiente que me parecia que o que querría decir o dicho camareiro era si tiñamos a comida ... (ver texto completo)
Ja, ja, 252525, contas cada coisaaaaa...
Muchisimas felicidades guapa
Gracias por acordarte, Martina. Aprovecho para felicitar a mi tocaya Teresa y a todas las Teresas que nos lean. Bicos a tod@s.
Me parece que estos son más del D. Pepe... Recuerdos, Martina y compañía, sin olvidarme del resto de forer@s.
Blas y O Candil, esas palabras vuestras llegan al corazón. Espero que lleguen al de su familia en especial al de sus padres para que reciban un poco de consuelo. Yo también les mando un abrazo muy fuerte cargado de todo mi amor y de todos mis buenos sentimientos. No hace falta conocerse para hacerlo. Un beso con todo mi amor.
Gracias, Duli. Espero que sí que le lleguen al corazón y les proporcionen algún pequeño consuelo, como bien dices; ya me ha comentado mi madre que fue un entierro tristísimo, todos los entierros lo son pero éste especialmente, al tratarse de un chico tan joven, creo que cercano a la treintena. Que descanse en Paz nuestro hermano Iván y que sus familiares puedan encontrar en el Señor un poco de bálsamo para su desconsuelo.
Ma Teresa: Solo dos palabras, para decirte hola, estoy aqui en mis tareas, ya se que se tarda poco en enviar un saludo, pero si te pones gusta explicar algo mas y contarnos cosas, pero no te preocupes estare menos atareada y lo are, solo una abrazo y hasta pronto. Mi enhorabuena por la reunion del Pereiro fue un exito.
Hola, Sofía, gracias por acudir a mi grito desesperado, pero es que este foro sin tí no es lo mismo. Y menos ahora que te conozco y te pongo cara, que cuando te escribo o te leo me imagino tu sonrisa y que, cuando no estás, noto tu ausencia. Por eso te pido, te pedimos todos los foreros, que no te alejes mucho tiempo, por favor, al fin y al cabo todos nos hemos acostumbrado a este foro por tí.
Al final, se pasó el verano y no pude visitar as Hedradas, ni sus fuentes, ni conocer a tu perrito. Deberes ... (ver texto completo)
Estimada amiga; solo contarte que este (28-29-30/09/12) fin de semana estuve, en un retiro, en Quillota -ciudad a unos 135 Km. de Santiago-; es un movimiento de Iglesia Catolica, manejado por Laicos y al cual pertenecemos con mi Flaca, desde hace aprox. unos 22 años. Nuestro CARISMA ES LA UNIDAD ENTRE LOS ESPOSOS y como consecuencia LA UNIDAD FAMILIAR EN TORNO A LOS VALORES CRISTIANOS; el nombre de nuestro movimiento es M. DE LA SAGRADA FAMILIA DE NAZARET y nos llamamos Nazaretanos; el retiro de ... (ver texto completo)
¡Qué bonito todo esto que cuentas, Blas! La familia es la base de la sociedad pero cada vez se cuida menos, con lo que esos valores cada vez se pierden más. Estamos en la sociedad del consumo, de la satisfacción inmediata, ya pocos saben lo que es renunciar a un bien propio en aras de un bien común, en saber capear el temporal a espera de que brille el sol. Es bien cierto lo que dices que un matrimonio que se profese amor y respeto mutuo es la mejor base y el mejor modelo para educar bien a unos ... (ver texto completo)
... un grupo de amigos decide xuntarse para pasar un rato agradable, contar anécdotas da sua vida, recordar episodios da infancia; que levan asociados tamén recordos dos seus antepasados, ven sexan familiares, amigos, ou simplemente coñecidos.
O lugar escollido é un remanso de paz; poñamos que se trata dunha pradeira á veira do río, onde, nin xiquera a auga interrumpe o cantar dos paxariños, por estar detida aló ó fondo pol-a preseira recén arranxada.
Vai chegando xente de outros lugares, o que ... (ver texto completo)
Teis razón, Ballesteros. ¡Qué ben se está deste lado do río! Por eso un día decidín deixar de oir os berros dese...
Saludos a tod@s os foreir@s deste lado do río.
Eu tamén animo a xente dese contorno a que vaia a ver a orquesta Panorama; estuvo o lunes en Porriño: é un auténtico espectáculo. (non levo comisión, ja, ja)
Disfrutadea a tope.
Saudos.
En eso estamos, je, je
Como se que hay gente que le gusta saber de nuestro pueblo, con mucho dolor de corazon os comunico que fallecio Ivan (nieto de Simplicio y Laura) despues de una larga lucha no pudo ser. Que descanse en paz y mis deseos de consuelo para toda su familia. el entierro sera el Lunes, dia 1 a las 5 de la tarde.
Queridos pais e abuelos do Iván, nada do que vos póidamos decir vos pode consolar da desaparición do voso querido fillo e neto, pero sí quero que sepáis que vos acompaño no sentimento e no dolor, como mai podo facerme unha pequena idea do que estaréis pasando. Sólo lle pido a Dios que o acolla no seu seno e que vos dé as fuerzas necesarias pra poder sobrelevalo da millor maneira posible. DEP.
Recibí un gran abrazo e todo o cariño da miña familia e meu.
O candil xa recibí o mensaxe e te mandei o telef.. esta noite xa me contarás si o recibiche. Gracias por las nombranzas que fais a nosa Vixen da Cabeza a verdá e que foi unha misa preciosa e moi emotiva, os que cantaban era a Charanga de Monterrey que cantan como os Angeles sobre todo o himno a virxen a parte de que ee moi bonito o cantaban moi ben e o sentimento que lle puñan porque eu estaba o lado de eles era emocionante velos. Que a nosa VIRXEN DA CABEZA nos protexa a todos un saludo
Sí, Pepita, recibin-o. Alégrome de que te gusten as fotos, a ver si teu primo peteretiño nos manda as da sua cámara. O que comentei da vosa Misa é tal cual o sentí, foron mutas emociois xuntas, tamén porque meu pai era mui devoto da Virxen da Cabeza e eu era a primeira vez que iba alí sin él; unido o sentimento que puso ese rapaz o cantar... En fin, tú estabas alí e sabes a que me refiero.
E non te fagas mala sangre por o que poida decir certo personaxe, sólo intenta provocarvos pra que saltéis ... (ver texto completo)
Amig@s foreir@s do Pereiro. Unha satisfacción o veros tan animados, é que ben sabéis combatir o calor que por esas fechas nos estaba agobiando. tendes todos unha cara de felicidad, que nin auga de Lourdes pode facer mayor milagro.
Os miro é me da a impresión que os conozco de toda a vida, será de leer os vosos relatos, en realidad solamente conozco a Barxes, os demáis, pode que nos víramos algunha vez na feira da Mezquita, ou nas festas das Frieiras.
Gel. Cómo pudo ser posible que te deixaras pillar ... (ver texto completo)
Piño, alégrome de leerte por este foro, xa que non quixeche/pudeche vir a xuntanza, porque invitar inviteite;-). A ver se cuando alguen organice a de foreir@s de todo o contorno, te animas…:-)
Saludiños a todos.
gel pode ser k non deixen facer lume pola sequia pero nos nosos tenpos no veran tamen habia incendios pero po magosto non puñan ningun problema, un abrazo.
Teresa e Gel, eu non recordo haber ido o monte a facer o magosto, aunque sei que no Pereiro se facía; tal vez meus pais nunca me deixaron ir, como en miña casa sempre había tanto que facer… Xa lle preguntarei a miña nai.
Mikel, Martina, Concha: O millor non podo ir pros Santos, xa vos iréi contando; vou ahora pra Tuiza, se Dios quere. Bicos pra tod@s.
Teresa ando un poco liada, y no estoy haciendo planes para el "magosto", ya que mi hija sale de cuentas por el 20 de octubre, asique no se como andare por esas fechas como para encargarme de cosas. Vosotros organizar y yo si puedo me apunto y colaboro con lo que pueda. Me gustaria ir aunque solo fuera ida por vuelta pero no me puedo comprometer por ahora. Un saludo a todos.
Pois eso sí que é importante, Pura. O teu primeiro neto…, parece mentira, co xoven que eres, casi non mo creo. Espero que teñáis unha hora corta e boa, como se suele decir. E que non se faga de esperar tanto como o meu sobriño, que miña irmá saía de cuentas un 3 e non quixo nacer hasta o 10, se vei que estaba a gustiño na barriguiña da sua nai; así que ahora todos nos pelexamos por collelo no colo, je, je. Que todo salga moi ben e moi saniño, pois guapo xa sabemos que vai ser, para comelo, que tua filla é guapísima. Avísanos en cuanto nazca, fai favor, non nos teñas aiquí en ascuas…
O outro día vin de lexos a tua irmá Begoñita na procesión da Vilavella pero había tanta xente que, cuando me quixen acercar a saludala, xa non a localicei. Foi unha Misa moi bonita, con música e cantante; facía moi bon día e había muta xente do Pereiro, inda coincidín ca Toña do Pita a levar a Virxen da Cabeza, eu facía anos que non iba; de pequena sempre íbamos ca merenda e pasabámolo moi ben, como era a penúltima festa do vrau…, pois a última era a da Escuelqueira, o día 16. ¡Qué tempiños aqueles, toda a familia xunta, pais, irmaos, abuelas, amig@s…!
Un bico pra ti e outro pra esa futura nai, que vos sexa levadeira a espera. Saludos a tod@s os que nos lean. ... (ver texto completo)
Candil, anque sexas máis nova ca min, paréceme extrano que non lembres que o magosto sempre se fixo no monte, con frío ou sin el. Será que os rapaces daquela nunca tiñamos frío. As castañas asadas nos tixolos, fanme recordar as noites de fiadeiro.
A ver si cualla a idea do magosto, pero creo que os castiñeiros inda non pingan, ou si? Apertas para tod@s.
O frío e eu non nos levamos ben, Gel, ja, ja, ja. Sonche moi friolera, non me faleis de comer o frío que me senta moi mal, prefiero estar sin comer...
Saludos.
Pepita, xa veis que se está empezando a animar a idea do magosto. Eu, a dificultad que lle vexo, e que co frío xa non se podrá comer na calle, locales non creo que haxa, o forno de abaixo non sei cómo será de grande pero non creo que collamos alí... E pra xuntarse nunha casa particular, non sei... Bueno, a ver se esta tarde sin falta te envío o meu número de móvil por correo e tú me envías o teu, por si acaso... Bicos.
Pepita, xa te enviei as fotos e o móvil o teu email. Mira a ver se as recibes. Bicos
Cómo que Martina no se ha mojado? Yo ya he dicho que nos apuntábamos (e incluyo a Tita y Avelina aunque no les haya consultado), Eso sí, para el dia 1 será muy justo porque nosotros estaremos llegando pero para el 2, sábado, perfecto. Si hace buen día podemos hacerlo en el patio de casa, y sinó nos metemos en la pallarega!. Teresa y Concha, no sabeis cuánto os admiré por vuestra capacidad de organización y de trabajo respectivamente, y creo que es justo que esta vez seais las que sólo disfruteis. ... (ver texto completo)
¡Bieeeeen por Martinaaaaa! Si lo organizáis para el sábado a mediodía, a lo mejor podríamos apuntarnos; hablas de tu patio y pallarega pero ¿te puedes creer que yo no sé cuál es tu casa? ¡Esto no puede ser! ¿Queda cerca o lejos del horno de abajo?
Que sepas que la admiración ha sido mutua, entonces. Resultaste una estupenda colaboradora, una muy grata sorpresa que me llevé esta xuntanza, al conocerte y descubrir lo encantadora que eres. Espero que tu marido se recuperase pronto. Un beso y saludos ... (ver texto completo)
Hola a todos. Nosotros no queremos perder la maña de hacer el pan. Asique el sabado pasado nueva fornada con churrasco incluido pero con mucha menos gente. Eso si os recordamos a todos. Belssi el café y el abrazo queda pendientes. Martina contigo tambien y como no con Mikel y Lito. Besos a todos los foreros. Cuñada o panocho está reservado pra Tuiza. Saliu riquisimo a practica notase cada vez mais rico. O do magosto está ben pero con outra comisión Jaajaa.
Hola, cuñada, xa sei que anduveche de panadeira e cociñeira de novo, xunto ca Toña, o Pita, o Jesús..., e que o pan vos saiu riquísimo, gracias por guardarme un, daremos boa conta de él na Tuiza, si Dios quere, xunto a unhas raciois de pulpo na quela pradera; se ven a Sefi tamén, como o ano pasado, alí nos xuntaremos. A ver qué pasa o final co magosto... Bicos.
Si hay magosto avisade con tempo que me apunto. Un saudo prra todos
Pepita, xa veis que se está empezando a animar a idea do magosto. Eu, a dificultad que lle vexo, e que co frío xa non se podrá comer na calle, locales non creo que haxa, o forno de abaixo non sei cómo será de grande pero non creo que collamos alí... E pra xuntarse nunha casa particular, non sei... Bueno, a ver se esta tarde sin falta te envío o meu número de móvil por correo e tú me envías o teu, por si acaso... Bicos.
Ja, ja, ja, pues si tu no lo sabes, es que no es. ¿Como se me habrá metido a mí en la cabeza esta fecha?. ¡vaya informadora que estoy hecha!... Lo de las esquilas, que bonito y relajante es oirlas en el monte. Es una pena que no haya ganado, su función era muy importante, casi tan importanta como la de las abejas. El ganado corta y mantiene a raya la hierba, abona, etc... y gracias a ello, muchas especies no desaparecen. Cantidad de plantas medicinales, incluida la manzanilla desaparecen por este ... (ver texto completo)
Duli, ahora sí que es la Tuiza, el próximo domingo, 30 de septiembre. El sábado viene la gran orquesta PANORAMA, dicen que la mejor de Europa. También habrá verbena el viernes. Y el domingo por la tarde, la orquesta Salsa Rosa abajo en la Tuiza. No dirás que no te informo bien, je, je.
Besitos a tí y a todos los forer@s de bien.
Solo puedo decir perdonarme todos, por tanta ausencia, no estuve presente, pero os tuve en mis pensamientos, a todos, poco a poco ando rematando mis trabajos que deje a medias antes de verano, las cosas de PALACIO SE DICE, VAN DESPACIO. lo que si os puedo decir que seguire aqui, con vosotros, estoy viendo que esto crece era mi ilusion, y lo que se empieza se acaba, y esto no se acabo, estamos empezando. para que lo sepais todos, que nos lee mas gente de la que nos imaginamos, este verano mucha, mucha ... (ver texto completo)
¡Benditos los ojos que te leen, Sofía!:-)
tuve mis dudas entre la s y la x......
teresa te voy a nombrar mi andereño de galego (profesora)
bueno y metiendo el dedo en la llaga ¿teresa te animas a montar el ¿magosto? en pereiro? venga animate... con menos gente en petit comite ahhhhhhh y tb va el reto a concha
No, no me animo, muchas gracias. Yo llegaré justo para que mi mamita me tenga el plato en la mesa, no para ponerme yo a organizar nada. Esta vez le toca a otros organizarlo, je, je. Pero gracias por la confianza.
Bicos pra tod@s.
Chicho; aproposito de tu ultimo chiste; es uno de los postres que mas megustan,
las Frutillas cocidas con azucar y con crema de leche.. uuhhnn, solo son similares a las Papayas confitadas en casa y con crema de leche.. uuhhnn. Esos dos postres arreglan el peor de los dias entre esposos o con los hijos.
Lo que no hemos podido arreglar los foreros de las Hedradas, es la ausencia preocupante de nuestra querida Sofia, las ultimas noticias son de la Xuntanza do Pereiro, que MªTeresa nos conto con tanta ... (ver texto completo)
Sofíaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa aaaa!......
venga los bullos me imagino q los tendremos aqui en euzkadi los del caserio no valen nada y ademas tengo el "tisolo" ¿se dice asi?
Pareceme noi ben. entonces cando podas me mandas tamen o telefono e cando me queda rexistrado o teu correo xa te mando o meu, cando me mandes as fotos pasareille al menos unha o meu irmao estará encantado de vela, seguro. Eu tamen teño pensado ir no puente Do Santos. Un abrazo amiga e outro pra ti Piño
Ok, Pepita. Pero non fai falta que lle envíes fotos miñas o teu irmao pra conocerme, pois non ten máis que darse unha voltiña polo foro do Pereiro, alí hai fotos da xuntanza e de algún foreiro, como o Barxes, o Juan, a Gel, a Sofía, unha servidora, je, je... (teño pendiente subir alguha mais).
Faltaban, entre outros, o Piño e o Inda, así que porei eiquí, neste foro, a que nos ficemos os tres co Barxes no Cortello dos Lobos...:-)
¡Hasta prontiño!
O traballo de espantapáxaros ben podería ser unha ocupación alternativa, se ben cabería a posibilidade de que os páxaros pousaran en min e me deixaran os ombreiros coma o pao dun poleiro.
O da comidiña xa che ven sendo outra cousa, que tanto a muller coma min somos inda precavidos dabondo contra a posibilidade de envelenamento.
Tamén é certo --non o negaréi-- que se hai que cortar unha freba de xamón sonche ben capaz de cortala.
Ja, ja, ja, humor non te falta; pero que sepas que esa é a disculpa que poin os homes que non queren cociñar, non entendo como os millores e máis grandes cociñeiros do mundo son, precísamente, homes, non mulleres.
Tamén é verdai que non se pode ser bon en todo e tú xa eres bon alcalde, bon maestro, bon amigo, bon home... Así que dedícate ahora ó que queiras que xa o teis ben ganado.
Saludiños a tod@s.
Xa non son as cousas como andamos a lembrar ao falarmos da sementeira. Eiquí xa non hai unha vaca, nin xiquera unha burra peideira.
Os "reformados", que diría O Zé das Carvalhas, cavan as cortiñas á gavia para botar unhas pataquiñas, unhas fabas, algún tomate que ven madurar por este tempo, cando xa andamos fartos dos que vende o Delfín, unhas leitugas que non damos comido antes de saírense e uns pementiños...
Certo é que hai quen ten unha mula mecánica, máis perigosa ca o demo, e tamén que o ... (ver texto completo)
Home, vai, ¿e non te ofreciche a sustituila un anaco, pobriña? ¡Qué pouco solidario, sorpréndeme en tí!:-) É broma. ¿Qué tal levas esa jubilación? Aparte de observador da labranza de Lubián, ¿descubriche algún arte secreto no que ocupar este tempo que ahora xa non dedicas a enseñanza pública? Espero que disfrutes de este merecido descanso. E, polo menos, teraslle a comidiña feita a Tere cuando chegue do seu curro, ¿non? Qué menos...
Unha aperta pra tod@s, os ocupados e os desocupados.:-)
Despues de haber pasado un magnifico verano ya de vuelta a casa en Ginebra menos mal que nos recibio con un tiempo maravilloso con un sol y una luz de otoño pero por lo menos tenemos sol asi no echamos tanto de menos nuestra querida España.
Tere Papa te envia un abrazo fuerte me dijo que eres una chica encantadora a ver si para el año podemos hacer lo mismo.
Hojalà vinieris a Suiza ya sabes que aqui tienes una casa abierta asi que decidete a venir a dar una vuelta con los tuyos.
Te mandamos todo ... (ver texto completo)
Hola, Belssis, me alegro mucho de saber que estáis a salvo de regreso a vuestra casa. Que sepas que Suiza es un país que siempre me ha atraído porque lo tengo idealizado, con sus verdes y altas montañas, sus lagos, sus cumbres blancas, sus maravillosos paisajes..., pero aún no tuve ocasión de visitarlo. Hace poco ví una peli española rodada en un maravilloso pueblecito suizo que me enamoró y le dije a mi marido que tenemos que visitarlo sin falta, la peli se llama algo así como "Duros a 14 francos", ... (ver texto completo)
O candil, xa teño a conta restablecida cando podas xa me podes mandar as fotos estou deseando velas. xa me dirás sivas no puente de Octubre para ver si meu irmau pode ir e nos volvemos a ver xa falerei con él un día de estos e nos subimos a Lubian. Eahora toca ir a cama porque maña toca madrugar, un abrazo amiga e aproveito prra mandarlle outro o piño e sua muller.
Hola, Pepita, en cuanto poda, mándote as fotos o teu correo. Non creo que vaiamos no puente do Pilar porque temos intención de ir a Tuiza, o último domingo de septiembre, e son demasiados viaxes seguidos. O millor pro puente dos Santos, sí. Ya nos iremos avisando a ver se coincidimos todos alí. Podemos intercambiar os nosos números de móvil por correo, que así será máis fácil avisarnos.
Unha aperta pra tí e teus irmaos e irmá. Tamén pra Piño, Maritere, Inda, Barxés, Gel, Ricardo, 252525..., en fin, ... (ver texto completo)
Dedicada a todos os que desinteresadamente colaborásteis ou colaboráis nesta noble causa e que, constantemente, me estáis preguntando vómo vai.
Saludos tod@s..
¡Bravo, cuñada!
Gracias polas fotos, Gel. Un día de estos subiréi algunha miña, as das pandillas, je, je.
Bicos pra tod@s.
O Zé desexa sahudarlos a tudos y tudas de novo, tambéin reiterar munto obrigado o sinor alcalde único en iste mundo mundiale, por la invitazahún que me fixo, más eu nahún puden leerla ata oxe que me reincorporo o meu traballo.
Saudos a tuda a malta.
Benvido, Zé, eres de eses foreros que se botan de menos; xa lle dei as tuas lembranzas o noso tío Miguel Sotillo mais o tío Larocas.
Un abrazo e saludos pra todos os foreir@s de boa vontade.
Cuanto me alegro haberte conocido, por fin lle podo por cara e voz as tuas palabras non te podes imaxinar a sorpresa que me lebein o que menos podia pensar era verte na procesión cando te vin falando con miña irman non se me podía pasar po la cabeza que foras tú aunque sabía que ese fin de semana estarías en Lubian. foi moi grato haberte conocido, tamen a teu marido moi agradable e moi simpático e tua nena moi guapa. por fim xa conozo a dous foreros espero conocer a mais pra próxima qudan pendientes ... (ver texto completo)
Hola, Pepita, pra mín tamén foi emocionantísimo conocerte en persona, por fín, como lle contei a teu irmao onte (hasta en eso temos telepatía, pois onte a noite as duas estábamos a contar no mismo foro a mismo vivencia, sin sabelo:-). É encima no mismo día conocín o Peteretiño e a tua irmá Quinita, ¡qué máis se pode pedir!:-)
A tua cara de sorpresa quedou retratada nunha foto, xa viche que o meu encanto de marido andaba por alí dispara que dispara e así te pillou, xa te a enseñarei cuando nos ... (ver texto completo)
Hola, O candil; como tú ben dices, tampouco son eu quén pra calificarme; eu, simplemente,... son. Que sean os demáis os que me valoren; eso sí, se pode ser, con argumentos e criterio, pra ben ou pra mal. O que sí podo asegurarte é que me sinto satisfeito cuando lle fago ben a alguén; e pido perdón cuando poda facer daño, aunque sea inconscientemente. Ademáis, alguén inteligente no seu día dixo algo así: "Un individuo no es como él quiere ser; sino que, será, como el otro quiera que sea".
Cuando ... (ver texto completo)
Ballesteros, ¡nin te imaginas a quen conocín este fin de semana na Vilavella! As tuas irmás, Pepita e Quinita, máis a teu primo, Peteretiño. As tuas irmás son guapísimas, rubísimas, simpatiquísimas e jovencísimas, eu pensaba que eran maiores, non sei por quéi. E teu primo moi simpático tamén, un señor, hasta fotos nos ficemos xuntos. Dixéronme que tú non estabas, foi unha pena.
Tamén esta vez me equivoquei de irmá, je, je, pois acerqueime a Quinita a preguntarlle si por un casual ela era a Pepita. ... (ver texto completo)