Compramos energía a futuro
        

Mensajes enviados por Piño:

Veo que seguís de buen humor ¡fenomenal!
A mi ahora me toca menos ordenador, en el pueblo no tengo Internet, si lo echo en falta, de todos modos, siempre busca uno en que distraerte, salidas al campo, que si una feria aquí, que una romería allá y ese pulpo tan rico que está presente donde quiera que vayas, el otro día en Verin alguna pulpeira hasta lo servía con cachelos cocidos, es un manjar! y no te cuento si alargas el viaje un poco más y te asomas el morro por las Rías Baixas, ese marisco, ese ... (ver texto completo)
Hola Gel. No me extraña que se te faga raro o que a muller pensou en ese momente, amín tamén se me fizo.
Ela debeu pensar que tiña unha hernia nos cataplines, e que o tamaño de estes xa en por si eran considerables.
Hay que ter en conta, que a xente por entonces non se operaba comoa ahora, debia de darse algún caso en homes de necesitar algun tipo de taleguilla (parecida a dos toreros) pra sujetar unha hernia na suas partes, pero claro, sería unha cousa moderada digo eu, (eso nin pra un touro.)
Se agradece a túa opinión, me alegra que te reiras un pouco. Nos en casa o día que o contou miña sogra, pensei que os duchaba a todos de caldo, pra colmo, estábamos comendo.
Os casos que tú nos contache, non tei desperdicio, son graciosos de verdade, ¡o do pito no huevo! ¡pobre neno! o dos calzoncillos, en un gran sistema pra levar as muestras pros análisis, -non se perde nada.-
Saludos. ... (ver texto completo)
De esto fai moitos anos. Contaba miña sogra, que cando ela era moza, tiñan unha veciña que le lavaba a roupa a un teniente mais a súa muller, xa que ésta era algo fina, da capital, e non sabia lavar a roupa no rigueiro, puña a disculpa que si os mozos lle miraban o traseiro, que si as formigas subian po las pernas, que si os grilos non sei quei... (todo o mundo se metía con ela.)
Solución, con esta veciña resuelto o problema, a muller toda feliz por ganar catro cadelas. Todo ben hasta que un día ... (ver texto completo)
Certo é que dirixo unha explotación de catro galiñas. Pero unha ten 8 anos e xa non produce, e non son quen de retorcerlle o gañote, nin deixala fóra, de noite, para que a pape a raposa.
A conta de resultados da explotación é a que sigue: 225 ovos cada tres meses, que son 18,75 ducias, por 1 € de valor, un total de ingresos en especie de 18,75 €.
Nese tempo, ademais das sobras de pan, arroz, ensaladas e mariscos, comen un saco de millo triturado que vale 15 €. Así é que teño unhas ganancias de ... (ver texto completo)
Certamente o caso foi gracioso. teño que decirte que a risotada que acabo de dar, foi soberana, veu a muller desde a cociña pensando que si empezaba a porme chalado o reirme de esa maneira eu sólo, si debeu de ser forte, de donde teño o ordenador a cociña metense tres habitacios por medío.
Que sigas conservando o humor. Saludos.
Una gruesa bañista se aventura a pie lejos de la playa, siguiendo la costa. Viene la marea y la deja presa en un recodo de roca, un pescador que está a corta distancia permanece impasible en un bote. Por fin baja la marea y la mujer vuelve a la playa y allí se encuentra el pescador, muy enfadada y le dice:
- Si fuera la mitad de hombre de lo que debiera ser, me hubiese ido a rescatar.
-Con mucho gusto lo hubiera hecho_ replica el pescador_ si usted fuera la mitad de la mujer que es.

El toro ... (ver texto completo)
En principio, felicitarnos por el regreso sin novedad del personal de nuestra zona a sus puntos de origen, se mueve tanta gente que te impone un poco el incorporarse a las carreteras, la autovia Rías Baixas iba a tope.
Al venir algún día bastante bueno, aproveche para dar algún paseo por el campo, injertar algunos manzanos, castaños y coger injertos, guardarlos para utilizar dentro de un mes o así (es otro tipo de injertos) esto es como un vicio, como positivo, que te lo pasas bárbaro.
En estas ... (ver texto completo)
Acabados os renovos botei as vacas pro caudillo, deixando solo na casa unha novela chamada Corala que trataba de amansar, e a Garbosa a punto de parir.
O tío José que era un home moi entendido, advertiume un día que como non le botara a miúdo o xugo encima a novela, podía non tela presta para herba nin a carrexa.
O problema era que na corte non tiña máis vacas, e cúa Garbosa naquel estado non a podía xunxir.
Dandole voltas ó tema, veume unha idea á cabeza que aviado puse na practica. No corral, ... (ver texto completo)
¡Muy ben! me gusta ó relato. Hay que reconocer que tuveche moita suerte, mira que si lle da o veterinario por vacunar a parexa contra o errago, como facían varias veces, ¡liaba boa.!
Saludos.
Dous compañeiros, dicelle un o outro, ay! ayer tarde lebeime un susto ¡do carallo! fui a dar unha volta po lo monte, cando de repente aparece un touro bravo correndo detras de min, pego a correr fortemente, pero enseguida xa me viña pegando cos cornos é cos fuciños nas nalgas, chacho! hasta sentia o calor na carne cuando fungaba o bicho o correr, menos mal que resbalou, ¡do contrario non sei que pasaría!
Dicelle o outro, gracias que fuche tú, si son eu cágome de medo, contesta o primeiro, ¿logo ... (ver texto completo)
Un gallego, cansado de que todos le tengan manía y de que todos se aprovechen de él, se dispone a suicidar. En eso que llega su mujer y le dice:
-Pero Pascualiño, ¿qué vas a sacar ahorcándote? y Pascualiño le contesta timidamente: ¿la lengua?
Hola Piño, xa vexo que estás de volta, notase que a chuvia do Mediterráneo fixote aflorar a poesía.
Benvido de novo.
Pingadelo. Debo de confesar que algo raro me pasou no Mediterráneo, antes a poesía me daba igual, ahora me gusta (hasta amin se me fai raro este cambio) supoño que influíu o leer algun libro de Miguel Hernández e Rosalía de Castro, sobre todo, esta última me fizo impacto.
Saludos.
Este "poema" o escribí fai un par de días o meus netiños, gustoume é quero que o vexais. En unha boa temporada non os vou a marear maís con estas chapuciñas. Gracias por dedicarlle este rato.

Camiño da Tuiza ¡Oh sorpresa!
esto era un vintecinco de abril,
no Carqueixal atopeime
loba con tres lobiños, que saian do cubil.

Lle brillaba o pelo de seda
cando o Sol lle pegaba,
deitadiños sobre a fraga,
a sua nai amamantaba.

Tan bonitos eles eran,
que hasta a raposa admiraba,
non lle importaba o peligro
se quedaba embelesada.!

Seguin carreirón adiante,
paxariños volaban é chirrian,
os coellos tamén correteaban
nerviosos, pensaban que os perseguían.

o pasar a ponte do Couto,
o río, con suas aguas claras baixaba,
comtemplando desde a barandilla,
cómo as troitas nadaban.

No merendeiro da playa,
andan meniños xogando
unhos fain futbol é birlo,
parte de eles observando.

en chegando a explanada
(a do pe do Santuario)
meniñas collen pampintas,
mulleres rezan o rosário.

Repican as campaniñas,
os feligreses, están chamando.
veise vir bastante xente,
po los camiños baixando.

Regresando de camiño a casa,
recreándome na campiña,
dou gracías o Dios del Cielo.
por nacer en esta terriña. ... (ver texto completo)
Estamos en Fuengirola,
turbulento se ve el Mar,
con el mal tiempo que hace
ni en barco pude montar.

En el hotel metido estoy
asomado a un ventanal,
esperando que mejore
este bravo temporal
... (ver texto completo)
Quisiera narrar una anécdota que me contó un Sr. de Lubián (hoy fallecido E. P. D. Vivia en la Cachifra, yo lo apreciaba un montón, persona amable, ocurrente y simpática a más no poder. alguna vez le he dicho a uno de sus nietos que el tener un abuelo cómo él ha tenido, es un lujo.
Esto ocurrio una tarde de verano en la Casa Vieja, por entonces se usaban mucho las zapatillas de esparto, eran cómodas, buenas para el sudor, tenian el inconvenie que duraban muy poco, ¿Que hacia la gente? para que ... (ver texto completo)
De quién me contó esta anécdota
aun con pena, su nombre quise ocultar,
por respeto a su persona y familia
tuve en cuenta no aclarar,

casi ya sabido era,
yo así lo insinuaba
al decir sus cualidades
y que en la Cachifra moraba,
... (ver texto completo)
Hoy día de puertas abiertas en el nuevo edificio de las Cortes de Castilla León. Fuimoa a visitarlo, a la entrada, en unas placas grandes están los nombres de los Ayuntamientos de la Autonomía, me hizo ilusión ver el nombre de Lubián, lejano en la distancia pero está ahi.
Excelente edificio moderno, es un bunker máxima seguridad, muy grande, luminoso y unos salones y pasillos de impresión, (Nos atendieron muy bien.)
En la cola para entrar un Sr. hizo un comentario, ¿nos pasará como a la calderilla ... (ver texto completo)
Indachosei. al leer tú relato, veo que la estación do Curisco-Lubián ha progresado cantidad de cuándo yo estuve por ahi, ¡los tiempos cambian!
Con tú padre tienes que tener un poco de paciencia, se le nota cierta agresividad, quizá le haya influido la separación de tú madre en el carácter, por otra parte, esta gente que tiene una posición desahogada se creen.... Que son o carallo! A la vez vete sacándole el dinero que puedas y vive lo mejor posible.
Saludos.
Ahora que ya son los días mas largos, tenemos que empezar a desentumecernos, hay que aprovechar lo que la Naturaleza nos ha regalado. En Lubian tenemos una vegetación, unos senderos y un clima que nos invita a hacer senderismo sin mucha dificultad, lugares a recorrer lo tenemos como muy variado para elegir, hay lugares con historia como es el Castro de las Muradellas, según las ceramicas encontradas, apuntan hacia el siglo III a de C.
Cuenta con un campo de piedras hincadas de una anchura de diez ... (ver texto completo)
Indachosei, Carmen, Pingadelo-Mirlo Blanco, Manuel y otros, Gracias por ser tan buenos, me gustan mucho los mensajes y fotos que subís al Foro, tanto que incitáis a uno a escribir, (aun siendo tonterías.) Pingadelo. Las dos últimas fotos, super buenas.
Un abrazo para todos. Piño.
Muuu! Muuuu! Tú Gallarda sigues ahi deitada tan tranquila rumiando, a mín non se me quita da cabeza a quela herba tan frondosa é tierniña da Serra de Lubián, a do lameiro de Lagarellos, e que me dices da do Bedulo? mira, Garbosa xa te teño dito mais veces, como que me da moito a manzanilla a herba de esa zona, me gusta mais a dos pastos altos, o lameiro do Xeixo, a da Xarda, despois coa comodidad de ter a li o sestil tan fresquiño, a agua da fonte Zamorana, vista panorámicas, ¿Qué máis queres?.
... (ver texto completo)
Estación y anexos, esperan el AVE con ansiedad de un futuro positivo para la comarca.
(Buena foto, es un referente del pueblo)
La nieve de Enero, dura cómo el acero.
(lo contrario a la de Marzo)
Dura más la mala vecina, que la nieve marcelina.
Quisiera narrar una anécdota que me contó un Sr. de Lubián (hoy fallecido E. P. D. Vivia en la Cachifra, yo lo apreciaba un montón, persona amable, ocurrente y simpática a más no poder. alguna vez le he dicho a uno de sus nietos que el tener un abuelo cómo él ha tenido, es un lujo.
Esto ocurrio una tarde de verano en la Casa Vieja, por entonces se usaban mucho las zapatillas de esparto, eran cómodas, buenas para el sudor, tenian el inconvenie que duraban muy poco, ¿Que hacia la gente? para que ... (ver texto completo)
Como cambiaron los pueblos de Sanabria de un tiempo aquí.! Ahora con los parques eólicos las montañas de Sanabria Generan corriente eléctrica para media España, (y como no, beneficios a los pueblos que los tienen) hace unos años habia que arreglarse con un candil y velas, no habia luz eléctrica.
Claro, pasaban cosas, en un pueblo de la zona, una madre y una hija discutian a ver a quien le tocaba ordeñar la vaca ese día, que si tú, que si yo, (al final va la hija) la cuadra era grande, al final en ... (ver texto completo)
Bonito relato Piño, a ben deguro que pasado agora o tempo o recordas como un bon día. A trastallá é o paxaro que en castelán se conoce como "codorniz". Cando inda se sembraban as leiras de centeo, na epoca de cria había moitas pola zona da Carballa Seca. Hoxe en día é moi difícil velas.
Me alegro que os gustara el tema, más bien pensé todo lo contrario (muy largo) si me agrada recordar ese día.
Tú aventura con las cerezas es caralluda, ¡Qué faena os hizo el hombre.! Estos relatos hay que consérvarlos para contarlos a los nietos. Saludos.
Curioso relato Piño, yo creo que ese carnero padecia el síndrome de Estocolmo al correr detrás de su depredador. Pasaste un día muy ajetreado!
Un saludo desde Padornelo.
Me alegro que al leer mi aventura con los lobos, pasaras un momento entretenida.
Lo que si te garantizo qué esto fue una realidad.
Gracias. Saludos.
Día de pastoreo, siempre habia pastores profesionales, pero entonces empezaban a escasear, el ganado habia que guardarlo entre los vecinos del pueblo, un día iban unos y otros los demas, ese día nos toco a nosotros, cinco rebaños, cinco pastores, el tio Domingo, Consuelo, Toña, Lito, y yo, los tres últimos entre catorce y quince años.
Mañana apacible de primavera, empezaba a asomar el Sol por lo alto de las montañas, olor a flor de carqueixa y brezo, escuchando el sonido de los cencerros de las ... (ver texto completo)
Es una Chulada de fuente, se da un aire a las de Venecia que tanto les gusta a los turistas y como veis la del Cachafuz en Lubián aun tiene una ventaja, es el agua mas pura y cristalina. Un ole muy grande a tus...... para quien la ideó y construyó.
¡Qué imaginación! Muy ben vendida a Creixa, (Seguiré en castellano, escribir en Gallego no se) Decía que seguramente se debia tratar da "mayorala" de la vacada sanabresa, 25000 pts en aquellos tiempos era un capital, la decisión que as tomado sin lugar a dudas fue la más acertada.
Narras tan bien la historia, que da la sensación de estar disfrutando de esa panorámica desde o Xeixo las praderas de Lagarellos, a Corcicha, o Bedulo, los acebos de Varon la brisa tán agradable da Xarda dando vista a ... (ver texto completo)
Pingadelo. Estou de acuerdo contigo- Que pobre castaña que quedara a intemperie- de todos modos, a neve ven fenomenal pra casi todo, "Vacuna os insectos" aumentan as fontes, Xa veras, os lobos da fonte do Cachafuz como se recrean este verano echando agua por la boca, ¡Non sey si darán feito! menos mal que son tres.
SALUDOS.
Se agradece los ánimos que me das, para ir a pasar los Reyes a Lubián, este año, pasaremos las fiestas de Navidad en Valladolid, el próximo año, intentaremos por todos los medios pasar las Navidades en Lubian. A los nietos les gusta mucho la nieve, les comprare unos "zamancos" en la feria de Porto, que siempre los hay a vender y a ¡Trotar nieve! asi se enteran del calzado que usaba su abuelo de pequeño. y no tan peq. bien que nos gustaba patinar con ellos, por las rodadas de los camiones cuando nevaba ... (ver texto completo)
Una tarde tranquila, recolectando castañas.
Viendo ese castaño tan hermoso, no daba con el lugar donde podía estar situado, ahora creo que ya lo tengo, són as cerradas do Val. bonita foto. ¡Que suerte tener tanto ayudante!.
Una Sra de Lubián bastante mayor-de esto hace unos años- iba a la feria de Mezquita a comprar un par de cerditos, el transporte un burro, al que intentaba montar pero le resultaba imposible (Na fonte da Chimena) lo arrimaba a una pared y el burro se separaba, una y otra vez lo intentaba, no habia manera, ya cansada la Sra. se pone a rezar un Padrenuestro a todos los Santos y Santas de la Corte Celestial pidiéndole que le ayuden a subir, animada, pega un impulso tan fuerte que salta por encima del ... (ver texto completo)
¡Aupa Xente de Lubian! LO mejor de Zamora, personas muy amables y trabajadoras, hay que ver cómo está el pueblo de bonito, las casas, las calles tan cuidadas y ahora gran parte de las fincas se han recuperado con plantaciones de castaños, nogales, manzanos, en los montes pinos, cerezos, es una maravilla dar un paseo y hacer senderismo percibiendo esos olores a nuestra tierra. Saludos Piño.