Luz ahora 0,08800 €/kWh
        

Mensajes de A GUDIÑA (Orense) enviados por camba:

Camarada Camba: La USC (Universidad de Santiago), en colaboración con el Hospital Clínico Universitario de aquella ciudad, ha venido haciendo estudios en viviendas del noroeste español para medir la concentración de ese gas.
Una de las viviendas donde se hizo tal medida a lo largo de 6 meses fue la mía, por mi propia voluntad.
El detector correspondiente dio una concentración ponderada en función del tiempo de colocación de 243 bequerelios/m cúbico.
Este nivel se encuentra por encima de los 200 ... (ver texto completo)
Bueno, yo no entro ni salgo en la valoración de trabajos de investigación, aunque tampoco dudo de su veracidad, ya que tengo un hijo investigador, y riguroso en su trabajo.

Lo que me preocupa un poco, es el pánico que pueden suscitar en personas que no tienen información sobre el tema.

Recuerdo que allá por el año 1956, siendo un niño, una mujer me dijo que cuando fuese a hacer mis necesidades, cerrase pronto el esfinter, porque me podía entrar por el mismo sitio una radiación nuclear (en otras ... (ver texto completo)
Hace unos días volvió a salir en la prensa un comentario sobre el gas radón, especificando que a Gudiña se encontraba dentro de la zona caliente, donde mas abundaba.

Los efectos que produce, no lo sé. Pero si suele desprenderse de las piedras de granito, me viene a la mente que mi padre decía que, cuando se hicieron los túneles del ferrocarril, la gente que trabajó en ellos desde a Gudiña hacia Zamora, tuvieron problemas de pulmones, cosa que no les pasó a los que trabajaron desde el pueblo hacia ... (ver texto completo)
Queridos amigos; las fotos del Ramo de este año las tengo en el ordenador, pero algo estaré haciendo mal y por esa cuasa no las publican. Lo intentare otra vez.
Saludos cordiales
Lo que te dije, es cosa de meigas, porque ahora mi mujer no la encuentra. Menos mal que hemos visto el Ramo, gracias a la casa del Perú.

No me había fijado en el armazón. Yo recuerdo el de madera.

Sin querer ser pesado, y continuando con un sms anterior, no es que fuese difícil la travesía, sino que en el año 1525 se dictaron disposiciones para depurar la emigración, (según Navvagiero), debido al exceso de demanda, prohibiendo el viaje al mercader usuario y al vago aventurero.

Se establece ... (ver texto completo)
amigos casa del peru, camba, picarel y demas foreros de esta comarca, que en fotos de a gudiña ya envie la del ramo de este año, que salio en procesion el dia 25 despues de su bendición en la iglesia del beato sebastian de aparicio, y de ser cantado por las mozas del publo y llevado en procesion por los mozos, como es tradicional desde siempre. un saludo a todos y especialmente para picarel a quien deseo ver pronto para pagar una apuesta pendiente.
Que alegría de que te asomases por aquí.

Revisa la máquina de fotos, porque parece ser que, o no llevaba carrete, o no las has revelado, o se las han llevado las meigas.

Dinos también a quien le ha tocado, para pedirle una naranja.

Pensaba que Picarel andaba por ahí. Según su tía, llegaba el día que me vine yo.

Si tienes tiempo, o puedes, o te acuerdas, cuelga la letra del canto aquí, que se me ha olvidado mas de la mitad.
... (ver texto completo)
Desde luego que estaría encantado de estar por ahí y juntarnos para conocernos.
No dudéis que si subo a la tierra, os lo comunico.

Ahora ando por el Sur, pero ya los hijos y nietas, que aunque en S. Santa vienen al Sur, están reclamando nuestra presencia en Mayo en Madrid. Y ya teníamos planeado irnos en esas fechas a la playa. Pero ellos mandan y nosotros, pues a ejercer de abuelos, que por otra parte nos encanta, como a todos, de disfrutar de la familia. Y como en Abril ya me retiro, pues ... (ver texto completo)
En tal día como hoy, del año 1537, se creó el Cuerpo de Infantería de Marina. Es por tanto, la mas antigua del mundo.

Todos los que hemos pertenecido a ella, nos sentimos orgullosos de este Cuerpo de Casa Real.

Tiene concedido el privilegio de ser el primero de entrar en combate, y el último en retirarse.

Hoy en día está presente en mas de 12 países, en distintas misiones de pacificación, ayuda humanitaria, lucha contra la piratería en Somalia, siempre bajo el paraguas de NN. UU.

Felicidades ... (ver texto completo)
Yo también estoy esperando que algún forero de a Gudiña nos comenten algo del Santo y del Ramo. tengo el gusanillo de saber a quién le ha tocado, quizás porque a mi familia no le ha tocado nunca.

He visto una foto de prensa, bendiciendo los coches en la plaza.

De todas formas, mi comentario, ya lo hice el día 24.

Un abrazo.
Posiblemente. ¿Llevabas un pantalón corto con tirantes?.
Yo he vivido en la plaza desde el 51 al 59, y fue por esas fechas cuando te veía en el verano.
Esas eran las fuerzas vivas del pueblo. Había otro, D. Alfredo, el jefe de la Estación, pero creo que vivía al margen del resto.

El resto de los mayores solía juntarse mas en el Café de Anta, cuyas bebidas las tenía frescas en el fondo del pozo que tenía en el centro del local, y cada vez que alquien quería un refresco o cerveza (Aguila Negra de Colloto, Aguila de Madrid o El León) tiraba de la cuerda y subía la cesta.

De la única autoescuela que me acuerdo es de una que tenía el marido de ... (ver texto completo)
A todos los de a Gudiña: felicidades en el día de nuestro santo patrón, Sebastián de Aparicio, y deseo que nos siga protegiendo a todos.

Desde aquí quiero compartir ese día con vosotros.

Digo San Aparicio, aunque sea Beato. Parece ser que le falta atribuirle un milagro.

Me gustaría saber si, en su singladura desde Sanlúcar a América no arribó "de milagro" después de enfrentarse a una tenebrosa travesía que muchos no lograron superar.
De ese viaje, creo que nada se sabe. Al menos en la Casa ... (ver texto completo)
El Sr. Marcelino, era la misma persona. Aparte de carbón, hacía carbonilla para los braseros.

De su procedencia, recuerdo que la gente decía que era de..."por alá abaixo".

Era buena persona, y siempre iba con una chaqueta. Y además era un manitas. La red la hacía con una especie de aguja hecha de madera, u enrollaba el hilo en ella.

Para mí, forma parte de las persona carismáticas de entonces. Cuando hablas de Quintela, me imagino que te refieres al marido de Dª Preciosa, y padres de Manolo.

También estaba el Capitán de la G. C. D. José, que vevía en la fonda madrileña, y su pasión era rellenar quinielas de futbol, que se sellaban en el café de Quintela.

D. José Coello, que había sido oficial del ET, que después trabajó en el banco Pastor, inaugurado allá por el año 56.

Algún día te contaré la gente que enseñaba altruistamente a los niños, aparte de D. Laureano.

Un abrazo ... (ver texto completo)
Aprezado Camba: Qué farta de peixes nos deu un tal Melin, andando pra él a sega do centeu más entón había munta truta y peixe, alén na miña aldea, mellor dito onde eu nacin, había un gaxo que le xamaban Mincar, totale que éste con sacos das patatas facía un aparello que levaba por cada lado un pao, se le xamaba tesahún y no fondo unha pedra, totale que iamos pro rio Cabanelas y en un par de horas tracíamos o saco mediado, entón había munta truita poucos pescadores, logo o pe do rio era munto malo ... (ver texto completo)
Pois claro que antes babía moita mais pesca. Os ríos non estaban contaminados, nin había preseiras que lle impedían subir río arriba. E como na Gudiña nacen tre ríos, non faltaban.

A fauna era muy variada. Na veira dos ríos había un páxaro muy bonito: O martín pescador, tamén abundaban as libélulas, renacuaxos e alginha doniña.

Ahora xa apenas existen. Dixíronme que fixeron unha repoblación, introducindo outro tipo de trutas mais voraces e acabaros con as autóctonas.

Pero, teño que decirche, ... (ver texto completo)
Viendo el programa en cuestión, y la descripción de todos los modernos artilugios que emplean para pescar la trucha, no puedo dejar pasar, el hacer una comparación con el desarrollo de esta actividad en el pueblo, allá por los años 55/57.

Vivía en el pueblo un tal Sr. Marcelino, cuya habilidad para crear artilugios de pesca era famosa.

En las largas y tediosas noches invernales, se juntaba en casa de José da Lecolla, y entre conversaciones y relatos, no paraba de tejer una red de llegó a medir ... (ver texto completo)
Me llegan algunos a los dos correos, lo que pasa es que no tengo mucho tiempo para verlos, y mi mujer los abre de tarde en tarde.

Ya te he comentado que desde el último día de Mayo del 2004, prácticamente me he desligado de la informática. Bastante la sufrí en el trabajo, perdiendo vista, que tan preciada es para mí, sobre todo para mis aficiones deportivas. Prefiero leer y caminar.

Tienes tiempo hasta Mayo para ponerte en forma e ir con tu mujer a bailar. Nosotros vamos dos días en semana ... (ver texto completo)
Dejar una muleta, es mucho mas del 50% de recuperación. A mi me llevó un mes recuperar la masa muscular de la pierna afectada. Claro que la cadera es mas delicada.

También tienes la ventaja, (si te recuperas en Verín), que las calles no tienen cuestas.

Y el mejor antibiótico y reconstituyente, es una cerveza, en el bar que está al lado de la peluquería de mi hermana.

Se acerca el día de S. Aparicio. Siempre llevo en el coche una imagen suya, que me vendió Aurorita, hace ya un montón de años. ... (ver texto completo)
Bueno, casi vamos empatados. La verdad es que los años de novios fueron de constancia y perseverancia, ya que yo estaba en Cádiz y mi novia en Almeria, pero como almas gemelas y complementarias, nos conformábamos con cartas, y compartir el permiso de verano y navidad con la familia en a Gudiña. Si a eso le sumas que los trenes, que si desde Cádiz a Madrid y Galicia eran malos, no te quiero decir nada del de Madrid a Almería.

Y así durante 7 años.

Pero lo que tenemos claro, es que si volviésemos ... (ver texto completo)
Gracias, pero se me olvidó decir que a los 36 felices años, hay que sumarle... ¡7 años de novios!.

Según dice mi mujer..., toda una vida, que se pasó en un soplo.

Un abrazo
Muchas gracias: Ayer te he contestado por email, aunque tengo mis dudas que te haya llegado.

Se acercan dos efemérides con las cuales me identifico. Ya las comentaré.

Un abrazo
Amigo Camba: Estivemos a miña muller mais eu dende as cuatro da tarde no tanatorio, por tratarse o finado dun gran amigo meu e do resto da miña familia.
A teu irman pregunteille por ti e xa me dixo que marcháras as doce co cual non nos pudemos conocer, foi unha mágoa pero xa pra outra será. Si me informou o amigo
KDT que estuvera contigo pois fomos charlando dende o Tanatorio ata a igrexia.
Eu non coñecin a teu pai Q. E. P. D. pero si meos irmans o coñecian moito, incluso meo irman o que vive ... (ver texto completo)
A verdá e que me houbera gustado coñecerte, pero outras cousas me esperaban en Madrid, e non puden quedarme, porque non me gusta conducir de noite.
Apenas pude cruzar unhas palabras con KDT, quedando no tinteiro pra outra ocasión, aunque ahora volvinme pra o Sur, xa que o clima e mais benino, especialmente pra miña muller.
Si sacamos todo o que gardamos da xuventude, quedaríamos sorprendidos do paralelismo que hay entre elas.

Un abrazo
Hola cadete. Ya sabes que siempre me alegrado de hablar contigo. Lástima que haya sido tan solo un momento, y nos quedaron en el tintero muchos temas de compañeros en común.

ahora vamos menos por el Nova Galicia. El cuñado de Tito tiene el Potiño III en Conde Duque y nos queda mas a mano, y cuando nos juntamos con amigos que ya los había llevado al anterior ahora nos juntamos en este y la verdad es que se van contentos.

Retrocede en este foro hasta el 20 de Dic.

Al final no me dijiste para ... (ver texto completo)
Hola Picarel. El viernes por la noche pasé por tu casa, pero no estabas. Solamente había un zorro merodeando en el prado, con unos ojos que relumbraban cono faros.

El sábado me encontré con tu tía en el velatorio y me dijo que habías venido a Madrid, y que posiblemente volverías por la tarde. También estaba la Sra. Bién, la cual los dos la apreciamos. Tu mas que yo, porque la tenías mas cerca.

Siento no habernos encontrado, pero por motivos personales me tuve que venir al mediodía. Pero bueno. ... (ver texto completo)
Amigo Camba: Lo sento, te doy mi más sentido pésame, haces partícipe a la familia de un forte abrazo de parte mía, espero que mi buen amigo Barxés os acompañe.

Un forte abrazo.
Moitas gracias Ze por as tuas palabras, que sei son sinceras.

O difunto era muy conocido na a Gudiña e nos alrededores, pois foi taxista, e ademais tiñan un supermercado e unha carnicería.

Un abrazo
Muchas gracias. En el velatorio estaba un pariente tuyo. Hemos hablado un momento de ti y de tu operación. Ya sabes que la rehabilitación es lenta, pero segura.

También he hablado un momento con KDT, que está estupendo y rebosa energía por su cuerpo.

Hubo por la mañana una nevada, que aunque a los del pueblo les pareció pequeña, para mi tanto la añoro, pues me pareció algo hermosa.

Estaremos en contacto por el correo particular.

Un abrazo
Hola foreros: Acaba de fallecer el suegro de mi hermano, y pienso acercarme al entierro.

Espero que mañana pueda saludar a alguno de vosotros en a Gudiña.

Un abrazo
Felicidades a todos los Sebastián.

De aquí al 25 de Febrero, superada la cuesta de Enero, seguro que a los gudiñeses les da tiempo para, haciendo un esfuerzo bursátil, hagan un explendoroso ramo, como nuestro Beato merece.

Y al que le toque, que El se lo bendiga, y lo multiplique por mil.

Lo que siempre recuerdo es el cesto de patas cachuchas, y rabos que se le ofrecían el pasado 17 a S. Antonio, y luego se subastaban a la salida de la Iglesia.

Un abrazo
... (ver texto completo)
Pues en esas fechas todavía no me habia ido del pueblo. A ese bar iba mi padre, y yo a comprar a escondidas el tabaco, porque si lo hacia en el estanco, como vivia detrás, temía que me viesen. Y la malleira que me jugaba no era chica.

Claro que fumaba desde que tenía 9 años. ¡Si el médico D. sergio supiese de donde salia mucho del tabaco que yo fumaba...!

Seguro que Milagros también se acordará de esto.

Entre otras cosas, cuando estuve en Buenos Aires me recordó una anécdota ocurrida allá ... (ver texto completo)
Yo también estoy esperando que me llame cuando se encuentre en Madrid.

Bueno, según las noticias que tengo del pueblo, en Navidades estaba bien.

Le deseamos una pronta recuperación. Es fuerte, y el microclima donde tiene la casa es muy bueno.

En cualquier momento se asoma por aquí y nos da una grata sorpresa.

Un abrazo.
Bienvenido de nuevo al club.
Te hemos echado de menos, pero ya sabemos que la salud es lo primero.
Ahora te deseo una lenta pero segura rehabilitación, ya que las cosas de palacio, para que salgan bien, se hacen despacio.
Un abrazo
Permitidme que comience deseando que el año que ahora empieza sea mejor que el anterior. La verdad que lo tiene fácil, pues para ser mejor, no tendrá que esforzase mucho.

También deseo que los foreros no dejemos de entrar aquí, porque lo mejor es la relación con las personas. Y compartir ideas, sentimientos, pensamientos, deseos, etc..., no deja de ser un lujo que nos podemos permitir aquí.

No hace mucho, comenté aquí, con relación al AVE, que nos unía con lo lejano, y nos separaba en lo cercano. ... (ver texto completo)
Mi primera intervención de este año, que sea para esos foreros pasivos, que nos leen en cualquier lugar del mundo, y en especial en Buenos Aires

Milagriños: Hola cariño. Me dio mucha alegría que entrases en este foro, y aunque no participes, te sirva para recordar en los recuerdos de este nuestro pueblo.

Aunque la mayoría de los nombres son ficticios, la mayoría te conoce.

Estamos en contacto por teléfono, y no olvides vernos en facebook, que colgaremos todo lo que queremos compartir.

Un ... (ver texto completo)
¡Pues gracias a Dios que no nos ha tocado!. Nos evitamos el problema de ir al Banco y guardar cola para cobrarla, a quebrarnos la cabeza en la forma de repartírlo, y a perder el tiempo que en estas fechas debemos dedicarlo a vaciar nuestro corazón de tristezas, rencores, soledad y egoismos, para llenarlo de amor entrañable, alegría, y sobre todo compartir buenos deseos de Paz, Amor y Felicidad.

También prepararlo para que volvamos a revivir esa ilusión que de niños teníamos, y que nos acompañará ... (ver texto completo)
Amigo Camba: Como te dixe na Barxa, me deixas sin parábolas, xa me gostaría o da preparazahún, teño muntas dificultades na miña escrita, cometo muntos gazapos, bueno ísto e o que me deci o padre Xosé, sin ir más lexos me di teñes que escreber a parábola dez veces aquí puseste béin o acento, más en Barxa nahún, claro él nahún se da conta que istou a escreber pra Vila, aquí a más letrados, nahún escriben más reirse si se rien, bueno Camba vello que teñes un aparello munto grande, me refiero o da fotografía, ... (ver texto completo)
Hola amigo. Nunca lle tiréi a un animal, nin fún, nin penso ir de caza. Respeto moito a os cazadores, xa que cada un teñe a súa aficción, pero non é a miña.

Claro que o millor e porque non me tropezei con eses gazapos que dices cometer. Non te aflixas que eso nos pasa a todos.

Haber si mañán podemos seguir en contacto.

Un abrazo
Muchas gracias. Me he alegrado mucho verte por aquí. Bienvenido de nuevo. Me alegro que estés en casa, dispuesto a pasar con tu familia estas fiestas, tan entrañables como familiares.

Caramba. Te tratan como al rey. espero que la rehabilitación sea corta y fructuosa.

Picarel no se asoma por aquí, aunque ha quedado en llamarme cuando estuviese en Madrid. Le deseo una pronta recuperación.

Todavía no ha pasado el día 21, por lo que, si no ha pasado nada, nos veremos cobrando la Lotería.

Felices ... (ver texto completo)
Desexo felicitarle as festas a tudos/as, espero sepan perdoar a iste humilde portugués, pois como e lóxico y naturale debido a sua falta de preparazahún e posible que meta a pata más da conta, más quero que sepan que nahún a mala fe.

Unha aperta a tuda malta.
Anda amigo, que teñes mais preparación que moitos de nos. Ademais, cada un é doctor da sua vida, e eu sei que eres unha persoa con un gran corazón. E non che quepa a menor duda que fuche un traballador nato, e o traballo dignifica as persoas.

Un abrazo, e que teñas unhas boas festas do Nadal, alí onde te atopes.

Un abrazo
A todos nos llega un momento en que tenemos establecer prioridades en nuestro quehacer.
Después de 30 años practicando este deporte, tengo que renunciar a él, porque otras prioridades entran en mi vida.

Mi agradecimiento:
- Al Club Mar Menor, y a sus Presidentes que facilitaron mi participación.
- A la Federación Murciana de Tiro Olímpico, que siempre se han volcado con este deporte y que no se puede dudar de los resultados. (Desde Pellicer, que actuó en el programa de TV "La unión hace la ... (ver texto completo)
Hola foreros. Parece que el frío nos ha parado un poco. Espero que el calor de la Navidad nos traiga un poco de salud, que no nos vendría mal.

Que tal, Casa del Perú? anímate y vente a Madrid y trae a tus nietos a Cortylandia. Merece la pena. Yo soy abuelo por segunda vez desde la semana pasada.

Picarel, anímate. y llámame cuando estés por aquí.

Un abrazo para todos los foreros.
Hola Casa del Perú.
Hola Picarel. Me extraña que no aparezcáis por aquí. Sé que vuestras dolencias no son de las que se pasan en un abrir y cerrar ojos.

Picarel, ya sabes que puedes contar conmigo para lo que necesites. Estaré en Madrid hasta Febrero.
Te he mandado un correo con mis teléfonos.

Un abrazo.
En lo que a mi concierne, solamente me he limitado a hacer comentarios de mi trabajo, en plan de compartir vivencias con personas que mas o menos estuvimos relacionados.

Para mi, lo que valoro en la vida, y creo que vale la pena, es la relación con las personas.

He entrado en este foro, porque siento añoranzas que marcaron mi niñez, juventud y madurez, y me gusta compartirlas, con personas que mara mí tienen esa condición: Personas.

No quiero o al menos procuro no ofender a nadie, ni compararme ... (ver texto completo)
Sinor Pachi, voçe pensa que eu sahún un neno, pois xa teño muntos anos como o sinor sabe, sempre istá Zé ísto nahún debes decirlo, mire el padre Xosé me puso dois dias de penitencia sin escreber, logo o sinor véin a decermo que eu debo facer, fodase co gaxo, xa istou xeu de que me digan o que teño que facer, meu Deus nahún sei como facer pra contentar a tudos. Eu le digo, que perdoe que en min nahún actuo de mala fe. Espero y desexo co sinor Camba nahún se infade con migo.
Unha aperta.
Amigo 25. Antes de nada, quero recordarche a tí e a todos os foreiros que non lle fago o vacio a ninguén. O que pasa é que entro no foro cando a miña muller deixa libre o ordenador, que pra mín, penso que o lugar que tiña que ocupar na casa está na entrada, pra darlle unha patada o entrar e outra o salir. Quero decir que quedéi farto de él no traballo.

Aparte que xa teño ganas de deixar car o... en un sitio, e deixar descansar o coche, pero parece que de momento non vai a poder ser.

Con respeto ... (ver texto completo)
UNA REFLEXION

¡Como cambian las cosas!. No sé si nos estamos volviendo mas cómodos, algo ateos, o pasamos ya de las tradiciones.

No es que quiera decir que me he quedado en el limbo, o que no soy progre, etc.
Cuando era monaguillo, el día de todos los Santos alrededor de la Iglesia de S. Martín, y el día de Fieles Difuntos en la Iglesia de S. Pedro, ya podían caer chuzos de punta, que yo tocaba la campana con las manos heladas, pero el Sacerdote y el Sacristán iban de tumba en tumba, rodeadas ... (ver texto completo)
Para: Camba y tudos los demás sin destinzahún.

Aprezado Camba: Munto obrigado por la tua informazahún, además vexo que eres un home demócrata, espero y desexo que os teus objetivos se vexan compridos.

Un forte abrazo tamhuéin pra tí.
por donde andas ahora: Unhas veces estas en Madrid, outras no Brasil, e eu penso que estás Tras os Montes. O amparo sempre do bon Padre Xosé.
Gracias tor os teus vos desexos pra a miña persoa.
Os meus desexos se cumplen cada día e cada noite, gracias a Deus. e o día que se me olvide darlle as gracias, pensaréi en poñer unhas clavos de esos que lecaban os zamancos o pé da cama, pra que cando me levante me pinchen e mo fagan recordare. Claro que como tú teñes o padre Xosé, sempre pode recordarcho.
Paséi ... (ver texto completo)
Bueno, solo comentaros que estuve con mis hijos en A Gudiña desde el por la tarde al 2 al mediodia. La verdad es que el tiempo no nos acompanó nada, ni para coger unas castañas. Frio lluvia y niebla, como es de rigor.

PICAREL: Lo primero que hice fué ir a tu casa en Valdapía. Solo estaba el contenedor en la puerta. Me hubiese agradado estar contigo un rato. Me encontré con tu tia Lola y me dijo que estabas en Madrid. Yo me voy mañana para Cartagena, pero vuelvo a finales de mes porque me nace ... (ver texto completo)
Chicho me parece que equivocas el tiro, el que estuve cerca del obispo de Roma era yo. Te sujiero que dirijas la mira hacia Barxa
Hola Picarel. Siento que hayas estado tocado con la salud. No me había enterado. Espero que ya te hayas recuperado. Ya que no hemos podido vernos en madrid, te comento que si puedo iré un día del próximo fin de semana a a Gudiña con los dos hijos a coger unas castañas.
Un abrazo
A toda mi familia, amigos, vecinos, visitantes, foreros y demás gente de buena voluntad que en un dia como hoy disfrutan del amor y compañía de sus seres queridos:
Desde Almería os deseo que tengais un feliz dia de nuestro patrón. Me uno a vosotros desde la añoranza del heladero que venia de Verín en el autobus conducido por el Ñaco y pregonaba el "helao rico". Lo ponia en una ollita de galleta y costaba una peseta, (mi presupuesto era de un duro para todos los dias), del estreno del pantalón hecho ... (ver texto completo)
Camba, pero home que alegría me da tornar a leer as tuás escritas, mira refente o xefe anda un bocadito preoucupado y nahún e sin razahún, como xa te dixera noutra ocasión él e munto de deritas y cuando puxeran o sinor Rodrigo Rato de presidente de Caixa de Madride puso ahí unha boa porrada de cartos, debeo perder un 75%, assín ten un bocadito de motivos pra istar un bocadito inquieto.
Un abrazo.
Dille o teu xefe que non se preocupe por o diñeiro, que este teñe o mismo valor que o papel hixiénico. Mentras non o necesitas nin te acordas dél. Mira que a quen se lle ocurre meter os cartos no banco. Que o poña debaixo do colchon, e dormirá mellor que no biscolastic.

Un abrazo
Amigo Camba, me alegro que te goste el agua dolce a mi tabéin, a tua salud, le poño un azucarillo la tomaré en un tazón con munto brillo e istá riquisima.
Ahora outra vez teño que darle a razahún ô meu xefe, me dice el otro día,-con lo que istás a poñer ahí, todos tus amigos se marcharán ante tempo unhs pra un sitio outros pro outro, total que so quedarás tú y los de la casa de Pedro, que por certo son boa xente, más como nahún entender ô galego y menos ô portugués te xodes como dixo Erodes.

Referente ... (ver texto completo)
Hola amigo: Gracias por o desexo, que seguro e sinceiro.

Hay un veciño que puxo Internet, así que de vez en cuando me asomaréi por aiquí, pra non perder o contacto. Así lle das no fuciño o xefe, que ultimamente non da unha.

Un abrazo
La cosa se está poniendo achuchada. Esperemos tocar fondo pronto.
No hay mal que cien años dure, ni cuerpo ue lo aguante.

Un abrazo
Me alegro amigo Camba que disfrutes en Aguadulce, pois un lugar no que eu veranei un par de anos na calle Jazminero nº 3 atico desde donde se miraba toda a bahia de Almeria, a casa era dun familiar que estaba destinado de subisnpector de facenda no Ejido en comisión de servicio, pero no momento que pasarón os tres anos veo correndo pra Pontevedra. Pois ei fai moito calor, e medusas os anos que fui eu tanto en Aguadulce como no Cabo de Gata ata Mojacar habia muitisimas, eso si a auga muy quente, pero ... (ver texto completo)
Gracias Barxes. Me alegro que estuveras por Aguadulce. A plaga das medusas, principalmente se debe a falta de tortugas, e as corrientes marinas. tan pronto chegan como se van, menos cando se meten proliferan debido a diferencia da temperatura da augua.

Pero o encanto de esta terra son eso: Bon clima todo o ano, e unha arraigada cultura do tapeo.

Un abrazo
Amigos foreros: Siento no poder disfrutar de este foro hasta octubre. Nos vamos para Aguadulce, y allí no tenemos Internet.
Quiero agradeceros estos ratos tan agradables que hemos compartido, que no han sido pocos.

Me voy con la mosca tras la oreja por lo de la cruz.

Al hacer la maleta, siempre meto algún libro para releer, de los que no me hayan dejado indiferente. El año pasado le tocó a Los Pilares de la Tierra, y este año me decanto por uno de Antonio Piñero, titulado Los Evangelios Apócrifos. ... (ver texto completo)
Amigo Camba, te desexo toda a sorte do mundo mundial que os teus obxetivos se vexan cumplidos, más de novo le teño que dar a razahún ô meu xefe, desdo principio me dixo nahún xogues co Camba que debe ter pistola, ahora que dices tú dos grilos y das moscas, el foi un bon depredador dels, pois le mexaba no furaco pra que saliran y os machos capaba.
Unha aperta.
Ves como eu tiña razón?. O teu xefe non ten a conciencia tranquila. Debe confesarse con D. Xosé, e logo cumplir a penitencia que lle sexa imposta. Así dormirá tranquilo, aunque o espíritu dos grilos, o seguirá oindo "per seculá seculorum".