Memoria de elefante a tua. O Gervasio era o barbeiro. E na Española comíase bon cabrito e boa carne, e bon cocido. O baixar os escalons, estaba o bar; A izquerda a cociña. Era a fonda mais antigua que había.
Normalmente as portuguesas estaban, como decia Camilo José Cela, "de bon ver e mellor palpar".
Un abrazo
Tamén reconozco que sodes unhos artistas tocando a zanfona (filarmónica). En cada cuadrilla había sempre algún seitureiro que a tocaba ben.
Normalmente as portuguesas estaban, como decia Camilo José Cela, "de bon ver e mellor palpar".
Un abrazo
Tamén reconozco que sodes unhos artistas tocando a zanfona (filarmónica). En cada cuadrilla había sempre algún seitureiro que a tocaba ben.
Aprezado Camba. Dices ahí que ô Xervasio que era barbeiro, podía ser, encuanto ô que dices de memoría de elefante, teñes razahún, teño munto boa memoría, más nise caso da Gudiña, recordeime dos gaxos que nos quixeren acompañar a cea,ístes que te digo parecían bos homes, faces ahí mención ô da cachola grande, e decer Dn. Camilo Xosé Cela, parecía boa xente, más nahún ecribió ningún libro en galego, por lo menos a min non me consta, debía ser como éste amigo tuyo de la casa de Pedro que no le gusta ... (ver texto completo)