Compramos energía a futuro



Amigos foreros, hoy celebramos en A Gudiña la festividad de nuestro hijo mas preclaro, el Beato Sebastian de Aparicio. Entre los numerosos actos en su honor se sorteó el Ramo (compuesto por varios jamones, lacones, cachuchas, docenas de chorizos y un largo etc..) que los vecinos regalan para este fin, el número premiado resultó ser el 231 que poseia una vecina nuestra residente en Barcelona.
Estuvo cerca de los mios, tenia hasta el 217, pero se fué a Cataluña, por lo que no lo cataremos. En fotos ... (ver texto completo)
hola amigo: ti sabes que había duas formas de contratar as cuadrillas de segadores. Na niña casa, se contrataba con a comida: Esta consistia en tomar o taco o amañecer, que era pan e aguardiente. As 10 da mañan, setomaba o café con leite e pan con xamón. A comida, que normalmente era un cocido, por a tarde pan e chourizo, e pra cena, o caldo galego e elgo mais, que podía ser unha tortilla. E a dormir a paxarega, homes, mulleres e rapaces xuntos. Ven e verdade que desde que amañecía hasta que era ... (ver texto completo)
Amigo Camba, vexo que te recordas como que ficeste onte, assí, assín era, olla referente a poesía ê como tú béin dices, más era por ser unha terra más béin pobre, eu comenzaba abaixo de San Pedro Vello y soliamos terminar na terra do Porto. Tambéin te digo que aquilas sardiñas que mercabamos ondo Severino, a min me sabían a gloria, logo rabañaba con aquel pan que tiñan tan bueno na Gudiña, que cualquer cahún que tanto le gosta lamer nas mencionadas latas, tiña que conformarse con xeirar. Ahora boute ... (ver texto completo)
Pues si mal no recuerdo, venía a ver a la familia de Aurorita, una familia creo que de Laza, con un chaval joven. Ten en cuenta que en aquellos tiempos nosotros vivíamos en la Plaza, Justamente al lado de la casa en ruinas del Beato Sebastián. Supongamos que era por el año 1958, mas o menos
Aprezado amigo, tes más razón do cun santo, de dormir nas pañallaregas, assín era olla que eu dormía mellor daquila, que ahora na cama, tambéin recordo a contratar leiras grandes, más íso sempre ô facía ô xefe da cuadrilla. Cuando sucedia iso ô viño comprabasmolo a un sinor quero recordar que se xamaba Queipo ou Quepo nahún sei se ô digo béin y as sardiñas a un tal Seberiano que vivia cerca do Apareció. Me alegro que ô Benito fora seu padriño, munto bon home, más eu do fillo nahún dou conta, pasarín ... (ver texto completo)
hola amigo: ti sabes que había duas formas de contratar as cuadrillas de segadores. Na niña casa, se contrataba con a comida: Esta consistia en tomar o taco o amañecer, que era pan e aguardiente. As 10 da mañan, setomaba o café con leite e pan con xamón. A comida, que normalmente era un cocido, por a tarde pan e chourizo, e pra cena, o caldo galego e elgo mais, que podía ser unha tortilla. E a dormir a paxarega, homes, mulleres e rapaces xuntos. Ven e verdade que desde que amañecía hasta que era ... (ver texto completo)
¡Pleno!. Mi hermaqna es esa.

Con relación a D. Alfredo, seguro que es un buen hombre. Y me alegro que se encuentre entre vosotros.

Me parece que D. Camilo, sigue de párroco en Oimbra. No conozco el pueblo, pero seguro que es un lugar afortunado por el cura que le ha tocado.

Dime: ¿estabas con frecuencia, en los años 50/60 en casa de alguien de a Gudiña?.

Un abrazo
Bueno o término CHATEAR a o que me refería, con relación o Don Pedro da Herrería, era que tomaba bastantes chatos (vasos) de viño. Desde logo que non había ordenadores por aquel entonces. Pero recorda que a informática xa existía no tempo dos piratas, m pois éles xaq teñían (en términos andaluces) Sed de Ron = cdrom.
E un chiste.
Disculpa, más nahún cain ô primeiro na coisa, más algo ô respeito de íse sinor foi tudo un caballero con nos, poucos sitios me tratarín tan béin y tiña un viño tinto que nos dixo co trouxera da terra quéinte (Portugale),él tiña la un criadito que parecía bon home, más como si le faltara un bocadito de reflexos, quéin segaba béin era un fillo, eu quero pensar que se chamaba Melin, xa digo traballamos uns tres días pra él.
Unha aperta.
Amigo: Alégrome que teñamos lembranzas en común. Eu me acordo que chegaban a A Gudiña cuadrillas de segadores, cantando, porque seguro que as penas da alma se camuflan cantando. As cuadrillas a compoñían homes, mulleres e algún rapaz pra traer e repartir o barril da augua. Cobraban pouco, e iba incluida a comida. Normalmente dormían na Palleira. A miña familia, solía contratar unha cuadrilla de 8 segadores durante 3 días.

O Benito, que era panadeiro, resulta que era o meu padriño. O fillo, que ... (ver texto completo)
Aprezado amigo, tes más razón do cun santo, de dormir nas pañallaregas, assín era olla que eu dormía mellor daquila, que ahora na cama, tambéin recordo a contratar leiras grandes, más íso sempre ô facía ô xefe da cuadrilla. Cuando sucedia iso ô viño comprabasmolo a un sinor quero recordar que se xamaba Queipo ou Quepo nahún sei se ô digo béin y as sardiñas a un tal Seberiano que vivia cerca do Apareció. Me alegro que ô Benito fora seu padriño, munto bon home, más eu do fillo nahún dou conta, pasarín ... (ver texto completo)
Se me va el cura D. Alfredo. No me acuerdo de él. En mis tiempos estaba D. Primitivo, D. Camilo (que creo anda por ahí cerca), D. José, amigo de D. Pedro de la Herrería y D. Lisardo. Por este orden.

Mi hermana tiene una peluquería cerca de donde tomas café.

Mis escapadas son hacia La Manga. Prec isamente el 18 de este mes Hemos estado en San Pedro del Pinatar, en el Hotel Balneario Talasia celebrando nuestro 35 aniversario.

Estoy de acuerdo contigo en que hay que pasarlo bien. Lo único que ... (ver texto completo)
Perdonad que saque temas ya obsoletos en el tiempo, pero quiero dar mi modesta opinión sobre el AVE.

Bienvenido AVE, símbolo de progreso. orgullo para Galicia que seamos la Puerta de la misma.

Igualmente que ha sido progreso la Autovía.

Los dos eventos nos han unido, mas bien dicho nos han acercado un poco mas al resto de España, (ya que nunca hemos estado desunidos).

Matizo: Autovia: Tengo muchos (casi todos) compañeros que, camino de su lugar de formación pasaban por el pueblo, paraban, ... (ver texto completo)
Me habló mi hermana. Posiblemente hayas salido en conversaciones en el Centro Gallego, aunque sin definirte fisicamente. Precisamente ayer le he comentado tu presencia, ya que soy nuevo en el.

También tengo un hermana en Verín.

Yo ya no sé de donde soy. Pienso que terminaré siendo apátrico: en Benidorm estuve el año pasado. Ya no es nuestro ambiente. Demasiado enfocado al turismo internacional.
Suelo pasar tres meses en Madrid, Cuatro meses de verano en Aguadulce, (Almería) lugar tranquilo, ... (ver texto completo)
Amigo Toño, gracias por tu aportación, yo, que quieres que te diga, a mi, quizas por ser tambien de letras, me satisface mas la teoria que yo expuse, porque la tuya, sin ánimo de polemizar, me parece mas tirada por los pelos. En cualquier caso ahí estan las dos para que la gente pueda elegir la que mas le satisfaga. Hablando de otra cosa, que tal anda tu hermano Pepe a quien hace muchisimos años que no veo. A ti te ví hace ya algunos años, tambien bastantes, estabas en compañia de tu mujer y nos ... (ver texto completo)
Me alegro que nos hayamos encontrado en el café de Avelino. Aunque no te pongo cara (de momento). Pero te tengo entre varios candidatos. Posiblemente haya tenido relaciones laborales con compañeros tuyos. Desde luego, de momento solo me falta saber en que parte del pueblo te encontrabas antes de caerte del guindo.

También me queda la duda si nos hemos encontrado en un puerto de la costa Atlántica o Mediterránea.

La verdad es que no voy tanto como quisiera por el pueblo. Ya sabes, la familia, ... (ver texto completo)
Hola casa del Perú. ando un poco despistado, porque he tenido noticias tuyas en Buenos Aires, pero han sido muy vagas. Parece ser que andas por Verín y Madrid. Bueno, con relación a que a Gudiña sea tierra de tus antepasados, creo que también es la tuya, mía y nuestra, ya que nuestra tierra es depositaria de nuestros sentimientos mas profundos, nuestras penas y alegrías, nuestros amores y desamores, nuestros vivos y nuestros muertos. Y ese es un patrimonio sentimental, que a Dios gracias, está exento ... (ver texto completo)
Amigo Camba,íse gaxo que tú falas tambien seguei pra él, munto bon home olla deixounos sólos nuha leira que daría uns 20 carros de palla, un cántaro de viño un xamón enteiro queixo y choirizos, y él marchou en busca dun cabrito a meio día, nos eramos uns 11 segadores más un rapaz que era un bocadito mayor do que eu que creo se xamaba Melin a coisa que nos tratou munto béin, más ô que eu nahún sabía e que chateara se entonces nahún había ordenadores. Recordo que nos deu groxeta y tabaco pra tuda malta, ... (ver texto completo)
Bueno o término CHATEAR a o que me refería, con relación o Don Pedro da Herrería, era que tomaba bastantes chatos (vasos) de viño. Desde logo que non había ordenadores por aquel entonces. Pero recorda que a informática xa existía no tempo dos piratas, m pois éles xaq teñían (en términos andaluces) Sed de Ron = cdrom.
E un chiste.
Amigo Camba, claro que ssín, era un home piqueno munto amigo da juerga, faciame reir, traballamos pra un home que se xamaba Benito,íste era padeiro, munto bon gaxo, tiña ô forno cerca do Aparicio, total que me quería insinar ô oficio, era un gran mestre, más amin colocar a pedra nahún era ô meu, da quela eu tería uns catorce anos, xa te digo pasarín muntos anos. Dices que tes amigos en Vinhais, eu tambéin, até galegos istá ô xerno dos Cubas de Manzalvos, un tal Riño cun supermercado, que pro do xapeo, ... (ver texto completo)
Amigo: Alégrome que teñamos lembranzas en común. Eu me acordo que chegaban a A Gudiña cuadrillas de segadores, cantando, porque seguro que as penas da alma se camuflan cantando. As cuadrillas a compoñían homes, mulleres e algún rapaz pra traer e repartir o barril da augua. Cobraban pouco, e iba incluida a comida. Normalmente dormían na Palleira. A miña familia, solía contratar unha cuadrilla de 8 segadores durante 3 días.

O Benito, que era panadeiro, resulta que era o meu padriño. O fillo, que ... (ver texto completo)
Amigo Zé, se anduveches na seitura pola Gudiña naqueles anos, principios dos 60, temos que conocernos, un ano meu avó contratoulle, a secas, a seitura de unha parcela que temos no Picoto, preto da Estación de Servizo, a unha cuadrilla de seitureiros portugueses, a parcela e grande i o parecer os portugueses non calcularon ben as dimensións da finca. O conto é que cuando se puxeron a segar non a daban acabado, i entón segaban hasta de noite. Unha noite veu un veciño a nosa casa a dicirlle o meu avó, ... (ver texto completo)
Aprezado Pica, na segada anduve, más nahún recordo tal coisa, eu era un garoto munto novo más xa me pagaban 100 pts. das que viña unha tal Rosa, ou Rosalía, linda, pintada,ísto foi por ano 65,66 más ou menos, os homes le pagaban 125, a verdade que da Gudiña do que más me lembro ê do Melin, que segaba munto y entre nos viña un gaxo que aquilo parecía unha maquina era da terra queinte, total que ô xegar a noute desafiáronse de tal maneira que eu colli medo pensei que se batian,ô noso colega le decía olla que te fodo ô pescozo, coisa que ô outro respondía a min matar a un portugués ê como fumar un petillo, total que ô fin meteuse no meiu unha irmán do tal Melin y fixos abrazar, todo aquilo era cousa do viño, más eu era garato y nahún se me olvida a coisa, y a leira ísa axo que era cerca da gasolinera, taméin recordo co tal Melin tiña un can munto grande, da color do lobo. A parte de pagar ô xornal deunos tabaco pra tudos.
Referente ô que dices das calzas ê verdade, más eu tracios largos, pero como istaban rotos pasabame igual que tú, claro que si fora oxe andaría na moda.
Unha aperta. ... (ver texto completo)