Compramos energía a futuro

Vai ben a limpiadora
Os xemelgos

Hai xa uns 30 anos coa chegada dos primeiros kiwis neocelandeses a Lubián en charla picantona e moi animada, mentres agardaban para comprar no Delfín, varias mulleres alababan os poderes da novedosa froita. Dicía a Sabel: “O outro día na –tevelisión- dixeron que vaí moi ben para as galipandias, e para ir a Hedroso tamén”. Contéstale a Toña: “si home o que le facía falta o meu Lebrele levalo a Hedroso coa herba, a seitura e a carrexa por facer”, “nada… nada! mentres os palleiros non ... (ver texto completo)
Estou de acordo con Piño e desde este intre axuntome a su proposta. Os que andais mais por o pobo idei señalando un dia do veran para que os que estamos fora vayamos planificando a nosa ida.
Xinxelo. Si habrá que poñer fecha o tema, en principio será no mes de Agosto, tamén coincidimos coa opinión dos foreir@s dos pueblos veciños (están animados, e me alegro) de que en esas fechas e cuando a mayor parte do personal ten vacacios.
Dice O Candil, no foro do Pereiro, que os de Lubián teremos problemas en Agosto para encontrar un día libre de festas. Cierto que é así, ese mes está casi copado, pero xa buscaremos un hueco en un fin de semana. Ahora se nos amontona un pouco o "traballo" con ... (ver texto completo)
Quero anunciarvos que no foro da páxina oficial do concello hai uns recortes de prensa de 1.911 e de 1.934 con noticias de Lubián que ben paga a pena darmos unha volta por alí e opinar. Trátase de Lubián como centro dunha intentona de Restauración da monarquía portuguesa, e máis tarde, dun veciño que recibía cartas dun falanxista que chegou a ser ministro do Réximen.
Un tal Quesada, nun deses libriños da editorial O Moucho, debuxaba unha bonita estampa de usos e costumes que ben poideran axeitar cos ancestros de malladadacimapolapaladosalbard eiros. Enfoquémola no Churrián, barriada que imos pór de moda a partires deste medio:
Unha mazaira, ao medrar nun horto, rente a casa doutro veciño, penetrou pola porta carral da corte, seguíu a medrare, e saíu pola porta do balcón, ofrecendo as mazanciñas ao dono do horto tódolos anos.
Cando o señor Prat voltou de Cataluña ... (ver texto completo)
Estou de acordo con Piño e desde este intre axuntome a su proposta. Os que andais mais por o pobo idei señalando un dia do veran para que os que estamos fora vayamos planificando a nosa ida.
Eu prefiero a explicación dos vagalumes facendo o amor, inda que só é a femia a que ten órganos fosforescentes. Iso leva á conclusión de que se trataba de dúas femias lesbianas de vagalume xogando á brincadeira.
Por certo: os vagalumes tamén son chamados "luciérnagas", lucecús, lucernas, vermes de luz, vellas das papas, vacalumes e cagalumes.
Probablemente os lucecús do Churrián sabrán das vosas pescas nocturnas, pero tamén das aventuras daqueles Templarios dos que dice proceder Malladadacima.
Alegroume un montón saber que Pingadelo saio de dubidas, coa bruxa e o trasgo, non tanto polo tropezon que deo na lastra nin polo mal que o pasou no galiñeiro.
Pero quizas ti coas vellas das papas, vermes de luz teñas razon que podian andar a brincadeira as femias, e o non ter macho brillaban moito mais, e nese caso podian parecer un fantasma ou un morto vivente, habia que liscar rapido e esconderse onde se poidera. UN SAUDO PROS DOUS
Eu prefiero a explicación dos vagalumes facendo o amor, inda que só é a femia a que ten órganos fosforescentes. Iso leva á conclusión de que se trataba de dúas femias lesbianas de vagalume xogando á brincadeira.
Por certo: os vagalumes tamén son chamados "luciérnagas", lucecús, lucernas, vermes de luz, vellas das papas, vacalumes e cagalumes.
Probablemente os lucecús do Churrián sabrán das vosas pescas nocturnas, pero tamén das aventuras daqueles Templarios dos que dice proceder Malladadacima.
Ay!… Ricardo ay!…. Que peso me acabas de quitar de encima, recuerdo bien aquella noche. Yo venia de colocar unas “mansoeiras” en le regato de Carnatiño, de pronto oí como alguien caminaba detrás de mi, y con temor a ser descubierto me metí en la pallarega donde Sergio guardaba las gallinas. Recuerdo los alaridos del carabo, recuerdo la oscuridad y recuerdo tu larga presencia en la fuente, pero nunca pude saber quien eras. También el miedo se apodero de mí y los nervios me hicieron encender un cigarrillo, ... (ver texto completo)
Tendes un tema interesante seguir con el, me gusta.

Este mismo mensaje o pasei os pueblos limítrofes.

Somos de unhos poucos pueblos da zona, que estamos entrando nos foros dos siguientes pueblos, O Pereiro, Vilavella, Barxa, Padornelo, Lubián.
Non nos conocemos en persona, a mayor parte sí, eu estou deseando de conoceros a todos, nos forzamos por escribir en Galego, alguhos o facemos mui mal, pero o intentamos.
¿Qué os parece? si para fomentar a nosa lengua, conocernos, pasar un día agradable ... (ver texto completo)
Son cosas del derecho consuetudinario. Me imagino que los monjes lo que hacian era recoger por escrito la tradicion oral. Habia buenas costumbres, como la de comenzar todos a la vez las tareas de la labranza, Siega, seitura, acarrexa, malla etc... Tal era asi que al que comenzaba antes que los demas la acarrexa, se le mandaba una pareja de vecinos con un hacha al Porto dos carros o portoscarros, donde no habia puente y habia que vadear el rio. Alli en mitad del rio le cortaban el subeo, quedando ... (ver texto completo)
Seguro que los tililantes puntos rojos que divisaste en la oscuridad eran los ojos del alma de Yousef (1757) cantero muy famoso y que dejo su firma en el umbral de una puerta que hay junto a la fuente. Tambien pueden haber sido el alma o varias almas en pena del cementerio que habia un poco mas abajo de la fuente. O el alma de algun cura sacrilego del monasterio que habia justo detras de la fuente. Cualquiera sabe... Elije tu. Tienes mucha imaginacion, puedes traducir CHURRIAN por chirrian, (los ... (ver texto completo)
Los monjes del Churrian

Xinxelo, sin querer me he sentido aludido al ser uno de los descendientes de tan noble institución del Churrian. Dicen, que habitada solamente por monjes y supongo que alguna fémina, (sin la cual no seria posible mi existencia). Eran juristas religiosos que dieron lugar a leyes rurales llegadas hasta nuestros días y que se siguen aplicando en la actualidad, solo por la parte más conservadora. Una de esas leyes era la de “La tala de árboles indeseados por el vecino”. El ... (ver texto completo)
Seguro que los tililantes puntos rojos que divisaste en la oscuridad eran los ojos del alma de Yousef (1757) cantero muy famoso y que dejo su firma en el umbral de una puerta que hay junto a la fuente. Tambien pueden haber sido el alma o varias almas en pena del cementerio que habia un poco mas abajo de la fuente. O el alma de algun cura sacrilego del monasterio que habia justo detras de la fuente. Cualquiera sabe... Elije tu. Tienes mucha imaginacion, puedes traducir CHURRIAN por chirrian, (los ... (ver texto completo)
Intriga. ¿Qué será? Cuéntalo y no desaparezcas como el Río Guadiana.
Cheirando na rede atopei esta bonita imaxe da estacón de Lubián.
Eu non cheguei a recordar a grua do cargadeiro en pe
Se agradece a túa presencia no foro, xa me parecía que tardabas moito en entrar, cousa que non é habitual en tí, lógicamente, non vai a estar un entrando no foro cada día como si de un diario se tratara, ¡non temos ningunha obligación! o que si da algo de pena que esto se veña abaixo.
Vexo que seguís ben, do que alegro un montón.
Saludos.
Cheirando na rede atopei esta bonita imaxe da estacón de Lubián.
Eu non cheguei a recordar a grua do cargadeiro en pe