OFERTA LUZ: 5 Cts/kWh
        

Respuestas para a bubela da casa da maria do marcial:

Por ir a 139. 300 euros y dos puntos. asi va la economia
Por eso eu o chegar ahí nunca me salto o Padornelo.
Eres Duliciosa. Feliz Navidad para ti y tu familia de un forero de Lubian desde Gorliz. Sigue con esos deseos tan maravillosos y ojala se hagan realidad. Viviriamos, sin duda, en un mundo DULICIOSSO. Gracias
Gracias Bubela. Por desearlo que no quede.
Tengo una duda, lo de María do Marcial, ¿tiene algo que ver con Marcial, el sastre de Lubian? siempre oía hablar de el cuando era una niña, tenía parientes en Castrelos y alguna vez acompañé a alguien a su casa.
¡Que suerte tienes de vivir en Gorliz! Yo vivo en Basauri, y claro, no tiene nada que ver Es como comparar..., ya sabes, no quiero decirlo...
Bueno, un saludo y Feliz Navidad para todos... y que por lo menos se cumplan algunas de las cosas que ... (ver texto completo)
Lo suyo Sr romerales era un oficio de cojones y no obstante tuvo usted huevos para abandonarlo, digo que tuvo huevos ya que me imagino, que en el lance con la madre cerda y aunque la cogida fue por detras, los colmillos solo le hicieron un par de surcos en el birimbao, dejandole los mencionados, un poco acojonados pero en su sitio. Esto hace que me plantee dos profundas reflexiones:
O mucho le cuelga o muy pegados los tiene para que la una sufra un ataque tan brutal y los otros no sean rozados ni ... (ver texto completo)
La señora Bubilla de la Cresta Encrespada olvida que, en aquellos avatares, me di la vuelta en un acto reflejo, quedando ese carajo totalmente expuesto a tan inesperado ataque.
Y si no, que se lo pregunten a un tal Don Abel en tiempos de San Caín.
"olla o can"......
Pin... pin... comecei a oír entre soños. Pin... pin... vaia, chove!
Espreguiceime. E, sen pensalo moito saquei o naris polo buraco da porta, e pin! Unha pingota no medio e medio do naris. Medio susto, medio risa.
Pasei o que quedaba de noite co naris no buraco. Uliscando a choiva, uliscando a herba, e o millo, e os toxos. Oíndo as bágoas do ceo, oíndo o meu respirar, oíndo os silencio da noite.
Entre soños atopeime ó carón da lareira onde ue me criei. Nacín entre pallas, e ... (ver texto completo)
¿Sargento Chamorro?
A veces, Sr Romerales, esa aguja percutora, pierde su rigidez o no acierta con el culo......... de la bala. lo que castizamente llamariamos "UN GATILLAZO". Que tambien puede ser debido al mal estado del casquete, perdon casquillo, o por que la polvora este vieja etc... y al percutirla no reaccione. Perdon por lo del goteo, en vez de gotas y grifos, provablemente sean pistolas y polvos lo mas apropiado para ilustrar la metafora,
Entonces, estando de acuerdo, convendrá usted conmigo que no es cuestión del fontanero la problemática del encasquillamiento.
Acertaste de pleno Romerales. Si te gotea....., el grifo, te puedo dar un apreton.
Los militares carecemos de ese grifo al que se refiere en su metáfora, señora Bubela. Los militares estamos dotados de una infalible aguja percutora, siempre dispuesta, por la limpieza diaria a la que está sometida.
Ay sr Prat, no me lo imagino comiendole los huevos a la Pita Moñuda. Creo que cuando se agacha a ponerlos, al levantarse, se los lleva colgando con ella.
Señora Bubela: Confunde usted los huevos con los ovarios, y no suele usted cometer errores de tanto bulto.
Don Ricardo sabe lo que dice. Y yo lo confirmo, antes de que borre sus confidencias. Siempre tuvo una mano muy ligera. Y eso que no padece parkinson.
Carallo co padre Xoxé, vaia pozo de sabeduria. Casi como un crego coñecido meu e, igual de vostede, ou do padre Xose. Chamabase o Padre Urdaneta. Digo chamabase porque vai anos que non sei de´l e poda ser que lle sucedera algo malo xa que gostaba moito de ir o mare.
Perdoa Buba, nahún puse o acento béin, e decer o Andrés levo na é y eu se lo puse na a, más por nahún pararme a borrar assín xa embadurno mellor, xa pusen Buba, en vez de Bubela nahún me tomes a male nahún torno atrás que assín mo téin dito o xefe.
Carallo co padre Xoxé, vaia pozo de sabeduria. Casi como un crego coñecido meu e, igual de vostede, ou do padre Xose. Chamabase o Padre Urdaneta. Digo chamabase porque vai anos que non sei de´l e poda ser que lle sucedera algo malo xa que gostaba moito de ir o mare.
Aprezada Bubela, según o padre Xosé, dice que o último que vio o padre que tú mencionas foi un tal Ramón Boch, a coisa téin miga recordarte de fai tantos anos, iste gaxo según el padre parece que pra aquel intonces nahún tiña medo o mar a ssín o demostrou. Naceo a finales del 1400, primeiros de 1500, a unha diferencia de aprezazahún dua década, dice que cunando tiña 17 anos xa tiña unha memoria un pouco inusuale, claro según o librito escrito por o tal Ramón Bos capitahún da Marina, nahún e na que ... (ver texto completo)
Carallo co padre Xoxé, vaia pozo de sabeduria. Casi como un crego coñecido meu e, igual de vostede, ou do padre Xose. Chamabase o Padre Urdaneta. Digo chamabase porque vai anos que non sei de´l e poda ser que lle sucedera algo malo xa que gostaba moito de ir o mare.
Aprezada Bubela da casa da Maria do Marcial, teño que decirte que o padre te ficou munto agradecido por lo que le dixeste.

Unha aperta.
Iso e sr 75. Ahi vai outra do tempo, eu sei que voze e un home, se non estudiado, de muto conocimento, e pronto estara a saber que me axudou no escrito.

Desde entonces dicen que cuando llega la noche de difuntos se oye doblar sola la campana de la capilla, y que las ánimas de los muertos, envueltas en jirones de sus sudarios, corren como en una cacería fantástica por entre las breñas y los zarzales. Los ciervos braman espantados, los lobos aúllan, las culebras dan horrorosos silbidos, y al otro ... (ver texto completo)
A Bubela da casa da María do Marcial: Apreciada sinora, en primer lugar decirle munto obrigado por las consideraciones que me face, desde logo despoés de leer a sua escrita, comentando co padre Xosé, o primeiro que me dixo caso único, istamos ante unha das nosas,- ¿Qué queres decir padre?_, que estudio cos curas,- ¿Por qué lo sabes?.-Istá munto claro por la sua narrativa. Menciona el primer versículo del salmo de David,-iso qué tendrá que ver, ssín téin, mira el Monte de las Ànimas, es de Soria y ... (ver texto completo)
"Alto me vexo, no meu cavalexo, vexome vir e no podo fuxir". Dito de outra maneira: No alto estou, color de ouro teño e por una risada perdo canto teño.
A Aboa da casa do Marciano, según o crego, e decir en iste caso o padre Xosé, dice que debe ser os frutos dos castiñeiros.
Inda. Non son quen tu pensas que son. Fasme moito baixo de estatura intelectual si sigues pensando que son este persoaxe. Saudos a todos os foreiros e o meu preferido que o señor 75. Adeus.......
Bubela: Non sei quen eres, nin imaxino que sexas un personaxe como dices. Dios me libre de tal cousa. É todo máis sinxelo: non teño nengunha idea de quen poidas ser, pero o asunto da cantiga de Valderrama vai en clave de humor. Non penses que leva dinamita. Simplemente ouvina cantar aquel día (despois de ouvila centos de veces), e nunca apreciara a mensaxe. E como a cousa ía de cantigas, pois prestoume inmortalizar tan enorme disparate. (Tampouco estou moi seguro de que sexa exactamente así a letra).
Inda. Non son quen tu pensas que son. Fasme moito baixo de estatura intelectual si sigues pensando que son este persoaxe. Saudos a todos os foreiros e o meu preferido que o señor 75. Adeus.......
A Bubela da casa da Maria do Marcial: Aprezada y respetada sinora, sabrá disculparme por meter as fucias donde nahún me xaman, más pensando na suma do meu seudónimo, nahún tiña que por menos comentarle algo, e decir me sento alagado por voçe ssín merecerlo, como sabrá teño muntas dificultades na miña escrita, desde garoto andei por iste mundo de Deus fora, quero decer nahún tiben tempo de ir a iscola, más dentor da miña corta cultura intento sempre nahún faltar o respeito dos meus semexantes, aunque ... (ver texto completo)
A cresta vai caindo, Xa non se me levanta todo o que eu quisera. (vai vella) Vin os bonobos outro dia na TV. Que maravilla. por de diante e por detras. parecian que estiveran escoitando a cancion: "De rodillas ante mí, es como te gusta a ti, de rodillas por detras, es como te gusta mas". Ohhhhhhhhhhh

.
Para canción linda, pola mensaxe que acarrexa, aquela de Juanito Valderrama dos teu tempos mozos:
"Me voy a hacer un rosarioooo...
con tus dientes de marfil".
A cresta vai caindo, Xa non se me levanta todo o que eu quisera. (vai vella) Vin os bonobos outro dia na TV. Que maravilla. por de diante e por detras. parecian que estiveran escoitando a cancion: "De rodillas ante mí, es como te gusta a ti, de rodillas por detras, es como te gusta mas". Ohhhhhhhhhhh

.
Estos que predican mucho, son como los que practican el Kunfu; que preparandose para la guera siempre estan practicando sin ella; por lo menos los practicantes del Kunfu tienen una talla espiritual muchisimo mayor que este personaje.
El Ohhhhhhh... ¿Fue de placer o dolor?; cualquier respuesta delatara mas tu talla.
Xa te decia que non estaba no allo. A ver si me entero de que vai. Vaiche boa!
Bubela: Tí, que voas por riba de todos nós; tí, que non sabes de fronteiras, nin de raias nos montes, deberías ve-lo remanso. No outro lado parece haber un plantígrado xa moi cansino que só reflicte vulgaridade.
Non sei por donde ven o tmea do rio, pero, vou levar un pouco a contraria: Todos temos na vida un rio diante de nos e a posibilidade de cruzar o outro lado. O rio representa un obstaculo. Que ben se esta todos xuntiños diluindo os medos, a incertidumbre e incluso a propia personalidade no grupo!.
Cruzar o rio equivale a sair o encontro, non solo da natura, se non da nosa propia naturaleza, enfrentarte tu solo a ti mismo e o teu interior, poder pensar e decidir por ti mismo.
Poda que te sigan moitos, ... (ver texto completo)
Como ben dice o amigo INDA, non paga a pena que perdas mais tempo. Solo te comento esto desde a duda de saber a quen pertenece o teu psedónimo. Se eres quen eu penso non fai falta decir nada mais; se non é así, estou seguro de que encontrarás quen to explique personalmente.
Saludos.
Muy ben Inda. Decrua en Maio, bima en San Juan e colleras pan. O de embelgar cos guizos do esterco tamen o faciamos nos, pero antes o arrancalos na corte como salpicaban latigazos de bosta a cara e a roupa dos labregos. Acordome tamen da impresionante vision das estrelas camiño da leira. Ben definidas todas as contelaciois e como meu pai me ensinaba o nome delas. Nunca mais as volvin a ver tan clariñas, igual tamen e porque as miraba cos ollos de un neno e a mirada e mais limpia.
Ai, bubela! Pois os níus de bubela inda cheiraban peor ca o esterco dos porcos nos renovos!
Son as cinco da mañan, hai que levntarse cediño, ir sacando as vacas da corte, xunxilas, e apor o carro. Xa onte a tarde, arrancando co garapio, recebendo as salpicadelas e botando o carro ca espalladeira, deixamos cargado o carro de esterco. O pai saca unha vaca e deixa o rapaz, que solo ten seis anos, pegando dela hasta que saca a outra, unha vez xuntas, colle o xugo cunha mau e ponho encima das molidas, xunxen a parexa e repiten a operacion ca segunda parexa. Ahora ai que apor os carros e guiar ... (ver texto completo)
Certo, bubela: todo correcto e ben contado. Eu, se me permites, agregaríalle un pequeno detalle: se se levantan as cinco da mañá pra xunxir, quere decir que non "acomodaron" as vacas antes. Indo o carro cargado e levando encima o arado, a semente e mais a palla pra embelgar, non viña mal levar tamén un feixe de millos, ou un par de mañuzos de herba, pra que, cuando o gañán faga un alto na sua xornada (entre 9 e 10) pra mandarlle unhas magras de xamón e unhos chourizos, todo ben regado con viño de ... (ver texto completo)
Son as cinco da mañan, hai que levntarse cediño, ir sacando as vacas da corte, xunxilas, e apor o carro. Xa onte a tarde, arrancando co garapio, recebendo as salpicadelas e botando o carro ca espalladeira, deixamos cargado o carro de esterco. O pai saca unha vaca e deixa o rapaz, que solo ten seis anos, pegando dela hasta que saca a outra, unha vez xuntas, colle o xugo cunha mau e ponho encima das molidas, xunxen a parexa e repiten a operacion ca segunda parexa. Ahora ai que apor os carros e guiar ... (ver texto completo)
A bubela da casa da maria do marcial. Que maravilla, como describe perfectamente todas e cada unha das tareas da sementeira, xunxir as vacas e apor o carro, as molidas, o garapio, esparexer o esterco, feixe da palla pra facer as embelgas, leira arada co arado romano, o rapaz "tente arriba, tente abaixo"... así o lembro nin mais nin menos
Unha forte aperta Bubela, por refrescarnos a memoria con tantas realidades de fai tempo.
Espero que los haya invertido bien, ya que durante todos estos años he estado esperando recuperar el maletin y su contenido. Habia realizado yo una transacion, un negocio, con unos tales Charlines de Galicia en la muy noble villa de Baiona. Venia en el tren para Madrid y notando que unos señores con traje no me quitaban ojo, y que al entreabrirse la chaqueta de uno de ellos pude vislumbrar lo que me parecio una pistola, ante el miedo a sufrir un atraco, o, lo que es peor, que su contenido me inculpase ... (ver texto completo)
Distinguida sinora, iso que voçe reclama con todo dereito do mundo, nahún lo pode facer, pois según ô meu xefe ise era amigo do Ruiz Matos, pois oxe xa nahún, por as circustancias que se derín, parece ser que ô sinor Ricardo home intilixente y de unha grán cultura, puso a confianza no mencionado anteriormente, claro a igual co meu xefe. Co resultado de todos coñecido,ô sinor Ruiz iha a pagar un 10%, más resultou que veo a crises y nahún pudo, por isa causa nos encontramos ca no Brasil coas pretas. ... (ver texto completo)
Amiga aes. Este home non sabe o que e realmente perigroso. Comencemos por esparexer o esterco coas maus e logo si non habia fonte na leira ir comer o pan co touciño sen lavarse ben. Con pocos anos subirse a un carballo e degallalo para ter no inverno os ramallos pas ovellas, pensao ben, subir con unha machada e pra mais o alto dun carballo. Utilizar sendo nenos ferramentas de corte tales como gadaña, fouce, fouciño..... Estar no alto do carro cargando o estrume ou a leña ou os mollos de palla mentras ... (ver texto completo)
¿Amiga aes?....... Eu vexo moitas cousas que se toma para concedida, ata que eu son unha muller. Será que tirou da súa luva?
De todos os xeitos grazas por dedicar o seu tempo para responder e vostede sabe que eu respecto a súa opinión. Aínda que o faga nun idioma diferente.
Amigo Inda Cho Sei, dado que en este foro, algunos me consideran un sosias tuyo cuando te pones en plan intelectual, te dire que fustaxe a mi entender viene del castellano, de la palabra "fuste", que en una de sus acepciones dice.: Fundamento de algo no material. Desglosando, Fundamento: fig. Razón, motivo de un juicio, apreciación, origen, principio. Serenidad, formalidad de una persona.
Yo creo que la Lola se referia a las dos acepciones cuando se dirigia al Felipin, la primera para que fuese ... (ver texto completo)
Creo que non. Miña mai non me quería decir iso. Ela non sabía de tales elucubracións.
Polo que vexo, Barxes nos aporta que en Barxa, do concello da Gudiña, ao lado de Portugal, tamén existe esta palabra, cun dos significados que se lle da eiquí: mala pinta, lixoso, feito un baldrogas.
Cando eu era unha poliña e xa non tan pola, as vacas que non iban pra serra, por estar paridas o pra reservalas pros traballos do brau iban diariamenta a "vicela" ou "bicela" ben pro campo ou ben pros poulos. No diccionario galego non hachei esta palabra.
A palabra que describes é VICEIRA ou VECEIRA.
Refírese a que o pastor cambia. Cada día vai o que lle toca a "vez".
Estas dúas palabras están recollidas polo diccionario de Isaac Alonso Estravís.
Pero fala do gando en xeral: ovellas, cabras, vacas.
No caso do "caudillo" --así se lle chamaba antes aos magotes sen pastor fixo en Lubián. O "caudillo" era o magote veceiro-- en Lubián, por cada ducia de ovellas ou cabras que botabas ao magote, tiñas que ires un día de pastor con todo o magote. A xente ... (ver texto completo)
Era bicela ou era biceira?
Bu bu bu. Ahora si, Biceira era cuando as vacas iban o campo ou os Poulos, aiquí solamente iban no mes de agosto, de tal maneira quedaba a xente libre para poder aatender os traballos das mallas, que pra a juventud eran mui entretenidas, había moit@s moz@s e a juerga estaba asegurada.
A mañá cedo tocaban tres campanadas e xa se sabía que era a hora de salir a biceira, era por turnos cada día iba o veciño que lle tocaba, as vacas tamén se turnaban unhos días iban unhas outros dias as outras, de ir ... (ver texto completo)
Muy ben Piño. Eu huberao feito o reves
Capital inicial: 3 euros
Gasto..........: 2,50 euros
Aportacion de cada un 0,90x3=2,70-0,20 da gaseosa=2,50, que e o que gasteron en total.

Estou eiqui pousada nun mazairo o pe da Fontarbela, a ver si vindeis algun. Xa caeron uis copos de neve e teño que emigrar hacia Africa ou un sitio mais quente
. Saudos pra todos.
Con tudos os respeitos que me merece, abuelita penso co Xinxelo quernos tomar ô pelo, olle ô mayor querse quedar co dilleiro da gaseosa, pois en ningún momento a mercou so fixerín falar de que a mercarían.
Outra solucion podia ser.:, A suma de un medio, mais un tercio, mais un noveno non e o total das dezasete vacas a repartir, xa que 1/2+1/3+1/9 = 17/18 de 17, e decir 306/18. Falta 1/18 de 17 - ou sea, 17/18-, que corresponde a vaca do tio Berto. O que se reparte entre os tres hirmous e.: (1/2+1/3+1/9).18 +17/18, que, suma 17.

Xa non me da mais de si a cabeza, nin botando mau da cresta.
Sra. Bubela: Chapeau! Certamente se trata de iso. A suma das tres partes non chegan a unidade (18/18). Sumamos os quebrados, e da dezasete dezaoitoavos. Ese foi o procedemento utilizado polo mestre.
Non hai máis misterio.
Pon algo Piño. Se non vamos Usurpar este foro con gaitas da politica e a vida e unha cousa mais bonita. Cunta algunha historia dos vellos desas que tu sabes. Sen que teñamos que ferrarche o aguillosn nas nalgas. Cordiais saudos para todos.
Con ésto espero será suficiente pra librarme das aguilloadas nas nalgas, é dos ánimos do boy. No obstante, moitas gracias.
Bubela da casa da María. Teño que observar por los árboles das huertas do pueblo co fin de localizarte, me gustaría saber a donde teñes o nido. Me da a impresión que por a Fontarbela debe andar a cousa.
Saludos.
Para que sirve el ingles, el aleman o el chino fuera de sus paises?. Para entenderse Peru, todas las lenguas sirven para entenderse y a parte para expresar los mas profundos sentimientos. No es lo mismo decir.: "cortar una rama" que "degallar"., romperlas que escocharla etc... Cada uno siente en la primera lengua, en la materna, todas las demas son aprendidas. Y en lo mas profundo de nosostros, en nuestro disco duro, esta el lenguaje en el que aprendimos a ver y entender el mundo. Por eso a mi me ... (ver texto completo)
Prezada Bubela: Esto que acabo de ler, lembrame unha mensaxe de hai mais dun ano, cando a min ese mesmo persoeiro ou parente del"mandó que me tiraran de las orejas po escribir en gallego"pero eu preguntome se algun deles de pequeno a sua familia non lle falou en galego, porque pensome que algun e do cerne de Galicia e parece mentira que ódie o galego. Nos tempos que corren incluso xa hai xuices do social ou do penal, que dictan as suas sentencias en galego, por suposto dentro de Galicia. ¿Para que ... (ver texto completo)