Compramos energía a futuro
        

Mensajes de PEREIRO O SAN PEDRO (Orense) enviados por Gel Martínez:

mary pregunta tonta ¿quien eres? yo lito de americo nieto de xefa
Lito, ¡andas un pouco despistadiño! Mary xa nomeou o seu pai, a súa nai e o seu avó....
Una foto dedicada al hombre que pocas veces salia en ellas
cuesta foto vánselle a encender as luces o candil....
Boas festas e un venturoso ano novo cheo de saúde e felicidade vos desexo a todala xente de O Pereiro, ós que están fora e no pobo, ós participantes tanto activos como pasivos deste foro e dos foros veciños en especial de Barxa, Santigoso, A Vilavella, Lubián e Padornelo. Gel.
o faustino ya lo llevare yooooo... pero la tortilla de patatas quien la hace?'
Espero que Lito esté mellor e que se recupere pronto.
Tendo boa voluntade e ganas de xuntarse tampouco vai a haber problema prara facer a tortilla de patacas, ademais regada cun bo Faustino I, xa me dirás.. Saúdos
¡Quieta parada! Me acabas de recodar que Juan y tu me debéis aun una botella de Faustino I.... Cunado queráis, yo pongo el cabrito asado.
! Qué mal te anda a memoria, meu irmán! Como xa te aclarou o Juan, él non foi o meu compinche na faena, e o verdadeiro culplable, según me dixo, repuso a botella fai tempo. Pero polo Faustino que non quede, a invitación está aceptada. Biquiños
¡Ainda te acordas da famosa botella de Faustino I gran reserva 1982! Pero teño que aclarate unha cousa: que non te de tanta pena do can que non se quedou sin cea por nosa culpa. Ainda que nos tiraron os osos dende a terraza para acompañar o viño, nos deixámolos todos para o can, xa que a apoteose foi cando a Isabel nos trouxo aquel prato de fréxoles con ovos cocidos, pura denominación de orixe do Pereiro. Cando lle comentei que estaban ben mellor co viño, o meu irmán chamounos maltratadores, que ... (ver texto completo)
hola, nos tendreis q contar ese conto de lobos para que al menos me vaya integrando en esa cultura de la cual soy un ignorante. un abrazo
mikel
Si o dixo o señor alcalde será verdade, pero eu non me membro de contar un conto de lobos.. Seguirei cavilando, que se cadra acláranseme as ideas.
Saúdos Mikel e Lito.
A todos os aficionados do foro a colleita de cogumelos, por sorte a nosa querida Galiza tan rica en tantas cousas incluido os cogumelus. Ten que vir un italiano instalarse na Trepa concello de Riós para mercar os boletus, e pagalos a 12€ KG.
mandalos a Italia e logo vir para o corte ingles en latas pequenas de 150gr. neto
a 25€ cada unha. Esto e parecido cando mandávamos o porpiaño (granito) a pulir a este mesmo pais mentras non trouxeron as maquinas, elogo no lo vendian pulido,
falando de gogumelos ... (ver texto completo)
Tes razón Barxes, os galegos andan esparexidos polo mundo, e veñen outros mais espabilados que crean postos de traballo no extranxeiro a conta da nosa preciada materia prima. Pero bueno, nos últimos anos estanse a fomentar bastante as denominacions de orixe galegas, aínda que queda moito por andar.
Que teñades unha boa recolleita de níscalos. Saudiños
O Candil, benvida o club dos que escribimos o galego de maneira autodidáctica, a min cada vez me gusta máis. Tamén estou lendo libros en galego e sempre se aprende algo de gramática. Bueno, depende de cando sea a edicción, antes ou despois da última normativa, que eso tamén enlea un pouco.
Estiven (re) lendo O Catecismo do Labrego, encántame sobretodo polos bonitos recordos que me trae da miña infancia. Cando estaba a aprender o catecismo para a primeira comunión, o meu pai, que sempre foi un pouco ... (ver texto completo)
Hola Barxes, non sabía que houbera tantas clases de cocomelos (así lle chamamos no Pereiro) comestibles na Galiza. Eu tamén sólo conozo tres clases deles e os que máis me gustan son os cogordos (lepiota). Os boletus que nacían na finca dos meus pais dába o meu irmán sempre boa conta deles. Os niscalos creo que son os que menos se dan polo Pereiro. Dádesme boa envexa (¡sana!) os que podéis disfrutar desta estacíon do ano tan bonita na terriña. Saudiños.
Para os que vades a ir o pobo en todolos santos, facede un bo magosto coas castañas tan saborosas que se atopan polo noso contorno, e comede unhas cantas a saúde dos que nos podemos facelo. Creo que ainda non se acabou o tempo dos cocomelos. ¡Qué "delicatesse"! fáiseme a boca auga so con pensar neles, fritos, en tortilla, no medio dun guiso, ou simplemente na chapa da cociña ou nas brasas cunha pouca de auga e unhas areas de sal.....
¡Hola Juan! Acércanse días difíciles. Sabede que estamos con vos. Unha aperta dos tres, tamén para o querido Silvino si falas con él.
¡Hola Gel!
Gracias por contestar tán pronto y sacarnos de dudas. Mi padre y yo misma tambien creemos que es 1 hermana de la tia María (Justa).
A ver si nos lo puede confirmar Juanito.
De Petra, la prima de mi padre, no hace tantos años que falleció. Vivía en Madrid y tenía y tiene aún 2 Hijos (Pedro y Mariano)
Un beso
En cuanto á Petra tes toda a razón M. Luisa, xa me dera eu conta de que a confundín coa Pepita, a filla da tía Vaquera. ¿A Petra qué era, filla ou sobriña? Da tía Justa podemos estar seguros que é ela. Estiven mirando unhas fotos e ten a misma cara, máis vella, claro. Xa subiréi algunha para que a vexas. Biquiños
¡Hola María Luisa! ¡Qué foto máis bonita! Á Petra recordoa moi vagamente, porque eu era pequena cando falleceu. A terceira sí que pode ser a tía Justa, unha irman da tía María. Non sei si o Juan ten fotos dela de cando era xoven, eu teño algunha de maior, xa buscarei. Biquiños para vos.
Encantada, Mikel, espero encontrarnos algunha vez polo pobo. O Lito mais eu sempre fumos veciños do "cima da aldea" e miña nai mais Feliz eran moi amigas.
En cuanto a praza, haberá que votar unha instancia o concello para agrandala, por si acaso ai outro evento semexante jaja. Según me contaron non poideron montar o escenario enteiro e á metai dos músicos deronlle libre.. Pero o importante é que todos o pasastes moi ben en haberá que repetir mais anos.
Apertiñas
Eres muy amable, y me alegro de recibir noticias tuyas. aprovecho para contarte que esta en Pereiro Paco y tia Maria, llegaron el domingo, traen los cenizas del tio Francisco (q. e. d.) y el proximo sabado, dia 24 le tiene la misa y entierran las cenizas en el panteon. Asique alli estaremos este proximo fin de semana. Me alegro tambien que te gustase la verdura, Begoñita disfruta dandola, ella no la come y en cambio cultiva para medio pueblo. Pero lo disfruta que es de lo que se trata. Yo en la fiesta ... (ver texto completo)
Estarei con todos vos no pensamento, sobretodo porque ahora vai a descansar o ladiño dos meus queridos pais. Outra vez veciños. Un abrazo a vos todos.
¡Hola veciños! As vacacións acábanse ia volta fáise costa arriba.
Pura, estiven falando cas túas irmans, un dos dous días que fun ó Pereiro. Xa me contaron que a festa estivo moi ben, parece ser que se quedou a praza pequena jaja. Eu non fun, non por non poder, porque estaba cerca en Santiago, pero non me encontraba con moito ánimo. A Begoñita, por non perder a costume, non me deixóu marchar sin unha bolsaza de nabicol, que por certo non podía estar máis saborosa, ¡isto sí que é pura natureza! ¡Qué dozura ten esta irmán túa!
Lito, qué ben que teñas xa en marcha a casa. ¡Xa quixera eu poder decir o mesmo!
A ver si os que estiveron na festa se animan a subir máis fotos.
Apertiñas para todos. ... (ver texto completo)
Os teus primos na foto da primeira comunión ¿son o David mais a Purita de Chile?
Acórdome de xogar xuntos de pequenos cando estiveran unha vez no Pereiro, pero non sei si son os mismos da foto. Saúdos.
Si que é bonita esta foto. Eu xa estaba no colexio en Ourense, pero están moi boas amigas nela.
Candil, tes que perdoar, ficécheme unha peregunta sobre unha foto e ainda non te contestei. Non sei en qué ano foi feita ista foto. Quén pode informarte é o Pepito, que é o único que vive dos que aparecen nela.
Pura, a foto original ten a a Laura. Saúdos pras dúas.
M. Luisa, qué gracia me fizo o que escribes sobre a foto das "fillas" de Sergio.
¡Tanto tempo sin saber nada da Juanita e resulta que era Juanito! Son muy bonitas estas fotos da familia e estando tan lexos e loxíco que haxa confusións.
Apertas.
Don Avelino era o crego da aldea. Levaba aquel sotanón que lle chegaba desde o pescozo as negras alpargatas.
Bicábaslle a man, e sempre había un caramelo cando a abría, despois do beixo.
Un día díxolle o monaguillo na sacristía:
--Ai Don Avelino, vostede ten pelos nos "güebos"!
O crego ficou abraiado ante verbas tan demoníacas...
--E ti, pillabán, porque dices iso?
--Pola caspa que leva nas zapatillas --rematou o preguiceiro e observador axudante.
Gracias, como de costume moi bon. Os días como as flores hainos de todalas cores, e por veces esquecémos que un día non rido é un día non vivido. Saúdos dende a outra veira das Portelas.
Estais mandando unas fotos preciosas y con mucho valor para el pueblo. Me encanta ver a personas de las que he oído hablar mucho, pero que nunca conocí. También me entero de parentescos, como el de la tía Pepita y Sergio. Yo sabía que el tio Abel era cuñado del tío Paco, pero no sabía que la familia también estaba emparentada por este lado.
Ojalá se anime más gente a rebuscar en los armarios y publicar más fotos, que cuanto más viejas más cargadas de historia están. Son de verdad precioas.
Un ... (ver texto completo)
Paco, ¿quen é a parexa do medio, el con barba e ela de rosa? si non me equivoco non son do Pereiro. Apertas
Me impresionan las fotos que cuelgas. ¿de donde sacas tan entrañables fotos?. Gracias nos haces disfrutar supongo que a todos, al menos a mi si.
Cando estivemos en maio no Pereiro anduven recollendo cousas miñas na casa dos meus queridos pais e encontreime con mutos recordos entrañables, entreles mutas fotos que tiña esquecidas e que me gusta compartir con todos vos pra lembrar tempos pasados e tamén rememorar tanta xente que xa nos deixou e dosque nos quedan tan bonitos recordos.
Tamén quero aproveitar a acasión pra dar-lle as gracias a Laura, que sempre que vou a súa casa deixame remexer nos seus albums e copiar fotos.
Apetas pra tod@s
Vos imformo que do Tameirón a Barxa hay unha pista de terra hasta un lugar chamado Cabanelas onde remata o monte do Tameirón, e os prados onde nos cando eramos rapaces lle deixabamos ceibar as cabras os do Tameirón, e despois se baixa por un sendeiro ata os prados de Barxa, pasando por un pazo en ruinas que lle chamaban A FERRERIA donde o lado hay unha granxa de ovellas, e despois a dous kilometros está BARXA é a un Portugal entre Tameirón e BARXA cinco kilometros. Pero a ruta mais bonita é a que ... (ver texto completo)
Gracias pola información. Xa tiña oido falar da ruta que pasa pola Esculqueira, creo que é a ruta da pana, que limpiaron fai pouco seguindo o camiño que levaban os contrabandistas pra Portugal. Cuando esté no Pereiro penso facela.
Saúdos
Ti tamén sexas benvido neste foro.
Pros que lle gusta o senderismo, tamén haberá algunha ruta (ou antigo camiño de carros) que una o Tameiróm con Barxa, ¿non? Nos hasta o Tameirón temos chegado, preo mais alá non. Saúdos
Como siempre, yo comunicando malas noticias, pero supongo que lo cuente o no, ocurren, asique por lo menos que os entereis. Se murio hoy la Emilia (la viuda do Faxo). Estaba en Verin desde hace un tiempo, y ya estaba bastante mal.
Desde aqui quiero trasmitirle a sus tres hijos mi mas sinceras condolencias. Descanse en paz.
Sinto a morte da Emilia. O meu mais sincero pésame os meus bos amigos Pili, Pepe e Faxo.
¿Douscentos? ¿Onde andarán os 150 (ou máis) que faltan, que xa hay anos que non se ven? E logo a igrexa parroquial de Loreto ¿é nova? A ermita ¿Cómo se chamará? Cuesta documentación tan actualizada haberá que cambiar xa os libros de texto que se están quedando atrasados outra vez.... ¡o qué fai o aburrimento!
Hola Gel, deixachesme unha pequena duda, xa me diras a que Susi te refieres, non recordo a naide con ese nome, salvo miña pima, pero ela non pode ser, pois ne-sa fecha inda non nacera.
Da sobriña da tia Carmen si que me acordo, chamase tamen Carmen, inda e parente nosa, non sey en que grado.
Un bico
Juan, a Susi é a prima da Ludi, filla da Toña que viven en Ourense.
Respecto a túa prima Susana, según as miñas contas xa nacera, porque a foto foi tomada o día do Loreto, e uns dias máis tarde naceu o Leo e ela é un pouco máis vella. Isto según me contou miña nai, que eu estaba alí, pero como si non estivera..
Alegrome de saber que esta a miña irman Begoñita, eu no a coñecin antes, pero o deci-lo tu, si me dou conta dela.
¡Hola Pura! ¿Qué tal van esos ánimos? Estuve con Begoñita en mayo, la vi bastante bien.
A ver si te reconoces tú en la última foto. Saúdos.
Juan e María Luisa, a ver que "canto" pra quitarvos a duda. Os que tú nomeache, Juan, acertáchelos todos. A que está detrás do meu pai e unha sobriña da tía Carmen (QED) que vive en Barcerlona. A do seu lado e unha amiga ou irmán dela que non lembro moi ben. O lado de ésta está a Begoñita, detrás da Fina. Diante da miña nai está a miña prima de Lentellais e as duas o lado son a Ludi mais a Susi. Beixos os dous.
es una auténtica pena que la casa se haya parado, siendo este año tan especial para la ruta xacobea podría hacer mucho bien al pueblo..... lastima! la verdad es que es bastante vergonzoso nuestro pasotismo... y tabién la crítica va conmigo....
Non sei por qué se parou a construcción do albergue.
Creo que temos un concello que se durme nos laureles e o peor é que hay poucos que lle tiren da chaqueta. Eu levo esperando tres anos pola delimitación de núcleo, e ahora resulta que cambiaron a normativa e teñen que empezar de novo.
É de pena
Hola prima, claro que me acordo do cambio de liquido na copa de teu pai, tes razon, nunca bebera tanta auga xunta, el mismo o reconoceu.
¡Que tempos aqueles! Todos os dias teño recordos de algunha cousa.
Empezome a por tonto ¡Cuantos recordos, cuanta morriña!
Un bico
¡Empézaste a por tonto! ¡non oh! que sólo eres dous anos mais vello ca min, e eu inda vou razonando regularmente... jajaja Esto que nos pasa é a consecuencia da época de transición persoal que nos está tocando pasar. Han de vir tempos millores, aunque non se olvidan as personas queridas que nos deixaron, aprendemos a vivir cos recordos, e pouco a pouco vamos lle dando temas os nosos fillos, pra que eles dentro de MUTOS ANOS (espero) falen de nos.
Lito, aparte de ti (ou o Manel) non recoñezo a ninguén, ¿Quen son?
Maria Luisa, en el mensaje anterior me equivoqué de foto. Me refería a ésta, el del medio debe de ser tu padre.
Estuve con tus padres la semana pasada en Pereiro, el día del cabo de año de mi madre. Los enconté muy bien, siempre es un placer charlar con ellos. Biquiños.
Me imagino que será tu padre ¿no?
Jejeje, Paco, ¡que foto mais bonita! en vez de un dous cabalos, era un "duas vacas"
al tio no lo reconozcoo a las tias ya las localice ¿en que foto esta?
Lito, en la foto de la matanza esta tu tio Corvina y tambien tu prima Toña
Este era o antiguo lavadeiro do cima da aldea, cos lavadoiros a ras do chau ¡cuantos dolores de cuadris e de rodillas provocou! A min poucos, porque mais ben me daban solo un calcetin ou algun trapo pra que me estuvera quieta. Pero os recordos son ben bonitos.
Hola a todos: Esta vez el que se nos fue definitivamente de Pereiro es mi padre (el Bargas). Se nos fue en silencio y tranquilamente a sus 96 años, igual que siempre vivio. Dandonos lecciones con su ejemplo tambien en esta ocasión. Descansa en Paz, PAPA.
Gracias a todos los que llamaron o mandaron mensajes.
Tienes razon Pura, todos lo recordaremos como una persona entrañable. Que en Paz descanse. A vosotros un abrazo
y ya se q soy un pelma pero seguro q alguien tiene en el fondo del cajon una foto de feliz y de nela.... venga rebuscad...
Lito, en unas fotos que puse en el foro estan 2 tías y un tío tuyos. De Feliz y Nela, seguiré busacando, pero creo que no tengo nada. Mi madre se recordaba mucho de Feliz, y me contaba que fueran siempre muy buenas amigas.
Un abrazo.
As de atras mais o mozo entre elas reconozcos a todos, o que esta en primeira fila dudo entre o Manolo irmau de Marcelina, ou o Gerardo, pero, ¿o pequeno?, nin idea.. que alguen me aclare a azotea. Saudos e boa Pascua
pura carmen no tiene email pero cuando quieras aqui estamos por cierto en markina teneis vuestra casa para cuandoquerais.. carmen se ha emocionado pues pensaba q no tenioa nada ni nadie alli

un beso mikel
Lito e Carmen, aunque se nos foron os seres mais queridos, no Pereiro sempre teremos a nosas raices, e mentras o ir por a calle te encontres con alguen con quen charlar un rato e recordar tempos bonitos, sempre teremos algo polo que ir a el. O fin io cabo, casi todos somos parentes, ios que non o son e como si o foran. Apertas
¡Mira que mereceu a pena recuperar esta fonte!, eu xa nin me acordaba dela e cuantas veces pasei por ahi
q ilusion la casa donde naci junto con manel y carmen
la calle loreto que recuerdos.... gracias
Hola Lito! mira que fai tempo que no te vexo, nin o Manel mais a Carmen. A ver si pronto podemos comentar en persoa estos recordos tan bonitos que se nos veñen a memoria o ver estas fotos do noso querido pobo. Saludos a toda a familia
Hola Pura, tienes toda la razon, a este paso Pereiro se nos queda en un pueblo fantasma, como tantos y tantos que hay repartidos por toda la geografia española, y la verdad, me da mucha pena, porque verdaderamente soy un enamorado de mi querido pueblo, pues tengo muy buenos recuerdos de mi niñez, no quiero seguir que me pongo con mucha "morriña".
Creo que lo de nacimientos en Pereiro va a ser un poco dificil, bodas quizas se anime alguien, pero tampoco seran muchas.
Siento lo de Chus, no sabia ... (ver texto completo)
Hola a todos. Siento lo de Chus. Mi pesame a la familia. Es verdad que ultimamente ya va llegando de entierros, que se nos queda el pueblo vacio.
Los que estamos fuera y queremos a nuestro pueblo tambien podemos paliar esta tendencia no dejando de ir y cuando nos jubilemos podemos llenarlo poco a poco otra vez, pasando temporadas en el. Los mayores (y no tan mayores) se nos van. Ahora es nuestro turno. Un abrazo a todos
Saludos a todos los de Pereiro que viven fuera.
A ver si esta Semana Santa se llena el pueblo de gente, que estuve la semana pasada y parece un pueblo fantasma.
Saludos a todos.
Hola a todos y que paseis buena Semana Santa! si que es verdad, en invierno O Pereiro parece un pueblo fantasma. Yo pase el mes de enero del 2009 con mi madre (DEP) cuando estaba enferma y en todo el mes vi a tres personas por la calle. Ahora en primavera se animara la cosa un poco mas. Yo ire unos dias en mayo. Saludos
Hola Domingo,
Me imagino que eres el de José y Salesa. Dale un fuerte abrazo a tus padres, y para tus hermanos también. Yo me acuerdo cuándo tu y M. José erais pequeñitos, a mi hermana y a mi nos encantaba pasearos.
Saludos
En esta foto está una persona que nos acaba de dejar, muy querida y apreciada por la mayoría de nosotros. Desde este foro quiero homenajear su memoria y honrar el recuerdo tan bonito que de él tenemos.