Compramos energía a futuro



Siendo yo de Villavieja residente en Asturies, aunque con primos en Arzoá, me gustaria que alguien de los presentes en la fotu o otro vecino del pueblo, de Castrelos de Abajo, me informara acerca del criado de Sñr. Daniel Q. E, P. D. que se llama ZÉ y escribe con el seudonimo de 252525 y dice ser de Carbalhas municipio de Vinhais. Que tambien andubo a las siegas por la zona de mis abuelos "As Frieiras"por todo lo expuesto le quedaria agradecido a quien me pudiera dar información de este hombre.
Muchisimas ... (ver texto completo)
Que gracioso? Por que no se lo preguntas a el mismo.
y asi te respondes tu mismo?
Aprovecho para saludar alos vecinos de Castrelos
que los de Castrelos somos jente seria... o Nardo.
En un campo seco y con los recursos agotados se encontraron un conejo tiñoso y una trabajadora hormiga.
Había un caño de agua que separaba aquel campo de otro campo verde y florido, que exhibía sus recursos, invitando a cruzar la acequia.
El conejo podía cruzar con un simple salto. Pero la hormiga se concentró en la búsqueda de un procedimiento que le permitiera dar tan enorme salto.
--Súbete a mi lomo, laboriosa hormiga, y cruzarás conmigo sin tantos debaneos --se ofreció el conejo.
--No. --contestó ... (ver texto completo)
He leído en alguna parte que la abuela de alguno de ustedes se llamaba Telesfora. ¿No andaremos a ser familiares?. (Ya se me está pegando el acento gallego, jolines.)
Lo de la pirámide es un antojo de la menopausia. ¡Me parecieron tan espectaculares las de Egipto! ¿Por qué no hacer una en la era, ahora que tengo tiempo? Estoy haciendo los cálculos trigonométricos antes del inicio.
Ciertamente soy chusquero. Pero me explicaré mejor: Hice el servicio en las Milicias Universitarias desde 1.968 a 1.972, ... (ver texto completo)
Gracias por tus lisonjas, Primero de Regulares.
Mi paso por Regulares fue fugaz, no obstante. Coincidió con la descolonización del Sahara. Pero a los pocos meses me incorporé a mi Unidad en su nuevo emplazamiento de Lanzarote. Al final me jubilé en Ronda.
Nunca he sido de Academia, amigo. Soy "chusquero", a mucha honra. Empecé de Legionario raso, y terminé de Comandante. A los Legionarios procedentes de la tropa no se les permite igualar la graduación de Millán Astray, que fue Tte. Coronel.
Pásate ... (ver texto completo)
En primer lugar le pido perdón por equivocarme en la graduación militar con lo que usted se jubiló. Tampoco sabia que habia sido chusquero, pues recuerdo que sus
comportamientos no eran de chusquero.
Me alegré un montón con la adquisición de su nueva casa en Veiga del Seijo, donde creo recordar procedia algun familiar suyo, de este modo estamos muy cerca para estar juntos, y visitar la Quinta Da Lameiriña en Vinhais donde hay buenas cárnes de ternera, cabrito, cochinillo, y un excelente bacalao.
Sin ... (ver texto completo)
Chicho me parece que equivocas el tiro, el que estuve cerca del obispo de Roma era yo. Te sujiero que dirijas la mira hacia Barxa
Hola Picarel. Siento que hayas estado tocado con la salud. No me había enterado. Espero que ya te hayas recuperado. Ya que no hemos podido vernos en madrid, te comento que si puedo iré un día del próximo fin de semana a a Gudiña con los dos hijos a coger unas castañas.
Un abrazo
Amigo Zé das Carvalhas. Mi problema de cojera no se debía a un embadurnamiento de miel precisamente.
Aunque a usted, por lo que vengo observando, hay que leerlo entre líneas, y muchos de sus significados deben leerse en los silencios, en lo que no dice.
¿Me equivoco si aprecio en su mensaje un ataque de disentería amebiana?
Amigo Tilesforo Romerias, según o padre Xosé, parece que voçe deu na certa, cuando dixo disentería amebiana, pois en efecto foi o que nos pasou, pero debido al esceso de miel, eu sei que istá enfermedad es muy comun en Africa, es decer en sitios tercer mundistas, pero o noso caso foi outro como xa dixen, nahún téin a mayor importancia.

Unha aperta.
Telesforo Romerales tiene 65 años, esa edad que es como un talismán, y su actual compañera acaba de celebrar su... Bueno, nadie sabe la edad que tiene mi gallina mágica.
El señor Romerales, militar de oficio, carrera y devoción, está jubilado.
Recientemente ha vendido su hermosa y antigua casa de Ronda, y adquirido una casita en Vega de Seijo, a unos noventa kilómetros de la ciudad.
¿Por qué ha cambiado su cómoda casa por esa vivienda campestre entre castaños? Porque la gallina quiere vivir ... (ver texto completo)
Sinor telesforo romeral, no tengo más que felicitarle por la lucidez que llegó a su retiro, además algo nos une, usted de ofico carrera y devoción, está jubilado y yo emcanbió ahún estoy enrolado, nahún téin nada que ver, intendo que sus deseos se centran en la infancia, coando eu ia pra Franza. Eu desde logo penso terminar na miña caseta das Carvallas Portugale, o que nahún entendo é o seu deseo da pirámide.
Unha aperta.
Telesforo Romerales tiene 65 años, esa edad que es como un talismán, y su actual compañera acaba de celebrar su... Bueno, nadie sabe la edad que tiene mi gallina mágica.
El señor Romerales, militar de oficio, carrera y devoción, está jubilado.
Recientemente ha vendido su hermosa y antigua casa de Ronda, y adquirido una casita en Vega de Seijo, a unos noventa kilómetros de la ciudad.
¿Por qué ha cambiado su cómoda casa por esa vivienda campestre entre castaños? Porque la gallina quiere vivir ... (ver texto completo)
¡Que va! Mis medallas son como las tuyas, las venden al kilo en el rastro los domingos por la mañana.
Esa que llevas a modo de "pepito" debes de estar errado, es a modo de "perrito" para que te ladre, tus fechorias " ¡Clavador de arboles!"
Picos
¿Clavador de árboles? Qué va. Si los árboles ya están clavados en el suelo...
¡Clavador de orejas! Le clavé las orejas al tronco del roble para que se sujetara de pie. ¿O es que usted lo dejaría tirado en aquel suelo tan húmedo?
Y si veo al oso ése que tanta gracia les hace, le clavo el báculo al castaño más cercano con media docena de "rebolgones", como los de las herraduras del caballo de 252525.
Y saque usted, mi furriel, sus escapularios del cajón, que las condecoraciones son para lucirlas. ... (ver texto completo)
Amigo Zé das Carvalhas. Mi problema de cojera no se debía a un embadurnamiento de miel precisamente.
Aunque a usted, por lo que vengo observando, hay que leerlo entre líneas, y muchos de sus significados deben leerse en los silencios, en lo que no dice.
¿Me equivoco si aprecio en su mensaje un ataque de disentería amebiana?
Perdoe sinor telesforo romerales, si mal nahún entendi, penso que de mel nahún debía ser más algo parecido ate na párabola axo que ssín. Con relazahún o que voçe me pergunta, fumos atacados dinoite, por unha farta de mel, voçe parece que di como istabamos entre líneas, veo a infantería amedia mañana, totale que sobretodo meu primo ia un bocadito solto, quero decir brando, totale que veo a GNR en precura nosa.
Disculpe si nahún enterpretei a sua mensaxe, pois levo un dia que vexo o dobre do normale, penso que é culpa duns cigarros que fumei dinoite na finca do xefe, que por certo teño as miñas dudas que sexa perixil. ... (ver texto completo)
Mi pechera es inmensa; no por la estatura, sino por la anchura de la guerrera con sus ornamentales hombreras.
Cada uno va a la Comandancia por la calle que le apetece.
Mi mejor medalla es un abridor de cervezas. La llevo sobre el bolsillo izquierdo de la pechera, a modo de "pepito". Es la más importante, porque fue con ella con la que saqué todas las demás.
¿Tus medallas no serán escapularios?
¡Que va! Mis medallas son como las tuyas, las venden al kilo en el rastro los domingos por la mañana.
Esa que llevas a modo de "pepito" debes de estar errado, es a modo de "perrito" para que te ladre, tus fechorias " ¡Clavador de arboles!"
Picos
Sinor telesforo romerales,ísto que le pasou a voçe, me fixo recordar unha argallada unha noite que viñamos do trelo meu primo y eu, totale que pra que nos deu pra entrar nun colmear a comer mel, istaba tahún doce que xa nahún fai falta explicar, a coisa que tanta cantidade comimos, que logo siguiunos por o rastro a GNR, hasta que deo con nos.
Amigo Zé das Carvalhas. Mi problema de cojera no se debía a un embadurnamiento de miel precisamente.
Aunque a usted, por lo que vengo observando, hay que leerlo entre líneas, y muchos de sus significados deben leerse en los silencios, en lo que no dice.
¿Me equivoco si aprecio en su mensaje un ataque de disentería amebiana?
A la orden de ussia mi coronel: Es un gran placer para mi tenerlo con nosotros en el foro de nuestro lindo pueblo, y mucho mas contándonos sus aventuras de la vida militar. Le recuerdo y agradezco su trato para conmigo siendo usted sargento en Ceuta en Regulares, pues los de academia debido a su cultura trataban con educación a los soldados, ya que los chusqueros como se le llamaban trataban mal a la tropa y empleando palabras mal sonantes y siempre denigrándo
y con altaneria.
Le agradezco a usted ... (ver texto completo)
Gracias por tus lisonjas, Primero de Regulares.
Mi paso por Regulares fue fugaz, no obstante. Coincidió con la descolonización del Sahara. Pero a los pocos meses me incorporé a mi Unidad en su nuevo emplazamiento de Lanzarote. Al final me jubilé en Ronda.
Nunca he sido de Academia, amigo. Soy "chusquero", a mucha honra. Empecé de Legionario raso, y terminé de Comandante. A los Legionarios procedentes de la tropa no se les permite igualar la graduación de Millán Astray, que fue Tte. Coronel.
Pásate ... (ver texto completo)
Telesforo, non exaxeres, da tu inmensa pechera ¿Elojo canto mides, 6 metros) xa que a pechera de una camisa, non mide por enriba de 40 centimetros e ademais a comandancia militar era onde está hoxe o parlamento, na calle do horreo, pero agora xa non hay comandacia militar en Santiago, eu tamen tiven que ir, e fun a capitanía xeral na Coruña, e iste ano fun a capitania xeral de Pontevedra, que me queda meyor. Non presumas de medallas, xa que eu tamen has teño gardadas en un caixón, e non vanaglorio ... (ver texto completo)
Mi pechera es inmensa; no por la estatura, sino por la anchura de la guerrera con sus ornamentales hombreras.
Cada uno va a la Comandancia por la calle que le apetece.
Mi mejor medalla es un abridor de cervezas. La llevo sobre el bolsillo izquierdo de la pechera, a modo de "pepito". Es la más importante, porque fue con ella con la que saqué todas las demás.
¿Tus medallas no serán escapularios?
Grande amigo Zé: Nunca me esquecerei de voçe, y de cuantas coisas eu lembro de cuando viña co seo paicinho as segadas, pois voçe sabe que segou eim Barxa cuando
eu tiña só 10anos y voçe 17. Y lembro alguma das cantigas que voçes cantabaum, como aquela que decia... SOL Y VENTO QUE A SEGADA VAI CO TEMPO... PIMENTOS COZIDOS SARDIÑAS ASADAS QUE BOA PETISCADA PRA RAPACIADA.
O que pasa e que voçe agora teim outros amigos, do cual eu me alegro pois e bo ter amigos mas voçe lembre sempre o dito do seu ... (ver texto completo)
Tamén hai cousas e cousiñas, tan só dependende do contexto que as rodea. A tarefa da pechera das camisas non é outra que tapar o pelello, non teñen máximo nin mínimo, como tampouco o ten a longura da gravata. Naide coma o señor Romerales para determinar a inmensidade da súa pechera, que dúbida cabe!