Luz ahora 0,02501 €/kWh



Que tengáis un feliz día.

Que a vuestros hijos les falte tiempo para agradeceros hoy y todos los días del año, que le hayáis dado la vida.

Porque les habéis apoyado cuando lo necesitaban, aunque a veces vosotras lo necesitaseis mas que nadie.

Porque le habéis guiado cuando se encontraba perdidos.

Un abrazo a todas
Gracias, Camba, por a parte que me toca.:-)
Saludos.
Te aseguro que era un gran vino.
Como grande es el famoso refrán:

"Bendito sea Noé,
que plantó el primer sarmiento.
A unos le quita la sed,
y a otros el conocimiento"

Un abrazo
Que tengáis un feliz día.

Que a vuestros hijos les falte tiempo para agradeceros hoy y todos los días del año, que le hayáis dado la vida.

Porque les habéis apoyado cuando lo necesitaban, aunque a veces vosotras lo necesitaseis mas que nadie.

Porque le habéis guiado cuando se encontraba perdidos.

Un abrazo a todas
En tal día omo hoy, Leonardo da Vinci, comenzó a pintar el cuadro de la Ultima Cena.
Cuenta la historia que años después de terminarlo, se le acercó un personaje y le dijo:
- ¿No me conoces?.
-No. Le contestó.
-Soy uno de los que me has pintado en tu cuadro.

¿Verdad?. Hace 600 años ocurrían cosas que que nos cuestan creer. Para eso están los dogmas de fé.

Un abrazo
Yo me conformo con el Viña Costeira, pero añoro aqueo blanco del Barco de Valdeorras llamado Moza Fresca.

Un abrazo
No sabia que el hijo de Guillermo se hubiese casado en aquella zona.
Por esa zona hay muchos vinos de albariño y barrantes.
Pero para mi gusto, un buen ribeiro es mejor que un mal albariño (y mas asequible al bolsillo).

Un abrazo
En tal día como hoy, hace 205 años, Madrid se levanta en armas contra los franceses.

Se escribieron ríos de tinta sobre esta gesta. Para mí, el poeta jienense Bernardo López García, describe en espinelas el Dos de Mayo, que desde pequeño me ha cautivado.

También pasaron por A Gudiña, acampando en su retirada en la Buqueira, al lado de la fuente, qie si bien no estaba como ahora, sí que estaba el abrevadero que se encuentra un poco mas abajo.

(Esa fuente, junto a la del Bruñedo y la Fonte ... (ver texto completo)
Que lo sigas disfrutando. Y si vas por Ribadumia, acércate a la bodega de albariño Granbazan. El entorno es una maravilla, y la bodega está en medio de la viña.

Y anima a KDT a entrar aquí, y nos adelante algo de Picarel.

Un fuerte abrazo.
Te deseo que hayas pasado unos agradables días en Verín.

No dejes de probar la empanada de zamburiñas que haces en el Rúas. Y dale recuerdos míos y mi deseo que se haya recuperado.

Esa zona es de las mas bellas y mejor cuidadas de Pontevedra.

Supongo que en su día tomarías unas copas en el Daniel Boom. En esa misma calle había un bar de Orense donde ponían el vino en tazas muy grandes, y buenas tapas.

Te propongo, ahora que viene el buen tiempo, que recuerdes una ruta que seguro conoces, ... (ver texto completo)
Como ben sabe vostede, en toda-las linguas hai sinónimos. Un concho é unha noz, e unha noz é un concho. Por iso unha nogueira é tamén unha concheira.
Eu sonlle zamorano, de Lubián. Hai galegos que se rín do galego que falamos nós eiquí. Eu calo, pero temos palabras, como GARAPIO, que non son coñecidas para a maioría dos galegos. O garapio é o guincho para arranca-lo esterco das cortes, e aparece no diccionario de galego de Estravís.
É como se nos andéramos a rir dun castelán porque dixese POLLINO ... (ver texto completo)
Gracias por contestarme, e alégrome que seamos casi veciños.
Referente o garapio, alego ignorancia de ese definición do que na Gudiña lle chamamos rastro."Perdón a os madrileños"
Sería o último que se me ocurriría de reírme da forma de expresarse de outra xente. ante todo me merecen o mayor dos respetos.
Eu casi nunca escribo en galego, porque en primeiro lugar, non quero que pareceza que lle estou dando patadas o noso idioma. Pero sí que o escribo tal cual o falamos toda a vida. Mira: Pra decir "muchos" non sei si o correcto e moitos, ou mutos; as duas me parecen correctas.
Entonces, tiro pola calle do enmedio, e imitando a Emilia Pardo Bazán, que na sua novela chamada Insolación, concretamente no cap. XX, pag. 193, describe o castellano-andalúz con a sua peculiar armonía, que non deixa indiferente a que o lee.
Alégrome que a RAG, conte con xente de Zamora.
Un abrazo ... (ver texto completo)
No sé si procede hacerla sin caer la ignorancia, pero ahí va:

Se me ocurrió ayer, mientras comía mis cinco nueces de rigor de cada día, por eso de que son buenas para el colesterol.

El caso es que un año, cuando fui a recoger las castañas, me bajé a Verín, para aprovisionarme de ellas, en una tiendecita que tiene verduras y embutidos y estas nueces en cuestión dice que son de Oimbra. Se encuentra en la plaza donde está el bar Lolo, que es de a Gudiña. (siempre haciendo patria).

Y le digo ... (ver texto completo)
Como ben sabe vostede, en toda-las linguas hai sinónimos. Un concho é unha noz, e unha noz é un concho. Por iso unha nogueira é tamén unha concheira.
Eu sonlle zamorano, de Lubián. Hai galegos que se rín do galego que falamos nós eiquí. Eu calo, pero temos palabras, como GARAPIO, que non son coñecidas para a maioría dos galegos. O garapio é o guincho para arranca-lo esterco das cortes, e aparece no diccionario de galego de Estravís.
É como se nos andéramos a rir dun castelán porque dixese POLLINO no canto de JUMENTO, ou de ASNO, ou BURRO.
Desde 2.004 son académico correspondente da RAG. Alí non se rin de min xamáis. ... (ver texto completo)
No sé si procede hacerla sin caer la ignorancia, pero ahí va:

Se me ocurrió ayer, mientras comía mis cinco nueces de rigor de cada día, por eso de que son buenas para el colesterol.

El caso es que un año, cuando fui a recoger las castañas, me bajé a Verín, para aprovisionarme de ellas, en una tiendecita que tiene verduras y embutidos y estas nueces en cuestión dice que son de Oimbra. Se encuentra en la plaza donde está el bar Lolo, que es de a Gudiña. (siempre haciendo patria).

Y le digo ... (ver texto completo)
o que foi unha lástima e que nos tempos de Rodriguez de la Fuente soltaron unhas águilas por aquela zona, pra que se reproduxesen, e xa se sabe: cada unha come cada día un cuello ou un páxaro, e ahí vay incluida a perdíz. Total, que mermaron un montón.

Ademáis, tu sabes que se sementaba moito centeno, e proliferaban xunto as pazcuallás.

Un abrazo
Pues el dueño casi siempre está por allí. También su hijo. había tenido algún problemilla de salud, pero creo que lo superó.
Claro que hace al menos 6 años que ya no vamos a celebrar los campeonatos, en la ENM, y los campos de tiro de Figueirido y Ponte Bora. La mayoría nos alojábamos allí.
Solíamos juntarnos en el sótano o en la segunda planta del restaurante que montó después de restaurar la casa de al lado, para cenar y repartir los trofeos del campeonato.
A mi me conoce como el de a Gudiña, ... (ver texto completo)
Verdadera reliquia, digna de un museo.
Yo la verdad es que nunca he ido de caza, pero seguro que habéis disfrutado de ella en los montes de a Gudiña, y alrededores. Sobre todo el dueño del Hotel Rúas de Pontevedra, que solía ir allí, por la perdiz.

Un abrazo