Quero darlle os meus paravens a Gel, por o ben que describe as tarefas que de pequenos facíamos todos os que nacemos no rural, quen non tivo vacas magotes de cabras e ovellas e todo tipo de animais. Lembro cando tiña 14 anos cando no pobo tiñamos entre todos os veciños 350 entre ovellas cabras, se coidaban cada dia do mes segun o numero de rexelos que cada un tivera, lembro que cada dia se tocaba a bocina para unha parte do pobo para onde poidera sair o magote a bocina ou corna, era en realidade unha caracola do mar, tamen lembro os dous cans mastins grandisimos que tiñámos para defender o rabaño do lobo, cada veciño o dia que lle tocaba coidalas tiña que manter os cans, había alguns que lle daban pouco de comer. Un dia do mes de xaneiro do ano 1972 coidandoas eu e meu irman maior, o lobo o voltar para casa a noite atacounos o rabaño e matounos unha cabra nova "CABRITA", porque os cans xa se viñeran para o pobo, os chamamos asuviando por eles e veo rapido un que lle chmavamos León e deolle unha boa carreira o lobo que soltou a cabrita, que xa tiña o pescozo furado e as tripas fora. O lobo sempre a mañá atacaba o rabaño por diante por que sempre algunhas van muy avanzadas na dianteira,é pola noite por detras as que veñen rezagadas na traseira, no caso que nos pasou a nós o can foi tras do lobo ata os prados do Tameiron pero o lobo sempre aporbeitaba situacións de descuido ou cando non estaban os cais co magote.
Estas lembranzas no se esquecen nunca como as de cando parian no monte e tiñamos que traerlle o cordeiriño ou o cabritiño o seo dono no colo, é como cada unha apartaba para a sua corte sen que naide se puxera no medio etc.
Un saudo a todo foro.
Estas lembranzas no se esquecen nunca como as de cando parian no monte e tiñamos que traerlle o cordeiriño ou o cabritiño o seo dono no colo, é como cada unha apartaba para a sua corte sen que naide se puxera no medio etc.
Un saudo a todo foro.
Barxes. Fai bastante tempo que non tiñamos noticias túas, tamén me gustan as historias que nos contas.
Teis que asomarte máis a mehudo a esta ventana de Internet, como non somos moitos os que escribimos en estos foros, se nota rápido cuando algún colle as "vacaciós algo largas."
Un saúdo.
Teis que asomarte máis a mehudo a esta ventana de Internet, como non somos moitos os que escribimos en estos foros, se nota rápido cuando algún colle as "vacaciós algo largas."
Un saúdo.
Amigo Piño: non me esquezo de vos, o que pasa e que hay semanas que un ten mais traballo que outras.
Lembrate que falta menos para o econtro de agosto que a ningun dos bos foreiros se lle esqueza, copiando de ti tamenlle adico esta copla os foreir@s deste foro.
Arrieiros so os homes
arrieiros os homes son;
levan amor feiticeiro
cravado no corazón
Avida do arrieiro
no hai vida como ela;
a semana no carrexo
e o domingo na taberna.
Lévame no carro, leva
carreteiriño das uvas;
levame no carro, leva
comerei as mais maduras.
O cantar do arrieiro
e un cantar moi baixiño;
cando canta en Ribadavia
resoa no Carballiño
Lembrate que falta menos para o econtro de agosto que a ningun dos bos foreiros se lle esqueza, copiando de ti tamenlle adico esta copla os foreir@s deste foro.
Arrieiros so os homes
arrieiros os homes son;
levan amor feiticeiro
cravado no corazón
Avida do arrieiro
no hai vida como ela;
a semana no carrexo
e o domingo na taberna.
Lévame no carro, leva
carreteiriño das uvas;
levame no carro, leva
comerei as mais maduras.
O cantar do arrieiro
e un cantar moi baixiño;
cando canta en Ribadavia
resoa no Carballiño
