A mín tamén me encantan certas palabriñas ou expresións en galego e que, se as traduzco, xa me parece que non estou decindo o mismo: "MORRIÑA", "ORBALLO", "MENIÑA"," ¡Ó LEVARA O DEMO...!", "ENVOLIGÁCHETE NO BULLEIRO"... Teño moitas máis, pero ahora non podo pararme a pensar, teño a cabeza noutras COUSIÑAS.
¿Cómo vai ser o mismo ORBALLO que ROCÍO? Rocío é demasiado fino pro que un quere decir cuando dice que "CAEU UN ORBALLO DE C...". Incluso C... non queda igual en Castellano (claro que eu non uso esa palabra en ningún dos dous idiomas).
E logo está o tema de reirse de outros por cómo se expresan. Como dice a Gel, que tire a pedra o que esté libre de ese pecado. Pois anda que non nos sigue facendo gracia cuando oímos os de Chanos ou Padornelo (perdona, Carmina) "doule, pegoule, tiroule", sólo porque nos sona raro porque no Pereiro non decimos eso. Ou as discusióis que tuve co meu maridito, entonces novio, porque él decia "fainto" e nos decimos "fento", hasta buscábamos testigos en cada pueblo de cómo se decía...; en fin, Josito, vamos a deixalo en HELECHO, así non nos pelexamos, je, je.
A mín non me enseñaron a escribir en galego. Por tanto, se vos parece, cuando me decida a escribir nesta lengua, collereime a licencia de escribir tal como falamos no Pereiro, porque ése é o Galego que eu sei (¿riqueza linguística?). Miñas primas de Lugo dicen "acó, aló, catro, nai", pero se nos toda a vida dixemos "aiquí, alí, cuatro, mai"... ¡non podo cambiar ahora de a noite a mañá!
Biquiños pra todos (¿ou é "para"?).
¿Cómo vai ser o mismo ORBALLO que ROCÍO? Rocío é demasiado fino pro que un quere decir cuando dice que "CAEU UN ORBALLO DE C...". Incluso C... non queda igual en Castellano (claro que eu non uso esa palabra en ningún dos dous idiomas).
E logo está o tema de reirse de outros por cómo se expresan. Como dice a Gel, que tire a pedra o que esté libre de ese pecado. Pois anda que non nos sigue facendo gracia cuando oímos os de Chanos ou Padornelo (perdona, Carmina) "doule, pegoule, tiroule", sólo porque nos sona raro porque no Pereiro non decimos eso. Ou as discusióis que tuve co meu maridito, entonces novio, porque él decia "fainto" e nos decimos "fento", hasta buscábamos testigos en cada pueblo de cómo se decía...; en fin, Josito, vamos a deixalo en HELECHO, así non nos pelexamos, je, je.
A mín non me enseñaron a escribir en galego. Por tanto, se vos parece, cuando me decida a escribir nesta lengua, collereime a licencia de escribir tal como falamos no Pereiro, porque ése é o Galego que eu sei (¿riqueza linguística?). Miñas primas de Lugo dicen "acó, aló, catro, nai", pero se nos toda a vida dixemos "aiquí, alí, cuatro, mai"... ¡non podo cambiar ahora de a noite a mañá!
Biquiños pra todos (¿ou é "para"?).
Mui ben Candil, asi se fala. Carmina, Gel, eu que pensaba que sólo a min me pasaban estas cousas, o do pocillo xa quedou ben claro que se pode decir, ahora ben, penso que este verán esperemos que poidamos coñecernos a mayoría de foreir@s, e tomando un cafetiño, decidiremos si en adiante lle vamos a chamar taza, pocillo, ou jícara.
Temos que reconocer que en este foro entre todos, estamos sacando do saco como dice Inda Cho Sei cousas curiosas é importantes, algunha tamén habrá que non sea tanto, sin problema a olvidamos, o que si está claro que hai moito material aproveitable, tanto, que hasta se podía editar un libro. O inconveniente que eu vexo, que o facerlle forte competencia os da generación do 27, íbamos a contar con moitos detractores.
Da gusto ver este foro tan concurrido é con tan boa xente, temos que seguir así.
Esto de Internet e unha maravilla, che acerca a moitas personas e lugares, estos días cuando os decía de entrar en dialecto de estos pueblos, o entrar eu como non o esperaba, me sorprendeu, cuando vexo un conto en Hermisende contado por Josefa Alvarez "Xaquena" era miña tía hirmá de miña abuela, ven outro romance Gerineldo, contado por Santiago Rodríguez, con toda seguridad se trata de un primo de meu padre, tamén tio noso. ¡estas cousas si gustan! ó recordar os nosos antepasados.
Terei que ir acortando a marcha, de seguir así vexo que non vos deixo espacio.
Saudos.
Temos que reconocer que en este foro entre todos, estamos sacando do saco como dice Inda Cho Sei cousas curiosas é importantes, algunha tamén habrá que non sea tanto, sin problema a olvidamos, o que si está claro que hai moito material aproveitable, tanto, que hasta se podía editar un libro. O inconveniente que eu vexo, que o facerlle forte competencia os da generación do 27, íbamos a contar con moitos detractores.
Da gusto ver este foro tan concurrido é con tan boa xente, temos que seguir así.
Esto de Internet e unha maravilla, che acerca a moitas personas e lugares, estos días cuando os decía de entrar en dialecto de estos pueblos, o entrar eu como non o esperaba, me sorprendeu, cuando vexo un conto en Hermisende contado por Josefa Alvarez "Xaquena" era miña tía hirmá de miña abuela, ven outro romance Gerineldo, contado por Santiago Rodríguez, con toda seguridad se trata de un primo de meu padre, tamén tio noso. ¡estas cousas si gustan! ó recordar os nosos antepasados.
Terei que ir acortando a marcha, de seguir así vexo que non vos deixo espacio.
Saudos.