DIA DE MALLA.
Arriba, arriba mociña,
a máquina de mallar te chama,
fai un rato que a xente sube,
ben animadiña pra aira.
¡Xa bou madre! é sin presa,
que o meu amor hoxe non iba,
e por moito que o intento,
meu corpo pra la non tira.
E media mañá pasada,
o Sol xa quenta que abrasa,
esas nubes negras do Cielo,
unha tormenta amenaza.
Cuando a meda está a medio,
falla o chas, chas.. do motor,
cambia o ruxir da máquina,
¿sera efectos do calor?
Retumban os tronos na Serra,
contestan nos Penedos Negros,
xa temos a tormenta encima,
eu non sujeto os meus nervios.
Espero que escampe pronto,
veise un de claro na faceíra.
mociñas e mozos todos,
tapan o centeno na aira.
¿Que será de todos nos?
na cosecha eu fe tiña,
ahora co grau mollado,
espera largo ano sin fariña...
... (ver texto completo)
