VILLEL DE MESA: VILLEL DE MESA...

VILLEL DE MESA

CAPITULO V

ANTORCHA DE COLMENEROS Ó TRATADO ECONOÓMICO DE ABEJAS

Por D. Josef Rivas y Pérez natural de Villel de Mesa

Editado el 15 de Abril 1807, Madrid

PRÓLOGO

Es una efecto muy propio de la humanidad, comunicar en beneficio de la Patria las cortas luces que tanto costaron de adquirir, y no permitir que queden sepultadas en el olvido por la muerte del que habia de haber hecho al público beneficio tan conocido. En este concepto me determiné á escribir un tatado, en que se contiene lo que se puede desear en materia de hornos y jacientes; en cuya grangeria se experimentará mucho lucro, praticando lo que prevengo, y conocidas pérdidas, omitiendo lo provenido; con esto cesaran las quejas de los que tanto desearon esta obra para el adelantamiento de un ramo en que estan tan atrasados nuestros españoles, sin embargo de tener tanta inclinación á hornales por las muchas utiliddes que de ellos resultan; y que por el poco trabajo que ocasionan en su manejo. En el día tenemos mucha obras que tratan de abejas, pero es la desgracia que en los puntos mas principales padecen muchas equivocaciones. He registrado con algun cuidado el nuevo plan de colmenas dado á luz por Don Josef Sampil, y sin embargo de haber copiado las observaciones de los olandeses, á quienes tanto venera sobre abejas, abunda de errores, y su sistema es muy contrario á la verdadera práctica de semejantes insecctos. Así mismo he visto á Herrera, Gil, Ocon, Moreno, Frias, Valcarcel y Rozier, y tengo noticia del Abate Laferriere, Simón, Boisjugan y otros. Todos ellos abundan de errores, y especialmente los cinco primeros que escribieron arreglados al sistema de Virgilio, y siguieron ciegamente sus opiniones, sin buscar jamas el convencimiento en la experiencia de los hechos que les anunciaba. Rozier me parece ser el que ha escrito con mejores fandamentos, principalmente sobre la historia natural de las abejas; pero como el método que prescribe para su administración está fundado sobre unos principios acomodados al clima de la Francia, aun no es enteramente adaptable en nuestra península. Solo Isidro Enguita nos da una idea en su tratado de abejas bastante conforme con la verdadera práctica de estos animalillos, lo que se debe atribuir al trato que tuvo con el Capellan de Cabolafuente, quien le comunicó estas luces. Como quiera que sea, y sin embargo de los muchos libros que hay escritos sobre colmenas, ninguno ha tratado hasta ahora exprofeso y con particularidad de los hornos y jacientes, debiendo ser este ramo uno de los mas extensos en nuestra nacion. Era pues necesario tener noticias mas adelantadas sobre ellos, porque siempre añaden al conocimiento general de abejas alguna dificultad por el diverso fin á que se destinan; pues si las colmenas verticalmente puestas son mas aptas para la cria de abejas; que para miel y cera; los hornos y las mismas orizontalmente sentadas, cuya diferente porcíon les da el nombre de jacientes (*): son mas aptas para la miel y cera, que para enjambar. Ademas que en este tratado se da una noticia individual de lo que se debe practicar con los hornos y jacientes desde su poblacion hasta su mayor incremento, y un exacto conocimiento de sus males y curación; de modo que no hay enfermedad en las abejas que no puedan ser conocida y remediada, observando las reglas é instrucciones que se dan en este libro; y como por otra parte se hace en él una explicacion de los puntos cardinales sobre estos insectos, se podran resolver sin el auxilio de otro alguno, todas las dudas que ocurran sobre abejas. Ójala consiguiera que todos se aprovecharan de estas cortas luces á medida de mi deseo, que en tal caso no tendria la España necesidad de desenvolsar tantos pesos á los estrangeros para los acopios de cera.

ADVERTENCIA

Todo cuanto se dice en este libro, relativo á la administración y manejo de las abejas, está escrito con arreglo al clima, terreno y situación del Ducado de Medinaceli y tierra de Almazan, y al lenguaje, usos y costumbres de sus habitantes, lo que se deberá tener presente para hacer la aplicación de esta doctrina en las diferentes Provincias de España, previas las correspondientes substituciones.

(*) Por jacientes no se entiende otra cosa que una colmena postrada ó en figura orizontal, de modo que la misma colmena verticalmente puesta, se llama peon, y tendida jaciente, cuyo nombre biene del verbo jaceo que significa estar postrado: estos vasos deben ser grandes y pueden ser de figura cuadrada o cilíndrica texidos ó de tablas de una vara de largos, y de una tercia y tres pulgadas de altos, y de anchos media vara castellana; siendo cuadrados, y si son cilíndicros lo mismos poco mas ó menos. La preferencia de estos á los hornos de pared es muy manifiesta, porque ademas de poderse partir, cosa que no se puede hacer con ellos, son portatiles que es ventaja conocida, porque así pueden rendir mucho más; y aunque haya una desgracia de granizo, niebla ó sequía se pueden transportar a terrenos floridos, y reservarles la vida, lo que no se puede verificar en los hornos. Tambien llevan ventaja á las colmenas peones, porque ponen mucha mas obra que ellas, pues esta averiguando que da mas miel y cera un jaciente en un solo corte, que un péon en dos: sin embargo, no por esto deberemos decir que les sean absolutamente preferibles, y solo la curiosa observación de cada colmenero que compare las utilidades y producctos de las dos especies de vasos, con las desventajas y trabajo que ocasionen, podrá hacer elección de los que sean mas convenientes á su genio y situación, pues nadie duda que hay personas que prefieren el menor provecho cuando les da menor trabajo, y otras que aspiran a la mayor utilidad, aunque este se les multiplique.
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Me Gustaria, saver si hay tanta muerte de abejas en Villen de Mesa.

Casual hayer vi este progama en TV holandesa Zembla, sobre la muerte-tsunami de las abejas.

Landbouwgif oorzaak bijensterfte
ZEMBLA onderzocht de financiële banden tussen Wageningen Universiteit en Research centre (WUR) en de firma Bayer. Bayer is producent van bestrijdingsmiddelen die wereldwijd door wetenschappers en imkers en in het gisteren verschenen rapport van de Verenigde Naties worden aangemerkt als een oorzaak van de massale bijensterfte. De uitzending laat zien dat er op meerdere manieren financiële banden bestaan tussen WUR en Bayer. Het instituut van WUR waar de bijenonderzoekers werken, heet Plant Research International (PRI). PRI is een BV. Hun ecotoxicologisch onderzoek wordt meestal in opdracht van de industrie uitgevoerd en daarover wordt niet gepubliceerd tenzij de opdrachtgever hiervoor toestemming geeft. Als het over de bijensterfte gaat, is de Wageningse BV de belangrijkste adviseur van het ministerie van Landbouw (EL&I).

Teamleider PRI dr. T. Blacquiere hierover in ZEMBLA: “Wij doen soms opdrachten voor bedrijven die betaald worden door een opdrachtgever maar ik heb geen samenwerking met de industrie”. De reactie van M. Hoogendoorn, van Bayer Cropscience op het onderzoek van ZEMBLA: “Wij werken inderdaad samen met PRI. Ik sta daar redelijk neutraal in, ik ga ervan uit dat de mensen die op de universiteiten zitten juist de neutrale experts zijn en dat moeten het ook blijven”.

Volgens Blacquiere is de varroamijt de belangrijkste oorzaak van de bijensterfte en heeft daarom geen onderzoek gedaan naar de relatie tussen pesticiden en bijensterfte. Ook heeft hij er nooit in getoetste wetenschappelijke tijdschriften over gepubliceerd. Er is enkel 1 rapport van zijn instituut over bestrijdingsmiddelen in het oppervlaktewater in relatie tot bijensterfte. Conclusie: bijen gaan er niet dood aan, ze drinken nauwelijks van dat oppervlaktewater. Dit onderzoek blijkt gedaan door een stagiaire van de Hoge School Dronten, mevrouw Visser, zo blijkt uit onderzoek van ZEMBLA. Dit rapport, dat door deskundigen in ZEMBLA als niet wetenschappelijk wordt aangemerkt, wordt breed geciteerd in officiële antwoorden van het RIVM op Kamervragen over de bijensterfte in relatie tot bestrijdingsmiddelen.

Hoogleraar J. Bonmatin (Universiteit Orleans, Frankrijk) wordt wereldwijd gezien als expert op het gebied van bijensterfte. Hij ontdekte een verband tussen pesticides en bijensterfte. Over zijn ervaring met firma Bayer zegt hij in ZEMBLA:“Als je geld van een bedrijf aanneemt, maak je de resultaten aan het bedrijf bekend. Het bedrijf is dan de eigenaar en kan besluiten ze wel of niet te publiceren. En als er een economische band met een bedrijf bestaat dan staat de wetenschapper onder druk”. Bonmatin legt uit wat er gebeurde toen de onderzoeksresultaten van Bonmatin Bayer onwelgevallig waren: “Ze gingen steeds meer druk uitoefenen tot ze zelfs met een rechtszaak wegens smaad dreigden omdat ik volgens hen afbreuk deed aan het imago van het bedrijf. Maar daar zijn ze van teruggekomen want m'n verdediging zou zijn: M'n uitspraken zijn gerechtvaardigd”.

De economische belangen zijn groot. Het ministerie van EL&I hecht eraan dat boeren en tuinders een zo groot mogelijke productie halen. Daar is weinig animo om de pesticiden terug te dringen. Des te opmerkelijker is het als de Rabobank – de bank van boeren en tuinders – met een rapport komt over de bijensterfte en daarmee de discussie opnieuw aanzwengelt. Directeur Food & Agri Netherlands Rabobank D. Duijzer: “Wij financieren veel bedrijven in de land- en tuinbouw en heeft dus heel veel met voedselproductie te maken en als dan andere partijen - overheid en de universiteiten – te weinig aan dit onderwerp doen, of het te weinig op de agenda komt, dan wordt het voor ons tijd om de risico’s aan te melden. Een van de belangrijke punten is pesticiden waardoor bijen doodgaan, volken afsterven en dat betekent dat in het beleid van gewasbeschermingsmiddelen aandacht moet zijn voor gevaarlijke stoffen en waar bijen van doodgaan”. ... (ver texto completo)