Amig@s do Pereiro, desexovos a todos unhas felices festas de nadal en un venturoso ani novo, en especial a Gel, Candil, Lito, Mikel e tamen o excelentisimo Sr. alcalde do concello da Mezquita, polo ben que o fai e sen cobrar un euro do concello.

Tamén para ti, Barxés, bo nadal e un venturoso ano novo

Non teño palabras para expresar a dor pola pérdida de tan querida persona. Descansa en paz, querido amigo e un grande abrazo para toda a familia. Acompáñovos no pensamento. Gel.

Gel. Non o demores máis, mira que a auga non rompe costelas.

Non, pero molla e estraga os camiños...
Se por min fora ahí estaía con auga, neve e o que caiga mentras aguante o pelexo, pero de momento hai que conformarse con unhas semaniñas

y cuando sera eso? HAY QUE VENIR A SUPERVISAR... Nosotros ya "casi" terminado... Estamos aqui desde hace 3 dias en los que no ha parado de llover... Besitos

Ya prontito, cuando pare de llover;)

¡Qué bonito é o pueblo de meu pai, o noso pueblo!:-)

Que colorido! Estou contando os días para velo en persona...

como veo que nadie se ha animado a contarlo, quiero comentar a todos los foreros el exito de la cena para celebrar el magosto. Rafa se ocupo de hacer preparar unes judias con liebre que estaban mas que exquisitas!. Y se acompañaron con empanada y chorizo. De Postre, castañas asadas en el exterior del Teleclub, bica, cafès y copa. TODO UN EXITO.... Como es habitual.

Ay, Martina, que temos o foro abandonadiño! Eu xa me enterei por Lola que o pasastes de maravilla e que a cea foi un exitazo. Para reperir, vaia. Apertas.

Oh, a Dama portuguesa quedouse soliña!

bueno candil... hija de tu padre y gran fotografa gracias por las fotoa
no entiendo lo del face aunque por respeto a tu decision solo publicare en las que este solo
pero lo MAS BONITO DE LA XUNTANZA ES REUNIR A CASI TODO EL PUEBLO EN EL CUAL ESTAMOS MUCHAS SENSIBILIDADES DE VIDA, POLITICAS, FAMILIARES... y poder juntar a nacionalistas centrales, vascos, galegos, catalanes... familias tradicionales,, familias no tradicionales, fuerzas del orden en la reserva y en activo, acratas en una mesa con ... (ver texto completo)

Ea, moi ben dito, si señor

Anque pasada por auga, a xuntanza II foi outra vez un exitazo. Parabéns para a organización e voluntari@s que traballaron duro para que non faltata un detalle.
Ahora toca retomar a rutina. Feliz volta a tod@s.

Xosé, un feliz Nadal para ti máis a túa familia. Un abrazo para Yolanda e que esa recuperación siga para ben.
Felices festas tamén a tódolos demais forer@s con os que compartimos momentos agradables.

A toda miña querida xente de O Pereiro, os meus millores desexos para estas festas e que o ano próximo nos traiga moita felicidade. Un abrazo.

Dende aquí o noso máis sentido pésame para toda a familia, en especial Saro, Lola, Ana, Delmira e Arsenio. Que descanse en paz e que teñades todos forza e ánimo para superar un momento tan difícil. Un abrazo.

Nunha hermosa vila da provincia da Coruña famosa polo seu queixo hai unha carnicería destas que se adiota chamar “de toda a vida”. A carne hai que encargala ou ir pola mañá antes das doce, senon tes que esperar ao día seguinte, porque como di o carniceiro, alí véndese ao día.
Moi creativo este señor! Os carteles que ten pegados no cristal da porta, no do mostrador ou en calquera parte, cada cal o máis orixinal.
O ano pasado o entrar non puden menos que pararme a ler o reclamo na porta que decía ... (ver texto completo)

Concha, dende aquí o noso pésame para ti máis a túa familia. Ánimo.

Se me olvidaba decirte que tu hija cumplió lo que le pedí, y me evitó tener que perder el tiempo en el Banco para cobrar el premio, compartirlo con Hacienda, familiares y amigos; Demasiado para el cuerpo.

Un abrazo

Pois non sei por que, pero facíate eu un chisco máis compartidor.
Non compartir con facenda xa é normal, nin duques nin ex-tesoreiros máis un largo etcétera dan o exemplo, pero home, cos amigos...
O peor é que facenda ten que encher o pote veña de donde veña, que o que non entra non pode saír.
Saúdos e que o disfrutes!

Ayer, por fin, nos hemos encontrado Camba y yo. Como testigo Yolanda y allá al fondo mi "nieto" Tank. Antonio y yo ya nos conocíamos por lo menos de vista, ya que en la Milicia siempre frecuentamos sitios comunes. Por otra parte, como es un experto bailón - competencia MTeresa - era y es uno de los "dueños" de la pista en las Cenas-Baile que organiza el Club Naval al que ambos pertenecemos. Yo por mi parte, hace mucho tiempo que estoy alejado de la danza - y de otros menesteres conyugales que no ... (ver texto completo)

Pois que Deus te conserve as cordas vocais, e que disfrutedes mutos anos do bingo

Tengo que reconocer que mi hija Yolanda es todo un cúmulo de humor. Como sabeis el día 21 se opera, pues bien me ha comunicado que está muy disgustada, porque han comunicado que ese mismo día se opera el Rey, y por ello, ella va a perder protagonismo...
La he consolado advirtiéndole que a ella la operan por la tarde, y al Rey por la noche... Esta hija mía es un caso.

Outra diferenza a ter en conta é que S. M. non fará uso dos servizos do INSS. E, dito sexa de paso, como será intervido por un cirurxán procedente do exterior, este acontecemento tampouco afectará para nada as listas de espera nacionais.
Ánimo para Yolanda que xa amosou ser toda unha campeona, ahora todo sairá ben. Apertiñas.

Prezada Gel: Grande alegria me acabo de lebar o saber que volves a ser do Pereiro aunque do Pereiro nunca deixache de ser... alegria por un lado pero por outro non tanta sabendo que andiveches por estes lares e non deches sinais de vida, sabendo que estariamos o teu dispor en todo momento.
Espero que toda a familia estea ben, e que disfrutaras destas vacacións despois do percance.
Eu mais a compañeira comenzamos o segundo periodo vacacional o dia 26 ata o dia 8 de novembro en zona calida.
Unha ... (ver texto completo)

Tes razón Barxés, non teño perdón. Anque pareza un tópico tiña toda a intención de pasar por Barxa (máis Lubián), e o fin fízosenos o tempo pouco. Manolo está moi recuperado, pero as veces aínda hai que levantar o pe do gas. A casa ahí está por fin, e non fai falla decir que a porta tédela aberta sempre que queirais.
Xa ficen aiquí dous magostos con castañas de Santiago, que no Pereiro abrín un ourizo e ainda estaban "albinas", pero o sabor xa prometía. Cocomelos non atopei nin un, qué pena coa ... (ver texto completo)

Soy de A Gudiña, y llevo 32 años en Cartagena, aparte de mi paso por el País Vasco y Madrid, y soy socio de ese club desde que se empezó a construir el edificio de la Atalaya.

Del Pereiro, conocí y escribí algo sobre el fotógrafo.

Había perdido este SMS, y gracias a que pedí ayuda, lo he encontrado.

Paso grandes períodos de tiempo sin asomarme a los foros. Solo cuando mi mujer no usa este trasto, y me muevo mas por a Gudiña, Barxa y Vilavella.

Aparte, ahora que ya soy pensionista, suelo ... (ver texto completo)

Camba, Camba.... Xa ves, a túa mensaxe non estaba perdida, so que onte pasache raudo e veloz por este foro que nin conta te deche onde te atopabas. Cando pases para a Vilavella, non deixes de facer unha paradiña nesta humilde casa, onde sempre serás benvido.
Que se realice ese encontro e axuda a Xosé a quitarlle o recelo a perruqueira.

Hoy me mirado al espejo - no se ha roto - comprobando que luzco unas greñas que ni Antonio Molina en sus mejores tiempos. Yo normalmente utilizo la peluqueria de caballeros del Club Naval al que pertenezco, pero mira por donde la actual directiva la ha cerrado, convirtiendo la de señoras en una "UNISEX" ¡Toma yá!.
Y claro yo que de por sí soy bastante desconfiado, pienso que entro con estas greñas y salgo con una "permanente" o unas mechas brasileñas que se llevan mucho ultimamente. Y claro está, ... (ver texto completo)

Eso sonche consecuencias da globalización. Xa mandarás un retrato, se é que chegas a atreverte. Digo, atreverte, a confiar na fantasía da perruqueira.

Querida Gel, papa no es que esté mal de salud, pero le afecto la muerte de su hermana, no sé si sabias que estando nosotros alli se murio mi madrina Esperanza pues era su querida hermana, la ultima que le quedaba entonces claro el pobre lo paso mal, pero ahora ya lo esta superando.
Si, ya le dije que para el año iremos y ya te tendremos a ti como vecina por eso estamos contentisimos y serà con mucha alegria que tomaremos un café y lo que sea.
Como està tu marido de salud? espero que todo vuelva ... (ver texto completo)

Sabía que falecera a tía Esperanza, pero entereime este ano que era vosa tía. O meu pésame para todos, en especial para o seu irmán.
Manolo vaise recuperando satisfactoriamente. Pasamos unhas vacacións estupendas que nos viñeron de maravilla para olvidar un pouco os malos momentos e os meses de tensión pasados. Ahora hai que intentar mirar para adiante.
Nos tamén muy contentos de ser "outra vez" de O Pereiro e oxalá sexan moitos os cafés mailo que sexa que poidamos tamar xuntos, e tamén c@s demais foreir@s. Apertiñas. ... (ver texto completo)

Felicidades a todas las Teresas, que paseis todas buen dia!
Si Tere "O Candil" ya le di a papa un fuerte abrazo de tu parte, te da las gracias por acordarte de él sabes que cuando los años te vienen encima siempre gusta que se acuerden de uno, él pobre lo paso un poco mal pero es asi la vida y mi pobre madrina estaba ya en su mundo desde hacia algun tiempo, mi madrina tuvo una feliz vejez fué atendida como nadie por mis primos Ana y Paco que son maravillosos todos, no se si ven el foro pero desde ... (ver texto completo)

Hola Belsiss,
Non sabía que o teu pai estivera mal. Entre os propios problemas mailo ajetreo que tiven nas vacacions creo que non lle preguntei a teu irmán como estaba. Dalle temén unha aperta de miña parte e que se poña pronto mozo que para o próximo verán temos que tomar un café xuntos. Un abrazo tamén para todos vos.

Hola a todas e todos. Despois de unhas tardías en ben merecidas vacacions xa estamos de volta. Qué morriña...........
Tere, non te saltas un santo. Felicidades para ti tamén e máis para Teresa. Alégrome un montón que esa recuperación vaia vento en popa, así é máis fácil olvidar os malos ratos pasados. Un biquiño.

Dende a distancia únome a dor de tódalas vítimas, familias e do pobo galego en xeral nesta terrible traxedia.
O día do patrón, que sempre de tan cerca vivín, xa nunca será o mesmo.

Qué ben vos sentan as camisetas, guap@s............
Teresa, para outra vez xa sabes, hai que encargala a tempo.

Xa me gustaria ir o San Pedro desde logo qe si, e a unica festa a qe miña mai me deixaba ir sin por pegas debia de se por eso da cercania. mais de unha vez fui e vin andando. Piño a li te espero na Misa da Virgen da Cabeza ai milagros na cabeza jajaja! Un abrazo e qe o paseis ven e sobre todo qe este von tempo qe e muy importante

Pepita, as veces inda era máis grande a festa que se facía polo camiño andando. Os meus mellores recordos son da festa do Pereiro máis a da Vilavella. Sería porque unha era a primeira e a collía con ganas e a outra era a última antes do "encerro" e a aproveitaba ao máximo.
Piño, eu penso que a túa cabeza furrula como debe, o alarmante sería que a estas alturas te dera por traballar. Apertas.

... e a sudadera por detrás.

¡Vivan as empresas do Pereiro! Que saquen o pueblo a diante pra que reviva e non morra.
¡E vivan todos os queridos veciños do pueblo mutos mutos mutos aniños!.

Saludos pra tod@s.

Pois claro que sí, que vivan as empresas mailos veciños do Pereiro e que organicen a festa de San Pedro mutos anos, que eu ainda quero disfrutala algunha vez máis. Non sabía que había tantas empresas no pobo, casi máis que veciños!
Unha aperta para todos.

Aprezada O Candil: Por alusiahún vexo que me recorda, pois le direi que onte le contestei a un mensaxe seu en Lubián, creo que téin más razahún que unha santa, aquí niste pobo creo que por nahún entenderme, pode que a culpa sexa miña, a xenta pasa das miñas escritas, tambéin desde que deixou de participar unha das más grandes ademiradoras como es Gel, con tudos los respeitos a sinora y a tudos los demás, de vez en cuando darei unha volta por íste pobo tanhún bonito, además que se come tanhún béin.

Unha ... (ver texto completo)

Prezado 25, para min sempre é un pracer ler as túas escritas. Alégrome que te pases de cando en vez por este lindo pobo, no que non só se come ben, tamén hai muta tranquilidade. Disfruta do bo tempo en Pernambuco. Ainda tiveche sorte atopar o padre Xosé no teu camiño, mira que se chega a ser calquer mestre saholín... millor non pensalo. Apertas e graciñas por acordarte de min.

Que pasedes todos boas festas e un bo ano.

Cucumelos recollidos en unha sola mañá, por Mary Tere y Piño, semejante abundancia de setas jamás nos atopáramos.

Boa cosecha, si señor! Xa fizo tres anos da última vez que os puiden comer así recien recollidos do monte, que delicia!

Xa me reí un bon rato co caso.
Non sabia que o Manuel do Selmo fora somatén, ¿levaría uniforme? pois tiña que sentarlle como a unha porc un chocallo.
Era mui pedorro, se tiraba unhos cuescanos de impresión, presumía de que non había ser humano que tuvera tanta potencia no tubo de escape, era gracioso, xa en por sí tiña cara de chiste, enterraba as boina bilbaína hasta as orellas, quedando estas como abanicos pros lados, a boca grande, se reía muto, deixando ver unhos robustos dentes que parecían ... (ver texto completo)

Maravillosos estes contiños de Piño máis Inda, contados con tanto realismo que casi se filtra o cheirume a través de o ordenador.
Pero os peidos non cheiran todos igual. Desto deuse conta o tío Pedro ben pronto cando inda era un cativo. Según me contou foi un día ás cereixas co Cosmito. Este era o fillo do veterinario. Un rapaciño moi feito, sobretodo polo ben vestidiño e apañadiño que ía sempre. Cando se fartaron de comer cereixas, puseronse a xogar coas carabuñas diante da casa da tía Xacoba, ... (ver texto completo)

Xa o sinto, Pero non me quedou outra alternativa que eliminar o mensaje anterior, non sólo o padre José controla os escritos, a miña paisana tamén o fai ben, eu xa tiña medo a contar algo, asi foi, me dice toda sería, ou quitas o que escribiche no foro do Pereiro, ou vas a dormir o felpudo da porta a partir de ahora.
Fai unhos poucos de días estuvemos unhos amig@s comendo en un restaurante do Pereiro, nos trataron estupendamente, como siempre o suelen facer, tiñan un cochinillo asado e corzo con ... (ver texto completo)

Pero Piño, que contarías para que a túa muller te ficera borrar a mensaxe?
Sinto chegar tarde e non podelo ler, pero tiña que ser gordo polas represalias coas que te ameazou... eche das miñas, dalle un saúdo de miña parte. Tamén para ti, para Zé, Xosé... en demais forer@s.

Desde luego Gel eres un sol contando historias. Sigue haciéndolo reina, que nos haces pasar un buen rato. Un abrazo. Xose.

Graciñas Xosé. Un abrazo.

O Pita, Pitiña, Pita, más como me fixeste emocionar, que tempos pra tornar a recordar, ahora que pasarin os anos tahún rapidos, como nos cambiaron los tempos, tú a estudiar y eu sempre a traballar, más mira por donde nos tornamos a encontrar, haber se pro brahún facemos unha xuntanza donde istemos tudos, tudas y algún que se agregue aunque sexa perigrino, quero decer dos que facen o camiño do sinor Santiago.

Unha aperta.

Conmovedora a vosa historia. Nesta vida as cousas non son como empezan, son como acaban.

A Rosaura tiña a outra noite a mesa posta para a cea e esperaba polo Rosendo.
Xa lle estaba tardando e empezáballe a proer o picor do mosqueo. Colle o teléfono e chamao.
-Onde estás, nos veis a hora que é? –pregúntalle un chisco alterada.
- Bueno -contestalle o Rosendo inchando o peito -acórdaste desa xoiería nova que abriron fai pouco, onde vimos o outro día aquel anel que tanto che gustou...?
-Siii... ... (ver texto completo)

Barxés, esta poesía é puro sentimento. Este 25 ten muto talento. Seguro que ainda lembra a cara que puso a Sra. Pita cando lle dixo "cariña de rosa". Apertas.

E o tempo diante do ordenador ¿que?. Que ese tempo tamen conta ¿non?. Muy bueno Gel. Un abrazo. Jose.

Claro que conta! Non quero nin pensar nas vitaminas que perdín de tomar! Todo sexa por avivar as ascuas deste sitio antes de que o cubran as cinzas. Mágoa.
A propósito, como andan os netiños mais esa campeona en defansa personal?
Un abrazo

Mira que andamos ben ocupad@s, e non é para menos!
Din os entendidos que hai que comer dúas pezas de froita diarias. Eche moi sana. E non se pode esquecer a laranxa que tén moita vitamina C. Hai que beber unha taza de té verde, por eso das propiedades rexuvenecedoras, sin azucre, claro, que seica se leva moi ben cos triglicéridos. Engulir polo menos dous litros de auga diarios. O que entra, a forza ten que saír, o cual implica lóxicamente pasar unha chea de tempo na garita. Obrigado é tamén ese ... (ver texto completo)

Hoy es un dia muy feliz para mi y para los mios, Maria (mi hija) y Jose han tenido a su hijo Daniel.

Que nova máis boa, Pura! Noraboa aos recentes papás, avós, tía e demais familia. E para Danieliño un biquiño, que se crie san e camiñe cara un futuro venturoso. Apertas.

gel tes razon o magosto faciase no monte yo ben k o pasbamos de pequenos k tenpos aqueles, bikos.

Teresa, tamén é verdade que o estado dos montes non é o mismo que daquela e ahora non o permitirían facer polo perigo de incendio. Pero nos temos a sorte de ter estas lembranzas, e non hai quen nolas quite, non te parece? Un abrazo.

Teresa ando un poco liada, y no estoy haciendo planes para el "magosto", ya que mi hija sale de cuentas por el 20 de octubre, asique no se como andare por esas fechas como para encargarme de cosas. Vosotros organizar y yo si puedo me apunto y colaboro con lo que pueda. Me gustaria ir aunque solo fuera ida por vuelta pero no me puedo comprometer por ahora. Un saludo a todos.

Pura, xa vos queda pouquiño, estaredes desexando ver xa esa cariña. Que saia todo ben. Apertas.

Amig@s foreir@s do Pereiro. Unha satisfacción o veros tan animados, é que ben sabéis combatir o calor que por esas fechas nos estaba agobiando. tendes todos unha cara de felicidad, que nin auga de Lourdes pode facer mayor milagro.
Os miro é me da a impresión que os conozco de toda a vida, será de leer os vosos relatos, en realidad solamente conozco a Barxes, os demáis, pode que nos víramos algunha vez na feira da Mezquita, ou nas festas das Frieiras.
Gel. Cómo pudo ser posible que te deixaras pillar ... (ver texto completo)

Piño, alégrome de saudarte de novo no foro. Sigues de amable como sempre. Tes razón, algúns foreros é como se nos coñeceramos de toda a vida. Sería un pracer que nun futuro próximo nos poidamos encontrar todos. Apertas.

Pepita, xa veis que se está empezando a animar a idea do magosto. Eu, a dificultad que lle vexo, e que co frío xa non se podrá comer na calle, locales non creo que haxa, o forno de abaixo non sei cómo será de grande pero non creo que collamos alí... E pra xuntarse nunha casa particular, non sei... Bueno, a ver se esta tarde sin falta te envío o meu número de móvil por correo e tú me envías o teu, por si acaso... Bicos.

Candil, anque sexas máis nova ca min, paréceme extrano que non lembres que o magosto sempre se fixo no monte, con frío ou sin el. Será que os rapaces daquela nunca tiñamos frío. As castañas asadas nos tixolos, fanme recordar as noites de fiadeiro.
A ver si cualla a idea do magosto, pero creo que os castiñeiros inda non pingan, ou si? Apertas para tod@s.

Se me esquenceo contarbos as duas e a todo o foro, como hay que facer pra que o pelo non caiga. Fai tres meses que o inventou un naturista de prestixio chino.
Bou contalo en castelan xa que non foi traducido o galego.
Hay que pelar 10 dientes de ajo, cojer de un pino de un corte en el tronco medio vaso de resina, y dos vasos de agua pura, machacar bien los ajos y mezclarlos con la resina y con el agua, una vez todo mezclado y revuelto en tarro bien cerrado, dejar macerar dos meses, sin olvidarse ... (ver texto completo)

O millor é darle máis importancia ao "ser" que ao "ter".
Eu tamén ouvín unha receita que segundo din, non falla: encerrarse nunha bodega máis ben húmida coa cabeza untada con manteiga e o cabo duns días medra o pelo. A única péga que lle poin algúns é que sai dunha cor verdosa que non campa moi ben. Apertas, Barxes

Gracias Gel por sacarme de dudas, cuantas voltas lle dei a esta foto solo fui capaz de sacar a tí, o barxes por intuición e por suposto o Rafa que e inconfundible pero a teu primo imposible porque está totalmente cambiado eu tiña a imaxen del de cando iba pola Vilavella, de eso fai moitísimos anos, moi rubio e moito pelo, Como me alegro de saber quen son todos, espero que pronto nos podamos ver en persona un abrazo pra todos.

Claro Pepita, referente ao mei primo, xa queda pouco daqueles rizos rubios que tiña naquela foto que puso no foro da Vilavella jajaja.
Juan, que sigues tan guapo como daquela! Apertiñas.

bueno gel ya veo que sigues mosqueada jeee..... efectivamente son todos ellos y esa cosa grande que aparece en medio soy yo mikel.... un vascorro que aparecio en el pereiro hace ya 32 años de mano de la xefa (hermana de ne, corvina y mariquita) y de su nieto y que lleva pasando mas tiempo por pereiro q por su pueblo... y gel lo entiendo es dificil de explicarlo en el foro y te lo agradezco un besazo a todos... y rafa ¿sigue en pie la cena en eel horno de abajo para los santos?

Mikel, corazón, perdón! Nada de mosqueo, será a resaca do luns pola maña que se desperta unha coa miola chea de teas de araña. Mil perdóns por o despiste. Si me houberas dado tempo a descubrir o erro, xúroche que ipso facto te houbera nomeado. Ahora si que che debo unha... non me poñas muta penitencia. Mutos bat

Amigo Barxés; seguro que virán mais xuntanzas nas que teremos oportunidad de ir conocendo a mais xente.
Tamén teño certa inquitud por conocer a ese misterioso personaxe que se fai chamar"252525"; e, de paso, a ver se encontramos a alguén que lle enseñe a escribir (aunque solo sea un pouco) en español; debe ser un pouco cerrado, pois leva toda a vida por España e pouco aprendeu.
Unha aperta.

Ballesteros, non sexas "maluco". O señor 25 fai o que pode con toda a súa boa vontade e todos o entendemos moi ben, mira senon os dous que escriben na Vilavella como ahora xa leen as súas mensaxes sin problema, e entenden tudo, tudiño... Apertas

Gel, deduzco que a que está na foto eres tu ¿non?

Si Pepita, efectivamente son eu xunto co Barxes o da camisa de cuadros, o lado Juan o meu primo que tamén concoces, atrás o Rafa e o da camisa azaul o Toño "Pita".
Un abrazo

Aprezada Gel, Deus sabe que eu gostaba de istar nisa xuntanza, más por motivos de forza mayor nahún pudo ser, ispero me sepas disculpar, istou béin enterado por o meu bon amigo Barxés que foi unha pasada.
Unha aperta.

Non teño nada que disculparte, amigo 25. Cadaun ten as súas cousas e a familia está ante todo. Ademais, coma todolos que estamos lonxe da terra querida, estarías disfrutando tamén a tope no teu querido Portugal coa túa xentiña. Alégrome que te fora todo ben e xa esteas reintegrado ao traballo. Vexo que o xefe te deixa tempo libre para seguir participando nos foros. Non perdas esa paciencia que te caracteriza. Saudiños.

bueno me toca rectificar sigo sib ver la diferencia entre vello y bello pero bueno queria decir q mi idea de ella era de ubapersona mayor y es una chavalita
neretzat zan andra zar bar
eta oso gaztea da
me imagino gel q esto sea suficiente para q no lo des como mensaje ofensivo
un biko mikel

Mikel, parece mentira que pensaras que iba en serio. Como te vou a pedir que rectifiques unha verdade coma unha casa? Que eu nunca pensei en presentame a un concurso de beleza jajajaja. Bikos para os dous.

Fotos nun tempo prudencial haberá muitas mais, non sabes o que te perdiches, pois dende a calle Lalin, hay un chisquiño mais que do Calvario hay que facer un esforzo de cando en vez. ¡Pura que os papeis na xudicatura non se perden!...
Juan graciñas polas aloubanzas para conmigo, penso non merezco tantas, teño que agradecerlle os organizadores da xuntanza, co alcalde a cabeza que tamen traballou arreo, Candil contabilidade, O Srñ. Pita Forneiro, Tacatá infraestructuras, Gel xa nondigo coa sua animación ... (ver texto completo)

Barxes, a tí tamén as gracias pola tua presencia na xuntanza, foi agradecida por todolos foreros que tiñamos xa gamas de coñecerte. O viño de Barxa estaba fenomenal e a augardente de herbas non digamos... mesmo con chocolate quentiño.
E unha pena que o Zé non se poidera dar unha volta por alí, houbera sido benvido tamén, el ben o sabe. Apertiñas.