Compramos energía a futuro

PEREIRO O SAN PEDRO (Orense)

Horno

Aclaración: as bicas ás que se refiere Teresa nos son os típicos doces da provincia de Ourense, son outras bicas de masa de pan aplastada delgadiña que se metían no forno máis ben para tantear a temperatura e comprobar si estaba ben roxo antes de meter o pan. Estas bicas recién sacadas do formo, quentiñas e, como ben dice Teresa, con mel, ou con aceite e azúcar eran unha delicia. Os rapaces o día de cocer non marchabamos do forno hasta que salira a bica e nos deran a proba. Esto forma parte da historia ... (ver texto completo)
gel tu si q sabes os demais parece q non viviron esta epoca a pili e mais nova, como tu ven dices os rapazes non saliamos do forno, uha aperta.
Aclaración: as bicas ás que se refiere Teresa nos son os típicos doces da provincia de Ourense, son outras bicas de masa de pan aplastada delgadiña que se metían no forno máis ben para tantear a temperatura e comprobar si estaba ben roxo antes de meter o pan. Estas bicas recién sacadas do formo, quentiñas e, como ben dice Teresa, con mel, ou con aceite e azúcar eran unha delicia. Os rapaces o día de cocer non marchabamos do forno hasta que salira a bica e nos deran a proba. Esto forma parte da historia ... (ver texto completo)
GEL este verano tendras q enseñarnos a hacerlas...
Aclaración: as bicas ás que se refiere Teresa nos son os típicos doces da provincia de Ourense, son outras bicas de masa de pan aplastada delgadiña que se metían no forno máis ben para tantear a temperatura e comprobar si estaba ben roxo antes de meter o pan. Estas bicas recién sacadas do formo, quentiñas e, como ben dice Teresa, con mel, ou con aceite e azúcar eran unha delicia. Os rapaces o día de cocer non marchabamos do forno hasta que salira a bica e nos deran a proba. Esto forma parte da historia ... (ver texto completo)
Gracias por la aclaración Gel. Desconozco lo que eran las "bicas", ya que parece ser un producto típico de Orense. Recurrí al diccionario gallego y lo define con dos acepciones: "Pan baixo que se cocia a porta do forno ou na lareira entre as brasas, adoito de fariña milla e sen fermento" y "Torta de fariña, ovos, azucre, manteiga, etc.". Me incliné por la segunda, pensando que seria un postre. Ya veo que tiene una tercera opción, que el diccionario desconoce. Repito, gracias por la aclaración, cada ... (ver texto completo)
Eramos poucos e... Agora vai Teresa e fala tamén das "bicas" (doce típico de Ourense), para rematar co postre. ¡Vale! e agora a votar a sesta ¿non?. Porque despois das empanadas, o viño, e o postre, xa me diredes. ¡Que maliños sodes! ¿Non vos da pena esta alma cándida que de lonxe que está, non cheira nadiña? Biquiños. Xose.
Aclaración: as bicas ás que se refiere Teresa nos son os típicos doces da provincia de Ourense, son outras bicas de masa de pan aplastada delgadiña que se metían no forno máis ben para tantear a temperatura e comprobar si estaba ben roxo antes de meter o pan. Estas bicas recién sacadas do formo, quentiñas e, como ben dice Teresa, con mel, ou con aceite e azúcar eran unha delicia. Os rapaces o día de cocer non marchabamos do forno hasta que salira a bica e nos deran a proba. Esto forma parte da historia ... (ver texto completo)
Eramos poucos e... Agora vai Teresa e fala tamén das "bicas" (doce típico de Ourense), para rematar co postre. ¡Vale! e agora a votar a sesta ¿non?. Porque despois das empanadas, o viño, e o postre, xa me diredes. ¡Que maliños sodes! ¿Non vos da pena esta alma cándida que de lonxe que está, non cheira nadiña? Biquiños. Xose.
Que golosos sodes eu de dieta e vos xa pensando en comer pero asta o veran faremos unha excecion. un saudo xa vexo que o galego cada vez mellor.
pili non solo as enpandas tamen as vicas recien feitas con un pouco de mel estaban pa chuparse os dedos, nese forno e donde vivia a sofia, un biquiño muy forte.
Eramos poucos e... Agora vai Teresa e fala tamén das "bicas" (doce típico de Ourense), para rematar co postre. ¡Vale! e agora a votar a sesta ¿non?. Porque despois das empanadas, o viño, e o postre, xa me diredes. ¡Que maliños sodes! ¿Non vos da pena esta alma cándida que de lonxe que está, non cheira nadiña? Biquiños. Xose.
Jose las que se hacia en ese horno ya no se hacen pero a un se hacen buenas en muchas partes de galicia estas envitado.
pili non solo as enpandas tamen as vicas recien feitas con un pouco de mel estaban pa chuparse os dedos, nese forno e donde vivia a sofia, un biquiño muy forte.
Jose las que se hacia en ese horno ya no se hacen pero a un se hacen buenas en muchas partes de galicia estas envitado.
Pili, te tomo la palabra; a mi las empanadas gallegas me encantan (de xoubiñas, de raxo, de bacallao con pasas, de bonito, de millo con berberechos...). Asi que con la empanada vuestra y las "birras" de Mikel me voy a poner como el "Quico". A propósito ¿esta Mikel por ahí?. Un abrazo. Xose.
El horno precioso, ¿y las empanadas que?. No vale hacerle a uno la boca agua....
Jose las que se hacia en ese horno ya no se hacen pero a un se hacen buenas en muchas partes de galicia estas envitado.
Si que esta cambiado Pili pero la puerta sigue estando donde estaba antes, cuantas veces hemos ido a hacer pan en el horno, que tiempos aquellos, un abrazo muy fuerte hermanita
Teresa tanbien me acuerdo cuando de invierno esperabamos el autobus para ir a la escuela con un frio de miedo y llovia muchisimo bueno eran esos tiempos felices.
TERESA hay tienes el horno lo subiera pero no me acordaba mas de el ves que diferente esta ya esta mas moderno. un beso hermanita.
Si que esta cambiado Pili pero la puerta sigue estando donde estaba antes, cuantas veces hemos ido a hacer pan en el horno, que tiempos aquellos, un abrazo muy fuerte hermanita
TERESA hay tienes el horno lo subiera pero no me acordaba mas de el ves que diferente esta ya esta mas moderno. un beso hermanita.
El horno precioso, ¿y las empanadas que?. No vale hacerle a uno la boca agua....
TERESA hay tienes el horno lo subiera pero no me acordaba mas de el ves que diferente esta ya esta mas moderno. un beso hermanita.
Está muy bien que lo hayan restaurado, lástima que no se pueda ver por dentro porque siempre está cerrado y que no lo utilice nadie. Pórque el día de la Fiesta del Loreto no se organiza uan comida popular cocinada aquí, o un día de cocer pan en el horno al estilo de antes (concurso al mejor pan), ...seguro que se podrían hacer mil cosas.
¡Qué alegría que hayan restaurado el antiguo horno para cocer el pan! ¿Funciona de verdad?