Había hai tempo no foro de Lubián un tal PINGADELO, que fora alumno meu no ciclo superior da EXB e máis tarde compañeiro actor en Matamoura Teatro, alá pola década dos oitenta. Os seus relatos naquel foro foron os mellores, sen dúbida. Pero agora leva máis dun ano tan mudo coma o irmán mudo de Groucho.
Pingadelo falábanos unha vez da inxeniosa técnica que se viu obrigado a utilizar cun home vello e moi devoto que lle viña birlando tódalas noites a auga nos prados de Carnatiño.
Pensaba Pingadelo
... (ver texto completo)
Istando eu de criado nun pobo das Frieiras, mandoume o patraón a regar era unha noute munto oscura, a min acompañaba un caun tahún grande como un lobo, además era da mesma colore, totale que cuando xego o prado andaba un gaxo regando, pero él se quedará dormido no mesmo prado, totale que eu ía preparado para aguantar tuda noute, dirán voçes por qué digo ísto, pois munto sencillo o patrahún xa ficera o gasto, fixérame un bocadillo de touciño que mandaba carallo, entonces empecei a darle a cachola, que fazo da miña vida, de pronto se me veo unha idea, tornei a agua tuda xunta pra donde istaba deitado o sinor y de camiño le dei un cacho de touciño da quel amarelo o caun tirándolo pronde istaba él, totale que despertou de inmediato, acoisa funcionou, pois o gaxo patas que te quero pra casa y eu quedei tuda noute regando, claro él nada más despertar ver el caun tahún grande do colore do lobo o pensaría fodase íste viña por min. Aprezados foreros quero explicar que el mencionado touciño comia con pahún centeo feito na casa istaba mellor que oxe o mellor queixo, meu Deus como le cambiaron los tempos al Zé.
... (ver texto completo)