BARXA: Amigo Camba,é unha grande alegria terte de forero con...

He leído en alguna parte que la abuela de alguno de ustedes se llamaba Telesfora. ¿No andaremos a ser familiares?. (Ya se me está pegando el acento gallego, jolines.)
Lo de la pirámide es un antojo de la menopausia. ¡Me parecieron tan espectaculares las de Egipto! ¿Por qué no hacer una en la era, ahora que tengo tiempo? Estoy haciendo los cálculos trigonométricos antes del inicio.
Ciertamente soy chusquero. Pero me explicaré mejor: Hice el servicio en las Milicias Universitarias desde 1.968 a 1.972, con la graduación de alférez.
En esa época también hice los cursos de árbitro de fútbol, pero al realizar las prácticas, resolví de motu propio el problema del permanente adelantamiento de la barrera en las faltas directas tirando de puntas y martillo, y clavándoles los pies al suelo a los defensas. Como consecuencia de tan acertada y justa estrategia arbitral, fuí expulsado del curso con un informe negativo del Comité que me inhabilitó como árbitro para el resto de mis días.
Después vino mi problema con las orejas del usurpador de aguas en el pueblo de mi madre, y fue cuando me alisté al Tercio Alejandro Farnesio como legionario raso, en 1.973. En 1.976, cuando pasé fugazmente por una Compañía de Regulares, ya había alcanzado el grado de Sargento, como consecuencia de mi experiencia militar anterior.
Amigo Barxés: si no le parecí a usted chusquero, tal vez se debiera a mi condición de universitario, si bien nunca llegué a ejercer la profesión de mi titulación, que tampoco viene al caso.
Saludos para todos.

Hola Telesforo: Supongo que si has estado en Ronda, conocerás a Remesal. Me une una amistad, salida de competiciones nacionales.
Si piensas hacer una pirámide en la era, solamente tienes que recurrir a uno del pueblo que sepa hacer un buen palleiro.
un saludo

¿Se refiere a Juan Manuel Remesal Salas? No lo conozco personalmente.
Así me gusta la gente, señor Camba. Ësa es la solución, sí señor. En lugar de rechazar este tipo de personajes, tan jajaretas como yo mismo, seguirles la corriente con humor.
Cierto que el medero (o palleiro) no es exactamente una pirámide, sino un cono. Pero si hablamos de la era, he ahí la solución: un palleiro. Al final de mis cálculos trigonométricos, resulta que un cono no es más que una pirámide con infinitas caras laterales.
Si me permite, será usted invitado a la maja y a la construcción del palleiro a su debido tiempo, en compañía de otros foreros de Barxa.
Muchas gracias por su amable mensaje.

Amigo y compañero Telesforo. Al que me refería era a Fco. Remesal Ruiz, que lleva mucho tiempo en Ronda, y todos los días se desplaza a Jerez para estar con su familia.
No es el único Legionario con el que tuve buenos contactos. Hubo un Capitán que se llamaba Gonzalo q. e. p. d. excelente persona, que en Bando competámos juntos.
Y si has estado en Regulares, ahí está un tal Sanchez Illescas que se mueve en niveles do campeonatos del mundo. Buena gente y mejores compañeros.
Lo que tienen en común el palleiro y la pirámide es que a los dos/o a ninguno se le aplica la cuadratura del círculo.
Para tus cálculos trigonométricos, usa bien las tablas, características y mantisa, porque yo con las calculadoras estoy peleado.
En la evacuación del Sáhara, al igual que la de Guinea, hubo muchas furezas participantes, y como no podía ser de otra manera, la Armada tuvo un apoyo decisivo. Supongo que recordarás el TA11 Aragón, TA21 Castilla, Velasco, etc.
Si eres oriundo de la Veiga, te acordarás de un tendero que era un poco cojo, pero excelente persona. Siempre tenía unos Kilos de Farruco para venderte
Un saludo

Veo, amigo Camba, que se codea usted con prestigiosos deportistas de carabina, y no de tiro con arco.
Yo sólo practiqué un deporte como militar: corredor de fondo. pero en mis tiempos mozos. En 1.974 hubiera participado en los Juegos Militares de Toledo, representando al IV Tercio en la carrera de 10.000 metros lisos. Pero la coincidencia en el tiempo con los exámenes de una importante oposición, me impidió competir.
En los cálculos trigonométricos, con tablas, calculadora y todos los bártulos, siempre me quedo perdido en los senos. Tal vez el monumento que pretendo termine siendo eso: un inmenso seno.
Por lo que se refiere a la evacuación del Sahara, yo salí previamente en un Hércules camino de Gando, para tomar después un Jumbo hacia Barajas.
Y no conocí Vega de Seijo hasta hace un par de años. Tampoco he sido nunca comprador de café portugués.
Espero su ayuda en la construcción del cono-pirámide-medero. No seremos capaces de conseguir la cuadratura del círculo. Tampoco va a ser necesario. A mi me basta con que el monumento tenga una sola cúspide.
Cuando nos encontremos, hablaremos hasta de las Tropas Nómadas y del incidente de Tifariti, si fuera menester.
Pero no me haga usted mucho caso, que por aquí pululan muchos personajes de ficción.
Saludos cordiales.

Amigo Telesforo: Lo de Tifariti es mejor dejarlo en donde duermen los sueños de los justos. Por aquel tiempo estaba allí un conocido mio, el Tte. Fandiño, que en una emboscada cayó prisionero tras estallar una mina en su land rover. Todavía tengo contactos esporádicos con él en Cartagena. La Armada sí que estaba apoyando con todo lo que podía, la Inf. Marina para establecer una cabeza de playa para el repliegue, y los Mirage estaban listos para intervenir. Pero reconozco que el peso de la operación y el riesgo os ha tocado a vosotros. Digno es reconocerlo. Tanto a los profesionales como la tropa de reemplazo que en buena o mala fortuna les tocó vivir aquello.
Pasado el tiempo, en Almería, el entonces Coronel Zorzo (legionario) nos preparó una leche de pantera, a la que le añadió 105 greins de pólvora (no gramos). Eso fué a las 10 de la noche. La verdad es que entra muy bien, pero después... el caso es que me dió tal sed que solamente bebí agua, y eso fué lo que me salvó, porque a las cinco de la mañana, en un control de alcoholémia me salió 0.00 menos mal.

No, no creo que haya en este foro ningún personaje de ficción. cada uno tenemos nuestro propio humor y forma peculiar de ver/hacer/decir las cosas.

Este foro debe ser ameno, creativo, positivo, y que, al menos a mí me permite lembrar vivencias de cuando era un rapaz dejó en el pueblo interrumpidos sus sueños, y ahora, que tiene oportunidad los quiere continuar, al menos rescatarlos del fondo del alma, y vivirlos como si el tiempo no hubiese pasado.

Volveremos a hablar de la meda. tiene que ser un poco mas grande que la de Mirandela. Ya sabes el refrán.

Un abrazo

Amigo Camba,é unha grande alegria terte de forero con nos en Barxa, onde lembras perfectamente os teus soutos de castiñeiros.
Me ouvera gustado que o dia 1 te ouveses acercado por Barxa pois nos estuvemos por alí visitando os nosos difuntos no cemiterio como é precepto de todos os anos nestas datas.
Pasando a temas de mili, o noso comun amigo Telesforo Romerales cambiou a carreira militar pola docéncia.
Eu fixen a mili en Cordoba segundo remplazo 1978 licenciei xuño do 1979, todo o fixen no campamento Obejo, o lado do Cerromuriano, quedei destinado na unidade de servizos, xa que pola miña profesión era un dos responsables, do mantemento da centraliña con 103 extensións que tiña. Disfrutei un total de 120 dias de permisos que cuando xuraban bandeira os reclutas sempre nos deixaban ir a casa os que lebabamos o mantemento das distintas instalacións, non fixen unha soia guardia nin un reforzo, si cada cuatro dias tiña 24h de centraliña, e o mantemento a diario. Manteño bos amigos da miña quinta en distintos territorios do estado incluido un veciño da Gudiña fillo do Benito Barbeiro q. e. p. d., que se chama Pedro é está por Cantabria, que era o chofer dun tenientecoronel,é algunhos que fixen novos como o sarxento Telesforo Romerales, e dende hay un ano grande amigo tamen do xeneral de brigada castrense da base aerea de Gando nas Palmas, Roberto Rivero co cal tiven opurtunidade de telo tres dias de guia ata no ultimo recuncho da illa na 1ªquincena de outubro de este ano. Gran persoa como cura e como militar.
Unha grande aperta amigo Camba.
Respuestas ya existentes para el anterior mensaje:
Bueno, bueno. Creo que por aqueles tempos estaba no Cerro Muriano, de Capitán, o meu cuñado Gabriel Castilla Bosch. E penso que tamén estaba Nicolás Puertas del Mercado

Mira, no foro de a Gudiña, deixei unha reflexión respecto o dia dos difuntos. Os tempos cambian, o menos pra os que volvemos despois de 47 anos.

Si volves a ver a Roberto Rivero, pregúntalle, que seguro que conocía a Lisardo Nieves, anduvo por Ferrol, que foi párroco da Gudiña antes de ser Castrense, ou a Pablo de Pobla de Trives, ... (ver texto completo)
Aprezado amigo Barxés, eu nahún sabía que o sinor pasará tamboa mili, fozase que calado o tiña, logo dice ahí, qeu téin amigos tenentes coroneles, xenerais castrense, manda carallo con voçe, outra que nahún entendin béin, que nahún le fixo unha soia a un guarda, disculpe se nahún enterpretei béin a sua mensaxe pois oxe fumei un par de canutos do feno da finca do xefe y a veces que vexo o dobre. Cuando le contei o padre se coñecia o xeneral castrense que voçe menciona, dixo que ssín que era un gran ... (ver texto completo)


5 Cts/kWh para tarifa 3.0 TD, autónomos y empresas
Llama al 654 409 325, ofertas especiales para Pueblos de España