O Zé cada vez admiro mais o personaxe teu, despois desta última do Milin e do Lexo xa me deixas sen palabras, teis ganado o ceio de abondo, non quero que se me malinterprete porque teño todo a respeto polo Melin q. e. p. d. e polo Lexo respeto e amistade, pero non me queda mais que reconocer que fas parte do grupo pros que a vida non foi un camiño de rosas. Se eres un personaxe verdadeiro teis toda a miña estima, se eres producto da mente de algún tamén recoñezo o mérito do autor intelectual. Unha ... (ver texto completo)

Munto obrigado, me deste munta alegría cua tua mensaxe, a verdade que a miña vida como bein dices tú nahún foi un camiño de rosas, más nunca na miña vida me faltou traballo, sahún querido y respetado, que más pode pidir ô Zé. Tambéin te digo que ises gaxos da Gudiña me fixerin bon trato, ate un dels me regalou un mazo de tabaco, me fixo gracia por que me dixo olla que iste e da península, claro era peninsular.
Me dices si sahún un personaxe verdadeiro, te digo que ahora mesmo ssín, pois nahún istá ô xefe diante, a veces teño que decer ô que a él le combéin.
Unha aperta amigo Pica. ... (ver texto completo)

Amigo Camba, eu sahún de perto de ahí,ê decer das Carvallas (Portugal), toda vida traballando na Ispaña, de novo nas segadas, na Gudiña traballei pro Lexo do Caleiro, pro Melin, que istaba recin casado con unha castellana, taméin pra un que era canteiro, logo istube na Franza, ahora últimamente en Madride, aquí apellidos da Barra a muntos, nos istamos en Pernambuco, Hotel America, según ô meu xefe pra simana xa temos apartamento, creo que demomento temos istar por aquí unha temporada larga, eu istou ... (ver texto completo)

O Zé cada vez admiro mais o personaxe teu, despois desta última do Milin e do Lexo xa me deixas sen palabras, teis ganado o ceio de abondo, non quero que se me malinterprete porque teño todo a respeto polo Melin q. e. p. d. e polo Lexo respeto e amistade, pero non me queda mais que reconocer que fas parte do grupo pros que a vida non foi un camiño de rosas. Se eres un personaxe verdadeiro teis toda a miña estima, se eres producto da mente de algún tamén recoñezo o mérito do autor intelectual. Unha ... (ver texto completo)

Non penses que tedes muita mas calor que nos, hoxe vin de Sevilla e as noites estaban casi tan frias como as nosas. Alegroume moito a vosa participación no foro de A Gudiña, tanto a de Picarel como a tua. O sabado que ven celebraremos a Festa de San Aparicio e teño bastantes rifas do ramo, si me toca, cuando nos vexamos xa vos invitarei o que se conserve pra entonces (seran churizos ou cachuchas) tamen invitaremos os nosos veciños foreros de Lubian e das Carvallas
Unha aperta a todos.

Hombre Cadete tanto tempo sin ter noticias tuas, benvido de novo, e un pracer contarte de novo connosco, tomote pola palabra, aparta algo de cachuchas e chourizos e a ver se e certo que facemos esa xuntanza con todos os que dis, 25, Indachosei etc. sería unha boa ocasión de confraternización, eu desde logo apuntome. Falando de todo un pouco, hay que ver as adhesiós inquebrantables coas que contas, eh amigo!. El que tuvo y retuvo...

Hóla a todos e a primeira vez que entro nos foros, fago neste en primeiro lugar,
e tan solo pra decir, que quen tiña que ser alcalde de A Gudiña era o Sñr da fotografia, por suposto que non ese tan mal conxuntado na vestimenta coa roupa, de un monton de cores, co cual parece un cantante dunha orquesta das ruis. Se non o Sñr. Suso por suposto, que o "Lanas" non lle chega o xoenllo. Adiante Suso
Un saludo

Vexo por aiquí o Suso. Parente, que o Tito da Nova Galiza me pregunta por a Pina e por tí. Si tedes moito frío e vos apetece, dande unha voltiña por A Manga e nos vemos. Sabá que o final facíais un Magosto, aunque faltara o xabalí. Un abrazo

Non penses que tedes muita mas calor que nos, hoxe vin de Sevilla e as noites estaban casi tan frias como as nosas. Alegroume moito a vosa participación no foro de A Gudiña, tanto a de Picarel como a tua. O sabado que ven celebraremos a Festa de San Aparicio e teño bastantes rifas do ramo, si me toca, cuando nos vexamos xa vos invitarei o que se conserve pra entonces (seran churizos ou cachuchas) tamen invitaremos os nosos veciños foreros de Lubian e das Carvallas
Unha aperta a todos.

Vexo que anda por o Brasil, alguen de por o menos, cerca de a Gudiña. Pois en Sao Joaqhín da Barra hay unha extensa familia minha, descendente de una emigrante de alá por os anos 30

Un saudo de un novato neste foro

Amigo Camba, eu sahún de perto de ahí,ê decer das Carvallas (Portugal), toda vida traballando na Ispaña, de novo nas segadas, na Gudiña traballei pro Lexo do Caleiro, pro Melin, que istaba recin casado con unha castellana, taméin pra un que era canteiro, logo istube na Franza, ahora últimamente en Madride, aquí apellidos da Barra a muntos, nos istamos en Pernambuco, Hotel America, según ô meu xefe pra simana xa temos apartamento, creo que demomento temos istar por aquí unha temporada larga, eu istou ... (ver texto completo)

Amigo Pica, me alegro que te recuperaras da caida. Con relazahún ô da mala me inganaron como un chino, primeiro me dixeron que se enxuxara ô diñeiro que había que lavalo, logo que os gaxos que ô ian a limpiar que tardaban en tornar a mala, xego a conclusiahún que tudos sabian do que se trataba menos eu, más istou a traballar menos que en Madride, recordando vellos tempos axudando ô padre Xosé a decer a misa que más quere ô Zé depois das que leva pasado nista vida. Más istou ô corrente das coisas ... (ver texto completo)

Vexo que anda por o Brasil, alguen de por o menos, cerca de a Gudiña. Pois en Sao Joaqhín da Barra hay unha extensa familia minha, descendente de una emigrante de alá por os anos 30

Un saudo de un novato neste foro

Hola Ze, gracias por interesarte pola miña integridade fisica, pero da caída do guindo xa me recuperei. Garda algun dos papeis que levabas na mala do Rui porque parece que as cousas non andan muy ben pros turistas no Brasil neste momento. Unha aperta

Amigo Pica, me alegro que te recuperaras da caida. Con relazahún ô da mala me inganaron como un chino, primeiro me dixeron que se enxuxara ô diñeiro que había que lavalo, logo que os gaxos que ô ian a limpiar que tardaban en tornar a mala, xego a conclusiahún que tudos sabian do que se trataba menos eu, más istou a traballar menos que en Madride, recordando vellos tempos axudando ô padre Xosé a decer a misa que más quere ô Zé depois das que leva pasado nista vida. Más istou ô corrente das coisas ... (ver texto completo)

Ay, que te pillaron como a un peixe, mira que ir a cairte dun guindo na Gudiña xa e difícil, porque non hay mais que dous ou tres encima da Fontenova. Si inda dixera que te caíras dun rebolo...

Pero penso que non te querías dar por aludido.

Si xogas e che toca o ramo do Beato Sebastián, espero que compartas algo

Home como un peixe quizais non sexa a expresión, mais ben como un "pardillo", e pra ser exactos non me pillaron, intentárono xustamente hasta que me caín, ja, ja. Efectivamente chega o San Aparicio, a min e un personaxe que me apasiona, a parte da súa faceta relixiosa que e pola que e coñecido e da que se sabe casi todo interésame tamén a súa parte, digamos, secular que por outra parte foi a mais larga da súa vida pois entrou na orde dos franciscanos con 70 anos. Cuando dicimos que os españois introduciron ... (ver texto completo)

Dicen que co tempo sabase tudo, mira a persoa que eu menos desconfiaba, foi a que le xodeo a guindeira ô meu xefe, xa pesabas munto pra irgazar a galla da forma que ô fixeste. A cuestión ê que nahún te fixeras mal.

Hola Ze, gracias por interesarte pola miña integridade fisica, pero da caída do guindo xa me recuperei. Garda algun dos papeis que levabas na mala do Rui porque parece que as cousas non andan muy ben pros turistas no Brasil neste momento. Unha aperta

Dicen que co tempo sabase tudo, mira a persoa que eu menos desconfiaba, foi a que le xodeo a guindeira ô meu xefe, xa pesabas munto pra irgazar a galla da forma que ô fixeste. A cuestión ê que nahún te fixeras mal.

Ay, que te pillaron como a un peixe, mira que ir a cairte dun guindo na Gudiña xa e difícil, porque non hay mais que dous ou tres encima da Fontenova. Si inda dixera que te caíras dun rebolo...

Pero penso que non te querías dar por aludido.

Si xogas e che toca o ramo do Beato Sebastián, espero que compartas algo

Yo en aquella epoca estaba en el limbo... pero hace tiempo que me he caido del guindo, ja, ja.

Dicen que co tempo sabase tudo, mira a persoa que eu menos desconfiaba, foi a que le xodeo a guindeira ô meu xefe, xa pesabas munto pra irgazar a galla da forma que ô fixeste. A cuestión ê que nahún te fixeras mal.

No sé si la imaginarias divisoria la usaban para auyentar a los que aprovechando el fiadeiro buscaban los amoríos de las mozas del otro bando. Lo nuestro era los juegos, que por cierto solamente había uno que tenía bula para jugar en nuestro bando. Amigo Pica, ¿en qué parte te encontrabas?

Cuando me refería a Campairos, era con relación a la fraga que está pegada al río. Allí me llevó Arturo, y la verdad es que me dió un poco de respeto. Un abrazo.

Yo en aquella epoca estaba en el limbo... pero hace tiempo que me he caido del guindo, ja, ja.

Amigo Camba, centrado e identificado. Yo no pertenezco a esa generación, pertenezco, quizás, a la siguiente. Con Don Laureano mi experiencia fue posterior, de hecho yo estaba en la escuela cuando él se marchó de Gudiña, pero ha sido un personaje que me influyó mucho a pesar, o quizás a causa, de mi niñez y guardo un recuerdo maravilloso de aquella epoca, tengo claro que sus cualidades de docente influyeron decisivamente en mi, particularmente en las ganas de adquirir conocimientos que ha sido mi ... (ver texto completo)

No sé si la imaginarias divisoria la usaban para auyentar a los que aprovechando el fiadeiro buscaban los amoríos de las mozas del otro bando. Lo nuestro era los juegos, que por cierto solamente había uno que tenía bula para jugar en nuestro bando. Amigo Pica, ¿en qué parte te encontrabas?

Cuando me refería a Campairos, era con relación a la fraga que está pegada al río. Allí me llevó Arturo, y la verdad es que me dió un poco de respeto. Un abrazo.

Ahora que se acerca la fiesta de S. Aparicio quiero unirme a todos mis vecinos, a todos los que, estando dispersos por el mundo nos une su espíritu, su amor a los demás y su humildad. A todos, Feliz día.

Un día, me sentí muy reconfortado, cuando, asistiendo a Misa en la Parroquia de Santa Casilda de Madrid, oficiada por un sacerdote de Veracruz, le insinué si conocia al Beato, y me dió detalles tanto de su cuerpo incorrupto, como de su obra y la devoción que allí le profesan. La fé no tiene fronteras. ... (ver texto completo)