CLÍNICA NOVA
Correuse como a pólvora entre os máis vellos do lugar que en Verín abrírase unha clínica nova para arranxar as mingas preguizosas e fóra de servicio, cunha nova técnica de transplante.
Había na aldea un solteirón que gustaba moito do trínguli-trínguli, pero que xa lle morrera a paxariña anos atrás, a pesares de seren os dous da mesma quinta. E alá que se foi a Verín para buscar un diagnóstico do seu problema.
Efectivamente, aquela ferramenta foi diagnosticada como fóra de servicio permanente. Xa non había xeito de amañala. Había que ir ao transplante. Quitáronlle o seu vello colgadallo e puxéronlle outra nova.
Tan contento andaba el coa nova ferramenta e o seu funcionamento, que acabou insinándollela a un viuvo sesentón que andaba moi descontento da súa piruliña.
E tanto lle gustou ao viuvo, que acabou animándose tamén el a visitar a clínica. E aos oito días xa tiña o novo enxerto.
Pasaron quince días, un mes, un trimestre... e o enxerto non endereizaba. Daquela queixouse ao solteirón:
--A tí foiche ben, amigo. Pero a miña non levanta cabeza.
--A ver, home. Ten un pouco máis de paciencia. Ensíname o apaño.
Entón botou fóra aquela miñoquiña, e solteirón quedou pasmado:
--Carallo --berrou deseguida-- A tí puxéronche a miña!
Correuse como a pólvora entre os máis vellos do lugar que en Verín abrírase unha clínica nova para arranxar as mingas preguizosas e fóra de servicio, cunha nova técnica de transplante.
Había na aldea un solteirón que gustaba moito do trínguli-trínguli, pero que xa lle morrera a paxariña anos atrás, a pesares de seren os dous da mesma quinta. E alá que se foi a Verín para buscar un diagnóstico do seu problema.
Efectivamente, aquela ferramenta foi diagnosticada como fóra de servicio permanente. Xa non había xeito de amañala. Había que ir ao transplante. Quitáronlle o seu vello colgadallo e puxéronlle outra nova.
Tan contento andaba el coa nova ferramenta e o seu funcionamento, que acabou insinándollela a un viuvo sesentón que andaba moi descontento da súa piruliña.
E tanto lle gustou ao viuvo, que acabou animándose tamén el a visitar a clínica. E aos oito días xa tiña o novo enxerto.
Pasaron quince días, un mes, un trimestre... e o enxerto non endereizaba. Daquela queixouse ao solteirón:
--A tí foiche ben, amigo. Pero a miña non levanta cabeza.
--A ver, home. Ten un pouco máis de paciencia. Ensíname o apaño.
Entón botou fóra aquela miñoquiña, e solteirón quedou pasmado:
--Carallo --berrou deseguida-- A tí puxéronche a miña!
Siempre tan ocurrente, a la hora de levantar una sonrisa allí donde la languidez se empieza a sentir.
Y por una necesidad familiar, el domingo estaré en A Gudiña. Ya he visto que precisamente calor no voy a pasar.
Un saludo
Y por una necesidad familiar, el domingo estaré en A Gudiña. Ya he visto que precisamente calor no voy a pasar.
Un saludo
Non se preocupe polo frío, que andamos no inverno.
Xa imos fartos do xeito de informar que teñen os medios. Parecen andar á competencia.
Cando xea polas noites, fai sol polo día. A noite pasada a mínima en Lubián foi de 0 graos. Nin frío, nin calor. E hoxe polo día eu andiven sen abrigo, tanto en Lubián, como en Aciveiros, onde fun facer un recadiño. Os traballadores que visitei alí andaban en camiseta de manga corta.
As cervexas seguimos a tomalas ben frías.
Agardamos que o motivo da súa pasada pola Gudiña non sexa por cousa mala.
Unha aperta.
Xa imos fartos do xeito de informar que teñen os medios. Parecen andar á competencia.
Cando xea polas noites, fai sol polo día. A noite pasada a mínima en Lubián foi de 0 graos. Nin frío, nin calor. E hoxe polo día eu andiven sen abrigo, tanto en Lubián, como en Aciveiros, onde fun facer un recadiño. Os traballadores que visitei alí andaban en camiseta de manga corta.
As cervexas seguimos a tomalas ben frías.
Agardamos que o motivo da súa pasada pola Gudiña non sexa por cousa mala.
Unha aperta.
En Lubian no hace tanto frío, por su ubicación geográfica cercada por montañas y el calor de su Alcalde.
No muy lejos Puebla de Sanabria que está dando las temperaturas más bajas.
Ahora la Gudiña es otro cantar. El frío es casi igual todo el invierno.
Hay alguien que le llama la Siberia.
Espero que el amigo Camba valla bien abrigado y sea un viaje sin problemas. Un abrazo para los dos.
Y muchas gracias por saber sacarnos una sonrisa.
No muy lejos Puebla de Sanabria que está dando las temperaturas más bajas.
Ahora la Gudiña es otro cantar. El frío es casi igual todo el invierno.
Hay alguien que le llama la Siberia.
Espero que el amigo Camba valla bien abrigado y sea un viaje sin problemas. Un abrazo para los dos.
Y muchas gracias por saber sacarnos una sonrisa.
Buenas noches, amigo. El viaje es de ida y vuelta, demasiado largo y no llevo programado ir a comer al Pereiro y saludar a nuestro amigo.
El viaje es imprevisto, y me ha pillado, por mi desidia en bragas. Resulta que en mis mas de 40 años con coche, nunca he tenido cadenas. Así que esta tarde me dediqué a buscarlas y no las he conseguido en ningún sitio. Y mas de uno me miraba como si estuviese de guasa. No hay cultura de nieve, Aquí ya empiezan a florecer los almendros.
Bueno, pues deseo que celebréis el San Antón según la tradición de donde os encontréis. Aquí concretamente está el Barrio de San Antón y es tradicional el pulpo a la plancha, y las rosquillas de San Antón, que tienes que comprar una docena, y robar una (ya te lo facilita la tienda) la cual debes guardar entre la ropa durante un año para que te dé suerte.
Dicen que es un descubrimiento probado, y a mi me cuesta creer tal serendipia, pero por si acaso...
Un saludo.
El viaje es imprevisto, y me ha pillado, por mi desidia en bragas. Resulta que en mis mas de 40 años con coche, nunca he tenido cadenas. Así que esta tarde me dediqué a buscarlas y no las he conseguido en ningún sitio. Y mas de uno me miraba como si estuviese de guasa. No hay cultura de nieve, Aquí ya empiezan a florecer los almendros.
Bueno, pues deseo que celebréis el San Antón según la tradición de donde os encontréis. Aquí concretamente está el Barrio de San Antón y es tradicional el pulpo a la plancha, y las rosquillas de San Antón, que tienes que comprar una docena, y robar una (ya te lo facilita la tienda) la cual debes guardar entre la ropa durante un año para que te dé suerte.
Dicen que es un descubrimiento probado, y a mi me cuesta creer tal serendipia, pero por si acaso...
Un saludo.
CADEAS?
Vivindo en Sanabria, levo eu tamén cuarenta anos sen usar cadeas. Hai unhas rodas de inverno que son moito máis efectivas.
Nos anos oitenta tivemos eiquí un enfermeiro de Marín, e comentounos que anos atrás foran convidados a unha voda preto do Cebreiro. Como os informativos do tempo falaban de neve, seu pai (que era oficial na Escola Naval co apelido Río) mercou unhas cadeas en Marín. E púxollas ao seu R-8 alí mesmo, no garaxe da casa. Cando ía pola rúa cara ao Cebreiro mandouno parar un urbano, pasmado porque aquel coche levara cadeas onde non coñecen a neve.
O señor Río comentou mentres retiraba as cadeas:
--Menos mal. O ruido das cadeas nos adoquines era insoportable!
Vivindo en Sanabria, levo eu tamén cuarenta anos sen usar cadeas. Hai unhas rodas de inverno que son moito máis efectivas.
Nos anos oitenta tivemos eiquí un enfermeiro de Marín, e comentounos que anos atrás foran convidados a unha voda preto do Cebreiro. Como os informativos do tempo falaban de neve, seu pai (que era oficial na Escola Naval co apelido Río) mercou unhas cadeas en Marín. E púxollas ao seu R-8 alí mesmo, no garaxe da casa. Cando ía pola rúa cara ao Cebreiro mandouno parar un urbano, pasmado porque aquel coche levara cadeas onde non coñecen a neve.
O señor Río comentou mentres retiraba as cadeas:
--Menos mal. O ruido das cadeas nos adoquines era insoportable!
