CLÍNICA NOVA
Correuse como a pólvora entre os máis vellos do lugar que en Verín abrírase unha clínica nova para arranxar as mingas preguizosas e fóra de servicio, cunha nova técnica de transplante.
Había na aldea un solteirón que gustaba moito do trínguli-trínguli, pero que xa lle morrera a paxariña anos atrás, a pesares de seren os dous da mesma quinta. E alá que se foi a Verín para buscar un diagnóstico do seu problema.
Efectivamente, aquela ferramenta foi diagnosticada como fóra de servicio permanente. Xa non había xeito de amañala. Había que ir ao transplante. Quitáronlle o seu vello colgadallo e puxéronlle outra nova.
Tan contento andaba el coa nova ferramenta e o seu funcionamento, que acabou insinándollela a un viuvo sesentón que andaba moi descontento da súa piruliña.
E tanto lle gustou ao viuvo, que acabou animándose tamén el a visitar a clínica. E aos oito días xa tiña o novo enxerto.
Pasaron quince días, un mes, un trimestre... e o enxerto non endereizaba. Daquela queixouse ao solteirón:
--A tí foiche ben, amigo. Pero a miña non levanta cabeza.
--A ver, home. Ten un pouco máis de paciencia. Ensíname o apaño.
Entón botou fóra aquela miñoquiña, e solteirón quedou pasmado:
--Carallo --berrou deseguida-- A tí puxéronche a miña!
Correuse como a pólvora entre os máis vellos do lugar que en Verín abrírase unha clínica nova para arranxar as mingas preguizosas e fóra de servicio, cunha nova técnica de transplante.
Había na aldea un solteirón que gustaba moito do trínguli-trínguli, pero que xa lle morrera a paxariña anos atrás, a pesares de seren os dous da mesma quinta. E alá que se foi a Verín para buscar un diagnóstico do seu problema.
Efectivamente, aquela ferramenta foi diagnosticada como fóra de servicio permanente. Xa non había xeito de amañala. Había que ir ao transplante. Quitáronlle o seu vello colgadallo e puxéronlle outra nova.
Tan contento andaba el coa nova ferramenta e o seu funcionamento, que acabou insinándollela a un viuvo sesentón que andaba moi descontento da súa piruliña.
E tanto lle gustou ao viuvo, que acabou animándose tamén el a visitar a clínica. E aos oito días xa tiña o novo enxerto.
Pasaron quince días, un mes, un trimestre... e o enxerto non endereizaba. Daquela queixouse ao solteirón:
--A tí foiche ben, amigo. Pero a miña non levanta cabeza.
--A ver, home. Ten un pouco máis de paciencia. Ensíname o apaño.
Entón botou fóra aquela miñoquiña, e solteirón quedou pasmado:
--Carallo --berrou deseguida-- A tí puxéronche a miña!
