Había algúns en Lubián, polos oitenta, que lle daban aos porros de carallo. Había ata unha plantación de maría a uns cen metros do cuartel. Aquel mozo apañábase ben para secala, para face-los porros e para fumalos.
Na festa das Candelas, en Acibeiros, un paisano xa maior de alí convidou a un parente, mozo de Lubián, e aos seus colegas, á súa
casa para merendar uns chourizos
cocidos en viño.
Mentras cocían os chourizos, prenderon un porro que andaba á volta. Cando chegou ao paisano da casa, dixo:
--E
... (ver texto completo)