Acórdaste Pepe, aquel día que collimos a chalana enfrente a casa de veiramar que hoxe chaman Pedrafeita, e chegando a rampla grande púxenme a chorar, iba descalzo e non encontraba as sandalias de goma que miña aboa me acababa de comprar, advertíndome eso sí que me tiñan que durar todo o veran, e que meu pai non andaba po-lo mundo adiante para que un tirara os cartos.
Rompin a chorar e cabrón de tí que arrimando a orella a miña espalda dicias que os meus llantos soaban como o vello órgano que había ... (ver texto completo)
Rompin a chorar e cabrón de tí que arrimando a orella a miña espalda dicias que os meus llantos soaban como o vello órgano que había ... (ver texto completo)