Luz ahora 0,06000 €/kWh



Depois de leer as mensaxes de istá Fermosa Vila, teño que decirles que como describe o gaxo o sinor Inda, creo sinceramente deben perdoalo, pois un gaxo que nahún le regula la redonda qué culpa téin o home, logo como dice el sinor Salva, un foro é pra levarnos béin contar coisas que pasarin reirnos si fai falta da nosa sombra, pero nunca ferir os nosos semexantes aunque a veces sexan algo tunantes.
Noticia de última hora, muy dolorosa para todos los vecinos de ese hermoso pueblo de Lubián, que tanta envidia me dais:
En la tarde del día de ayer, jueves 6 de junio de 2.013, tuvo lugar un movimiento sísmico en el entorno de la Plaza a la que llamáis Huerta del Cura, de tal magnitud, que ha provocado el derrumbe de un edificio emblemático: EL TRANSFORMADOR.
Lamento profundamente la pérdida de inmueble tan significativo del patrimonio arquitectónico de tan hermosa localidad.
É un foro, para dar impresións veraces sobre a vida mesma. Non é un foro para a infamia, os insultos, as ameazas, etc. A limpeza na linguaxe é o froito da vida e do ben vivir. Que lindo é ler historias do teu pobo, vellas historias, contos, e aconteceres varios e non improperios proferidos por aqueles, que no seu foro interno non aman a Lubian. Lubian o mellor pobo do mundo.
Sinor Ocarballo: Voçe téin a fama de duro, más teño de decirle munto obrigado por recordarse de min, aunque sexa en último, lugar eu entendo, so faltaría que se recordara do portugués en primeiro lugar, béin dito ísto por unha vez teño que decirle que istou de acordo en la sua aprezazahún.

Unha aperta.
Sigo manifestando, que tu mensaje se mete con los habitantes de lubian, por ende son los que votaron a sus representantes por mayoria. Hay que ser democrata y respetar lo que dicta la mayoria. En cuanto a lo que mangonean, es tu apreciación y hay que demostarla, para eso esta la Justicia. En cuanto a los seudonimos para expresarte librementa no me vale, el mio no es seudonimo y me expreso con libertad, aunque mis crencias políticas, distan mucho de la de los representantes de mi pueblo. Las críticas ... (ver texto completo)
Respondiendo al mensaje que considero ofende a los que nos consideramos realmente de lubian.
Las críticas son necesarias, para una mejor gestión y para un mejor gobierno, pero estas dejan de tener valor, cuando se menosprecia a una persona-s, o a un pueblo, lo que realmente importa es que sean constructivas y no destructivas.
Las críticas e insultos, que llegan a lo personal, vertidas sobre algunas personas, me parecen fuera de lugar y creo que son interesadas. Si no estas de acuerdo de que como ... (ver texto completo)
Envidia = Mal nacional.
Envidios@ = Dícese de la persona que siente envidia.

Saludos a toda la gente de buena voluntad.
Dedicado a Dita de la Iglesia que acaba de perder a su marido Eduardo Lázaro.
Dita, yo se que eres una mujer fuerte, aunque tengas alma de niña, pues para ser Cuenta -Cuentos hay que tener alma de niño. Ya ves que en Castrelos se os ha cogido mucho cariño y eso es debido a vuestra sencillez, familiaridad y a ser un poco el alma de cualquier diversión o deporte: Con Eduardo al Frente, siempre teníamos asegurado un final feliz; como profesor de deporte que era, siempre estaba dispuesto a enseñar todo ... (ver texto completo)
Piño, tu madre tenía mucha razón, y si no, que se lo pregunten a tu hermana, perder a un hijo, y de la forma que lo hizo... después de haber terminado su carrera y con todos sus objetivos a punto de cumplirse... Yo para consolarme siempre pensaba en todas las mujeres viudas a lo largo de toda la vida, que se han quedado sin marido y con niños pequeños, que se tenían que poner a fregar escaleras o vagones de trenes... mucho sufrimiento. Yo tenía una idea en mi cabeza que me ayudó mucho y era la de: ... (ver texto completo)
Houbo en Lubián un boticas que unha noite, nun dos bares que había daquela, prendeu co chisqueiro un feixiño de petardos, ciplinou o chisqueiro para baixo dunha mesa, e quedouse cos petardos prendidos na man. Menos mal que os artefactos tiñan menos forza que o peido dunha meretriz con tódolos buracos ben afurracados.
Pois ben: onte mandoume a muller cortar una cabaco de xamón para picalo e botarllo ás fabas verdes que xa acabaran de cocer. Como o xamón viña sendo ibérico, tiña por un lado unha boa ... (ver texto completo)
Le oía decir a mi madre en algunas ocasiones, que Dios no envíe lo que el ser humano puede aguantar.
Duli. Al no estar en Lubián por entonces, no sabía como había sido lo de tú marido, siempre pensé que no sería en Castrelos, llegaba bien con lo de tú padre! Cómo te quedarías cuando te avisaron de la fatal noticia, me hago una idea de la desesperación.
No te atormentes pensando el de poder estar allí en ese momento, al ser infarto no da tiempo a nada y estoy bien seguro que tú familia y los vecinos ... (ver texto completo)
Hola, Sofía. Me alegro de que te guste nuestra gatita, a pesar de ser la común europea. Mucha gente nos dice que por qué no hemos cogido una de raza especial, más vistosa, pero nosotros estamos encantados con ésta, es buena, cariñosa, lista, limpia, bonita... lo tiene todo. Si tuviste una así, ya sabrás lo que quiero decir. En cuanto a vernos pronto, nunca se sabe, pero este verano se presenta complicado y ya veremos cuándo. ¿Sabes que me ha dicho mi madre que este año en mi pueblo, en Pereiro, se ... (ver texto completo)
Hola Ma. Teresa; en Opereiro me parece haber leido que este año a "Xuntanza", estaría en duda y logico; por lo que entendi, pareciera que otras obligaiones reclaman tu tiempo... ¿Que vehiculo parte sin conductor?. Es la pregunta que espera respuesta.
Me alegra verte en este reencuentro con Sofia, Las Hedradas y su foro.
Un abrazo y carños a tu familia y anexos (las mascotas)
Me he sentido emocionada, tanto que he tenido que esperar a que la emoción se me pasara... Gracias Blas, gracias Rosa, por invitarme a compartir con vosotros esa felicidad y esa alegría por todos esos años vividos juntos. Yo no he podido celebrar ni los 25 primeros, un infarto se lo llevó. Ni tan siquiera estaba yo allí. El estaba con mi madre en el pueblo y mi hermana y yo con mi padre en el hospital recién operado de un cáncer de colon, siempre me quedó esa cosa de no haberme podido despedir de ... (ver texto completo)
Duli es un honor y alegría, recibir tu recepción a Rosa; gracias, si Dios quiere
-que así se lo pido- algún día podremos conocernos personalmemte; si no, igual vale.
Tu compañero fue llamado, pero te dejo la mejor de las compañias y, entre esos dos guardianes que tienes como hijos, has debido y debes continuar en esta vida con optimismo; valor no te falta, lo aprecio en cada una de tus escritos.
Un abrazo con aprecio y cariño.
Me he sentido emocionada, tanto que he tenido que esperar a que la emoción se me pasara... Gracias Blas, gracias Rosa, por invitarme a compartir con vosotros esa felicidad y esa alegría por todos esos años vividos juntos. Yo no he podido celebrar ni los 25 primeros, un infarto se lo llevó. Ni tan siquiera estaba yo allí. El estaba con mi madre en el pueblo y mi hermana y yo con mi padre en el hospital recién operado de un cáncer de colon, siempre me quedó esa cosa de no haberme podido despedir de ... (ver texto completo)
Rosa, encantada de saludarte. Es un placer para mí, y me siento muy alagada, que hayáis querido compartir con migo vuestra alegría y felicidad. Os felicito por esos años compartidos, pero sobre todo, por ese gran amor que os tenéis y que Blas siempre pone de manifiesto hacia su Flaca.
El coctel o " Piscosaguer ", aquí decimos " piscolabis " tiene que estar muy bueno, algún día lo haré y brindaré por vosotros para que aún os queden muchos años de estar juntos y de amor mutuo.
Recibid un fuerte abrazo ... (ver texto completo)