Houbo en Lubián un boticas que unha noite, nun dos bares que había daquela, prendeu co chisqueiro un feixiño de petardos, ciplinou o chisqueiro para baixo dunha mesa, e quedouse cos petardos prendidos na man. Menos mal que os artefactos tiñan menos forza que o peido dunha meretriz con tódolos buracos ben afurracados.
Pois ben: onte mandoume a muller cortar una cabaco de xamón para picalo e botarllo ás fabas verdes que xa acabaran de cocer. Como o xamón viña sendo ibérico, tiña por un lado unha boa ración dese touciño que tanta ledicia lle dá á lingua polas beiras. Co coitelo limpei a parte amarela dese touciño, presentándome diante da miña cadeliña Panda co xamón na man esquerda e o touciño amarelo na dereita; e mentras lancei o touciño cara á cadela, ela case me limpa o xamón da man esquerda. Menos mal que inda me quedan reflexos, que se non, lévame a man envolta coas frebas.
Pois ben: onte mandoume a muller cortar una cabaco de xamón para picalo e botarllo ás fabas verdes que xa acabaran de cocer. Como o xamón viña sendo ibérico, tiña por un lado unha boa ración dese touciño que tanta ledicia lle dá á lingua polas beiras. Co coitelo limpei a parte amarela dese touciño, presentándome diante da miña cadeliña Panda co xamón na man esquerda e o touciño amarelo na dereita; e mentras lancei o touciño cara á cadela, ela case me limpa o xamón da man esquerda. Menos mal que inda me quedan reflexos, que se non, lévame a man envolta coas frebas.
