Mensajes de BARXA (Orense) enviados por Ballesteros:

Amigo Barxés: Aproveito pra saludarte, de paso que te dou as gracias polo último correo que me mandache (e polos outros)
Había un par de horas que, precisamente, estuvera leendo nun periódico digital, decente, un resumen das feitorías do ministro de inxusticia, un tal Fachard-ón.
Todos os gobernos democráticos suelen facer ún indulto ó largo do ano. Este xa leva OITO. ¡Rrrrrraro, rrrrrrraro, rrrrrrrrraro!; pero mais raaaaaaaro é se temos en conta que todos están contaminados con alcohol; drogas; ... (ver texto completo)
Aprezado amigo Ballesteros: Vexo co sinor me segue, más xa sabe nahún fun a iscola, o pouco que sei aprendino por o mundo fora,é verdade que intento coller as coisas con humor, logo me rio da miña sombra, más a darme un simel de torero a munta diferencia, aquí no convento temos de adatarnos as normas, pois os compañeiros sahún munto educados. Cando dixen o da ortodoncia creame nahún istaba pensando no orto, más debido a miña ignorancia suceden assín as coisas.
Unha aperta.
¡Ora beim! Com certeça o senhor pode acreditar que eu náo estaba a perçever que voçé falase do "orto", i acredito que tambéim náo etaba a falar do "horto"; com liçenza, posso diçer que eu estaba a comprinder ó gaijo.
Até ja, caro.
Sauade pra tuda a malta.
Aprezado Inda: Sinor, penso que conta a verdade, más por el amor de Deus nahún diga que Deus istaba rouco y Varela xa istá béin, parece que istubo doente. Le recordo que el representante del fillo de Deus padre na terra é o Francisco pros amigos como é o meu caso, por ser intimo amigo do padre.
Unha aperta.
Amigo 25, sin duda, o teu caso é pra estudialo ben a fondo; non solo por cómo afrontas algunhas embestidas polo pitón dereito: con templanza, mirando ó tendido e acabando a faena cun espectacular pase de peito, sujetando o "trapo" con firmeza, esta vez coa mau izquierda. Tamén é digno de admirar con qué humor e maestría fas ese xogo de palabras: farteime de rir co tema da "ortodoncia" mais o esparexemento dos signos prá escritura; o de oxe non é pra menos.
Un saludo.
Quien tantos años formó parte de La Legión, una vez jubilado, no pierde del todo la marcialidad propia del Cuerpo. La sigo conservando como una vieja cicatriz: por lo común invisible e indolora, pero que a veces, cuando llueve o da el sol, se deja sentir o aflora por sorpresa. Mal que le pese a los antimilitaristas de toda laya, el espíritu marcial es una de las programaciones más efectivas e interiorizadas que ha alumbrado el genio humano, siempre tan activo a la hora de tratar de manipular en provecho ... (ver texto completo)
Sr. Romerales, el último párrafo de su escrito está lleno de sabiduría sensated y aplomo; por otra parte, como todo lo elegantemente escrito por usted, de lo cual disfruto leyéndolo.
Debe ser por sus reminiscencias en logística en asuntos de inteligencia militar, la razón por la que me conoce por mi nombre de pila; aunque, si usted me lo permite, debo hacerle una mínima rectificación: a mi nombre le sobra la "S" final, pero no se preocupe, que en estos lares en que me hayo, es muy frecuente que ... (ver texto completo)
Sinor Ballesteros: Istá o usted béin informado, cuasi me fai emocionar, coa Grândola da Vila Morena,Ótelo Saraiva do Carallo, menuda a fixo nahún pegou un tiro, más xa os pegara na Angola, aunque teño que recoñecer que era un gaxo demócrata, que logo terminó na cadea inxustamente, por nahún ter padriños nos poderes fácticos, más claro él foi o cerebro do golpe, munto béin sinor Ballesteros me deu munta alegría ver que istá béin, pois había tempos que nahún salía. Munto obrigado por recordarse de ... (ver texto completo)
Sr. 25, teim munta raçáo o senhor na sua afirmaçáo de que o Otelo Saraiva deu cos seus osos na cadeia inxustamente. Sempre me fice umha pregunta; i agora taméim me faço: ¿E o mesmo um golpe sangrento co fim de opremer ó pobo, cá umha revoluçáo pacífica pra darlle a libertade a ese pobo oprimido por umha ditadura?. A resposta foi e será sempre a mesma: Náo, náo há igualdade, há munta inxustiza.
Mais, ¿quén somos nós pra falar de inxustiza lá, co que aconteçe cá?. Olle pró Garzón, apartado da sua carreira por decubrir que dois gaijos, que estabao na cadeia, programabao sacar diñeiro da Gürtel pra Suiza, como asím aconteçéu.
Náo fica aquí; agora fica tudo o proceso na máo dun xuiz con cargo temporal, pra que despóis fique a frente un xuiz favorable a PPodredumbre PPermanente. ¡Meu deus, cuánta falcatruada!
Ó Zé das Carvallas, muntas testemuñas. Umha grande aperta.
A té já. ... (ver texto completo)
Grândola, vila morena
Terra da fraternidade
O povo é quem mais ordena
Dentro de ti, ó cidade

Dentro de ti, ó cidade
O povo é quem mais ordena
Terra da fraternidade
Grândola, vila morena

Em cada esquina um amigo
Em cada rosto igualdade
Grândola, vila morena
Terra da fraternidade

Terra da fraternidade
Grândola, vila morena
Em cada rosto igualdade
O povo é quem mais ordena

À sombra duma azinheira
Que já não sabia a idade
Jurei ter por companheira
Grândola a tua vontade

Grândola a tua vontade
Jurei ter por companheira
À sombra duma azinheira
Que já não sabia a idade



Grândola, villa morena
Tierra de fraternidad
El pueblo es quien más ordena
Dentro de ti, oh ciudad

Dentro de ti, oh ciudad
El pueblo es quien más ordena
Tierra de fraternidad
Grândola, villa morena

En cada esquina, un amigo
En cada rostro, igualdad
Grândola, villa morena
Tierra de fraternidad

Tierra de fraternidad
Grândola villa morena
En cada rostro, igualdad
El pueblo es quien más ordena

A la sombra de una encina
De la que ya no sabía su edad
Juré tener por compañera
Grândola, tu voluntad

Grândola, tu voluntad
Juré tener por compañera
A la sombra de una encina
De la que ya no sabía su edad ... (ver texto completo)
Señor Barxés, le veo a usted muy informado de los avatares aquellos de la necesaria democratización de los tres ejércitos del agonizante generalísimo. Le aseguro que aquel movimiento surgió en alguna academia de preparación para las pruebas de acceso al rango de oficial. Y este servidor, como ya he expresado en alguna otra ocasión, procede de la chusquería, a pesar de mi formación académica civil.
A partir del 15 de agosto de 1.974, y hasta el abandono de aquella provincia en 1.976, vivimos allí ... (ver texto completo)
Sr. Romerales, puede contar, si así lo desea, con mi admiración por su trayectoria en el ejército y por su tesón para ascender en la escala de mandos, a pedasr de proceder de la chusquería, ya que es, precisamente, este detalle el que le otorga mas valor a su carrera.
Les debemos agradecimiento eterno a aquellos "úmedos", etre los que se encontraba, ya que sentaron las bases para que el ejército sea hoy lo que es; aunque siempre queda algún romántico con lagunas cognitivas que quisiera, quizá, un ... (ver texto completo)
Amigo Ballesteros: Me fixo recordar o meu espacio preferido na caixa tonta, el sinor que más añorei, que documentales facía de animales de cuatro patas, y outras especies, claro que me imaxino co sinor agora istá a pensar en animales de duas, esperemos que nahún se cumplan os obxetivos que els pretenden.

Unha aperta.
Sr. 25, se sigue tendo añoranza de aqueles documentales, non se preocupe, eu teño a colección completa de El hombre y La Tierra: Fauna Ibérica. Cuando veñas de Brasil, solo teis que pedirmos, pra disfrutar de eses momentos inolvidables.
En cuanto os animales de duas patas, son mui difíciles de controlar pola inxusticia española; sobre todo conocendo os camiños Trillados e as facaltruadas Fachardonianas.
Saludos.
Como diría o mui recordado Félix: "Queridos amigos,... un grupo de alimañas cazadoras, se dispone,... desde su atalaya, a dar caza a su presa previamente seleccionada. La etrategia es la misma que utilizaron en la anterior salida, cuando cazaron al macho Alfa: La manada asesina,... perfectamente conocedora de su Trillero terreno, fué rodeando a su presa,.. marcando territorio con sus pútreos escrementos,... cercándolo,... arrinconándolo cada vez mas hasta que, totalmente indefenso, tuvo que desistir ... (ver texto completo)
Distinguido amigo Inda: Efectivamente cenei unha vez nese bar en Madrid, o que si me estrañou e que solo dera cenas non xantares"Bar Cenas" comiase ben e non era caro, o que pasa e que o dono era un forofo do Madrid terrible... e sempre estaba falando de facenda e de Suiza porque este tabarneiro o cal gañaba muitisimo diñeiro, pero era mui bondadoso sempre repartia cos pobres... pero o que non repartia, deixaba tallada prel o solomillos das vitelas...
Un saudo Inda
Saludos Barxés, ahora non podo escribir que teño unha reuinión da comunidade.
Hasta pronto.
El non é máis que o centrocampista que repartía... o xogo, con balóns en profundidade. Pero non nos engañemos, porque non foi nunca o capitán, nin o entrenador, nin o presidente. Cada quen ha ser responsable do que lle toque na derrota deste partido.
Este partido está no minuto cinnco da primeira parte, de momento están especulando e estudiando cada un ó seu contrincante. Pero dame que pode ser un partido bronco, con patadas na rodilla (tipo Arbeloa) ou en calquera parte do corpo, incluida a cabeza (tipo Pepe). O xogo será embarullado; un toma e daca de ida e volta, co xogadas prá confusión. Esperemos que funcione a pouca xusticia que nos queda e que non apareza un árbitro e faga das dél, como nos ten acostumbrados. "Sobre" este partido seguiremos falando.
Saludos.

Por certo, nese Bar cenas creo que poñen uns chourizos ben grandes e picantes. ... (ver texto completo)
Querido amigo Zé de las Carvajas: Tengo el honor de transferirte esta estupenda foto de la asamblea llevada a cabo por los amigos del padre José para tratar todo el asunto éste de la calderilla y la casa de Pedralba.
Ya te tendré al corriente del acta de la sesión, aunque no sea más que una fotocopia de un documento apócrifo.
Boas tardes. Esto, seguramente, é un mínimo aperitivo, pois a chourizada é muto mais grande; e inda queda algún porco solto.
Saludos.
Queridos foreros/as, creo que debemos perdoarnos mutuamente, logo os más intilixentes, ter en considerazahún la ignorancia de los demás, assín empezaremos a razonar, e verdade que a veces que según con quéin nahún sabes como salir béin parado, dirán voçes mira con a que béin o Zé, teñen tuda razahún do mundo mundiale, quéin sahún eu pra decir o que deben facer.
Unha aperta.
Amigo 25, oxe estuvo mui nublado; pero xa non sei se é porque vai a chover ou que os tontos siguen voando.
Saludos.
Quédoche ben agradecida polo aprecio que me amosas. Amigos así alégranlle o día a calquera, sobretodo o rebasar a barreira dos cincuenta jajaja.
En canto ao noso amigo Ballesteros, en efecto, cando outros van el xa ven de volta. Xa moitos que se as dan de entendidos quixeran ter as luces que ten él.
Apertas.
Apreciada Gel, esas palabras que me dedicas, e que considero en exceso, solo podían sair de alguén con un corazón enorme, como é o teu, e que me consta tanto por os teus escritos como por comentarios personales a través dos nosos amigos en común; especialmente do Barxés, que sempre te encumbra a excelencia, sendo él merecedor tamén de un puesto destacado.
Creo que non fice méritos pra tanto alago, simplemente trato de manter unha línea de coherencia, basada na educación que recibí de meus pais (fundamental) ... (ver texto completo)
Ballesteros, como na viña virtual paséanse caletres de ben distintas raleas, para evitar malentendidos vouche a aclarar que o garrafón amarrámolo ben, pero só foi para a pose, despois compartímolo con tódolos presentes:-)
Hola Gel: Teis toda a razón, enténdote perfectamente, aunque por miña parte non fai falta ningunha aclaración. De todas formas, xa sabes, cuando escribes algo é prácticamente imposible situarte na interpretación que pode facer cada mente, sobre todo as mais retorcidas. Por min non hai ningún problema.
Un abrazo.
Graciñas Gel por esta foto brindada a todos os barxeses, teño que reconocer que estas fotos son as que dan animos os foros, que tan precisados estan deles sobretodo os que ninguen lle contesta creo que o buscarón eles, son muy pouquiños pero teñen muitos personaxes, que sigan entretendose con eles mismo...
Un saudo e muitas gracias.
Mui bon ten que estar ese viño, ¡Non soltáis os vasos mais o garrafón, nin que caian centellas de punta!
Abrazos pra todos.
É unha pena que os panadeiros teñan que madrugar tanto pra facer pan pra certos personaxes.