En algunhos castiñeiros que se vein na foto, cuando eu era un crío, me tocou de recoller bastantes castañas. Teño bos recuerdos de aqueles tempos, as tardes xogábamos moito os rapaces, sobretodo, cos amigos que tiña no barrio de Fondodevila. Un recuerdo con cariño pra eles.
Como negativo, o ser ainda pequeno, había algún souto que me daba medo ir, xa que era bastante solitario é algo tristón, o seu nombre Trelopenedo, pasaba pra ir alí por un muiño que o seu nombre era o Muiño do Medo, o nombre ... (ver texto completo)