Compramos energía a futuro



É unha mágoa, tantos anciáns que padecen o síndrome da soidade. Para min non hai lección que máis disfrute que escoitar os avatares da vida contados por estes velliños e velliñas de cara arrugachada e olliños saltois cheos de historia, que lembran detalles do pasado como se os acabaran de vivir.
Dito sexa de paso, a guinda destes relatos é o feito de ser contados na nosa fala, sí, sí, o galego, a raíz da nosa cultura, lingua na que foi falada a nosa historia antes de ser escrita noutras.
Aí vai ... (ver texto completo)
Quédoche ben agradecida polo aprecio que me amosas. Amigos así alégranlle o día a calquera, sobretodo o rebasar a barreira dos cincuenta jajaja.
En canto ao noso amigo Ballesteros, en efecto, cando outros van el xa ven de volta. Xa moitos que se as dan de entendidos quixeran ter as luces que ten él.
Apertas.
Apreciada Gel, esas palabras que me dedicas, e que considero en exceso, solo podían sair de alguén con un corazón enorme, como é o teu, e que me consta tanto por os teus escritos como por comentarios personales a través dos nosos amigos en común; especialmente do Barxés, que sempre te encumbra a excelencia, sendo él merecedor tamén de un puesto destacado.
Creo que non fice méritos pra tanto alago, simplemente trato de manter unha línea de coherencia, basada na educación que recibí de meus pais (fundamental) ... (ver texto completo)
Quédoche ben agradecida polo aprecio que me amosas. Amigos así alégranlle o día a calquera, sobretodo o rebasar a barreira dos cincuenta jajaja.
En canto ao noso amigo Ballesteros, en efecto, cando outros van el xa ven de volta. Xa moitos que se as dan de entendidos quixeran ter as luces que ten él.
Apertas.
Tienes que especificar, eso de luces, pueden estar apagadas por falta por el suministro electrico o no tener bateria.
Eso es muy tipico del gallego retorcido, cuando unos van,él ya vien devuelta.
Picos
Graciñas Gel: Pola aclaración feita porti o noso grande amigo Balleteros, e un alumno aventaxado e xa cando algunhos van el ven de volta.
E despois de reflexionar sobor da foto, vai ter razón o Lito, algunhos con tres anos de diferencia parecemos pais non, pero como se lle levaramos 10 dito por entendidos en fisionomia, a gran foreira que non e outra que Gel Martinez.
Unha grande aperta a tod@S
Quédoche ben agradecida polo aprecio que me amosas. Amigos así alégranlle o día a calquera, sobretodo o rebasar a barreira dos cincuenta jajaja.
En canto ao noso amigo Ballesteros, en efecto, cando outros van el xa ven de volta. Xa moitos que se as dan de entendidos quixeran ter as luces que ten él.
Apertas.
Me refiero al barxés que su nombre es José María y el tuyo es Manuel
Saludos
Guapa!
Fue la infanta Carlota, que le dio un par de tortas al ministro Tadeo Calomarde y éste le contestó " Manos blancas no ofenden" y ella le contestó " pero lastiman".
Calomarde, tenia el título de Duque de Santa Isabel y era ministro de Fernando VII y era yerno de Godoy

Picos
Chicho dunha cana, pois da a casualidade que na Gudiña istiben más nahún dou conta de verte. Sabes quéin dixo en Picos palas y Azadones gastou 100000000, tú que eres de Historia. Xa te das conta que nahún te fixe un pareado, por seguer o teu lado.
Unha aperta.
Hablando de historia ¿Sabes que infanta le dio unas tortas a un ministro?
¿Como se llamaba el ministro y la infanta?
Picos
Chicho dunha cana, pois da a casualidade que na Gudiña istiben más nahún dou conta de verte. Sabes quéin dixo en Picos palas y Azadones gastou 100000000, tú que eres de Historia. Xa te das conta que nahún te fixe un pareado, por seguer o teu lado.
Unha aperta.
Esas fueron las cuentas del Gran Capitán a los Reyes Catolicos "Entre picos, palas y azadones, se han gastado cien millones"

Piquiños
Ballesteros, como na viña virtual paséanse caletres de ben distintas raleas, para evitar malentendidos vouche a aclarar que o garrafón amarrámolo ben, pero só foi para a pose, despois compartímolo con tódolos presentes:-)
Graciñas Gel: Pola aclaración feita porti o noso grande amigo Balleteros, e un alumno aventaxado e xa cando algunhos van el ven de volta.
E despois de reflexionar sobor da foto, vai ter razón o Lito, algunhos con tres anos de diferencia parecemos pais non, pero como se lle levaramos 10 dito por entendidos en fisionomia, a gran foreira que non e outra que Gel Martinez.
Unha grande aperta a tod@S
Una garraga como esa, llena de leche de pantera, no era suficiente para mí en Tifariti cada día, para defenderme del enemigo.
Lo peor es que tanta leche de pantera en mi lejana juventud me dejó la cabeza como una maraca.
Mi sargento, despues de su pasado en la vida militar, aunque sabemos que su jubilación no ha sido de sargento de galones sino de tres estrellas de ocho puntas, porque en la academia usted paso los examenes correspondientes.
Lo que no sabia, que sus destinos en ceuta y melilla, usted tomara leche de pantera, pues si sabiamos de la de bufalo y de jirafa... pues el enemigo se rendía
Un fuerte abrazo y ala orde de ussia mi coronel... fir-mes ar...
En Brasil, agua mil, estás tan cerca del Brasil, como yo.
Tu estás más cerca del obispo de Roma, hace unos dias que has regresado de las vacaciones, que fue cuando te vi en Gudiña.
Picos
Chicho dunha cana, pois da a casualidade que na Gudiña istiben más nahún dou conta de verte. Sabes quéin dixo en Picos palas y Azadones gastou 100000000, tú que eres de Historia. Xa te das conta que nahún te fixe un pareado, por seguer o teu lado.
Unha aperta.
Istás seguro da seguridad del Istado, e nahún no teño tahún seguro, más si voçe o dice nahún teño que dudarlo, claro aquí no Brasil a seguridade brila por a sua ausencia.
Unha aperta.
En Brasil, agua mil, estás tan cerca del Brasil, como yo.
Tu estás más cerca del obispo de Roma, hace unos dias que has regresado de las vacaciones, que fue cuando te vi en Gudiña.
Picos
Tu no deberías decir eso, ya que perteneces a la seguridad nacional del estado y nos conocemos hace años.
Picos
Istás seguro da seguridad del Istado, e nahún no teño tahún seguro, más si voçe o dice nahún teño que dudarlo, claro aquí no Brasil a seguridade brila por a sua ausencia.
Unha aperta.
Ballesteros, como na viña virtual paséanse caletres de ben distintas raleas, para evitar malentendidos vouche a aclarar que o garrafón amarrámolo ben, pero só foi para a pose, despois compartímolo con tódolos presentes:-)
Hola Gel: Teis toda a razón, enténdote perfectamente, aunque por miña parte non fai falta ningunha aclaración. De todas formas, xa sabes, cuando escribes algo é prácticamente imposible situarte na interpretación que pode facer cada mente, sobre todo as mais retorcidas. Por min non hai ningún problema.
Un abrazo.