3 meses GRATIS



Ola, Vintecinco! Do señor Suero gardo lembranzas moi boas. Viaxei un día con el nun aparello militar, polo ar, de Villacisneros ata As Palmas. Faloume coma un irmán, e as súas verbas ían moi cargadas de sabiduría. Falamos naquel infernal avión e máis no aeroporto de Gando, agardando outro vóo para Barajas. Despóis xa non, porque eu continuei en clase turista. El non.
O señor Romero tamén é un home moi culto, con máis estudos do que eu. Aquela hostia tan ben dada, como no caso dos consellos de Suero, ... (ver texto completo)
Sinor Inda: Logo a muntos que dicen que el fin nahún xustifica los medios, quero pensar co sinor Telesfori fixo de buen fe, agora entendo, sobretudo cuando dicen que una guerra entre hermanos nahún tiña razahún de ser, más claro si pensamos que é por un mal menore, podemos xustificarla, intahún debemos rezar un padrenuestro por el que morreo de morte naturale.
Sinor Inda: Creo que se istá a pasar con Tilisforo Romerías, de maneira que usted agora pon al tal Suero por culto, intilixente, incapaz de pegar a ninguéin, qué quere decer sendo culto xa nahún pegaban, pobre Romerales, claro colleu a fama desde que fixo de negro no xogo da bola, logo a tal Conchi puños a tudos de mala maneira, era debido a sua constituzahún, que nahún tiña nada que ver cua que istán a vulnerear en algunha parte da Ispaña.

Unha aperta.
Ola, Vintecinco! Do señor Suero gardo lembranzas moi boas. Viaxei un día con el nun aparello militar, polo ar, de Villacisneros ata As Palmas. Faloume coma un irmán, e as súas verbas ían moi cargadas de sabiduría. Falamos naquel infernal avión e máis no aeroporto de Gando, agardando outro vóo para Barajas. Despóis xa non, porque eu continuei en clase turista. El non.
O señor Romero tamén é un home moi culto, con máis estudos do que eu. Aquela hostia tan ben dada, como no caso dos consellos de Suero, ... (ver texto completo)
En tal día como hoy, del año 1537, se creó el Cuerpo de Infantería de Marina. Es por tanto, la mas antigua del mundo.

Todos los que hemos pertenecido a ella, nos sentimos orgullosos de este Cuerpo de Casa Real.

Tiene concedido el privilegio de ser el primero de entrar en combate, y el último en retirarse.

Hoy en día está presente en mas de 12 países, en distintas misiones de pacificación, ayuda humanitaria, lucha contra la piratería en Somalia, siempre bajo el paraguas de NN. UU.

Felicidades ... (ver texto completo)
Yo también estoy esperando que algún forero de a Gudiña nos comenten algo del Santo y del Ramo. tengo el gusanillo de saber a quién le ha tocado, quizás porque a mi familia no le ha tocado nunca.

He visto una foto de prensa, bendiciendo los coches en la plaza.

De todas formas, mi comentario, ya lo hice el día 24.

Un abrazo.
Romerales, a cousa está ben contada, salvo un par de minucias nas que mintes coma un vellaco. Se se chega a enterar Suero, que terá agora sesenta e seis anos e sabe Deus qué graduación...
Tí non eras oficinista, nin o recadeiro ocasional do teniente. Ese era eu. E tí era-lo causante da miña escolleita por Suero para a SOE e para algunhas maniobras. Suero era un oficial de academia pouco maior ca os reclutas, culto, e totalmente incapaz de dar unha labazada a ninguén que non fose o enemigo. Viñera ... (ver texto completo)
Sinor Inda: Creo que se istá a pasar con Tilisforo Romerías, de maneira que usted agora pon al tal Suero por culto, intilixente, incapaz de pegar a ninguéin, qué quere decer sendo culto xa nahún pegaban, pobre Romerales, claro colleu a fama desde que fixo de negro no xogo da bola, logo a tal Conchi puños a tudos de mala maneira, era debido a sua constituzahún, que nahún tiña nada que ver cua que istán a vulnerear en algunha parte da Ispaña.

Unha aperta.
Sinor, creo que falando se intende la xente, resulta que a usted nahún le parece de buen grado comentar los tirantes de un gran político, si lo fixen foi para ponerlo de buen exemplo en momentos que otros de sus colegas deixan munto que desexar, además o sinor dice que me coñece, pois sí a assín fose debía falarme, eu na Gudiña istebe, de tudas las maneiras eu nahún teño tanta sorte como sinor pois nahún le coñezo, más penso que é unha persoa que a veces se pode falar. Dice el sinor que nahún coñece al sinor Manuele ni al sinor Marino, bueno o mellor tampouco perde munto.

Unha aperta. ... (ver texto completo)
Romerales, a cousa está ben contada, salvo un par de minucias nas que mintes coma un vellaco. Se se chega a enterar Suero, que terá agora sesenta e seis anos e sabe Deus qué graduación...
Tí non eras oficinista, nin o recadeiro ocasional do teniente. Ese era eu. E tí era-lo causante da miña escolleita por Suero para a SOE e para algunhas maniobras. Suero era un oficial de academia pouco maior ca os reclutas, culto, e totalmente incapaz de dar unha labazada a ninguén que non fose o enemigo. Viñera de Jaca, dun corpo de Alta Montaña, paréceme lembrar.
Tí, daquela Sarxento Romerales, que ías guiando o jeep, fuche o do puñazo nos fociños de Conchi, que así lle chamabamos, e non Conchita como dices tí.
Un día destes vou contar eu aquela aventura túa da que fun tamén testemuña na casa da Zoila. Lembras aquelo? ... (ver texto completo)
Distinguido Sinor, creo que en parte téin razahún,é verdade o que o sinor dice sobre los tirantes, si usted como béin dice me coñece debeo falarme, pois eu sahún unha persoa sociable. Más con relazahún o que dice de querer incitar a pinxar, nahún se dee por aludido si nahún istar munto inxado, agora béin istán a cunfundirme, nahún me istraña até un bon amigo meu que desapareceo sin deixar rastros, que nahún é outro co amigo Manuele, penso que algún gaxo se fizo pasar por min, taméin intendo que téin ... (ver texto completo)
Eu penso que se istán a confundir de gaxo, o dos tirantes era Dn. Manuel, el patrahún de Galiza, munto tempo, que Deus me perdoe y o sinor Santiago tambéin, quero decir un dos mellores políticos que tiberin, seguro que ise sendo de dereitas como era, xamás meteu a mahún no queixón, unha grande persoa, que descanse en paz, bueno todo ísto mandoumo por o xefe, pra que sepan que había algún bon gaxo.
Camarada Camba: ¿Pero tú no eres de los del botón de ancla?
Las maniobras del teniente Suero, jefe de la Sección de Operaciones Especiales, nada tenían que ver con la Infantería.
Esta Sección estaba encuadrada en una compañía de una Bandera de Caballería motorizada, pero la sección era sólo de Operaciones Especiales.
La maniobra descrita supongo que formaría parte de la formación inicial de los guerrilleros: oscuridad, dispersión, aislamiento, orientación, autocontrol,...
No lo sé, porque yo ... (ver texto completo)
Claro, amigo. Pero mis botones de ancla llevan dos fusiles cruzados. De la Infantería de Marina mas antigua del mundo. Pasado mañana es su 476 aniversario. Ya comentaré algo en uno de los foros.
Yo también he estado dos años en Operaciones Especiales de mi cuerpo. Fui uno de los pioneros. Estaba compuesta de tres Stoles, (palabra muy marinera, que equivalía a Scc, mas o menos): Guerrilleros, escaladores y buceadores de combate. Era y sigue siendo la élite dentro del cuerpo de élite de la Armada.

Un ... (ver texto completo)
Semejantes peripecias, que no dudo son verídicas como la vida misma, echan por tierra todos los conceptos y empleos tácticos de la Infantería.
Claro que yo no he tenido delante de mí el desierto, que debe de ser duro.
Camarada Camba: ¿Pero tú no eres de los del botón de ancla?
Las maniobras del teniente Suero, jefe de la Sección de Operaciones Especiales, nada tenían que ver con la Infantería.
Esta Sección estaba encuadrada en una compañía de una Bandera de Caballería motorizada, pero la sección era sólo de Operaciones Especiales.
La maniobra descrita supongo que formaría parte de la formación inicial de los guerrilleros: oscuridad, dispersión, aislamiento, orientación, autocontrol,...
No lo sé, porque yo ... (ver texto completo)
Distinguido Sr. Romerales: Me estoy dando cuenta que su vida militar ha sido mas bien en nuestras antiguas colonias de Africa ya que las conoce usted palmo a palmo. Lo que causa en mi cierta extrañeza es que falle usted en la cartografía
peninsular al confudir Porto de Sanabria con Porto de Portugal.
Yo conozco esos pueblos a los que usted hace referencia, Pradorramisquedo, Valdín,
Seoane, etc. y sus vias de comunicación con Porto de Sanabria. Pero el camino de Madeira desde Vigo por autopista ... (ver texto completo)
Claro, claro, señor Barxés. Es verdad que también hay ese otro Porto. Pero no es tan importante como el otro, al menos para los portexos.
Alguna vez anduve por allí, pero siempre termino en unas bodegas en Vilanova de Gaia, que es más grande que Porto, para aliviar las penas de la soledad.
Es a esa Madera a la que yo más me arrimo. A la de las barricas.
A tienda que te refieres era do Severino.
E o Sebastián de Aparicio, é o patrón dos conductores de a Gudiña, sin facerlle a competencia a o S. Cristobo.
O padre Xosé sabe que no ceo non hay problemas de competencias. Sin ir mais lexos, no meu laboro teñemos dous patronos. A Virxen do Carmen e S. Juan Nepomuceno. (Sempre hay que teñer un de reposto por o que poda pasar)

Seguro que no foro da Gudiña, hay alguén mais que comente algo referente a él.

Acórdate do refrán que dice: "Na Gudiña, ... (ver texto completo)
Amigo Camba: A tenda istaba pegada a carreteira, recordo que o entrar a izquerda era donde comimos, con relazahún o que dices aí do ceo eu nahún sahún munto creente, istoume a facer agora un bocadito más, penso que é por istar tanto o lado do padre, que íste si téin que haber algún santo debía tocarle a él, por sus comportamentos y os seus feitos, agora mira a csualidade do que tú dices das sardiñas, pois ísto xa eu oira más cuando contei do que comimos nahún pensei en iso, claro que eu comin más ... (ver texto completo)
Aprezado Camba: Claro que ssín, más co santo que é o padre, más istamos munto lonxe, espero y desexo rezar por S. Aparicio, fai anos que farta de sardiñas me levei nunha tasca que había pegada a carretera, un omito munto simpático, creo que se xamaba Seberino ou seberiano, a coisa que a festa era detrás mesmo do sitio que istou a falar.

Un abrazo.
A tienda que te refieres era do Severino.
E o Sebastián de Aparicio, é o patrón dos conductores de a Gudiña, sin facerlle a competencia a o S. Cristobo.
O padre Xosé sabe que no ceo non hay problemas de competencias. Sin ir mais lexos, no meu laboro teñemos dous patronos. A Virxen do Carmen e S. Juan Nepomuceno. (Sempre hay que teñer un de reposto por o que poda pasar)

Seguro que no foro da Gudiña, hay alguén mais que comente algo referente a él.

Acórdate do refrán que dice: "Na Gudiña, ... (ver texto completo)
De novo gracias. Como sempre, tan cortés.
Espero que a o padre Xosé lle gustaría participar na procesión de mañá, dia do S. Aparicio, patrón da Gudiña, aunque vai a facer un frío que se van a axeadar
Aprezado Camba: Claro que ssín, más co santo que é o padre, más istamos munto lonxe, espero y desexo rezar por S. Aparicio, fai anos que farta de sardiñas me levei nunha tasca que había pegada a carretera, un omito munto simpático, creo que se xamaba Seberino ou seberiano, a coisa que a festa era detrás mesmo do sitio que istou a falar.

Un abrazo.