Compramos energía a futuro



Según me dixeron este ano as cerdeiras en Barxa portáronse moi ben. Seguro que andas todo atareado para recoller as cereixas. As cerdeiras dan dous praceres: ó miralas cando están floridas e despois ó recoller o fruto e de paso ir xa probando. Tede coidado coas carabuñas que entran máis fácil que salen! Un abrazo.
Bueno dirán voçes haber con la que nos véin o Zé, a coisa que como é o día do San Antonio, creo que foi o motivo de recordarme, istando eu onde un tal Benito que Deus lo teña na gloría, era unha gran persoa y padeiro na Gudiña, totale que fomos a Barxa, menuda farta de cereixas, istaban entre os dois barrios para más señas andaban a cocer o panhún, claro istá no forno do pobo, me recordo pois nos dixo un sinor mira que istáis male na Gudiña si quereis enxer a panza de cereixas tendes que venir a ... (ver texto completo)
Este das Carvalhas nunca dá puntada sen fío. "Os ruinseñores xa se fartaron de facer o páxaro".
No. Eses non se dan atalagados xamáis de seren uns páxaros de coidado. Eses sonche todos da familia dos córvidos.
Ben sabe vostede que o camarada Romerales non quixera comparanzas entre a Pitiña e os corvos.
Ao páxaro cantor de trinos tan agradables ao que se refería Telesforo chamámoslle en Lubián rixinol. Así lle chamaba, polo menos, meu avó. Noutros eidos dícese reiseñor, e tamén rousinol.
Que siga ... (ver texto completo)
Aprezado Inda: O sinor me merece tudos los respeitos deste mundo mundiale, más de ahí a istar de acordo co sinor nahún, dice o sinor unha frase feita según el padre, pois béin pra min la sinora Pita me merece munto respeito, por ser unha gran sinora, el sinor Romerales tres cuartos de lo mesmo, agora nahún me male iterprete as miñas parábolas, pois o sinor dice ahí que los páxaros que se refería Telesforo que le xaman rixinol, reiseñor, eu penso que íste último debe ser o xefe, aunque penso que se esqueció dun tal rexidor, pois sería el que animaba a paxaragada, de tudas maneiras nahún teña inconta munto as miñas expresiahúns por carecer de gramática.

Eu istou más preocupado por lo que le escutei al padre y al xefe, claro que eu nahún entendo nada, pero nahún vexa como se puserin, el xefe a defender al seu amigo, un tal Blasa y el padre a decirle que debía funcionar mellor a xusta, pois que sempre la mencionada defendió al Istado encambió desta vez no, endefinitiva le decia el xefe nahún veis como el sinor Gallardo que istá de acordo con la fiscalía, nahún me quero errolar más, además le será dificil entenderme pois le conto lo que oin, además no istaban cerca.
Agora que vivan los páxariños y coidado con los páxarracos. ... (ver texto completo)
Este das Carvalhas nunca dá puntada sen fío. "Os ruinseñores xa se fartaron de facer o páxaro".
No. Eses non se dan atalagados xamáis de seren uns páxaros de coidado. Eses sonche todos da familia dos córvidos.
Ben sabe vostede que o camarada Romerales non quixera comparanzas entre a Pitiña e os corvos.
Ao páxaro cantor de trinos tan agradables ao que se refería Telesforo chamámoslle en Lubián rixinol. Así lle chamaba, polo menos, meu avó. Noutros eidos dícese reiseñor, e tamén rousinol.
Que siga ... (ver texto completo)
Fíjate en el anterior mensaje de Pitita, camarada Zé, cómo le da a las eles la melodía de los ríos en verano, y a las erres el timbre cantarín de los ruiseñores en la espesura.
Aprezado Telesforo: O sinor istá munto contento coa sua Pita Moñuda, las eles seguro que le gosta volar en sueños, la melodía es de Miguel Rios y los ruinseñores aunque fiquen calados nahún se preocupe querido amigo, que xa se fartarin de facer o páxaro.

Unha aperta.
Adorable ex, mira por donde entendo cuando me decias a min que deixara crecer que te gostaban más grandes, penso que sigues con el sentido del humor que tenias, nahún creo que veñas pra darme enveixa, como sabes que eu istou sociño, bueno o que é sociño nahún teño o xefe y al padre, más nahún quero a más ninguéin a medida que pasan los anos me sento mellor sobre tudo na cama. Agora te desexo toda la sorte del mundo mundiale co teo Telesforo, que penso que é un gaxo que merece a pena aunque só sexa ... (ver texto completo)
Fíjate en el anterior mensaje de Pitita, camarada Zé, cómo le da a las eles la melodía de los ríos en verano, y a las erres el timbre cantarín de los ruiseñores en la espesura.
No tiene nada de héroe decorativo, ni es un Don Juan para el amor, ni posee un ingenio notable, ni soporta las desgracias con ejemplaridad.
No acusa elegancia espiritual, ni tiene tampoco una personalidad moral relevante.
Está lleno de defectos y peca muchas veces por apresuramiento, conduciéndose en ocasiones con acritud y descortesía inmotivadas.
Pero tiene un don especial: sus peludas pantorrillas y unas guadañas terribles en los dedos gordos de los pies.
Mi Telesforo es adorable.
Adorable ex, mira por donde entendo cuando me decias a min que deixara crecer que te gostaban más grandes, penso que sigues con el sentido del humor que tenias, nahún creo que veñas pra darme enveixa, como sabes que eu istou sociño, bueno o que é sociño nahún teño o xefe y al padre, más nahún quero a más ninguéin a medida que pasan los anos me sento mellor sobre tudo na cama. Agora te desexo toda la sorte del mundo mundiale co teo Telesforo, que penso que é un gaxo que merece a pena aunque só sexa por aguantarte a tí, xa sabes que ísto é broma, además sí nahún fose por ter que ir eu pra guerra de Angola posiblemente istiberes casada con migo, claro en iste meio apareceo o Telesforo co traxe de lexionario y aquilas borlas colgando no gorro, te fixo olvidar do Zé.

Un beixo. ... (ver texto completo)
No tiene nada de héroe decorativo, ni es un Don Juan para el amor, ni posee un ingenio notable, ni soporta las desgracias con ejemplaridad.
No acusa elegancia espiritual, ni tiene tampoco una personalidad moral relevante.
Está lleno de defectos y peca muchas veces por apresuramiento, conduciéndose en ocasiones con acritud y descortesía inmotivadas.
Pero tiene un don especial: sus peludas pantorrillas y unas guadañas terribles en los dedos gordos de los pies.
Mi Telesforo es adorable.
Había hai tempo no foro de Lubián un tal PINGADELO, que fora alumno meu no ciclo superior da EXB e máis tarde compañeiro actor en Matamoura Teatro, alá pola década dos oitenta. Os seus relatos naquel foro foron os mellores, sen dúbida. Pero agora leva máis dun ano tan mudo coma o irmán mudo de Groucho.
Pingadelo falábanos unha vez da inxeniosa técnica que se viu obrigado a utilizar cun home vello e moi devoto que lle viña birlando tódalas noites a auga nos prados de Carnatiño.
Pensaba Pingadelo ... (ver texto completo)
Istando eu de criado nun pobo das Frieiras, mandoume o patraón a regar era unha noute munto oscura, a min acompañaba un caun tahún grande como un lobo, además era da mesma colore, totale que cuando xego o prado andaba un gaxo regando, pero él se quedará dormido no mesmo prado, totale que eu ía preparado para aguantar tuda noute, dirán voçes por qué digo ísto, pois munto sencillo o patrahún xa ficera o gasto, fixérame un bocadillo de touciño que mandaba carallo, entonces empecei a darle a cachola, que fazo da miña vida, de pronto se me veo unha idea, tornei a agua tuda xunta pra donde istaba deitado o sinor y de camiño le dei un cacho de touciño da quel amarelo o caun tirándolo pronde istaba él, totale que despertou de inmediato, acoisa funcionou, pois o gaxo patas que te quero pra casa y eu quedei tuda noute regando, claro él nada más despertar ver el caun tahún grande do colore do lobo o pensaría fodase íste viña por min. Aprezados foreros quero explicar que el mencionado touciño comia con pahún centeo feito na casa istaba mellor que oxe o mellor queixo, meu Deus como le cambiaron los tempos al Zé. ... (ver texto completo)
Había hai tempo no foro de Lubián un tal PINGADELO, que fora alumno meu no ciclo superior da EXB e máis tarde compañeiro actor en Matamoura Teatro, alá pola década dos oitenta. Os seus relatos naquel foro foron os mellores, sen dúbida. Pero agora leva máis dun ano tan mudo coma o irmán mudo de Groucho.
Pingadelo falábanos unha vez da inxeniosa técnica que se viu obrigado a utilizar cun home vello e moi devoto que lle viña birlando tódalas noites a auga nos prados de Carnatiño.
Pensaba Pingadelo ... (ver texto completo)
A la orden de usted, señor.
Y mire una cosa: ¿Usted no vendrá siendo, verdad, aquel carbajo de Pentes en el que clavé por las orejas a aquel regador de prados a hurtadillas, cuando el riego correspondía a mi familia?
Aunque el presunto delito haya prescrito, no me conviene un testigos de aquella crucifixión, a no ser que testifique que la misma fue para salvar al clavado de una segura muerte por ahogamiento, si lo dejaba inerte con la cabeza enterrada en aquel lodazal.
Una palmada en la espalda ... (ver texto completo)
Hablando de riegos nocturnos:
En una ocasión, mi padre, después de salir de tomar el café, a medianoche, no se le ocurre otra cosa mas que ir a sacarle el agua a un vecino, que por cierto, siempre la ponía para sus prados al anochecer.
El prado, se encuentra en Fontaos, mas abajo del cementerio.
Se llevó un revolver, con una bala, que siendo de diferente calibre, la introdujo en el tambor a base de golpes.
Cuando estaba en la faena de cambiar el agua de la caldeira, levantó la cabeza, y vió un ... (ver texto completo)
Amigo de Las Carvajas: No sé cuándo podré continuar con alguna de mis batallitas, porque tengo andado muy enfrascado en una larga conversación sobre la educación, lamentándome de que existan universidades que fabrican licenciados y diplomados, grados y posgrados, con la misma rapidez y facilidad que una máquina de embutir.
Por otra parte, hoy mismo me he comprometido en Verín al desarrollo de un proyecto sobre la importancia de la mazacuca en la economía nacional, por lo que van a ser muchas las ... (ver texto completo)
Sinor Telesforo: Le desexo tuda la sorte del mundo mundiale en el desarrollo de tal ilustre evento, si pefectamente que usted istá capacitado para tal menester, aunque lo de la mazacuca xa lo inventei eu para darle de comer a meu primo fai anos, pois eu le comei a merende por se o seu tití, claro y él se rascaba la panza como si comera, totale que quéin comia era eu,él quedaba sin comer, agora béin dado la importancia que ésto supondrá para la economia nacionale, espero que como tudo istá más adelantado ... (ver texto completo)
Sinor Telesforo: Assín debían ser tudos los militares como sinor, dirá usted por qué digo ísto, munto sincillo sí fosen assín os amigos de Arxentina se sabría las atrocidades que cometerin. Éste caso co sinor tambéin describe, no seu dia quéin levou as culpas foi un portugués de Santalla, dicen que o gaxo que regaba era un bocadito Xibato, entón o mencionado que le clavou as orellas, más se vei que nahún le pasou nada, pois tiñas munto grandes, mire usted por donde me entero de quéin foi o tal das ... (ver texto completo)
Amigo de Las Carvajas: No sé cuándo podré continuar con alguna de mis batallitas, porque tengo andado muy enfrascado en una larga conversación sobre la educación, lamentándome de que existan universidades que fabrican licenciados y diplomados, grados y posgrados, con la misma rapidez y facilidad que una máquina de embutir.
Por otra parte, hoy mismo me he comprometido en Verín al desarrollo de un proyecto sobre la importancia de la mazacuca en la economía nacional, por lo que van a ser muchas las ... (ver texto completo)
A la orden de usted, señor.
Y mire una cosa: ¿Usted no vendrá siendo, verdad, aquel carbajo de Pentes en el que clavé por las orejas a aquel regador de prados a hurtadillas, cuando el riego correspondía a mi familia?
Aunque el presunto delito haya prescrito, no me conviene un testigos de aquella crucifixión, a no ser que testifique que la misma fue para salvar al clavado de una segura muerte por ahogamiento, si lo dejaba inerte con la cabeza enterrada en aquel lodazal.
Una palmada en la espalda ... (ver texto completo)
Sinor Telesforo: Assín debían ser tudos los militares como sinor, dirá usted por qué digo ísto, munto sincillo sí fosen assín os amigos de Arxentina se sabría las atrocidades que cometerin. Éste caso co sinor tambéin describe, no seu dia quéin levou as culpas foi un portugués de Santalla, dicen que o gaxo que regaba era un bocadito Xibato, entón o mencionado que le clavou as orellas, más se vei que nahún le pasou nada, pois tiñas munto grandes, mire usted por donde me entero de quéin foi o tal das ... (ver texto completo)
Apreciado militar: Despues de unos dias sin poder hablar con usted, pero si de leer sus mensajes en todos los foros observo que esta muy ecuanime con todo el mundo y sobretodo con algunos que no se lo merecen.
Pero usted como buen militar disciplinado y constitucionalista respeta a todo el mundo... y ante el insulto no se da por aludido. Muchos incluido yo teníamos que copiar de usted... pero como nos quedamos en el instituto y no pasamos por la universidad no sabemos y algunos no quieren saber ... (ver texto completo)
A la orden de usted, señor.
Y mire una cosa: ¿Usted no vendrá siendo, verdad, aquel carbajo de Pentes en el que clavé por las orejas a aquel regador de prados a hurtadillas, cuando el riego correspondía a mi familia?
Aunque el presunto delito haya prescrito, no me conviene un testigos de aquella crucifixión, a no ser que testifique que la misma fue para salvar al clavado de una segura muerte por ahogamiento, si lo dejaba inerte con la cabeza enterrada en aquel lodazal.
Una palmada en la espalda ... (ver texto completo)