3 meses GRATIS



Hola: Eu dependo que a muller me deixe a computadora pra contactar no foro.

Aparte de eso, estou participando en unhos campeonatos regionais que me ocuparán hasta Octubre que se celebran os de España. Como por edade e o último ano que podo participar, pois estou dedicándolle moito tempo.

Un saludo
Me alegro Camba, te deseo ô mellor do mellore.
Unha aperta.
Aprezado Camba, ¿Qué ê da tua vida?, como ficaste tan calado, nahún sei nada de tí istaba preocupado, ispero desexo que istiber béin.
Unha aperta.
Hola: Eu dependo que a muller me deixe a computadora pra contactar no foro.

Aparte de eso, estou participando en unhos campeonatos regionais que me ocuparán hasta Octubre que se celebran os de España. Como por edade e o último ano que podo participar, pois estou dedicándolle moito tempo.

Un saludo
amigos foreiros da nosa zona, solo deciros que queremos un foro autoctono da nosa terra e non informes de rajoy y su cuadrilla, non nos interesa, solo queremos conocer noticias noticias do noso entorno. fora politica
Fenomenal logro de dos alcaldes, que aunque siempre es complicado traspasar fronteras, han conseguido que aunque nunca estuviésemos separados, ahora nos sintamos un poco mas cerca.

Enhorabuena a Guillermo Lago, y a su homólogo de Vinhais.

Solo desear que en su diseño y ejecución se tenga en cuenta la seguridad vial. Que la seguridad en la conducción prevalezca sobre cualquier otro aspecto, sobre todo el climatológico: Lluvia, niebla etc.

Un abrazo.
Aprezado Camba, ¿Qué ê da tua vida?, como ficaste tan calado, nahún sei nada de tí istaba preocupado, ispero desexo que istiber béin.
Unha aperta.
Son familiar do Avelino: Gracias Manolo, tes razón que era un auténtico Maradona.
Dalle recordos do Avelino e dos irmaus e sobriños. Creo que vivia en Amorebieta ou Basauri, se cambiaria a Durango.
Un abrazo pra ti e pra Remigio.
Manolo, soy "Maradona", quien es este "ocarballo"?
Este fin de semana he estado con Remigio (el maradona del Cañizo) vive en Durango
(Vizcaya) yo a dos Kms. en Abadiano
manda saludos para todos.
Son familiar do Avelino: Gracias Manolo, tes razón que era un auténtico Maradona.
Dalle recordos do Avelino e dos irmaus e sobriños. Creo que vivia en Amorebieta ou Basauri, se cambiaria a Durango.
Un abrazo pra ti e pra Remigio.
Pois si e recorda con moito cariño eses anos. Anda polo País Vasco e a ver se un verán destes vai polos Riós a visitar ós amigos que alí quedaron...
Este fin de semana he estado con Remigio (el maradona del Cañizo) vive en Durango
(Vizcaya) yo a dos Kms. en Abadiano
manda saludos para todos.
Fenomenal logro de dos alcaldes, que aunque siempre es complicado traspasar fronteras, han conseguido que aunque nunca estuviésemos separados, ahora nos sintamos un poco mas cerca.

Enhorabuena a Guillermo Lago, y a su homólogo de Vinhais.

Solo desear que en su diseño y ejecución se tenga en cuenta la seguridad vial. Que la seguridad en la conducción prevalezca sobre cualquier otro aspecto, sobre todo el climatológico: Lluvia, niebla etc.

Un abrazo.
Graciñas Camba, por alegrarte de tan grata noticia, e tamen por o benestar de cantos pasamos a menudo por esa carretera, que ultimamente xa somos mutos sobre todo os nosos veciños portugueses. Ese novo trazado era mui necesario xa que ainda estos dias que andan con camións grandes sacando a madeira dos incendios, e teñen que maniobrar os turismos ou meterse a cuneta pra poder pasar. Referente o trazado pois mais seguro imposible pois lembraras cuando ivas as castañas, que desde o meson e practicamente ... (ver texto completo)
Fenomenal logro de dos alcaldes, que aunque siempre es complicado traspasar fronteras, han conseguido que aunque nunca estuviésemos separados, ahora nos sintamos un poco mas cerca.

Enhorabuena a Guillermo Lago, y a su homólogo de Vinhais.

Solo desear que en su diseño y ejecución se tenga en cuenta la seguridad vial. Que la seguridad en la conducción prevalezca sobre cualquier otro aspecto, sobre todo el climatológico: Lluvia, niebla etc.

Un abrazo.
Once anos habia xa que abriran o resto da estrada menos eses dous Km. escasos que quedaron sin facer. Xa choveu pero vale mais tarde ca nunca.
Quero darle a más sincera felicitazahún, tanto ô alcalde da gudiña que nahún teño ô pracer de coñecelo, como ô doutore Americo, bon medico un gran amigo meu, xa era hora tomarán tal decisión tan importante, tanto pra nos os portugueses, como pros ispañoles.
Unha aperta do Zé.
La parroquia de Santiago de Caldas pertenece a la ciudad de Orense por eso deberias dirigirte alli directamente. Yo he copiado esta dirección de internet:
Parroquia de Santiago de Las Caldas
Avenida Caldas, 28, 32001 Ourense
Telefono 988 21 19 54
santiagocaldas. org
pero si buscas en google tendras muchos mas datos.
Un saludo
Según ô meu xefe nahún saben que facer pra ternos entretenidos, frente a caixa tonta, que culpa tendrá el pobre muxaxo, as malas compañías nahún interesan, pra íso istán as boas, que dan más diñeiro, pobre xabal que istá a baixar de peso, aunque con ísto nahún perda un peso, total co escrito, logo ô prescrito, falo co municipal para que tire do pito, nahún sei se me intenderán bein, istá a dictar ô xefe, teño que deixalos ven ô padre Xosé y temos que ir a rezar un bocadito.
Sardiña que leva ô gato tarde ou nunca torna ô prato.
Unha aperta. ... (ver texto completo)
Fai mutos anos, teria eu entre seis e doce anos viña pola nosa casa o Sñr Camba, xunto co Sñr. Barja este ultimo era abuelo ou bisabuelo de Pepe o administrativo do concello, por certo nunca lle faltou que comer, que meo pai era xamoneiro, viñan a visitar a meo abuelo, corria a decada dos 60 xa que meo abuelo falleceo no ano 1970 co 96 anos de idade, me lembro deles por os caramelos que me traian.
¿Ese Camba que eu me refiero era familiar de bostede?
Un efectuoso saudo.
Fai un momento puxen un sms no foro de Barxa, relacionado conmigo e con a familia de Barxa. A miña ascendencia de Camba era de outra rama. O que te refieres vivía frente a Iglesia de S. Martín, e nos, viviamos na plaza.

De todas as maneiras, gracias.

Un saudo
No paran de aparecer comentarios de lo mas diverso sobre la llegada del tesoro, pero no he encontrado ninguno referente a los 249 de la tripulación que perecieron y se fueron al fondo juntos. Sus vidas también deberían formar parte del mismo, ya que la perdieron en el cumplimiento del deber.

Muchos descendientes de los fallecidos, formaron y forman parte de la Armada Española.

El único comentario que hubo el TV. fue el del Almirante Gonzalez-Aller, director del Museo Naval de Madrid.

Enhorabuena ... (ver texto completo)