Luz ahora 0,04960 €/kWh



Pois a única cousa que non se pode facer en galego é un francés.
O tempo como tu ben sabes unhas veces perdese e outras non.
Reaparece por estes lares o que se lle arrepía a pel co Galego, supoño que debe de ser o mesmo que no foro de Lubian lle dixo o Ilmo. Sñr alcalde, que como escribia en Gallego si no era de la comunidad autonoma, i o que montou tantos guirigais co Galego xa fai tempo.
Unha grande aperta amigo Inda.
Amigo Barxés, vexo que istá munto calado ¿Qué le pasa? Perdón istou dispistado ê verdade que non a munto que se dirixio a unha tal Isabel, parece ser que fixo, ou istá a facer un curso de galego, como cambían as tornas eu istou a facer castellano, aunque so sexa para poder hablar con los de la casa de Pedro, pois ístes so falan cos da Castela, menuda grela. Amigo Barxés, según ô meu xefe iremos para ahí en Agosto.
Unha aperta.
Pois a única cousa que non se pode facer en galego é un francés.
Perdoa, pero teño que descrepar de voçe, cuando istibe na franza cua miña namorada galega, entón si ela ficara en istado saldría un frances, gracias a Deus nahún foi ô caso.
Unha aperta.
Pois a única cousa que non se pode facer en galego é un francés.
soy, así lo quiero, una persona muy respetuosa con credos e ideas.
gracias a esta forma de ser, nunca daño intencionadamente a nadie.
cuando me siento maltratada, simplemente.... a otra cosa mariposa.
paz para todos!
p. d. no es necesario que se me conteste en castellano, cada cual como lo crea conveniente.
Hola Isabel: Como se que has estado haciendo el curso de Gallego... la proxima vez te contestaré en Gallego para practicarlo, que ultimamente por Pontevedra capital se habla mucho. Como decia un amigo mio que se llamaba Sñr. Hilario, éra jefe de teléfonica en Pontevedra, el Gallego era cuestión de practicarlo.
Un muy fuerte abrazo para ti y Antonio.
¿Australia? El trompetista..., digo,... aquel extraordinario saxofonista anduvo algún tiempo con la fanfarria "Trompas y Trompetas". Tal charanga animó algunos años la "Feira Franca" anual de Moimenta. No sabía que había emigrado tan lejos con el saxo a la espalda. Nunca mejor dicho.
Recuerdo que en aquella fanfarria cantaba una mujer una maravillosa canción en gallego que decía algo así como:"Cuando estaba soltera soñaba con dos cosas: montar en burro e ir a la Luna; ahora que estoy casada, ya ... (ver texto completo)
Aprezada Pita, munto bueno lo que contaste de ir a la Luna, que parece que era la ilusión de la mencionada sinora, más debes levar coidado que se te hechen encima las llamadas "Femenistas", totale que ficesteme recordar un caso ô mencionar ô burro, era dista maneira na Cruña un gaxo Istaba onda querida más en aquel momento entra ô home y a él so deu tempo meterse imbaixo da cama, total que ô home empezou a continuar ô traballo que deixara ameu ô noso amigo, de pronto a muller gritou que veo a Cruña ... (ver texto completo)
Prezado ZÉ: Estou a ler nalguns foros da contorna, que estas a contare as anecdotas da tua vida que amin xa me contaras, mesmamente contaste e que tepasou nas segadas na Gudiña cuando despois de rematar as segas ficestes a festa na fonda Española, i o male que o pasastes cuando o gaijo se ferio na cabeza o tropezare na iscada o saire, mas non contas que o doutore lhe dera unhas puntadas pra que curase melhore.
Te Ja Caro amigo Zé.
Aprezado Barxés, referente as anécdotas que contei ou pdía contar unha coisa ê istar entre amigos y outra munto distinta contar algo donde a xente se le podía poñer os pelos de punta sin ningua necesidade, claro que ô doutore en ise caso cncreto le dera uns puntos, más él tambéin os merecia por dar tahún grande salto.
Te Xa Caro amigo Barxés.
Amigo Inda Cho Sei: Graciñas polo relato das tuas vivéncias sendo mestre en Pontevedra. Creo que efectivamente o que colleo a tranca tan descomunal era de eiqui de Barxa que nese ano estivo na mili por Figueirido, eu nesa data tiña 15 anos pero xa lembro perfectamente quen podia ser, o que pasa e que marchou pra Australia,é non tornou nunca mais. O mellor toca nalgunha orquesta"o saxofón"
Unha grande aperta amigo Inda Cho Sei.
¿Australia? El trompetista..., digo,... aquel extraordinario saxofonista anduvo algún tiempo con la fanfarria "Trompas y Trompetas". Tal charanga animó algunos años la "Feira Franca" anual de Moimenta. No sabía que había emigrado tan lejos con el saxo a la espalda. Nunca mejor dicho.
Recuerdo que en aquella fanfarria cantaba una mujer una maravillosa canción en gallego que decía algo así como:"Cuando estaba soltera soñaba con dos cosas: montar en burro e ir a la Luna; ahora que estoy casada, ya se me cumplió una."
"Lembranzas" para Barxes, para Zé el de los 25, para Gel la del Pereiro, para Piño, para el armadanzas de Inda Cho Sei y para todos aquéllos y aquéllas que sorben cada día de la pócima del humor en lugar de sumirse en la miseria que nos embuten por decreto. ... (ver texto completo)
Aprezado Camba, dices que me gosta ô xefe, ahí te equibocas, quéin me gostaba era xefa, más mandou foder a él a min. Con relazahún ô padre Xosé, dices que téin paciencia, creo que istás na certa,ê munto bonciño por iso ô inganaron, aquí nahún a mala fé, axo que ata a min me istá a facer cambiaré.
Un abrazo.
Prezado ZÉ: Estou a ler nalguns foros da contorna, que estas a contare as anecdotas da tua vida que amin xa me contaras, mesmamente contaste e que tepasou nas segadas na Gudiña cuando despois de rematar as segas ficestes a festa na fonda Española, i o male que o pasastes cuando o gaijo se ferio na cabeza o tropezare na iscada o saire, mas non contas que o doutore lhe dera unhas puntadas pra que curase melhore.
Te Ja Caro amigo Zé.
Vexo noutro foro da contorna que andan a falar de Pontevedra. Eu vivín alí no curso académico 1.972-73. Traballaba de educador no Colexio Atlático, na rúa Padre Fernando Olmedo.
Unha tarde festiva tropecei na plaza da Estrela cun conocido que xa non lembro de que pobo era. Mais casi me atrevo a decir que ben poidera ser deste pobo de Barxa.
El andaba en Figueiredo de recluta e conseguira daquela un pase pernocta.
Fomos celebra-lo encontro aos bares e tabernas da rúa San Sebastián e alrededores. ... (ver texto completo)
Amigo Inda Cho Sei: Graciñas polo relato das tuas vivéncias sendo mestre en Pontevedra. Creo que efectivamente o que colleo a tranca tan descomunal era de eiqui de Barxa que nese ano estivo na mili por Figueirido, eu nesa data tiña 15 anos pero xa lembro perfectamente quen podia ser, o que pasa e que marchou pra Australia,é non tornou nunca mais. O mellor toca nalgunha orquesta"o saxofón"
Unha grande aperta amigo Inda Cho Sei.
Vexo noutro foro da contorna que andan a falar de Pontevedra. Eu vivín alí no curso académico 1.972-73. Traballaba de educador no Colexio Atlático, na rúa Padre Fernando Olmedo.
Unha tarde festiva tropecei na plaza da Estrela cun conocido que xa non lembro de que pobo era. Mais casi me atrevo a decir que ben poidera ser deste pobo de Barxa.
El andaba en Figueiredo de recluta e conseguira daquela un pase pernocta.
Fomos celebra-lo encontro aos bares e tabernas da rúa San Sebastián e alrededores. ... (ver texto completo)
Amig@s Isabel, Toñito, Sarita, Miguel, Iago, hijos de Choli, emigrantes en Holanda, Francia, Barcelona, Madrid, Pais Basco etc. Deseo que participeis en el foro para hacerlo mas ameno y moverlo mas, me refiero a escribir, que leer y mirar las fotos se que lo haceis. Estaremos dispuestos a contestaros en el idioma que nos escribais, claro está Gallego, Castellano o Portugues.
Isabel la parejita nos visita asiduamente no asi sus papás que ultimamente no se le ve el pelo. Y tu Sarita que tal tus padres, ... (ver texto completo)
Aprezado Camba, dices que me gosta ô xefe, ahí te equibocas, quéin me gostaba era xefa, más mandou foder a él a min. Con relazahún ô padre Xosé, dices que téin paciencia, creo que istás na certa,ê munto bonciño por iso ô inganaron, aquí nahún a mala fé, axo que ata a min me istá a facer cambiaré.
Un abrazo.
Si o padre Xosé logra cambiarte, seguro que sería un milagro digno de consideración. Novos cambios á nosa edade..., como non sexan os dos pañais, mal resultado lle auguro.
Un abrazo.
O xefe te trai a mal traer, pero a ti cjhe gusta, eh?. O padre Xosé, seguro que se merece de sobrenombre Job, por a paciencia que ten.

E non estudies tanto castellano, que portugueses e galegos, ben nos entendemos.

Un abrazo
Aprezado Camba, dices que me gosta ô xefe, ahí te equibocas, quéin me gostaba era xefa, más mandou foder a él a min. Con relazahún ô padre Xosé, dices que téin paciencia, creo que istás na certa,ê munto bonciño por iso ô inganaron, aquí nahún a mala fé, axo que ata a min me istá a facer cambiaré.
Un abrazo.
Amigo Barxes: Buceando nos correos atrasados, vexo que che gusta incluir algún conto antiguo. Bueno, está muy ben que alguen poda recordar e seguir os pasos de conteiros antiguos, tales como:

De Pentes: Angelita Prieto
Cándida "
Agustín "
Teresa Pousa
Ceferino Cerviño
Esperanza Fernandez
María Carrera
Domingo Grande ... (ver texto completo)
Graciñas amigo Camba: Primeiro por participar no noso foro, e despois por traernos o recordo os contos do Sñr Aniceto.
Entrando no foro de A Gudiña, leo unha das tuas mensaxes na que comentas que vives en Madrí por Santa Maria da Cabeza, pois me trae bonitos recordos de cando estiven facendo cursos do traballo en General Perón, e me hospedei no Hotel Aramo, e no Hotel Praga en Antonio López, lembro que despois da chamada de rigor polas noites a parenta, saliamos a tomar unhas copiñas por Arganzuela.
Hai ... (ver texto completo)