3 meses GRATIS



¡Que va! Mis medallas son como las tuyas, las venden al kilo en el rastro los domingos por la mañana.
Esa que llevas a modo de "pepito" debes de estar errado, es a modo de "perrito" para que te ladre, tus fechorias " ¡Clavador de arboles!"
Picos
¿Clavador de árboles? Qué va. Si los árboles ya están clavados en el suelo...
¡Clavador de orejas! Le clavé las orejas al tronco del roble para que se sujetara de pie. ¿O es que usted lo dejaría tirado en aquel suelo tan húmedo?
Y si veo al oso ése que tanta gracia les hace, le clavo el báculo al castaño más cercano con media docena de "rebolgones", como los de las herraduras del caballo de 252525.
Y saque usted, mi furriel, sus escapularios del cajón, que las condecoraciones son para lucirlas. ... (ver texto completo)
Amigo Zé das Carvalhas. Mi problema de cojera no se debía a un embadurnamiento de miel precisamente.
Aunque a usted, por lo que vengo observando, hay que leerlo entre líneas, y muchos de sus significados deben leerse en los silencios, en lo que no dice.
¿Me equivoco si aprecio en su mensaje un ataque de disentería amebiana?
Perdoe sinor telesforo romerales, si mal nahún entendi, penso que de mel nahún debía ser más algo parecido ate na párabola axo que ssín. Con relazahún o que voçe me pergunta, fumos atacados dinoite, por unha farta de mel, voçe parece que di como istabamos entre líneas, veo a infantería amedia mañana, totale que sobretodo meu primo ia un bocadito solto, quero decir brando, totale que veo a GNR en precura nosa.
Disculpe si nahún enterpretei a sua mensaxe, pois levo un dia que vexo o dobre do normale, penso que é culpa duns cigarros que fumei dinoite na finca do xefe, que por certo teño as miñas dudas que sexa perixil. ... (ver texto completo)
Mi pechera es inmensa; no por la estatura, sino por la anchura de la guerrera con sus ornamentales hombreras.
Cada uno va a la Comandancia por la calle que le apetece.
Mi mejor medalla es un abridor de cervezas. La llevo sobre el bolsillo izquierdo de la pechera, a modo de "pepito". Es la más importante, porque fue con ella con la que saqué todas las demás.
¿Tus medallas no serán escapularios?
¡Que va! Mis medallas son como las tuyas, las venden al kilo en el rastro los domingos por la mañana.
Esa que llevas a modo de "pepito" debes de estar errado, es a modo de "perrito" para que te ladre, tus fechorias " ¡Clavador de arboles!"
Picos
Sinor telesforo romerales,ísto que le pasou a voçe, me fixo recordar unha argallada unha noite que viñamos do trelo meu primo y eu, totale que pra que nos deu pra entrar nun colmear a comer mel, istaba tahún doce que xa nahún fai falta explicar, a coisa que tanta cantidade comimos, que logo siguiunos por o rastro a GNR, hasta que deo con nos.
Amigo Zé das Carvalhas. Mi problema de cojera no se debía a un embadurnamiento de miel precisamente.
Aunque a usted, por lo que vengo observando, hay que leerlo entre líneas, y muchos de sus significados deben leerse en los silencios, en lo que no dice.
¿Me equivoco si aprecio en su mensaje un ataque de disentería amebiana?
A la orden de ussia mi coronel: Es un gran placer para mi tenerlo con nosotros en el foro de nuestro lindo pueblo, y mucho mas contándonos sus aventuras de la vida militar. Le recuerdo y agradezco su trato para conmigo siendo usted sargento en Ceuta en Regulares, pues los de academia debido a su cultura trataban con educación a los soldados, ya que los chusqueros como se le llamaban trataban mal a la tropa y empleando palabras mal sonantes y siempre denigrándo
y con altaneria.
Le agradezco a usted ... (ver texto completo)
Gracias por tus lisonjas, Primero de Regulares.
Mi paso por Regulares fue fugaz, no obstante. Coincidió con la descolonización del Sahara. Pero a los pocos meses me incorporé a mi Unidad en su nuevo emplazamiento de Lanzarote. Al final me jubilé en Ronda.
Nunca he sido de Academia, amigo. Soy "chusquero", a mucha honra. Empecé de Legionario raso, y terminé de Comandante. A los Legionarios procedentes de la tropa no se les permite igualar la graduación de Millán Astray, que fue Tte. Coronel.
Pásate ... (ver texto completo)
Telesforo, non exaxeres, da tu inmensa pechera ¿Elojo canto mides, 6 metros) xa que a pechera de una camisa, non mide por enriba de 40 centimetros e ademais a comandancia militar era onde está hoxe o parlamento, na calle do horreo, pero agora xa non hay comandacia militar en Santiago, eu tamen tiven que ir, e fun a capitanía xeral na Coruña, e iste ano fun a capitania xeral de Pontevedra, que me queda meyor. Non presumas de medallas, xa que eu tamen has teño gardadas en un caixón, e non vanaglorio ... (ver texto completo)
Mi pechera es inmensa; no por la estatura, sino por la anchura de la guerrera con sus ornamentales hombreras.
Cada uno va a la Comandancia por la calle que le apetece.
Mi mejor medalla es un abridor de cervezas. La llevo sobre el bolsillo izquierdo de la pechera, a modo de "pepito". Es la más importante, porque fue con ella con la que saqué todas las demás.
¿Tus medallas no serán escapularios?
Grande amigo Zé: Nunca me esquecerei de voçe, y de cuantas coisas eu lembro de cuando viña co seo paicinho as segadas, pois voçe sabe que segou eim Barxa cuando
eu tiña só 10anos y voçe 17. Y lembro alguma das cantigas que voçes cantabaum, como aquela que decia... SOL Y VENTO QUE A SEGADA VAI CO TEMPO... PIMENTOS COZIDOS SARDIÑAS ASADAS QUE BOA PETISCADA PRA RAPACIADA.
O que pasa e que voçe agora teim outros amigos, do cual eu me alegro pois e bo ter amigos mas voçe lembre sempre o dito do seu ... (ver texto completo)
Tamén hai cousas e cousiñas, tan só dependende do contexto que as rodea. A tarefa da pechera das camisas non é outra que tapar o pelello, non teñen máximo nin mínimo, como tampouco o ten a longura da gravata. Naide coma o señor Romerales para determinar a inmensidade da súa pechera, que dúbida cabe!
Unos días antes de mi pase a la reserva tuve que presentarme en la Comandancia de Santiago vestido con el uniforme de gala, exhibiendo todas mis condecoraciones en la inmensa pechera de mi chaqueta.
Por la Calle del Villar (Rúa le llaman ahora a la calle) iba yo renqueante, con una cojera extraordinaria que llamó la atención de dos jovenzuelos que venían de frente.
Me abordaron con una educación exquisita que puso de manifiesto inmediatamente su condición universitaria. Me explicaron que venían ... (ver texto completo)
A la orden de ussia mi coronel: Es un gran placer para mi tenerlo con nosotros en el foro de nuestro lindo pueblo, y mucho mas contándonos sus aventuras de la vida militar. Le recuerdo y agradezco su trato para conmigo siendo usted sargento en Ceuta en Regulares, pues los de academia debido a su cultura trataban con educación a los soldados, ya que los chusqueros como se le llamaban trataban mal a la tropa y empleando palabras mal sonantes y siempre denigrándo
y con altaneria.
Le agradezco a usted ... (ver texto completo)
Unos días antes de mi pase a la reserva tuve que presentarme en la Comandancia de Santiago vestido con el uniforme de gala, exhibiendo todas mis condecoraciones en la inmensa pechera de mi chaqueta.
Por la Calle del Villar (Rúa le llaman ahora a la calle) iba yo renqueante, con una cojera extraordinaria que llamó la atención de dos jovenzuelos que venían de frente.
Me abordaron con una educación exquisita que puso de manifiesto inmediatamente su condición universitaria. Me explicaron que venían ... (ver texto completo)
Sinor telesforo romerales,ísto que le pasou a voçe, me fixo recordar unha argallada unha noite que viñamos do trelo meu primo y eu, totale que pra que nos deu pra entrar nun colmear a comer mel, istaba tahún doce que xa nahún fai falta explicar, a coisa que tanta cantidade comimos, que logo siguiunos por o rastro a GNR, hasta que deo con nos.
Unos días antes de mi pase a la reserva tuve que presentarme en la Comandancia de Santiago vestido con el uniforme de gala, exhibiendo todas mis condecoraciones en la inmensa pechera de mi chaqueta.
Por la Calle del Villar (Rúa le llaman ahora a la calle) iba yo renqueante, con una cojera extraordinaria que llamó la atención de dos jovenzuelos que venían de frente.
Me abordaron con una educación exquisita que puso de manifiesto inmediatamente su condición universitaria. Me explicaron que venían ... (ver texto completo)
Telesforo, non exaxeres, da tu inmensa pechera ¿Elojo canto mides, 6 metros) xa que a pechera de una camisa, non mide por enriba de 40 centimetros e ademais a comandancia militar era onde está hoxe o parlamento, na calle do horreo, pero agora xa non hay comandacia militar en Santiago, eu tamen tiven que ir, e fun a capitanía xeral na Coruña, e iste ano fun a capitania xeral de Pontevedra, que me queda meyor. Non presumas de medallas, xa que eu tamen has teño gardadas en un caixón, e non vanaglorio ... (ver texto completo)
Unos días antes de mi pase a la reserva tuve que presentarme en la Comandancia de Santiago vestido con el uniforme de gala, exhibiendo todas mis condecoraciones en la inmensa pechera de mi chaqueta.
Por la Calle del Villar (Rúa le llaman ahora a la calle) iba yo renqueante, con una cojera extraordinaria que llamó la atención de dos jovenzuelos que venían de frente.
Me abordaron con una educación exquisita que puso de manifiesto inmediatamente su condición universitaria. Me explicaron que venían ... (ver texto completo)
Aprezado amigo Barxés: Nahún dudo que voçe teña buena memoria, más o que se trata que o sinor resalta o humor duns gaxos que por certo eu coicido co sinor nisa aprezazahún más esquécese un bocadito de min, más nahún téin a mayor importancia, logo fala ahí do tempo das segas, que tempos más dificiles, más tiñan as suas ventaxas, podias deixar a carteira en cualquer sitio y nahún ta levaban, claro taméin sería por nahún haber un testahún. Me dice o sinor que teño outros amigos, creo que ssín,é decer ... (ver texto completo)
Amigo Barxés, ispero nahún istee enfadado conmigo, troqueille o telemovil y nahún o colleu, logo aquí nahún di nada, ¿Qué le pasa? si é porque le dixe o do cardhu pra co buba voçe,é broma eu sei co sinor é amigo dos seus amigos, depaso le pedo disculpas pois mandei ahí unha r demás, más guardea pra outro dia que faga falta, quero decir donde poño erolarme é unha sola r según o padre Xosé, pois detrás de n y l nuca se pon doble r, bueno coisas da gramática,é ignorancia do Zé.

Unha aperta.
Grande amigo Zé: Nunca me esquecerei de voçe, y de cuantas coisas eu lembro de cuando viña co seo paicinho as segadas, pois voçe sabe que segou eim Barxa cuando
eu tiña só 10anos y voçe 17. Y lembro alguma das cantigas que voçes cantabaum, como aquela que decia... SOL Y VENTO QUE A SEGADA VAI CO TEMPO... PIMENTOS COZIDOS SARDIÑAS ASADAS QUE BOA PETISCADA PRA RAPACIADA.
O que pasa e que voçe agora teim outros amigos, do cual eu me alegro pois e bo ter amigos mas voçe lembre sempre o dito do seu ... (ver texto completo)
Aprezado amigo Barxés: Nahún dudo que voçe teña buena memoria, más o que se trata que o sinor resalta o humor duns gaxos que por certo eu coicido co sinor nisa aprezazahún más esquécese un bocadito de min, más nahún téin a mayor importancia, logo fala ahí do tempo das segas, que tempos más dificiles, más tiñan as suas ventaxas, podias deixar a carteira en cualquer sitio y nahún ta levaban, claro taméin sería por nahún haber un testahún. Me dice o sinor que teño outros amigos, creo que ssín,é decer ... (ver texto completo)
Amigo Camba: E unha gran alegria pra min que volvas andar por eiqui, efectivamente
non sei se serian teos, pero si que o cruzar o rio lebou bastantes castiñeiros, e antes donamos nos pro vial 50 cepas, e mais de 2000m de terra. Ojalá os de Pentes foran tan explendidos, e non teriamos que baixar por onde soltarón o burro pra facer a carretera actual.
Que a nova so lle falta 2km escasos pra rematala, un pouco antes da cruz do largo
ata o Meson de Erosa, pero segun o periodico La Region este mes ... (ver texto completo)
Hola barxes: Estoy todavía sin asentarme para disfrutar de este foro. De momento estoy en Madrid porque este sábado se me casa un hijo.

La semana pasada estuve en Granada, participando en los campeonatos de España. No tiene mucha importancia, algún día comentaré este hobby que toca a su fin.

Pero lo mas importante es que me he encontrado con un participante, de la Federación Galega, que vive en Vigo, y que ¡su abuela era de Barxa!.

Me estuvo contando parte de los buenos recuerdos que tiene ... (ver texto completo)
Nahún teño ningunha dubida o respeito, más cuando istamos de xuntanza, que humor teñes Zé, humor como teu nahún a outro, fodasa co gaxo, ahora nin se recorda do Zé, claro eu sahún portugués nahún conto pra voçe.
Unha aperta.
Grande amigo Zé: Nunca me esquecerei de voçe, y de cuantas coisas eu lembro de cuando viña co seo paicinho as segadas, pois voçe sabe que segou eim Barxa cuando
eu tiña só 10anos y voçe 17. Y lembro alguma das cantigas que voçes cantabaum, como aquela que decia... SOL Y VENTO QUE A SEGADA VAI CO TEMPO... PIMENTOS COZIDOS SARDIÑAS ASADAS QUE BOA PETISCADA PRA RAPACIADA.
O que pasa e que voçe agora teim outros amigos, do cual eu me alegro pois e bo ter amigos mas voçe lembre sempre o dito do seu ... (ver texto completo)