Nunha hermosa vila da provincia da Coruña famosa polo seu queixo hai unha carnicería destas que se adiota chamar “de toda a vida”. A carne hai que encargala ou ir pola mañá antes das doce, senon tes que esperar ao día seguinte, porque como di o carniceiro, alí véndese ao día.
Moi creativo este señor! Os carteles que ten pegados no cristal da porta, no do mostrador ou en calquera parte, cada cal o máis orixinal.
O ano pasado o entrar non puden menos que pararme a ler o reclamo na porta que decía literalmente: “Hay leche fresca, espere, se muxe la vaca en 5 minutos”.
Dentro, encima do mostrador, había unha caixa con escritos en trazo firme nun lateral: “Hay fío para chourizos” e un anaquiño máis adiante: “Hay fío de antes de la guerra”. A min este enunciado deume que pensar. Só con mirar o contido da caixa, grísaceo, como recién chegado de ultratumba, facíame arrepiar e quedeime coas ganas de saber de onde sacaría o carniceiro o fío de antes da guerra.
Estas últimas vacacións ficemos a casi obrigada visita anual a carnicería. O leite fresco xa se esgotara. O cartel fora trocado por outro: “Se matan becerros para particulares”. Dentro, a caixa do fío seguía no mesmo lugar.
Desta vez non puden conter a curiosidade.
-Logo onde atopou o fío este de antes da guerra?
-Este é o fío de sempre. Chámolle eu así porque se vende mellor que o moderno.
Moi creativo este señor! Os carteles que ten pegados no cristal da porta, no do mostrador ou en calquera parte, cada cal o máis orixinal.
O ano pasado o entrar non puden menos que pararme a ler o reclamo na porta que decía literalmente: “Hay leche fresca, espere, se muxe la vaca en 5 minutos”.
Dentro, encima do mostrador, había unha caixa con escritos en trazo firme nun lateral: “Hay fío para chourizos” e un anaquiño máis adiante: “Hay fío de antes de la guerra”. A min este enunciado deume que pensar. Só con mirar o contido da caixa, grísaceo, como recién chegado de ultratumba, facíame arrepiar e quedeime coas ganas de saber de onde sacaría o carniceiro o fío de antes da guerra.
Estas últimas vacacións ficemos a casi obrigada visita anual a carnicería. O leite fresco xa se esgotara. O cartel fora trocado por outro: “Se matan becerros para particulares”. Dentro, a caixa do fío seguía no mesmo lugar.
Desta vez non puden conter a curiosidade.
-Logo onde atopou o fío este de antes da guerra?
-Este é o fío de sempre. Chámolle eu así porque se vende mellor que o moderno.
¡Bonita vivencia Gel! ¡Hay que ver lo que es la propaganda...!
Hola José A.
¿Como va tu hija?
Espero que ya esté para empezar el 2014 como nueva.
Un abrazo
¿Como va tu hija?
Espero que ya esté para empezar el 2014 como nueva.
Un abrazo
