Candil, non sabía que teu irmán estivese mal. ¿E o Luis ou o Manolo?. Dende aiquí os meus desexos de melloría. Saúdos.
Graciñas, Gel. É o Manolo. E, por desgracia, tamén o Mingo; levan uns anos que non levantan cabeza (aunque non me vou a poñer aiquí a contar as suas intimidades, claro, basta decir que os dous están pendientes de operacións, por temas distintos). Biquiños.
Pois ánimos para os dous, e que se poñan pronto ben. Apertiñas
Hola, Gel, creo que te alegrará saber que meu hirmao pequeno, ó Mingo, xa foi operado e, tras séis días no hospital, xa está en casa pra continuar alí a recuperación. Biquiños e gracias polos vosos bois desexos.
Hola Teresa, alegrome saber que o Mingo xa esta en casa, eso e boa señal, espero que se recupere de todo cuanto antes.
Xa lle daras un abrazo de miña parte, por suposto, outro pra ti e demais familia.
Xa lle daras un abrazo de miña parte, por suposto, outro pra ti e demais familia.
Moitas graciñas, Juan, xa lle daréi abrazos da tua parte. Como ahora vai pasar moito tempo en casa e ten internet en casa, igual hasta nos lee aiquí directamente, así vera cuánta xente lle desexa pronta recuperación. Sería bonito que nos contestara por aiquí, pero non sei si se animará.;-). Pra non ser repetitiva, fago extensivas as gracias a Pili, Teresa, Ballesteros... E hasta o Barxes que me saludóu nun mensaxe máis arriba. E o Lito. Por certo, ¿por dónde anda o Xosé, fillo da Carmen? Apertiñas pra todos. Sodes una xente maxísima.
